สู้เขานะลิงน้อย

เจ๊คับ...
อย่าเศร้าไปเลย
เรื่องแบบนี้มันใหญ่เกินความสามารถของลูกคนนึงไปแล้ว
ในเมื่อเจ๊ยื้อไว้ไม่ไหว
ก็ปล่อยให้มันเป็นไป
อย่าไปคาดหวัง
อยู่กับคนที่เรารักและรักเราจะดีกว่า
ถ้าเป็นผมนะ
การจะขึ้นชื่อว่าลูกกตัญญู....แต่ต้องแลกด้วยความสุขทั้งชีวิต
ผมยอมให้คนอื่นด่าดีกว่า
แต่อย่างน้อยผมก็มีความสุขกับคนที่ยังเหลืออยู่รอบข้าง
มีคนน้อยแต่มีความสุขมาก
ไม่แน่น๊า....การเป็นลูกกตัญญูของเจ๊อาจเป็นการปลดปล่อยหม่าม๊าเจ๊ได้ทำตามที่ใจของเค้าปรารถก็ด้ายน๊า......
อย่าท้อนะคับ
สู้ๆๆๆๆๆ....
....
..ตอนต่อๆไปไม่เอาเรื่องเศร้าๆแล้วนะคับ
ลองเอาเรื่องขำๆ
มีความสุขๆของเจ๊กับป๊ามาเล่าให้พวกผมฟังบ้างดิ
...
....
..นึกเรื่องดีๆเอาไว้
ผมเอาใจช่วย

ขอบคุณพี่ๆทุกๆคนมากนะค่ะ

ไม่อยากให้เก็บเรื่องนี้มาคิดนะเพราะผู้ใหญ่เขามีเหตุผลของเขา ลิงน้อยอยู่ในวัยที่ร่าเริงแจ่มใสนะ ใช้วัยนี้ให้คุ้มค่า พ่อก็มีเหตุผลของเขา แม่ก็มีเหตุผลของเขา ถ้าหยุดคิดเรื่องนี้ไม่ได้ก็หาอะไรทำนะเช่นเล่นกีฬา อ่านหนังสือธรรมมะ(จะออกแนวธรรมมะ) บอกที่อยู่มานะจะส่งหนังสือไปให้อ่าน อย่าเอาความทุกข์มาเก็บไว้ทำร้ายตัวเองนะ