Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2550
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
16 สิงหาคม 2550
 
All Blogs
 

"กูรักมึง" เพื่อนรัก

วันนี้ทำงานที่เป็นวันที่สามแล้ว แต่เป็นวันแรกที่ได้เงินเต็ม จุดสำคัญมันก็อยู่ที่ทำงานนะ แต่หลังทำงานมากกว่า
ไปถึงนะ ไม่รู้ที่เลย เดินไปตามทาง รู้แค่ว่ามันต้องอยู่ในตัวเมืองนั้นแน่นอน เดินไปอย่างไร้จุดหมาย เดินอย่างคนต้องสู้
เราก็ไม่น่าคิดมากนะ เพราะอะไร อะไร เราก็ทำเองมาตลอด เพียงโอกาสยื่นมา เราทำเองหมด มันอยากจะร้องไห้
ร้องเพราะอะไร เราไม่รู้ ทั้งดีใจที่ได้ประสบการณ์ แต่ก็น้อยใจที่อยากจะทำอะไรเหมือนวัยรุ่นคนอื่นบ้าง
เอาเถอะ ชีวิตเราเกิดมาเพื่อ ประสบการณ์ การต่อสู้ ความโดดเดี่ยว
เดินไปนานมาก เกือบเข้างานไม่ทัน เจอพอดีเลย สุดซอย เดินหาครึ่ง ชม แล้วก็ยืนรอด้านหน้าร้าน เฮ้อ ถอนหายใจและทำใจ
ไม่รู้เวลาข้างหน้านี้เราจะได้ประสบการณ์อะไรบ้าง แต่อย่างนึง มันคือความจริงที่เราต้องเจอ
เวลาผ่านไป รอเกือบครึ่ง ชม แล้วก็มีพี่คนนึงมาเปิดประตู ถามว่ามาหาใครค่ะ พี่เค้าน่ารักดี ชื่อพี่เฟิร์น แล้วพี่เค้าก็พาไปรู้จักก่ะพี่อีกคน
เปงผู้หญิง เหมือนคนดูแลร้าน และลุงผู้ชายเปงคนทำอาหาร ทำงานกันไป คุยกันไป ก็สนุกดีนะ ไม่เครียด แต่บางครั้งพี่ผู้หญิง
ก็ทำน่าเหมือนเซ็งๆเรา แต่แม่ง ตรูเด็กใหม่นะ จะให้ทำงานรู้ทุกอย่างเลยเหรอ ตรูทำดีแล้วนะเว้ย มาด่าตรู เดี๋ยว ปัด
ก็โมโหนะ คือก่อนเลิกงาน หมดเวลาเรากำลังช่วยลุงทำอะไรหน้าร้าน แล้วมาบอกเราว่า หมดเวลาทำงานล่ะ เปลี่ยนเสื้อผ้าได้
เราก็เลยบอกว่า ค่ะ เดี๋ยวฟ้าช่วยลุงทำนี้แปปนะ แล้วเหมือนเค้าบ่นอ่า " อี่ห่านี้ หมดเวลายังทำอีก " คือเราอาจจะหูฝาด
แต่ก็แบบ เซ็งๆเหมือนกันแหละ อะไรอ่า ตรูทำไรผิด เราก็ไม่อยากทำปัญหา สักพักพี่เฟิร์นก็ให้เราไปเปลี่ยนเสื้อ
ก็ลงมาลากลับบ้าน นั่งรอรถครึ่ง ชม อีก เปงอะไรที่แบบ เฮ้อ สู้ว่ะ ทำไงได้ ตรูอยากมีประสบการณ์นี่หว่า
นี่ตรูก็เลือกที่จะทำงาน มีเงิน มีประสบการณ์เอง แล้วตรูจามาบ่น บ่น ทำเฮี่ย อารายว่ะ
( ขอโทษนะที่ใช่คำไม่สุภาพ แต่มันอารมณ์นั้นอ่า ) พอมาถึงในเมือง frankfurt ก็แวะร้านแมค ซื้อของกินห่อกลับบ้าน
มาแวะร้านเนต เจอพี่เจี๊ยบ คุยกันแล้วก็ส่งเสียงพี่อ้อนมาให้ มันรู้สึกดีนะ เมื่อเช้าก่อนทำงาน
ก็นั่งดูรูปพี่เค้า เฮ้อ สู้ตายอย่างที่พี่สาวบอกคะ
คือเราเหนื่อยอ่า ไม่ได้คุยก่ะใคร หมูมันออนยังไม่ทักเลย แล้วก็ไปหาแม่ เอากุญแจไปห้อง แต่ก็แวะร้านเนต รอเสียง
จากพี่เจี๊ยบเอาไปฟัง มีกำลังใจ แล้วก็ลากกันคุยก่ะหมูและพี่เจี๊ยบ อยากจะบอกว่า เรามันก็ผิดเองแหละ
เปงแบบนี้ประจำ เหนื่อยแล้วอารมณ์เสีย พลานเพื่อน คือพูดอะไรมา จาพลานมันตลอดเลย
ทุกๆครั้งเลยนะเนี่ย เราเองที่ผิด อยากจะบอกอะไรมันเหมือนกัน เราทำไมเปงคนแบบนี้นะ ทำไมต้องมาใส่อารมณ์ก่ะคนที่เค้ารักเรา
กับคนที่เค้าเข้าใจเราที่สุด กับคนที่เค้าห่วงเรา คนที่เค้าให้กำลังใจเรา เรามันไม่ดีเอง เรามันแย่ แย่ที่สุด
" ตรูขอโทษนะหมู ทุกๆครั้ง เราจะงอล จะทะเลาะกัน เพราะว่าตรูเปงแบบนี้ประจำเลย เพราะตรูมาลงที่มึง
เวลาตรูเหนื่อย ตรูเปงอะไร มึงพูดอะไร ทำอะไรให้ตรูหัวเราะ ตรุก็จะบอกมรึงว่า "มันไม่ใช่เรื่องขำ "
แล้วหลายๆครั้ง เราก็จะทะเลาะกัน ไม่คุยกัน แต่เราก็รีบเคลียร์กัน แต่ครั้งนี้ ตรูต้องขอบใจมึง
ที่มึงพยายามอธิบายให้ตรูเข้าใจ กูรู้ว่ามึงทนไม่ไหวเหมือนกัน อะไรที่มันไม่ถูก มึงก็บอกกู
ตอนแรกกูไม่รู้หรอกว่ามึงโมโหกูมาก พี่เจี๊ยบบอกให้ไปอ่านข้อความเอมมึง ตรูก็เหงล่ะ ตรูจะบอกมึงว่า
กูไม่คิดว่า สิ่งที่กูทำไป มันจะทำให้มึงโกรธกูขนาดนี้ กูไม่รู้ก้อย กูขอโทษ กูขอโทษจริงๆ กูจะไม่ทำอีก
วันนี้มึงทำให้กูร้องไห้ กูร้องไห้ เพราะกูโง่ กูทำให้เพื่อนเสียใจ ตัวกูเองกูก็เสียใจ กูสัญญา
กูจะไม่ทำแบบนี้อีก แต่กูยอมรับเลยนะ ว่ากูตกใจมากและกลัวมากกับข้อความมึง
กูคิดว่ามึงไม่เข้าใจในตัวกูหลายๆอย่าง แต่ที่จริงแล้ว มึงเข้าใจกูมากกว่าใคร
พอคุยกัน อะไรมันก็ดีขึ้น แล้วมึงก็เปลี่ยนจากที่มึงเขียนประมาณว่า
" อารมณ์เสียเรื่องอื่น แล้วพลาน กูไม่ชอบ ถึงมึงจะเป็นเพื่อนรักกูมาก มากมาย แต่มึงก็ไม่ใช่แม่กู กูไม่แคร์ กูไม่ชอบ เชี่ย "
แล้วมึงก็มาเปลี่ยนว่า " เออ กูรักมึง " 55555 แม่ปลื่มโว้ยยยยยอิหมูน่ารัก
กูจะบอกว่า กูก็รักมึงมากๆมากมายนะเพื่อนรัก เพื่อนที่เข้าใจกู เพื่อนที่ไม่ทิ้งกู เพื่อนที่ทำเพื่อกู
เพื่อนที่ด่ากู เตือนสติกู กูรักมึงมากๆ อยากให้รู้ อย่าน้อยใจที่กูต้องทำงาน ไม่มีเวลา
แต่กูจาน้อยใจถ้ากูไปหามึงแล้วมึงเการักแร้มาให้กูดม แล้วเวลานอนถ้ามึงไม่กอดกูก็ก็ขางอล
และถ้ามึงหันหน้าหนีกูก็จางอล และถ้ามึงไม่ทำไข่ตุ๋นให้กูกินกูก็จางอล แต่ยังไงซ่ะ
ตรูก็รักมึงอิอ้วน อิหมู อิซกมก ( เหมือนกู 55 ) อิสวย อิมีเพื่อนน่ารักแบบกู
จดจำเอาไว้ในหัวสมองมึงว่า กูจะอยู่ข้างๆมึงตลอดไป ไม่ว่ามึงจะสุข จะดิบ จะเศร้า จะอ้วนต่อปายยยยย
มีแฟนดุ มีแฟนปากแข็ง มีแฟนหัวโต กูก็จะอยู่ก่ะมึงตลอดไป ไม่ว่ามึงจาไล่กู จาเบื่อกู
กูก็จะน่าด้านอยู่ข้างๆมึงตลอดไปเล๊ยอิอ้วน "กูรักมึง"

จากเพื่อนห่วยๆของมึง




 

Create Date : 16 สิงหาคม 2550
7 comments
Last Update : 16 สิงหาคม 2550 1:42:16 น.
Counter : 871 Pageviews.

 

ดีจ๊ะแวะมาทักทายจ๊ะ

 

โดย: standby_iidonut 16 สิงหาคม 2550 1:50:08 น.  

 

ฮาโหลล เข้ามาทักคับ หายหน้าไปนาน

 

โดย: wizardboy (wittza ) 7 กันยายน 2550 22:43:25 น.  

 

รักน้าเด็กEMO

 

โดย: เอBboy.B.J IP: 61.7.179.48 18 กันยายน 2550 9:54:09 น.  

 

มีไรโทคุยกันได้นะ0859758432

 

โดย: เอBboy.B.Jหน้าหม้อ IP: 61.7.179.48 18 กันยายน 2550 9:57:25 น.  

 

บล็อคเน่าไปอีกหนึ่งแระเว้ยพี่น้องงงงงงงงง

 

โดย: สันดานเสีย 19 กันยายน 2550 1:24:29 น.  

 

พี่แวะมาเยี่ยมจ้า
สบายดีหรือเปล่า

 

โดย: Karaked (Pixie@LA ) 28 กันยายน 2550 3:24:12 น.  

 

089-9026428 เนย์น่ารัก
bhin-b-boy@hotmail.com

 

โดย: เด็กยุดยาว่าใหมเอ่ย..คนยุดยาด้วยกันอยากคุย IP: 119.42.67.66 2 กุมภาพันธ์ 2551 22:06:16 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ยัยลิงน้อย
Location :
frankfurt Germany

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






Fha
A song for you
..บอกให้รู้ไว้ว่าใจยังคงมีแต่เธอ
และยังจำช่วงเวลาที่เรามีให้กัน
ภาพเดิมๆ เหล่านั้นยังคงฝังใจ
แม้คืนและวันจะเปลี่ยนไป
ยังคงนึกเธออยู่ ตลอดเวลา
จะกี่ครั้ง กี่นาที ที่เธอเคยบอกรัก
เก็บเอาไว้ และยังคงจำได้จนขึ้นใจ คำที่เธอบอกรักมันช่างมากมาย
มากเกินเสียจนเกินคำว่ารัก
ยิ่งให้ฉันนั้นรู้สึกดี
จนฉันรักเธอหมดใจ
ในวันที่เธอเดินเข้ามา
ชีวิตฉันนั้นก็เริ่มเปลี่ยนไป
จากคนที่เคยเป็นคนไม่ดีอยู่
ที่ตอนที่เธอเดินเข้ามาในชีวิต
เธอทำให้ฉันเรียนรู้ว่า
ความสุขที่แท้จริงเป็นอย่างไร
ยิ่งนานวันไปยิ่งรักกัน
เธอคือตัวจริงที่ฉันรอ
และเป็นคนสุดท้าย
เธอคือคนเดียวในหัวใจ
อยากจะขอให้เธอโปรดจงรับฟัง คำๆนี้
ขอบคุณที่สวรรค์บันดาลนั้นส่งให้เราได้เคียงคู่กัน
ความรักที่มีของคืนของเธอฉันคงรับไว้ในใจ
และฉันยังคงเก็บไว้
หากวันใดที่เธอหมดหวังให้จำคำนั้นในใจของฉัน
ที่ส่งถึงเธอ และคำๆนี้มันอาจมีความหมาย

Friends' blogs
[Add ยัยลิงน้อย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.