+++หนึ่งเช้า ณ หาดจอมเทียน+++
หลังจากลี้ภัยจากบ้านทางเมืองเเหนือปู๊นนนน แล้ว เราก็ได้ฤกษ์เดินทางตามแผนทันที วันนี้ก็เป็นวันแรกที่เราสองคนได้ตื่นกันสายๆ สักที ไม่ต้องตื่นเช้าไปตลาด ไม่ต้องตื่นมานั่งกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งๆ ที่ไม่หิว ไอ้ฉันนั้นไม่ค่อยมีปัญหาหรอกไม่ว่าการตื่นแต่เช้าไปตลาด กินทั้ง ๆ ที่ไม่หิว แต่ว่าคนข้างๆ สิเนื่องจากไม่คุ้น เพราะหนึ่งยังติดเกรงใจที่บ้านอยู่ สองคือถูกปลุกยามเช้าๆ ด้วยเสียงประสานอันไพเราะของวงออเคสตร้าไก่จากข้างบ้าน คนชินก็ชินไป ขันแค่ไหนก็ไม่อาจเสนาะโสตตื่นมารับฟัง แต่คนไม่คุ้นสิก็คงจะแช่งชักหักกระดูกอย่างคนข้างๆ ล่ะ
หลังจากจัดการอาหารมื้อเช้าแล้วคนข้างๆ ก็บอกว่าแยกย้าย เค้าจะออกไปเดินเล่นตามหาด ส่วนฉันก็ตามสบายฉันก็จะไปเหมือนกัน ออกจากปากซอยของ รร พี่ท่านก็เลี้ยวขวา ฉันก็เลี้ยวซ้าย เอาเป็นว่าเดินกันสะเปะสะปะแล้วก็ค่อยเจอกันที่ รร แล้วกัน ...
เอ๊า เราเลยเดินไปเรื่อยๆ และเรื่อยๆ ตามหาดจอมเทียน
เดินเล่นตอนเช้าริมหาดก็ได้บรรยากาศสงบเงียบดี เห็นคนขายของเตรียมเปิดร้าน บ้างก็เอาเก้าอี้ผ้าใบมาตั้ง บ้างก็กวาดทรายริมหาดหน้าร้านให้เรียบ ... หรือนักท่องเที่ยวบางคนก็เดินบ้าง วิ่งบ้าง นัยว่าเพื่อสุขภาพที่ดี ฉันล่ะก็อย่างว่าเพื่อสุขภาพแล้วก็ความพอใจส่วนตัวที่จะเดินเล่นพร้อมกับชักภาพกับบรรยากาศที่เป็นใจ
เดินเล่นเรื่อยๆ พอเหนื่อยก็พักสักนิด ... ดูนาฬิกาผ่านมาก็เกือบชั่วโมง อ่ะโห เดินมาไกลพอใช้แต่ว่าบ่ยั่นเพราะว่ายังเดินต่อได้อีก แต่เพราะอากาศมันร้อนพอเหนื่อยหน่อยก็เลยนั่งพักระหว่างทางพร้อมน้ำเปล่าเย็นๆ ที่ซื้อเอาตามร้านข้างทางดับความร้อนและเหงื่อที่ดูเหมือนจะออกมาทุกรูขุมขน ( ชัดเจนไปหน่อยไม๊ล่ะนั่น )
นั่งพักได้สักแป๊ปพร้อมน้ำเปล่าขวดเดิมจู่ๆ ก็มีฝรั่งมาพูดด้วย พูดไทยเก่งซะด้วยแน่ะ ..
" ขอโทษครับ กี่โมงแล้วครับ " ... ฝรั่งถาม
" ตอนนี้ก็ 9 โมงครึ่งค่ะ " ฉันตอบ
" ขอบคุณครับ " ...
หลังจากเค้าหันหน้ามาขอบคุณแล้วก็หันมายิ้มให้ พร้อมนั่งข้าง ๆ ฉันเองก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอกนอกจากดื่มน้ำหายเหนื่อยแล้วก็จะเดินไป
" วันนี้อากาศดีนะครับ " เอ๊า ไม่เลิกอีกแน่ะ
" ค่ะ " ตอบไปแล้วทำท่าว่าจะคว้าโทรศัพท์ นัยว่าจะโทรหาเพื่อนจะได้เป็นข้อแก้ตัว
" มีโทรศัพท์ไม๊ครับ ... ผมขอยืมหน่อย จะโทรหาเพื่อน" อ่ะ แน่ะ มาขอยืมกันแบบนี้เหรอ ไม่รู้จักมักจี่กัน ไม่ได้มีอะไรร้ายแรงแบบจะต้องใช้ทันท่วงทีหนิ ไม่อาววว ไม่ให้ยืม ( ใจดำไม๊น่ะ )
" อ่า ไม่มีค่ะ I've got to go "
พูดแล้วก็เดินจากมาโดยเร็ว อยากหันไปดูเหมือนกัน แต่ว่าไม่ง่ะไม่กล้า คืออาจจะเป็นคนระแวง แต่ก็แปลกว่าถ้าเป็นเราๆ จะกล้ายืมโทรศัพท์คนแปลกหน้าเหรอ แล้วยิ่งไม่ได้โทรด้วยเรื่องร้ายแรงด้วย ไม่เอาล่ะ
เดินไปสักพักเห็นควรกับเวลาเพราะกลัวไปเป็นลมเป็นแรงแถวริมหาด เดี๋ยวคนจะคิดว่าปลาพะยูนเกยตื้นจะตกใจกันเปล่าเลยตัดสินใจเดินวกกลับ รร ดีกว่า
ฝันมาเป็นปีได้เดินชายหาดบ้านเรา กลิ่นของทะเล เฮ้อ มันช่างหอมหวลสมกับที่รอคอยมานาน .... เอ๊า สูดอากาศดีๆ เข้าปอดกันเร็ว
Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2549 |
|
98 comments |
Last Update : 2 มีนาคม 2549 16:00:00 น. |
Counter : 1702 Pageviews. |
|
|