คิดถึงแม่ ตอนที่ 1 ฝันร้าย เมื่อฉันตกใจตื่นกลางดึก ใช่ ฉันฝ้นร้าย มันเป็นฝันที่เหมือนจริง คาบน้ำตา ยังอยู่ที่แก้ม หรือว่าจะเป็นจริง ไม่นะ ไม่จริง อย่าเป็นจริงเลย ฉันคิดถึงสิ่งที่ผู้ใหญ่บอกต่อๆกันมา ว่าฝันร้ายจะกลายเป็นดี ฝันว่าตาย คือได้ต่อชีวิต สาธุ...ขอให้สิ่งที่ผู้ใหญ่พูดเป็นจริงทีเถอะ แม่จะต้องอยู่กับฉันไปอีกนานแสนนาน ไม่ว่าความเชื่อนั้นจะเป็นจริงหรือไม่ แต่อย่างน้อยฉันก็ดีใจที่มันเป็นเพียงแค่ความฝัน !!! ระยะหลังมานี่ฉันฝันถึงแม่บ่อยมากขึ้น ในฝันแม่เดินได้และพูดคุยกับฉันได้ คงเป็นเพราะจิตใต้สำนึกของฉันกระมัง ที่อยากพูดคุยกับแม่เหมือนก่อน แต่ตอนนี้เป็นไปไม่ได้แล้ว แม่ได้แต่นอน ยิ้ม หัวเราะกับเรื่องราวที่เราเล่าให้ฟังแต่ไม่ได้พูดจาตอบโต้ หรือว่าบ่นว่าเราเหมือนเคย แม้ว่าจะเป็นเรื่องธรรมดาของโลก ของคนแก่ที่ร่างกายเสื่อมไปตามกาลเวลา และนับวันมีแต่จะถอยหลัง หลายครั้งที่ฉันนึกสงสารเห็นความทรมานที่แม่ จากที่ดินไปไหนได้ อยากไปไหนก็ไป ไม่ต้องรอให้ใครมาพาไป ต่ตอนนี้สิ แม้แต่จะเรียกร้องสิ่งที่อยากกินก็ยังไม่ได้ ได้แต่รอให้คนป้อนข้าว รอให้คน อาบน้ำให้ หรือพาไหนๆ แล้วแต่คนรอบข้างจะพาไป แม้ไม่อยากไปก็ไม่รู้พูดอย่างไร ช่วงเวลาที่ฉันได้ดูแลแม่ในช่วงหนึ่งนั้น ทำให้ฉันรู้สึกปลงกับชีวิตมากขึ้น ทำให้ฉันกลับหันมามองกับสิ่งที่ฉันทำ และคอยตอบคำถามกับตัวเองว่า ฉันต้องการอะไร ? ดิ้นรนอย่างวันนี้ไปเพื่ออะไร? และสุดท้ายฉันได้อะไร? ถึงฉันจะปลงมากเพียงใดแต่ภาพของฝันร้ายเมื่อคืน ยังคงตามหลอนหลอก ความรู้สึกฉันได้เป็นอย่างดี ฉันลองถามตัวเองว่า ฉันเป็นอย่างไรถ้าแม่จะต้องจากไปตามวฏสังขาร ฉันตอบได้ทันทีเลยว่าฉันรับไม่ได้ถ้าแม่ต้องมาจากฉันไปอย่างไม่มีวันกลับ ถึงแม้ตอนนี้แม่จะพูดไม่ได้เหมือนก่อน ถึงแม้ว่าแม่จะไม่สามารถทำกับข้าวให้ฉันกิน ถึงแม้ว่าแม่จะไม่สามารถให้คำปรึกษาแนะนำฉันได้ ถึงแม้แม่จะกอดฉันไม่ได้ในยามที่ฉันต้องการอ้อมกอด แต่ฉันยังอยากที่จะ พูดกับแม่ ถึงแม้จะเหมือนพูดคนเดียว แต่ฉันก็ยังอยากที่จะทำกับข้าวให้แม่กิน แต่ฉันยังอยากเล่าเรื่องต่างๆให้แม่ฟัง แต่ฉันก็ยังอยากกอดแม่เวลาที่ฉันเหงาใจ ฉันรู้ดีว่าตอนนี้ฉันกำลังนับถอยหลังกับวันเวลาที่เหลืออยู่กับแม่ แต่ไม่รู้ว่าเริ่มต้น ที่ 10 ปี 10 เดือน 10วัน 10นาที หรือว่า 10 วินาที แต่ฉันสัญญากับตัวเองว่าทุกเสี้ยววินาทีจากนี้ ยกให้แม่เป็นที่หนึ่ง และจะเป็นทุกเสี้ยววินาทีแห่งความทรงจำ   Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2550 6 comments Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2550 22:37:42 น. Counter : 821 Pageviews. Share Tweet

เศร้าจังค่ะ คิดถึงแม่เหมือนกันค่ะ กับคำถามที่ว่าถ้าวันนึงแม่ต้องจากไปจริงๆจะเป็นยังไง ดิฉันก็คงรับไม่ได้เหมือนกัน คุณถ่ายทอดได้ถึงอารมณ์ดี เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบคุณทีร่วมแสดงความคิดเห็นให้กระทู้ "ดิฉันถูกขโมยงานเขียน" นะคะ   โดย: m_phine IP: 203.113.33.8 23 กุมภาพันธ์ 2550 10:26:50 น.

โดย: โสมรัศมี 27 มีนาคม 2550 9:44:05 น.

โดย: เม-ดา 20 กรกฎาคม 2550 10:09:33 น.

เช่นกันค่ะ เศร้า   โดย: tiki_ทิกิ 28 กรกฎาคม 2550 11:00:51 น.

โดย: wbj 17 กันยายน 2550 12:14:34 น.

โดย: เม-ดา 26 กันยายน 2550 22:15:11 น.