ไปแถบเมืองชล พัทยาทีไร อดไม่ได้ที่จะขับรถเลยไประยองทุกที เหตุเพราะมันไม่ไกล แล้วก็ออกจะเป็นหาดคนไทยที่เงียบๆ ฉันกับคนข้างๆ เลยชอบไปนั่งกันเพราะว่ามันได้บรรยากาศของทะเลไทยแท้ๆ พูดถึงแล้วก็ยังคิดถึงไม่ได้ กุ้งเอย หมึกเอย น้ำจิ้มอร่อยๆ ... อ่ะโห ... อย่าให้พูดถึงเลย อยากจะน้ำลายมาจ่ออยู่มุมปากรำไรซะแล้วสิ .... แต่ว่าหนนี้ก็มีเรื่องซะแล้วแหน่ะคือ ก่อนจะได้ไปนั่งหาดดีๆ ก็โดนคุณตำรวจทางหลวงเค้าเรียกซะงั้น ฉันน่ะคนนั่งไม่เท่าไหร่ แต่ว่าไอ้คนขับอ่ะสิตื่นเต้นเพราะว่าเป็นครั้งแรกที่ถูกเรียก ลดกระจกลงคุยกับคุณตำรวจเค้าก็เลยอ่านให้ฟังว่าความผิดที่เรากระทำโดยไม่ตั้งใจครั้งนี้คืออะไร " คุณขับรถเลนขวาตลอดไม่เข้าเลนซ้าย ... กฏหมายเราตามข้อกฏหมายนี้ .... บอกไว้ว่าถ้าคุณแซงแล้วขับเลนขวาไปแล้วก็ต้องเข้าเลนซ้ายนะครับ" เราก็พยักหน้าหงึกๆ หงักๆ ... คุณตำรวจมองหน้าแล้วก็วอเรียกอีกคนบอกว่า "วอหนึ่ง เรียกวอสอง ฝรั่งขับ ฝรั่งขับ" ... คนข้างๆ มองหน้าฉันแล้วก็บอกว่า "อะไรอ่ะ ฝรั่งๆๆๆ " ฉันเลยทำตาปริบๆ บอกว่าอย่าเพิ่งถามได้ไม๊กำลังฟังอยู่ และแล้วคุณตำรวจก็บอกว่า "เอางี้ไม๊ครับ ... ทะเบียนมาตั้งไกลตั้งลำปาง อุตส่าห์มาระยองแล้วจะให้ย้อนกลับไปเสียค่าปรับมันก็กระไรอยู่ เอางี้ดีกว่าจ่ายเงินค่าปรับให้น้องนุ่งกินข้าวเน๊าะ" ฉันก็เลยถึงคราวงงว่า เอ ตรูมีน้องมีนุ่งที่ไหนอีกหว่า แต่ว่าก็ไม่เอาน่ากับตำรวจเลยถามไปว่า ... "แล้วเท่าไหร่อ่ะคุณพี่" "เอ๊า เต็มที่ 100 เดียวพอ เพราะจะได้ไม่ต้องเสียเวลาคุณน้องครับ" หลังจากนั้นสองวิกำลังคิดดีว่าจะทำยังไงดีหนอ จ่ายไม่จ่าย แต่ตอนนั้นคิดเอาตามสะดวกว่าถ้าหากว่าย้อนกลับไปเสียเงินอีกก็เสียเวลาเราขับรถกลับไปอีกตั้งหลายกิโล เอ๊าฟร่ะ เงินไม่มาก 100 เดียวเอง ยอมมีน้องนุ่งเป็นตำรวจสักวัน ว่าแล้วก็จ่ายเงินเค้าไปแล้วเราก็ขับกันต่อไป แต่ว่าหลังจากนั้นไม่นาน คนข้างๆ ก็จอดถามว่าคุยไรกันเหรอ ฉันก็เลยเล่าให้เค้าฟังแล้วบอกว่าเนี่ยอ่ะนะ เป็น kind of คอรัป ... เค้าก็บอกว่า สงสัยว่าจะเป็นอย่างนั้นแหละ แต่ว่าเค้าว่าดีใจอ่ะเหมือนถูกเรียกครั้งแรก เฮ้อ มันน่าดีใจตรงไหนเนี่ย แต่ว่าไม่เป็นไรคร้าบบบบบบบบบบบบบบ ถูกตำรวจเรียก เสียค่าปรับ (แบบลับๆ)อีก 100 ชิลๆ ค่ะ ว่าแล้วก็ขับรถกันต่อไป เลยไปถึงหาดแม่รำพึง ร้านเดิม เจ้าเดิม และแล้วก็ได้เวลาเอื่อยๆ นั่งกิน นั่งเล่น อยู่ที่หาดมันเกือบทั้งวันล่ะคะ มาหาดแล้วไม่เจอเก้าอี้ผ้าใบแบบนี้ได้ไง ไม่เจอต้นมะพร้าวได้ไง ไม่ได้เบียร์เย็นเจี๊ยบๆ ได้ไง (ของคนข้างๆ นะค๊า ของเรามือขับมือต่อไปค่ะ เลยได้แต่โค้ก) อ่ะ อ่ะ ไปทะเล ไม่เห็นทะเลและหาด ได้ไง แล้วก็เป็นอะไรก็ไม่รู้คะ ไปชายหาดที่ไหนๆ ก็มักจะมีคนฝากรัก เป็นรองเท้าให้เสมอๆ ... ไม่ข้างหนึ่ง ก็คู่หนึ่ง สงสัยว่า คงจะรวยรองเท้ามากๆ ... แต่ว่าไปก็ดีนะคะ วิวสวยดี รองเท้า ริมหาด โรแมนติกซ๊า มาแบบข้างเดียว มาแบบเป็นคู่ ... แต่ว่าเอ รองเท้ามันคุ้นๆ อยู่นา นอกจากมองนั่นมองนี่รอบๆ หาด สิ่งที่ขาดไม่ได้ก็คือผู้คนรอบๆ เราเอง ที่ก็ต่างไปเก็บเอาความสนุกสนานมา ฉันเองเป็นพวกมองเด็กๆ เฉยๆ ไม่ได้หรอก หากมีโอกาสก็ต้องเก็บภาพเค้ามาสักหน่อย แต่ต้องบอกก่อนว่า ถ่ายรูปเค้ามาไม่ได้เอามาทำเสียหาย แต่ว่าเก็บ ภาพน่ารัก และประทับใจมาแบ่งปันกันมากกว่า เลยคิดว่าการแอบ ถ่ายเหล่านี้เราเจตนาดี เลยชอบจะเก็บภาพมาดูกันเล่นๆ เห็นความ น่ารัก ใสซื่อของเด็กแล้ว ก็เลยนึกถึงวัยเด็กของเรามั่งที่วันๆ ไม่ต้องคิดอะไรมากเลย .. (เอ แล้วต่างกับตอนนี้ยังไงนา) มาแบบคู่เล่นด้วยกัน ไม่ทะเลาะกัน มาแบบเดี่ยวๆ วิ่งเล่นเตี่ยวก็บ่ใส่ สู้นี่ก็ไม่ได้ สบายๆ นอนริมหาดนึกว่าปลาเกยตื้นแน่ะ เริ่มบ่ายคล้อย เดินเล่นเย็นใจแบบนี้ ก็ดีไม่น้อยเลยนา มากันสองคน ... เพือนกัน ...น่ารักดี หรือว่าจะมาเป็นสามคน เพื่อนสาวๆ แบบนี้ ก็น่ารักไปอีกแบบ เย็นๆ ย่ำๆ แต่ว่าอากาศก็ยังไม่เย็น เลยได้เห็นเด็กๆ ลอยตุ๊บป่อง กลางน้ำกันแบบนี้ อดเก็บภาพมาไม่ได้เลย เพราะว่าได้บรรยากาศ ดีดี๊ ... ตุ๊บป่อง ตุ๊บป่อง ไปนั่งชายหาดแบบนี้ บางทีก็ได้เจอเจ้าถิ่น เอากะเค้าสิ เจ้าตัวนี้ เดินไป เดินมา วนไปวนมา แบบไม่ได้นั่งเป็นที่ขอของกินเลย หรือว่า เจ้าตัวนี้เค้าเป็นการ์ดริมหาดแม่ริมพึงละหนอ ... แอบสงสัยจัง แล้วเจ้าตัวนี้ล่ะ มาทำไรที่นี่ล่ะเนี่ย .... ถ่ายทันแต่ก้นอ่า ปิดท้ายทริปนี้ด้วยความสบาย .. เลยเอาทรีนของคนใกล้ๆ มาฝาก เพราะมีเพื่อนบล็อกบางคนสงสัยว่า เคยเห็นทรีนนี้บนเฮดบล็อก แล้วถามว่าไปถ่ายทรีนใครมา ... ก็ต้องมาเฉลยล่ะค่ะว่าทรีนที่ว่าก็เป็นทรีนคนใกล้ๆ นี่เอง ไม่กล้าไปถ่ายทรีนคนอื่นมาอ่ะค่ะ เพราะว่ากลัวมันจะใกล้ชิดเกินไป ... วันนี้มาแบบบล็อกเบาๆ สบายๆ นะคะ เพราะว่าเห็นหยุดกันไป 3 วัน เที่ยวกันเหนื่อยๆ ไม่กี่วัน ก็จะถึงวันเปิดทำงานอีกแระ วันหยุดผ่านไปเร็ว ส่วนวันทำงานผ่านไปอย่างเชื่องช้า สำหรับคนอยากเที่ยวเลยต้องรู้จักอดทนเข้าไว้นะคะ เพราะว่าอีกไม่นานก็จะปีใหม่แระ งานนี้ก็ได้หยุดยาวพักผ่อนกันล่ะคะ ....

Create Date : 10 ธันวาคม 2550
Last Update : 10 ธันวาคม 2550 9:22:20 น.		76 comments
Counter : 2481 Pageviews.
Share Tweet