|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
TAG ...TAG... TAG ....TAG
สวัสดีค่ะ....หายหน้าหายตาไปพักนึง
ขอรายงานตัวก่อนว่า ตอนนี้ดิฉันยังอยู่ที่กรุงเทพฯ คาดว่าจะยืดเวลาอยู่เมืองไทยไปอีกสักเดือนนึง เนื่องจากติดภารกิจ Dream Project ซึ่งดิฉันกำลังลุ้นระทึกอยู่ 
ช่วงที่ผ่านมา เข้าเนตไม่ค่อยสะดวก ก็เลยไม่ค่อยได้เข้าบล็อก ต้องขออภัยที่ก่อนหน้านี้ไม่ได้ตามไปทักทายหลายๆท่านที่แวะมาเยี่ยมนะคะ
ส่วนทริพดำน้ำที่สิมิลัน ที่ไปมาในช่วงเดือนธันวา ช่วงนั้นมีมรสุมเข้า และ คลื่นลมแรง ทำให้น้ำไม่ค่อยใส แต่ใต้ท้องทะเลสิมิลัน ก็ยังคงสวยงามอยู่เสมอ เที่ยวนี้ถ่ายรูปกลับมาเยอะเช่นเคย ได้เก็บภาพใต้น้ำ เด็ดๆมาก็หลายช๊อต แถม ทริพนี้โชคดี เจอทั้ง แมนต้าเรย์ และ ปลาฉลามวาฬ ด้วย ... เพื่อนๆอดใจรอนิดนุงนะ รอให้อิชั้น กลับไปเมกาก่อน ถึงจะสามารถคัดรูปมาให้เพื่อนๆดูได้ ตอนนี้รูปส่วนใหญ่ยังเป็น RAW format อยู่เลย
ระหว่างนี้ มาแฉตัวเองให้เพื่อนๆอ่านไปพลางๆก่อนก็แล้วกัน .... โดน tag มา เพียบเลย จาก คุณน้อง PANDIN, กว้างตุ้งหวาน, ชิดชิดเข้ามาอีกหน่อย และ คุณ Ladybear
โดนสี่เด้งนี่รวมแล้วก็เป็น 20 ข้อ อ่ะดิ่ .... เอื๊อกกกก ... ...
ขอลดลงครึ่งนึง เป็น 10 ข้อ ก็แล้วกันนะคะ 
ข้อ 1. ชีวิตในวัยเด็ก..... กำพรืดดดดด ของอิชั้น ที่แท้ก็เป็นเด็กหลังเขา
หลายปีที่ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองกรุง ทำให้ลุคของอิชั้นดูออกจะเป็น city girl อะฮ่า...หารู้ไม่ แท้ที่จริงแล้ว ดิฉันเป็นเด็กหลังเขามาก่อน ... เขาไหนน่ะเหรอ ... เขาใหญ่ ค่ะ ... ดิฉันเกิด และโต อยู่บนอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่... จำได้มั๊ยคะ บนยอดเขาใหญ่ สมัยก่อนมีโรงแรมเขาใหญ่ และ สนามกอล์ฟเขาใหญ่ ซึ่งอยู่ภายใต้การกำกับดูแลของ ททท. (ก่อนหน้านี้คือ อสท.) ดิฉันอยู่บนเขาใหญ่มาตั้งแต่เกิด เพราะคุณพ่อ เป็นผู้จัดการทั่วไป (GM) บริหารโรงแรม และ สนามกอล์ฟเขาใหญ่ (ซึ่งต่อมาโรงแรมถูกสั่งปิดเพื่ออนุรักษ์ป่า ตามคำสั่งของคณะรัฐมนตรี ในสมัยของนายก อนันต์ ปัญญารชุน)
ชีวิตวัยเด็กของดิฉันที่อยู่กับป่าเขาใหญ่ ขอบอกว่า เป็นลูกลิงดีๆนี่เอง แต่ละวันจะออกไปเล่นซนแบบสุดๆ มีต้นไม้ใหญ่ให้ปีนขึ้นไปขลุกอยู่ทั้งวัน นัยว่าเป็นบ้านต้นไม้ของหนู มีป่าโปร่งเป็นสวนสนุกเพราะมีเถาวัลย์ให้โหนปีนเล่น และเป็นชิงช้าธรรมชาติ...ชอบเก็บ ใบไม้ ดอกไม้ป่า มาเล่นขายของ... บางทีก็เที่ยวเก็บลูกหว้าป่า ลูกมะกร้อ(คล้ายเกาลัด ลูกเล็กๆ) มะขามป้อม กินเล่นเป็นของว่าง...สมัยที่ดิฉันเด็กๆ บนเขาใหญ่มีผีเสื้อเยอะมากๆ (ไม่รู้เดี๋ยวนี้หายไปไหนหมด) เด็กหญิงโลมาชอบไล่จับผีเสื้อมาเล่น และด้วยความที่อยากเก็บผีเสื้อเอาไว้ ก็เลยครีเอทวิธีสตั๊ฟผีเสื้อ โดยจับผีเสื้อใส่ถุงพลาสติกแล้วใส่ตู้เย็นช่องแช่แข็งมันซะเลย (เรื่องจับสัตว์มาเล่น มีเยอะค่ะ ..บาปกรรมจริงๆ  ) ... กิจกรรมโปรดอีกอย่างของหนู คือการแอบไปตกปลาด้วยเบ็ดไม้ไผ่ที่ทำขึ้นเอง (ทั้งๆที่บนอุทยานแห่งชาติห้ามจับสัตว์ป่า ล่าสัตว์) และบางทีก็แอบไปเล่นน้ำตามหนองน้ำ ซึ่งถ้าถูกคุณพ่อจับได้ก็จะโดนตี.... เด็กหญิงโลมาจอมแก่น มักมีอาการผิวไหม้ ปวดแสบปวดร้อน และหนังลอก ตาม จมูกไหล่ แขน และ ต้นคอเป็นประจำ เพราะชอบออกไปตะลอน เล่นตากแดดเป็นกิจวัตร .... สรุปแล้วโชคดีนะเนี่ย ที่โตขึ้นมาแล้วดิฉันกลายเป็นคน มะได้กลายเป็นลิงไปซะก่อง
ข้อ 2 สิ่งที่กลัวสุดๆ ตอนเป็นเด็ก
สิ่งที่หนูโลมา กลัวสุดๆไม่ใช่ผี เหมือนกับเด็กอื่นๆนะคะ เด็กหญิงโลมากลัว ช้าง มากที่สุด บางครั้งกลัวมากซะจนไม่กล้าอาบน้ำคนเดียว จนโดนแม่ดุว่า บ้า ช้างอะไรมันจะเข้าไปอยู่ในห้องน้ำ ...นั่นอ่ะดิ่...บื้อจัง .... สาเหตุที่กลัว เพราะดิฉันมีประสบการณ์เกี่ยวกับ ช้าง และสัตว์ป่าเยอะ จนกระทั่งทุกวันนี้ก็ยังกลัวสัตว์ป่าอยู่เลย
มีอยู่ครั้งหนึ่ง รถที่คุณพ่อขับ พาครอบครัวขึ้นเขามา โดนช้างไล่กวด ต้องขับถอยหนีไปเป็นกิโลๆ จนสุดท้ายไปจนมุมอยู่ตรงขอบเหว รถเกือบพลัดตกเขา ดับสยองไปทั้งครอบครัว .....และยัง มีอยู่หลายๆครั้ง ที่ช้างพังรั้วบ้านลุยเข้ามากินหน่อไม้ ที่แนวต้นไผ่หลังบ้าน จนหลังๆต้องมีพุ กับ ดอกไม้ไฟติดบ้านไว้.... เมื่อไรที่ช้างมาลุยที่บ้าน คุณพ่อก็จะจุดดอกไม้ไฟไล่ ช้างก็ช้างเหอะ ฮิฮิ...วิ่งหางชี้ป่าราบไปเลย..
เรื่องที่ 3 ชีวิต วัยเรียน-วัยรุ่น
ตอนเด็กๆ ช่วงที่อยู่บนเขาใหญ่ ต้องไปโรงเรียนที่ อ.ปากช่องค่ะ ทุกวัน ต้องเดินทาง ขึ้นเขา ลงเขา ไป-กลับ ประมาณ วันละ 100 กม. โดยมีรถรับ-ส่งนักเรียน ซึ่งเป็นรถฮี่โน่สีส้มคันใหญ่ รับ-ส่งลูกพนักงานที่ทำงานอยู่บนเขาใหญ่ไปโรงเรียน...เวลาขึ้นรถไปโรงเรียน เด็กๆมักจะมีลุ้นกัน ถ้าวันไหนมีต้นไม้ล้มขวางทาง มีช้างฝูงใหญ่ขวางถนน หรือมีน้ำป่าไหลหลากท่วมทาง ทำให้ไปโรงเรียนไม่ได้ บรรดาเด็กๆ ก็จะมีเฮ กันทั้งคันรถ .... (เด็กรุ่นหลังๆ ไม่ต้องเดินทางไปเรียนไกล เพราะตอนหลังคุณพ่อ บุกเบิกสร้าง รร.เขาใหญ่วิทยา สอนระดับประถมไว้บนเขาใหญ่ ... แต่สุดท้ายโรงเรียนก็ต้องปิดไปพร้อมกับการปิดตัวของโรงแรม)
ดิฉันอยู่บนอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ จนอายุ 15 ปี ก็เข้ามาเรียนต่อ ม.ปลายที่กรุงเทพฯ และ หลังจากนั้นชีวิตก็ผกผันมาเป็นสาวชาวกรุง ... คุณพ่อ คุณแม่ดิฉัน ใจเด็ดมากค่ะ ซื้อบ้านให้ลูก 4 คน มาอยู่กรุงเทพฯ กันตามลำพัง หลายคนอึ้งค่ะ ที่รู้ว่า บ้านนี้มีแต่เด็กๆ อายุ 17, 15, 13 , 11 ปี อยู่กันเองลำพังโดยไม่มีผู้ใหญ่ ... แต่พวกเราเป็นเด็กดีมากๆนะคะ ไม่มีใครเกเรเลย ทุกคนไปโรงเรียน ทำการบ้าน ไปเรียนพิเศษ กันด้วยความรับผิดชอบโดยไม่ต้องมีใครมาคอยเข็น ....แถมยังมีการจัดสรร แบ่งหน้าที่รับผิดชอบภายในบ้านกันด้วย ... ดิฉัน กับพี่สาวคนโต จะผลัดเวรกัน รับหน้าที่ จ่ายตลาดทำกับข้าว กับทำความสะอาดบ้าน , น้องชายมีหน้าที่ รดน้ำต้นไม้ ตัดหญ้า, น้องสาว ล้างจาน และทุกคนต้องดูแลซัก-รีดเสื้อผ้าของตัวเอง
เรื่องที่ 4 เคยไฝ่ฝัน อยากเป็นแอร์โฮสเตรส
ฮิตไปตามกระแสของเด็กสาวๆค่ะ เคยฝันว่าอยากเป็นแอร์โฮสเตรส ตอนปริญญาตรี เลยเลือก เรียน คณะมนุษย์ศาสตร์ เอกภาษาอังกฤษ ที่ ม.เกษตรศาสตร์ แถมเรียน ภาษาญี่ปุ่น และ ฝรั่งเศส เตรียมไว้อีกด้วย.... แต่ดวงคงไม่สมพงษ์กับอาชีพนี้ ปีที่เรียนจบ เป็นปีที่ การบินไทยไม่เปิดรับแอร์ เพราะมีแอร์ที่รับไปก่อนหน้ารอบรรจุอยู่จนล้นอัตรา แต่ก็ยังพยายามไปสมัครกับสายการบินต่างประเทศอีกสายนึง ปรากฎว่า ตอนนั้นคงเบอะบ๊ะตื่นเต้นไปหน่อย ก็เลยสอบสัมภาษณ์ไม่ผ่าน ต้องกลับบ้านไปนอนร้องไห้ขี้มูกโป่งอยู่คืนนึง ... แต่หลังจากนั้นก็ไม่เคยคิดอยากเป็นแอร์อีกเลย .... ตอนที่ดิฉันเรียนจบป.ตรี เมื่อปี 2532 (อุ๊ย...ต้องมีคนแอบนับรุ่น คำนวณอายุแน่เลย ) สมัยนั้นงานไม่หายากเหมือนสมัยนี้ บริษัทฯ และหน่วยงานต่างๆเข้ามารับสมัครงาน และ จองตัวนิสิตที่ใกล้จบกันถึงในมหาลัยเลย ...ตอนนั้นดิฉันมีอยู่ ถึง 3 หน่วยงาน รอรับเข้าไปทำงานตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ มีธนาคาร , รัฐวิสาหกิจ และ บริษัทเอกชน ... ดิฉันก็เลยเลือก ทำกับบริษัทเอกชน ... และสองปีต่อมา ถึงได้ค้นพบตัวเองว่า จริงๆแล้ว ตัวเองชอบและเหมาะกับงานด้านการตลาดมากที่สุด จึงตัดสินใจออกมาเรียนต่อโท MBA ที่จุฬาฯ (มีคุณ SevenDaffodils เป็นเพื่อนร่วมรุ่นค่ะ) ... หลังจากนั้นก็ทำงานทางด้านการตลาดมาตลอด
เรื่องที่ 5 บุคคลในดวงใจ
บุคคลในดวงใจ ของดิฉัน คือ คุณ อภิรักษ์ โกษะโยธิน ค่ะ ... ไม่ใช่เพราะท่านฯ เป็นผู้ว่า กทม.ฯ นะคะ .... ดิฉันกรี๊ด คุณอภิรักษ์ ตั้งแต่สมัยที่ท่าน ยังเป็น MD อยู่ที่บริษัท ฟริโตเรย์ ตอนนั้นดิฉันแอบชื่นชม คุณอภิรักษ์ ในฐานะของนักการตลาดรุ่นใหม่ วิสัยทัศน์เลิศ ที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุน้อยๆ และเคยตั้งความหวังไว้ตามภาษานักการตลาดรุ่นน้องว่า สักวันหนึ่งฉันจะต้องเป็นอย่างคุณอภิรักษ์ ... ตอนนั้นท่านเป็นแรงบันดาลใจ และเป็นมาตรฐาน ให้ดิฉันตั้งเป้าหมายชีวิตการทำงานไว้อย่างชัดเจนว่าฉันจะต้องอยู่ในตำแหน่งไหนตอนอายุ เท่าไร
ที่มาที่ไปคือ ในสมัยนั้นเจ้านายของดิฉัน เป็นนายกสมาคมการตลาดแห่งประเทศไทย (คุณ สุภัท ตันสถิติกร) ดิฉันก็เลยพลอยได้ติดสอยห้อยตาม ไป คลุกวงในกับสมาคมการตลาดบ้าง ทำให้ได้รู้จักกับนักการตลาดรุ่นใหญ่หลายท่าน และยังมีโอกาส ได้ร่วมสัมมนาต่างๆของสมาคมอยู่เสมอ ตอนนั้นมีโอกาสได้เห็นวิสัยทัศน์ ของ คุณอภิรักษ์ อยู่บ่อยๆ ยิ่งเมื่อบวกกับความหนุ่มและ ความหล่อแล้ว (สงสัยอันนี้เป็นเหตุผลหลัก  ) อิชั้นก็เลยแอบเทใจให้...หลายปีต่อมาคุณ อภิรักษ์ ก็ ได้เป็นนายกสมาคมการตลาด.....จนกระทั่งท่านมาเป็นผู้ว่า กทมฯ และ คลุกคลีอยู่กับการเมือง.. ตอนนี้คุณอภิรักษ์ เลยกลายมาเป็นแค่ อดีตบุคคลในดวงใจของดิฉัน เพราะ ท่านไม่หล่อเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ...เอ้ย ม่ายช่าย  .... เพราะ ช้านนน เกลียดดดดด การเมือง ง่ะ
เรื่องที่ 6 สาวมั่น ไม่มั่นใจ
คนที่รู้จักดิฉัน มักรู้สึกว่าดิฉันเป็นสาวมั่น คนหนึ่ง .... แต่เบื้องหลัง ดิฉันจะรู้สึกขาดความมั่นใจ และยังออกจากบ้านไม่ได้ ถ้าไม่ได้... ทาปาก ... ดิฉันติดลิปสติกมากค่ะ ไม่ได้เป็นคนชอบทาปากสีฉูดฉาดนะคะ แต่ถ้าไม่ได้ทาปาก แล้วจะรู้สึกว่าปากมันโป๊ เสมือนว่าไม่ได้สวมเสื้อผ้า (โรคจิตมั๊ยเนี่ย  ) ... ทุกวันนี้ ถึงแม้เวลาอยู่บ้าน ไม่ได้ออกไปไหน อย่างน้อยก็ต้องทาลิปมันอยู่ตลอดเวลา
เรื่องที่ 7 เรื่องซ๊กม่กของดิฉัน
อันนี้ความลับสุดยอดเลยค่ะ ... เอ่อออ อ่า....ครือออ ว่า......ดิฉันเป็นคน ตดเก่ง ค่ะ... เก่งขนาดที่ สามีของดิฉัน ตั้งฉายาว่า Queen of Fart 
เรื่องที่ 8 เรื่องซ๊กม่ก ในครัวเรือน
ไหนๆ แฉ ตัวเองถึงขนาดนี้แล้ว ขอลามปามไปแฉ สามีด้วยซะเลย ... คุณสามีเค้าตดสู้ดิฉันไม่ได้หรอกค่ะ (เสมือนภูมิใจมากเลย ) แต่ ถ้าเป็นเรื่อง เรอ ล่ะ ก็ ....สนั่น ... แถมสั่งได้ด้วย ดิฉันก็เลยต้องยกตำแหน่ง King of Burp ให้เค้าไปครอบครอง ... แต่ถึงกระนั้น ดิฉันก็ยังฝึกฝน และ พยายามท้าชิงตำแหน่งของสามีอยู่เนืองๆ ... เราจึงมีกิจกรรมเอ็นเทอร์เทน หลังมื้ออาหารอยู่เป็นประจำ คือ การแข่งขัน Burping Contest.... เพื่อนๆท่านใดสนใจ อยากร่วมการแข่งขัน ขอเชิญมาร่วมดินเนอร์ด้วยกันค่ะ ..... แหงะ 
เรื่องที่ 9 ยิ่งแพ้ ... ยิ่งชอบ
ดิฉันชอบอาหารทะเล มากๆ โดยเฉพาะ...ปู..เป็นของโปรดอันดับหนึ่งค่ะ แบบว่าดิฉันสามารถแคะปูเป็นกาละมังอยู่ได้เป็นชั่วโมงๆ .... ทั้งๆที่จริงๆแล้ว ดิฉันแพ้อาหารทะเลเกือบทุกชนิด (ยกเว้นปลา) โดยเฉพาะที่แพ้รุนแรงที่สุดคือ ปู ... อาการคือ คัน... ถ้ากินน้อยก็จะคัน แดง ที่ริมฝีปาก และ รอบๆปาก แต่ถ้ากินมาก ก็จะคันและเห่อ ไปทั้งหน้า ... แต่กระนั้น ก็ไม่เคยเจียมตัวเลย เห็นปูสดๆ เมื่อไหร่ก็วิ่งเข้าใส่ทุกที ...เรื่องกินอิชั้นทนได้ค๊า
เรื่องที่ 10 ความในใจ
มีความในใจจะบอกว่า .... รักคนอ่านค่ะ .... ฮี่ฮี่
|
สำหรับคนที่จะ tag ต่อ ... หันซ้าย แลขวา พยายาม หาคนที่ยังไม่โดน tag หรือยังโดนน้อยๆ ... สุดท้ายก็ได้ทายาท มา 5 ท่านดังนี้ค่ะ
1. คุณวีดวาด
2. คุณหนูพีพี
3. คุณ Rive Gauche
4. คุณ เดอะกั้ง
5. คุณ ระเบียงดอกไม้
ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาอ่าน และ ทักทายกันค่ะ 
| Create Date : 16 มกราคม 2550 |
| Last Update : 18 เมษายน 2550 23:42:24 น. |
|
68 comments
|
| Counter : 542 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: โสดในซอย  วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:11:17:09 น. |
|
|
|
| โดย: Petit Patty วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:11:21:03 น. |
|
|
|
| โดย: Petit Patty วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:11:34:01 น. |
|
|
|
| โดย: STAR ALONE (STAR ALONE ) วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:12:25:15 น. |
|
|
|
| โดย: VA_Dolphin วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:14:22:08 น. |
|
|
|
| โดย: JewNid วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:15:56:51 น. |
|
|
|
| โดย: copbureau วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:19:28:12 น. |
|
|
|
| โดย: Renka วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:19:49:19 น. |
|
|
|
| โดย: ปลาทอง9 วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:20:44:43 น. |
|
|
|
| โดย: icebridy วันที่: 16 มกราคม 2550 เวลา:21:39:40 น. |
|
|
|
| โดย: Cymry วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:5:14:57 น. |
|
|
|
| โดย: จันทร์สวย วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:8:49:52 น. |
|
|
|
| โดย: yyswim วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:11:32:59 น. |
|
|
|
| โดย: Dr.Manta (Dr.Manta ) วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:13:42:30 น. |
|
|
|
| โดย: PANDIN วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:15:02:39 น. |
|
|
|
| โดย: random-4 วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:15:30:09 น. |
|
|
|
โดย: JewNid  วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:16:15:51 น. |
|
|
|
| โดย: ปลาทอง9 วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:16:26:50 น. |
|
|
|
| โดย: จันทร์สวย วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:21:30:17 น. |
|
|
|
| โดย: จันทร์สวย วันที่: 17 มกราคม 2550 เวลา:21:52:23 น. |
|
|
|
| โดย: tiktoth วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:0:22:42 น. |
|
|
|
| โดย: ปลาทอง9 วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:5:39:20 น. |
|
|
|
| โดย: แม่ลูกแฝด วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:6:15:41 น. |
|
|
|
| โดย: BBwindy วันที่: 18 มกราคม 2550 เวลา:22:24:46 น. |
|
|
|
| โดย: คุณย่า วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:6:31:21 น. |
|
|
|
| โดย: จันทร์สวย วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:7:45:05 น. |
|
|
|
| โดย: BBwindy วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:9:56:49 น. |
|
|
|
| โดย: maxpal วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:14:33:50 น. |
|
|
|
| โดย: คุณหนูพีพี วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:15:17:57 น. |
|
|
|
| โดย: ม่ามี๋สามเจ (เจโลไดด้า ) วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:18:23:03 น. |
|
|
|
| โดย: mungkood วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:20:16:31 น. |
|
|
|
| โดย: ladybear วันที่: 19 มกราคม 2550 เวลา:21:18:44 น. |
|
|
|
| โดย: brasserie 1802 IP: 213.36.1.55 วันที่: 20 มกราคม 2550 เวลา:0:05:29 น. |
|
|
|
| โดย: Rive Gauche ล็อคอินไม่ได้ IP: 70.108.32.105 วันที่: 20 มกราคม 2550 เวลา:10:21:10 น. |
|
|
|
| โดย: วีดวาด วันที่: 21 มกราคม 2550 เวลา:15:32:43 น. |
|
|
|
| โดย: อุ้มสี วันที่: 21 มกราคม 2550 เวลา:18:45:19 น. |
|
|
|
| โดย: ปลาทอง9 วันที่: 22 มกราคม 2550 เวลา:3:02:31 น. |
|
|
|
| โดย: จันทร์สวย วันที่: 23 มกราคม 2550 เวลา:0:10:50 น. |
|
|
|
| โดย: ปลาทอง9 วันที่: 23 มกราคม 2550 เวลา:3:30:46 น. |
|
|
|
| โดย: PANDIN วันที่: 23 มกราคม 2550 เวลา:9:34:05 น. |
|
|
|
| โดย: BBwindy วันที่: 23 มกราคม 2550 เวลา:9:45:09 น. |
|
|
|
| โดย: จันทร์สวย วันที่: 25 มกราคม 2550 เวลา:19:47:24 น. |
|
|
|
| โดย: STAR ALONE (STAR ALONE ) วันที่: 25 มกราคม 2550 เวลา:20:59:32 น. |
|
|
|
| โดย: ม่ามี๋สามเจ (เจโลไดด้า ) วันที่: 25 มกราคม 2550 เวลา:23:30:31 น. |
|
|
|
| โดย: ตี๋น้อยคับ วันที่: 26 มกราคม 2550 เวลา:4:04:46 น. |
|
|
|
| โดย: บิกวอร์ (bigwores ) วันที่: 26 มกราคม 2550 เวลา:8:22:32 น. |
|
|
|
| โดย: salami girl วันที่: 26 มกราคม 2550 เวลา:11:31:50 น. |
|
|
|
| โดย: จันทร์สวย วันที่: 26 มกราคม 2550 เวลา:21:50:22 น. |
|
|
|
| โดย: salami girl วันที่: 27 มกราคม 2550 เวลา:12:36:27 น. |
|
|
|
| โดย: mingky วันที่: 27 มกราคม 2550 เวลา:17:26:53 น. |
|
|
|
| โดย: Rive Gauche วันที่: 27 มกราคม 2550 เวลา:20:39:51 น. |
|
|
|
| โดย: danny35mm (Danny35mm ) วันที่: 28 มกราคม 2550 เวลา:2:43:10 น. |
|
|
|
| โดย: ปลาทอง9 วันที่: 31 มกราคม 2550 เวลา:3:56:19 น. |
|
|
|
| โดย: ม่ามี๋สามเจ (เจโลไดด้า ) วันที่: 31 มกราคม 2550 เวลา:11:05:29 น. |
|
|
|
| โดย: แ ม ง ป อ วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:01:55 น. |
|
|
|
| โดย: Pr.MainichiNK. IP: 125.24.255.116 วันที่: 3 สิงหาคม 2550 เวลา:16:51:16 น. |
|
|
|
| โดย: jung jung IP: 58.9.220.75 วันที่: 22 กันยายน 2550 เวลา:10:29:58 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Virginia, United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
My little girl ...
one of the most beautiful miracles in life,
one of the greatest joys I can ever know,
and one of the reasons why there is a little extra sunshine,
laughter and happiness in my world today.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
... 
) ... กิจกรรมโปรดอีกอย่างของหนู คือการแอบไปตกปลาด้วยเบ็ดไม้ไผ่ที่ทำขึ้นเอง (ทั้งๆที่บนอุทยานแห่งชาติห้ามจับสัตว์ป่า ล่าสัตว์) และบางทีก็แอบไปเล่นน้ำตามหนองน้ำ ซึ่งถ้าถูกคุณพ่อจับได้ก็จะโดนตี.... เด็กหญิงโลมาจอมแก่น มักมีอาการผิวไหม้ ปวดแสบปวดร้อน และหนังลอก ตาม จมูกไหล่ แขน และ ต้นคอเป็นประจำ เพราะชอบออกไปตะลอน เล่นตากแดดเป็นกิจวัตร .... สรุปแล้วโชคดีนะเนี่ย ที่โตขึ้นมาแล้วดิฉันกลายเป็นคน มะได้กลายเป็นลิงไปซะก่อง
) อิชั้นก็เลยแอบเทใจให้...หลายปีต่อมาคุณ อภิรักษ์ ก็ ได้เป็นนายกสมาคมการตลาด.....จนกระทั่งท่านมาเป็นผู้ว่า กทมฯ และ คลุกคลีอยู่กับการเมือง.. ตอนนี้คุณอภิรักษ์ เลยกลายมาเป็นแค่ อดีตบุคคลในดวงใจของดิฉัน เพราะ ท่านไม่หล่อเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ...เอ้ย ม่ายช่าย 
.... เพราะ ช้านนน เกลียดดดดด การเมือง ง่ะ
) ... ทุกวันนี้ ถึงแม้เวลาอยู่บ้าน ไม่ได้ออกไปไหน อย่างน้อยก็ต้องทาลิปมันอยู่ตลอดเวลา
...
ตุ้งขำเรื่องช้างอ่ะ คิดได้ไงคะ ว่าช้างจะไปอยุ่ในห้องน้ำ...
เลยมาเป็นคนอ่านคนแรกเลย