Bloggang.com : ชะเอมหวาน : เ ย้ๆ ทำงานพาร์ททาม หนีตามแฮร์รี่ พอตเตอร์ และโหมดปั่น

เ ย้ๆ ทำงานพาร์ททาม หนีตามแฮร์รี่ พอตเตอร์ และโหมดปั่น

โห จริงๆ ว่าจะมานั่งเช็คบบล็อกตามปกติสุข

เพราะว่าไม่ค่อยได้เห็นคนอ่านเท่าไหร่ เลยไม่มีแรงบันดาลใจอัพบล็อก(ตัดพ้อต่อว่าสุดฤทธิ์)
(ขอบคุณสองคอมเม้นต์ล่าสุดจากคุณอั้นต้าเหลียนและน้องซันไชน์นะคะ)

แถมการมาเรียนอังกฤษเนี่ย มันช่างสวยงามเหมือนโรยด้วยหนามกุหลาบจริงๆ
ตอนที่พิมพ์นี่ก็ตีสามครึ่งแล้วนะ..ง่วงสุดๆเลย แบบว่านอนเวลานี้เป็นเรื่องปกติไปแล้ว

ทั้งๆที่ เที่ยงคืนสำหรับเรานี่ก็ว่าดึกแล้วนะ..ไม่อยากนอนดึกเท่าไหร่..แต่ก็จำเป็นนี่เนอะเพราะว่าต้องส่งรายงานศุกร์นีกับจันทร์อีกจันทร์นึง

สอบเสร็จเมื่อจันทร์ที่แล้ว..วันอังคารไปทำรายงาน แล้วก็เลยไปสมัครงานพาร์ททามกับเอเจนซี่ในมหาลัย คือว่า ขอทำงาน อะไรก็ได้ไม่เกี่ยง

สำหรับเรานะ..อยากทำงาน ช่วยแบ่งเบาค่าใช้จ่ายที่บ้านมากกว่่า...ไม่ค่อยเกี่ยงงานหรอก
ดังนั้น พอสมัครวันอังคารปุ๊บ เค้าบอกว่าได้งานแล้วจะโทรตาม เจ๊แกก็ล่อโทรมาตอนสายวันพุธปั๊บเลย ก็ดีใจนะ ออกนอกหน้ามากๆ

คือโทรตามแบบ มาตอนนี้ ..ตอนนี้ของเจ๊(เอเจนซี่)คือ เราในสภาพยังใส่ชุดนอน และอยู่นอกมหาลัยอะ ต้องแต่งตัว และขึ้นรถเมล์ไปอีกนะ...คือ ไม่เืผือเวลาให้ได้ทำอะไรเล้ย

วันแรกของการทำงาน...ตื่นเต้นจนลืม...นะ..ลืมไปเลย
เขิลมากๆ แต่ว่าไม่มีใครรู้ อิอิ เนียน

ทำงานแค่เดินเก็บถาดไปแยกช้อนส้อม แล้วก็เช็ดโต๊ะ
คอยดูว่าส้อมหมด ถาดหมด ก็เอาไปเติม
เป็นงานแบบ กะเหรี่ยงๆหน่อย แต่เราก็เฟรนลี่พอที่จะไปคุยกับเพื่อนอินเดีย เด็กใหม่เหมือนกัน ฮ่าๆ เค้ายังคิดว่าเราเรียนปีหนึ่ง(เค้าเรียนปีสอง วิศวะ เค้าบอกว่าเราโชคดีมาก เพราะเค้าสมัครงานรองานมาตั้งสองเดือน)

เพราะทำงานในร้านอาหารของมหาวิทยาลัย...เลยเจออาจารย์และเพื่อนๆ..ฮ่าๆเขิลลล
แต่ก็สนุกดีนะ เวลาเค้าทักเราก็ยิ้มๆ แต่ก็คุยไม่ค่อยนานเพราะงานยุ่ง(เก็บจาน)

ทำให้เราเข้าใจคนทำงานพวกนี้มากขึ้นนะ แล้วเราก็เห็นเลยว่า อาหารหลายอย่าง กินทิ้งกินขว้างมากๆ เช่น ขนม โ ยกิร์ติ หรือว่า ซอส แล้วก็ทิชชู่ หยิบมาทิ้งอะ หยิบทำไมเนี่ย เปลืองจริงๆ

แล้วพอเสร็จงานตอนบ่ายๆ ลงไปถามเอเจนซี่ เค้าก็บอกว่า..แค่วันนี้แหละ เพราะขาดคนกระทันหัน ..โอ้ เสียใจ ทำแค่วันเดียวเอง

ก็เลยไปเดินซื้อของใช้ที่เทสโก้..

พอวันที่สอง
..เจ๊ก็เล่นมุกเดิม โทรมาตอนใกล้ๆให้มาเดี๋ยวนี้ แ ต่ดีนะที่คราวนี้ไม่ลืม...
เลยโอเค..งานวันนี้ทำอีกร้านนึง.เราชอบร้านนี้มากกว่า ทั้งป้าที่สอนงาน และงานที่เราทำ เพราะว่าคราวนี้ได้ตักอาหาร พวกChip ,Jacket Potato,Meat Pie,beans ,crunch potatoes etc.
ร้านนี้ใ ห้อาหารกลับบ้านด้วย..ได้ทำงานและได้อิ่ม อิอิ...เราเลยเอาส่วนของเราไปให้เพื่อนจีน เพราะว่าเค้าช่วยลงโปรแกรมให้เราใหม่...ลดหุ่นด้วย(เป็นจปส.รอง)

แต่ก็ทำวันเดียวเหมือนเดิม...ก็ดีแล้ว..ถ้าวันศุกร์เจ๊เอเจนซี่เล่นมุกนี้อีก..เราคงขอบาย เพราะว่าเราไม่ได้เตรียมตัวและไม่ได้ทำรายงานเลย..เห็นว่ามีรายได้นะเนี่ย(งก ว่างั้น)

แล้วพอวันศุกร์ เราก็ได้ไอโฟนที่ซื้้อจากอีเบย์ ก็วุ่นวายกับการหาทางปลดล็อก และได้ที่ทำให้โน๊ตบุ๊คเย็นในคราวเดียวกัน..เฮ้อ..วุ่นวายพอควร เพราะว่ากลัวได้ไอโฟนของปลอม แล้วก็กังวลเรื่องส่งกลับไทย เพราะกะว่าจะซื้อให้น้องชายสุดที่รัก แถมเราก็โง่ๆเรื่องเทคโนโลยี ก็เลยไม่กล้าเล่นเยอะ..เดี๋ยวพัง ฮ่าๆๆ

แล้ววันศุกร์ก็เกิดอาการเบื่อหอกำเริบ เลยชวนเพื่อนจีนไปเที่ยวoutlet -Bicester village near oxfordก็นั่งวางแผนกันจนห้าทุ่มกว่าของวันศุกร์อะ
สมใจ..ทำำงานมาแทบตาย ละลายไปกับ...สมบัติ..แต่ดีว่าไม่ได้ซื้ออะไรเยอะ..รายละเอียดค่อยอัพอีกทีละกันนะ ชักจะง่วงสุดๆละ

คือกลับมาวันอาทิตย์ได้ซ้อมปิงปองนิดเดียวเอง ขอโทษเต้ยมากๆ ที่เราเป็นคู่ที่เล่นไม่ค่อยได้เรื่องเท่าไหร่และทำให้ต้องเสียเวลารอ ตอนเราไปทำงาน เพราะเราไม่ได้พกมือถือไว้กับตัว..

ก็ทำรายงานจน.นี่แหละ..ตีสี่ถ้วน..
มาอัพว่า..ขนาดไม่ีมีสอบนะ ครั้งหนึ่งในชีวิต ที่เราปั่นงานจนรุ่งสาง..

ปล. เรื่องคุณแฮรี่ ไปเล่าตอนเล่าเรื่องเที่ยวทีเดียวก็แล้วกันเนอะ หมดเรี่ยวแรง