Up in the air : What if I dont need a co-pilot?

คนทุกคนต้องมีผู้ช่วยนักบิน
มีคนข้างกาย
มีใครซักคน to rely on

จริงหรือ??




หากชีวิตคือการเดินทาง
และคุณต้องขนของใส่เป้ไป

ให้ลองนึกภาพดูว่า คุณจะเอาอะไรไปบ้าง??

เริ่มจากของเล็กๆน้อยๆ
แปรงฟันคู่ใจ
ยาทาสิวจากหมอประจำตัว
ที่คาดผมอันโปรด

ใหญ่ขึ้นมาอีกนิด
ผ้าห่มผืนโปรดที่ถ้าไม่ได้ห่มจะนอนไม่หลับ
ตุ๊กตาที่คุณแฟนซื้อให้
วิทยุ
ทีวี

รู้ัสึกไหมถึงน้ำหนักของสายสะพายของเป้ ที่กดกรีดลงมาบนบ่า??

โอ้วว
ไหนจะตู้เสื้อผ้า
โต๊ะอาหารไม้สักที่อุตส่าห์ไปขนมาจากภาคเหนือ

เอ คนที่คุณรักด้วยดีไหม??
สุนัขแสนรู้
เพื่อนสนิทที่คบมาตั้งแต่อนุบาล
คนรัก
สามี ภรรยา
ลูก

etc

ทีนี้ ลองเดินดูซิ

เดินไหวไหม?? ขยับได้ไหม??

อ่าว
ไม่ไหวรึ!!??

อ่าว
ไหนว่าชีวิตคือการเดินทาง??!!

ว่ากันว่า การมีชีวิต คือการก้าวไปข้่างหน้า

แล้วตอนนี้ ที่แม้แต่จะขยับ ยังทำไม่ได้ แล้วจะเรียกว่า มี ชี วิ ต ได้ไหม??

หนังเรื่องนี้ ตอบคำถามที่ค้างคาใจมานาน ของฉันได้อย่างกระจ่าง แจ้ง

กรอบของสังคม ที่ขีดเขียนให้เราอ่อนไหว บางครั้งก็ทำให้ชีวิตเราหนักอึ้ง กว่าที่คาด

ต้องแต่งงานตอนอายุ 27-28
ต้องมีลูกตอนอายุไม่เกิน 30
สามีต้องทำอาหารเป็น
ต้องมีการศึกษาดี
ต้องมีรถขับ
มีบ้านสวยๆ ริมน้ำซักอายุ 32
มีลูกสาวก่อน ค่อยมีลูกชาย

ชีวิตจะได้มีหลักมีฐาน
มีความมั่นคง

"เมื่อไหร่จะแต่งล่ะ จะได้มั่นคงกะเค้าซะที"
อิคุณเพื่อนซานิ้ท ซาหนิด ชอบถามกดดันเวลาเม้าเรื่องปู้จายให้มานฟัง

อยากจะถามกลับว่า

"แล้วที่เมิงแต่งงานมีปั๋วอยู่คนนึงเนี่ย เรียกว่ามั่นคงแล้วเรอะ
เกิดพรุ่งนี้เค้าตายไป
หรือมีเมียน้อย
เมิงยังจะเรียกชีวิตแบบนั้น ว่ามั่นคงอีกไหม"

ก็กลัวจะบั่นทอนความมั่นใจเพื่อน
และทำให้มันตั้งคำถามกะปั๋วมัน จนเครียดเกินไป

เลยเลือกที่จะเงียบ

ชีวิตที่ต้องแบกเป้ กดไหล่จนช้ำ ทำให้ก้าวขาไม่ออก
หรือ มีห่วงผูกคอ คอยสนตะพายลากจูงเราไปตามแต่ใจของมันปรารถนา

คงไม่ใช่ชีวิตแบบที่ฉันต้องการ

แม้หนังจะจบด้วยการบอกว่า everyone needs a co-pilot

เราต้องการ co-pilot เพื่ออะไร
เพื่อตัวเอง หรือมิใช่??
เพราะเรารักตัวเอง?
อยากมีคนดูแล..เอาใจใส่?
อยากมีใครซักคน ที่เราสามารถวางใจ rely on ได้ตลอดเวลา?
เพราะกิเลสของตัวเอง ในฐานะมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง

...และเราเรียกมันว่า ความมั่นคง??????...

แล้วถ้าฉันจะนึกถึงตัวเองน้อยลง
ลดกิเลสในตัวลง
รักตัวเอง (ด้วยการดึงคนอื่นมาร่วมชะตากรรม) น้อยลง

แล้วถ้าฉันไม่ต้องการ ไอ้ co-pilot ที่ว่าล่ะ??

คู่พระนางที่เฟลิตกันได้เปรี้ยวหวานน่ารัก (แต่...ขอไม่สปอยล์ละกันนะ) กระทบไส้ติ่งขนาดนั้น
ยิ่งทำให้ convinced เข้าไปใหญ่ว่า
ชีวิตคนเรา ไม่ต้องการอะไรที่หนักอึ้งขนาดนั้น
เราก็มีความสุขได้

...เพราะชีวิต คือการก้าวไปข้างหน้า...
ฉันเชื่อเช่นนั้น

(เป็นหนังที่ดูแล้วสะเทือนอารมณ์มากๆ แต่ดันทำออกมาได้สนุ๊ก สนุก และน่าติดตาม
smooth ลงตัวไปซะหมด

ให้ตายเถอะ นางเอกในเรื่องเนี่ย บุคลิกแบบนางในฝันของฉันเลย
โอ้ววว Alex จ๋าาาาา รักนะ จุ๊บๆ )

Create Date : 13 มีนาคม 2553 Last Update : 13 มีนาคม 2553 1:22:18 น. Counter : 491 Pageviews.		7 comments
Share Tweet