Group Blog All Blog
|
อย่าโกรธ สมมติเราอยู่ในทะเลสาบและมีหมอกลงเล็กน้อย ไม่หนามาก แต่มัวซัว เราพายเรือลำน้อยของเราอย่างสุขใจ แล้วจู่ๆก็มีเรืออีกลำพุ่งออกจากหมอกตรงมาหาเรา และ..โครม! เอาละ ชั่วขณะหนึ่ง เราโกรธจี๊ดขึ้นมา เจ้าโง่นั่น ทำอะไรลงไป ฉันเพิ่งทาสีเรือมาหยกๆ แล้วมันก็มาชนโครมข้าอย่างจัง ทันใดนั้น เราก็เห็นว่า เรืออีกลำว่างเปล่า เกิดอะไรขึ้นกับความโกรธของเรา ความโกรธมลายไป ฉันต้องทาสีเรือใหม่อีกครั้ง ก็แค่นั้น แต่ถ้ามีคนอยู่ในเรือที่ชนเรา คุณก็รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น นั่นละ การเผชิญหน้ากับชีวิต กับคนอื่น กับเหตุการณ์ต่างๆ ก็เหมือนถูกเรือที่ว่างเปล่าชน แต่เราไม่รับรู้ชีวิตแบบนั้น เรารับรู้ชีวิตราวกับมีคนอยู่ในเรือลำอื่น และเราถูกพวกเขารังแกจริงๆ ตกลงฉันพูดถึงอะไร เวลาบอกว่า ชีวิตทั้งชีวิตของเราคือการเผชิญหน้า การปะทะกับเรือพายที่ว่างเปล่า นี่คือเรื่องอะไรกัน .. .. .. แด่ความเบื่อหน่าย กับการว่ายวนของชีวิต 27 กุมภาพันธ์ 2554, อาทิตย์, 13.13 Railay Bay on Railay beach กระบี่ ****************************** จากหนังสือ ง่ายๆสไตล์เซน by ชาร์ลอตต์ โจโกะ เบค
|
cinta
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] สวัสดีค่า ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค้า แบบว่ายังใหม่มากๆสำหรับที่นี่ เห็นบล็อกคนอื่นเค้าสวยๆงามๆก็ให้อิจฉาตาร้อนผ่าวๆ ไม่รู้เค้าทำกันยังไง ใครมีจิตเมตตาก็มาบอกกันมั่งเน้อ |
||||||||||||
