|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
คิดถึงแม่ ตอนที่ 1 ฝันร้าย
เมื่อฉันตกใจตื่นกลางดึก ใช่ ฉันฝ้นร้าย มันเป็นฝันที่เหมือนจริง คาบน้ำตา ยังอยู่ที่แก้ม หรือว่าจะเป็นจริง ไม่นะ ไม่จริง อย่าเป็นจริงเลย ฉันคิดถึงสิ่งที่ผู้ใหญ่บอกต่อๆกันมา ว่าฝันร้ายจะกลายเป็นดี ฝันว่าตาย คือได้ต่อชีวิต สาธุ...ขอให้สิ่งที่ผู้ใหญ่พูดเป็นจริงทีเถอะ แม่จะต้องอยู่กับฉันไปอีกนานแสนนาน
ไม่ว่าความเชื่อนั้นจะเป็นจริงหรือไม่ แต่อย่างน้อยฉันก็ดีใจที่มันเป็นเพียงแค่ความฝัน !!!
ระยะหลังมานี่ฉันฝันถึงแม่บ่อยมากขึ้น ในฝันแม่เดินได้และพูดคุยกับฉันได้ คงเป็นเพราะจิตใต้สำนึกของฉันกระมัง ที่อยากพูดคุยกับแม่เหมือนก่อน แต่ตอนนี้เป็นไปไม่ได้แล้ว แม่ได้แต่นอน ยิ้ม หัวเราะกับเรื่องราวที่เราเล่าให้ฟังแต่ไม่ได้พูดจาตอบโต้ หรือว่าบ่นว่าเราเหมือนเคย
แม้ว่าจะเป็นเรื่องธรรมดาของโลก ของคนแก่ที่ร่างกายเสื่อมไปตามกาลเวลา และนับวันมีแต่จะถอยหลัง
หลายครั้งที่ฉันนึกสงสารเห็นความทรมานที่แม่ จากที่ดินไปไหนได้ อยากไปไหนก็ไป ไม่ต้องรอให้ใครมาพาไป ต่ตอนนี้สิ แม้แต่จะเรียกร้องสิ่งที่อยากกินก็ยังไม่ได้ ได้แต่รอให้คนป้อนข้าว รอให้คน อาบน้ำให้ หรือพาไหนๆ แล้วแต่คนรอบข้างจะพาไป แม้ไม่อยากไปก็ไม่รู้พูดอย่างไร
ช่วงเวลาที่ฉันได้ดูแลแม่ในช่วงหนึ่งนั้น ทำให้ฉันรู้สึกปลงกับชีวิตมากขึ้น ทำให้ฉันกลับหันมามองกับสิ่งที่ฉันทำ และคอยตอบคำถามกับตัวเองว่า ฉันต้องการอะไร ? ดิ้นรนอย่างวันนี้ไปเพื่ออะไร? และสุดท้ายฉันได้อะไร?
ถึงฉันจะปลงมากเพียงใดแต่ภาพของฝันร้ายเมื่อคืน ยังคงตามหลอนหลอก ความรู้สึกฉันได้เป็นอย่างดี ฉันลองถามตัวเองว่า ฉันเป็นอย่างไรถ้าแม่จะต้องจากไปตามวฏสังขาร ฉันตอบได้ทันทีเลยว่าฉันรับไม่ได้ถ้าแม่ต้องมาจากฉันไปอย่างไม่มีวันกลับ
ถึงแม้ตอนนี้แม่จะพูดไม่ได้เหมือนก่อน ถึงแม้ว่าแม่จะไม่สามารถทำกับข้าวให้ฉันกิน ถึงแม้ว่าแม่จะไม่สามารถให้คำปรึกษาแนะนำฉันได้ ถึงแม้แม่จะกอดฉันไม่ได้ในยามที่ฉันต้องการอ้อมกอด
แต่ฉันยังอยากที่จะ พูดกับแม่ ถึงแม้จะเหมือนพูดคนเดียว แต่ฉันก็ยังอยากที่จะทำกับข้าวให้แม่กิน แต่ฉันยังอยากเล่าเรื่องต่างๆให้แม่ฟัง แต่ฉันก็ยังอยากกอดแม่เวลาที่ฉันเหงาใจ
ฉันรู้ดีว่าตอนนี้ฉันกำลังนับถอยหลังกับวันเวลาที่เหลืออยู่กับแม่ แต่ไม่รู้ว่าเริ่มต้น ที่ 10 ปี 10 เดือน 10วัน 10นาที หรือว่า 10 วินาที
แต่ฉันสัญญากับตัวเองว่าทุกเสี้ยววินาทีจากนี้ ยกให้แม่เป็นที่หนึ่ง และจะเป็นทุกเสี้ยววินาทีแห่งความทรงจำ
Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2550 |
Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2550 22:37:42 น. |
|
6 comments
|
Counter : 822 Pageviews. |
|
|
|
โดย: m_phine IP: 203.113.33.8 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:26:50 น. |
|
|
|
โดย: โสมรัศมี วันที่: 27 มีนาคม 2550 เวลา:9:44:05 น. |
|
|
|
โดย: เม-ดา วันที่: 20 กรกฎาคม 2550 เวลา:10:09:33 น. |
|
|
|
โดย: tiki_ทิกิ วันที่: 28 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:00:51 น. |
|
|
|
โดย: wbj วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:12:14:34 น. |
|
|
|
โดย: เม-ดา วันที่: 26 กันยายน 2550 เวลา:22:15:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|
คิดถึงแม่เหมือนกันค่ะ กับคำถามที่ว่าถ้าวันนึงแม่ต้องจากไปจริงๆจะเป็นยังไง
ดิฉันก็คงรับไม่ได้เหมือนกัน
คุณถ่ายทอดได้ถึงอารมณ์ดี เป็นกำลังใจให้นะคะ
ขอบคุณทีร่วมแสดงความคิดเห็นให้กระทู้ "ดิฉันถูกขโมยงานเขียน" นะคะ