นิยายเรื่อง ขอรักเธออีกครั้ง ตอนที่ 10

ขอรักเธออีกครั้ง ตอนที่ 10

“ขอตัวสักครู่นะครับ” คมสันต์เอ่ยขอตัวหลังจากดูหมายเลขในโทรศัพท์

“คุณเอิงนี่รู้จักร้านอาหารอร่อยๆ แถมยังบรรยากาศดีอย่างนี้ ก็ไม่บอก” กอล์ฟเริ่มทำคะแนนก่อนที่คู่แข่งรายนั้นจะกลับมา

“ ไม่ได้รู้เยอะหรอกค่ะ ส่วนใหญ่ เพื่อนๆ จะเป็นคนพามาก่อนค่ะ “ เอิงตอบ

“ อย่างร้านนี้เพื่อนก็เป็นคนแนะนำอีกใช่ไหมครับ” กอล์ฟเน้นคำว่าเพื่อนเป็นพิเศษ

“ ใช่ค่ะ” พูดจบเอิงรู้แล้วว่า เสียรู้เขาแล้วไงล่ะ อุตส่าห์ทำเป็นคู่รักหวานแหวกับกับคุณคมสันต์ แต่มาตกม้าตายได้ซะนี่

“ คุณกอล์ฟทราบหรือยังคะว่า จะมีการเปิดกล้อง เดือนหน้า” เอิงรีบเปลี่ยนเรื่องคุย และพยายามหลบสายตาเจ้าเล่ห์คู่นั้น

“ทราบแล้วครับ แต่ยังไม่ได้กำหนดวันที่แน่นอนนี่ครับ”

การสนทนาหยุดไป เธอไม่รู้ว่าจะคุยอะไรต่อ ก่อนที่เธอจะต้องคิดหาเรื่องงานมาคุยกับเขา

“ คุณเอิงครับ ผมต้องขอตัวกลับก่อนนะครับ เพราะมีงานด่วนเข้ามาครับ ต้องรีบไปเคลียร์ ตอนนี้เลยครับ” คุณสมสันต์เดินกลับเข้ามาพร้อมท่าทางที่ร้อนรน จน เธอยากที่จะ ให้เขารอจยกว่าเธอจะทานเสร็จได้ อีกอย่าง เพิ่งจะลงมือทานได้ไม่นานเท่าไหร่ และก่อนที่เธอจะพูดอะไรออกมา คุณคมสันต์ก็ บอกว่า

“ ค่าอาหาร ผมเคลียร์แล้วนะครับ ผมต้องขอโทษ จริงครับคุณเอิง คุณกอล์ฟครับคราวหน้าผมจะมาขอลายเซ็นต์นะครับ ไปละครับ”

“ยินดีครับ ยินดีที่ได้รู้จัก และขอบคุณมากครับสำหรับอาหารมื้อนี้” กอล์ฟตอบ

หน้าของเอิงตอนนี้ เรียกได้ว่า เอ๋อแบบได้ใจเลยทีเดียว “หมดกันแผนการที่วางไว้ อุตส่าห์ขับรถทนหิวมาตั้งไกล สุดท้ายก็ต้องลงเอยที่มานั่งกินข้าวกับตาบ้านี่สองคน เฮ้ย หรือว่านี่คือสรรค์บันดาล
บ้าจริงๆ คิดได้ไงนะยายเอิง” เอิงได้แต่บ่านอยู่ในใจ แต่สีหน้าที่ออกมาก้บ่งบอกความผิดหวังไม่แพ้กัน

“ ผมขอแสดงความเสียใจด้วยครับ” กอล์ฟ ทำหน้าตาย

“ เรื่องอะไรไม่ทราบคะ ไม่มีญาติผู้ใหญ่คนไหนของันตายสักหน่อย” เอิงงงนิดหน่อย

“ ก็ แผนการของคุณไม่สำเร็จน่ะสิครับ”

“แผนการอะไร ฉันไม่เข้าใจ” เอิงแกล้งตีหน้าเซ่อ แถมทำหน้าไม่พอใจนิดหน่อย กลบเกลื่อนอาการเขิน ที่ถูกจับได้
“ คุณคิดว่า ผมไม่รู้เหรอที่คุณนัดคุณคมสันต์ มาทานข้าวด้วยเพื่ออะไร” กอล์ฟทำหน้าเจ้าเล่ห์ ใส่เอิง

“ แล้วแต่คุณจะคิด ฉันห้ามความคิดคุณไม่ได้หรอก” เอิงทำหน้าให้เขารู้ว่าไม่มีทางยอมจนมุมง่ายๆหรอกนะ

“ จริงครับ คุณห้ามความคิดที่ผมจะชอบคุณไม่ได้จริงๆ” กอล์ฟไม่หยุดเหมือนกัน

“ นี่คุณ ไหนบอกว่าหิวไง พูดอะไรไม่รู้เรื่อง ถ้าอิ่ม ฉันจะได้ไปส่งคุณที่บ้าน พรุ่งนี้ฉันมีงานแต่เช้า” เอิงตัดหมด

“ ไม่พูดแล้วก็ได้ครับ ผมยังไม่อิ่มเลย อีกอย่าง ขออยู่กับคุรเอิงนานอีกนิดนะครับ” กอล์ฟเริ่มอ้อนทั้งๆที่รู้ว่า เอิงน่ะเริ่มจนแต้มแล้ว

เอิงเงียบไม่พูดอะไร ไม่อยากที่จะต้องพลาดท่าตานี่อีกแล้ว เมื่อไหร่นะ จะกินหมดสักที คุณคมสันต์ไม่น่าสั่งมาเยอะเลย เธอจะเร่งกินให้หมด ก็ไม่ไหว ส่วนตานั่น ยิ่งไม่ต้องพูดถึง กินข้าวอย่างกับนั่งจิบไวน์ ละเลียด อยู่นั้นแหละ

กอล์ฟ เหมือนรู้งาน ไม่ทำให้เอิงรู้สึกว่าเขาจ้องจะเอาชนะเธอมากเกินไป เพราะที่เห็นการกินของเธอแล้ว รู้ได้เลยว่า อยากรีบกลับบ้านมากๆ กอล์ฟจึงรวบช้อน พร้อมเอ่ยชวนเอิงกลับบ้าน

“ ผมอิ่มแล้วครับ คุณเอิงอิ่มหรือยังครับ”
“ อิ่มค่ะ งั้น เราไปกันเลยนะคะ” เอิงเก็บของพร้อมลูกจากโต๊ะ เดินนำหน้าเขาไป

เมื่อถึงลานจอดรถ

“ คุณเอิงครับ” กอล์ฟ เรียกเธอไว้

“ คุณลืมอะไรไว้ที่ร้านหรือว่า ยังทานไม่อิ่มคะ” เอิงอดไม่ได้ที่จะกระเซ้า เพราะเห็นหน้าเขาขรึม แล้วใจไม่ค่อยดี ผิดจากที่ตอนมา
“ ผมเรียกแท็กซี่กลับเองดีกว่า คุณเอิงจะได้ไม่ต้องทนรำคาญที่เห็นหน้าผม” เขาพูดตามที่คิดจริงๆ เกิดมาไม่เคยโดนใครทำกับเขาแบบนี้เลย

“ เอิง เอ๊ย ดิฉันไม่ได้พูดสักคำว่ารำคาญคุณ นี่นา ” เอิงชักหน้าเสีย หรือว่า เธอแสดงออกอะไรมากไปเหรอ

“ ก็ดูท่าทางคุณ อยากจะให้ผมไปให้พ้นหน้าคุณเร็วๆนี่ครับ”

“ อย่าคิดมากค่ะ เดี๋ยวฉี่เหลืองไม่รู้นะ พอดี พรุ่งนี้ดิฉันต้องไปทำงานแต่เช้าค่ะ เมื่อคืนกลับดึก นอนไม่เต็มตาค่ะ” เอิงอดไม่ได้ที่จะแก้ตัว และปลอบเขาในเวลาเดียวกัน

“ ครับ ผมเชื่อคุณเอิงทุกอย่างแหละ แต่อยากให้คุณเอิงรู้ว่า ผมน่ะ อยากให้คุณเอิงให้โอกาสผมมาทานข้าวกันแบบนี้อีกได้ไหมครับ โดยที่ไม่ต้องรบกวนใครเขามาร่วมโต๊ะด้วยได้ไหมครับ” กอล์ฟยังคงทำเสียงอ้อน ของเขาต่อไป

“ ดิฉัน คงไม่กล้ารับปากค่ะ เพราะ งานที่ทำไม่ค่อยแน่นอน ถ้ามีงานด่วนเข้ามาก็ต้องรีบทำก่อนค่ะ” เธอพยายามที่จะเลี่ยง

“ ไม่เป็นไรครับผมรอได้ แค่คุณรับปากว่าจะให้โอกาสผมบ้างก็ยังดีครับ”

เอิงไม่ตอบอะไร แต่พยักหน้าแทนคำตอบ

“ ที่นี้ไปกันได้รึยังคะ ยุ่งเริ่มจะกัดดิฉันแล้วนะคะ”

“ ครับๆ” กอล์ฟ รีบเดินตาม

“บ้านคุณ หลังไหน รู้แต่ว่าอยู่ซอยนี้” ประโยคที่เอิงคุยกับเขาหลังจากที่ขึ้นรถมาก็นั่งเงียบมาตลอดจนเขาอึดอัด แต่คงไม่ฉลาดแน่ที่จะรุกอะไรมากกว่านี้

“ หลังซ้ายมือข้างหน้าครับ”

รถของเอิงจอดตรงหน้าบ้านเขาพอดี

“ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ” กล่าว เชิงไล่ให้ลงแบบสุภาพ

“ คุณไม่คิดจะแวะเข้าบ้านผมหน่อยเหรอครับ” กอล์ฟเอ่ยชวน

“ ไม่ดีกว่าค่ะ ดึกแล้ว ดิฉันอยากรีบกลับไปนอนค่ะ” เธอพูดตามที่ใจคิดจริงๆ

“ คุณ รอผมสักครู่ได้ไหมครับ”

“ มีอะไรเหรอคะ”

“ เดี๋ยวผมจะขับรถตามไปส่งคุณถึงที่พักครับ”

“ ไม่ต้องหรอกค่ะ ส่งกันไป ส่งกันมา ไม่ต้องนอนกันพอดี” เอิงปฏิเสธ เพราะ เดี๋ยวเขาก็หาทางขอกินกาแฟที่ห้องเธออีก ไม่เอาดีกว่า แค่คิดก็สยองแล้ว

“ แต่ผมเป็นห่วงคุณนี่ครับ ดูคุณเหนื่อยๆ”

“ ดิฉันกลับได้ค่ะ สบายมากเรื่องแค่นี้ เอาเป็นว่าถึงบ้านแล้วดิฉันโทรหาคุณก็แล้วกันดีไหมคะ”

“ ก็ได้ครับ ผมจะไม่ยอมนอนจนกว่าคุณจะโทรมานะครับ และถ้าคุณไม่โทรมา ผมจะตามไปดูเลยว่าคุณถึงบ้านโดยปลอดภัยไหม “ กอล์ฟเริ่มขู่เล็กๆ

“ เจ้าค่ะ จะโทรทันที กลัวจะแย่อยู่ แล้ว” เอิง รีบผ่อนคลายบ้าง

“ งั้นผมไปก่อนนะครับ” เขาพูด แต่ยังไม่มีทีท่าว่าจะลงจากรถ

“ ค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ”

“ ผมไปจริงๆนะครับ” แต่เขายังคงนั่งอยู่เหมือนเดิม

“ นี่คุณ เมื่อไหร่ดิฉันจะได้ไปนอนสักทีคะ” เธอเริ่มขำในลีลาของเขา

“ อ้าว ผมคิดว่าคุณอยากจะหอมแก้มผม ก่อนจากกันไงครับ” เขาพูดพร้อมเอียงแก้มให้เธอ

“ มากไป แล้ว ... ลงไปเลย ถ้าไม่ลง ฉันจะลงไปเอง ดีไหม” เอิงชักจะหมดความอดทน

“ ครับๆ ผมไปก็ได้ อย่าลืม โทรหาผมนะครับ ผมรออยู่นะครับ และ จะรอคุณเอิงคนเดียว” เขาพูดจบพร้อมด้วย ส่งจูบให้เธอ

เอิงไม่สนใจกับจูบที่เขาส่งมา แถมยังเมินหน้า และขับรถออกไปทันที ที่เขาลงจากรถ

“ ทำใจดีๆ เอิง อย่าหวั่นไหว ง่ายๆ อีกไม่นานเขาก็จะลืมเธอ เมื่อเขาดังกว่านี้ และเธอก็จะเจ็บเหมือนเคย ท่องไว้นะ ท่องไว้” เอิงได้แต่เตือนตัวเอง

“ ถึงแล้วนะคะ สวัสดีค่ะ” เอิงทรไปหาเขาตามสัญญา แต่ไม่คิดจะพูดอะไรต่อเธอรีบวางสาย พร้อมปิดเครื่องทันที เธอหัวเราะเบาๆกับตัวเอง ปานนี้ เขาคงอึ้งล่ะสิ ที่เจอเธอเล่นไม้นี้เข้า

“เฮ้ยหมดไปอีกวันสำหรับวันแห่งความวุ่นวาย อีก ไม่กี่วัน เธอก็จะหลุดจากความวุ่นวายตรงนี้ไได้แล้ว แม่จ๋า ช่วยลูกด้วยนะจ๊ะ” เอิงรำพึงกับตัวเอง ก่อนที่จะล้มตัวลงนอน ด้วยความเหนื่อยอ่อน

Create Date : 01 กันยายน 2548		1 comments
Last Update : 25 ธันวาคม 2548 2:26:19 น.
Counter : 857 Pageviews.
Share Tweet