ราตรีประดับจันทร์
เว้นระยะการ up blog ไปเพราะความขี้เกียจ ตอนนี้เริ่มเล่นเกมบิงโกรอบใหม่แล้ว ก็เลยต้องเคลียร์รีวิวที่ค้างๆ ไว้ซะก่อน
ราตรีประดับจันทร์
มิแชล ตูร์นิเยร์ : เขียน / ศ.ดร.สิทธา พินิจภูวดล : แปล สำนักพิมพ์เซเปี้ยนส์ พิมพ์ครั้งที่ 1 : พฤศจิกายน 2547 จำนวน 46 หน้า / ราคา 148 บาท ซื้อเมื่อ : 9 เมษายน 2551 อ่านจบ : 26 พฤศจิกายน 2557
:: โปรยปกหลัง ::
ปิแยโรต์ รักกับกอล๊องบีนเพื่อนสมัยเด็ก อยู่บ้านใกล้กัน กอล็องบีนป็นคนรับจ้างซักรีดเสื้อผ้า เธอทำงานตอนกลางวัน ปิแยโรต์เป็นคนทำขนมปัง กอล็องบีนห่างเหินจากคนรักของเธอทีละน้อยทีละน้อย เพราะเขาทำงานตอนกลางคืนเมื่อทุกคนเข้านอนหมดแล้ว อาร์เลอะแก็งผ่านเข้ามา เขาเป็นช่างทาสีที่แต่งตัวด้วยสีสันสดใสดั่งสีรุ่้ง...
เป็นเรื่องที่อ่อนหวาน ภาษาไพเราะราวบทกวี สีสันสวยงาม เกิดจากปลายปากกาของ มิแชล ตูร์นิแย์ และปลายพู่กันของ ดาเนียล์ บูร์
หนังสือเล่มบางนี้ได้รับรางวัลวรรรณกรรมเยาวชนยอดเยี่ยม 2524 จากงานหนังสือเมือง Leipzig ประเทศเยอรมันนี เนื้อเรื่องก็เป็นไปอย่างที่คำโปรยปกหลังว่าไว้ มีภาพประกอบสีสี่สวยงามตลอดเล่ม
กอล็องบีนสาวน้อย ทำงานรับจ้างซักผ้า เธอจึงอยู่ในที่มีแสงแดดเจิดจ้า ปิแยโรต์ เป็นเจ้าของร้านขายขนมปัง เขาอยู่ในโลกแห่งแสงจันทร์ อบขนมปังสีทองอร่าม ส่งกลิ่นหอม เพื่อเปิดร้านขายแต่เช้า กลางคืนในความคิดของเขานั้น งดงามนัก
ทั้งสองคนนี้ รักกัน แต่ก็ต้องห่างเหินกัน ด้วยเวลาตื่น เวลาใช้ชีวิต ไม่เหมือนกัน จนกระทั่งวันหนึ่ง อาร์เลอะแก็ง ช่างทาสีรับจ้างเดินทางเข้ามาในเมือง
เขาเติมสีสันให้กับเมืองสี ทัั้งเขียนป้ายชื่อร้านใหม่ให้กับร้านซักรีดและร้านขนมปัง เขาเข้าไปใกล้ชิดกับกอล็องบีน ทำให้เธอรู้สึกสดใส ทำให้เธอเห็นสีสันต่างๆ นานา และในที่สุดเธอก็ออกเดินทางไปเผชิญชีวิตร่วมกับอาร์เลอะแก็ง
ส่วนปิแยโรต์นั้น ทุกข์ระทมเป็นที่สุด ในคืนก่อนที่หญิงสาวจะจากไป ปิแยโรต์ได้เอาจดหมายไปแปะไว้ที่นั่งร้านของอาร์เลอะแก็ง หวังว่าสาวเจ้าจะเห็นและได้อ่าน แต่เมื่อออกเดินทา่ง นั่งร้านแปรสภาพกลายเป็นรถลาก สาวน้อยจึงไม่เห็นและไม่อ่านจดหมายนั้น
พอออกเดินทางกันไประยะนึง อาร์เลอะแก็ง ก็ไม่ได้เอาอกเอาใจกอล็องบีนอีก ต่างฝ่ายจากผลัดกันลากรถเดินทางฝ่าหิมะ จนหญิงสาวเริ่มท้อใจ และเมื่อเธอได้เห็นและได้อ่านจดหมายของปิแยโรต์ที่ติดมาในรถ เธอจึงได้รู้ว่า กลางคืนนัน ไม่ได้เป็นสีดำสนิทและมืดมิดอย่างที่เธอเข้าใจ หากแต่กลางคืนของปิแยโรต์นั้น เป็นสีนำเงินเข้ม มีเตาอบขนมปังสีทองอร่าม สีสันที่เห็นนั้น สูดดมได้ปลอดภัย ต่างจากสีเคมีกระป๋องของอาร์เลอะแก็ง เมื่อเธอเข้าใจ เธอจึงคิดถึงปิแยโรต์ คิดถึงหมู่บ้านเล็กๆ ของเธอ กอล็องบีน จึงหนีจากอาร์เลอะแก็ง เดินทางฝ่าหิมะหนาวเหน็บกลับมา และมาถึงร้านทำขนมปังของปิแยโรต์ในยามค่ำคืน กลิ่นขนมปังหอมๆ ลอยมาตามอากาศ พร้อมทั้งไอร้อนอบอุ่นจากเตาอบขนมปัง เมื่อเธอเดินเข้าไปในร้าน ปิแยโรต์ดีใจมากที่สาวน้อยกลับมาหาเขา และเข้าใจถึงความงดงามของกลางคืนเช่นเดียวกับเขาแล้ว
เขาทำให้เธอเห็นสีสันของตัวเองในรูปแบบใหม่ นั่นคือ ทำขนมปังรูปกอล็องบีน มีเพียงสีทองอร่าม อ่อนนุ่ม และหอมหวาน นั่นคือ การแสดงความรักของชายหนุ่ม เรื่องราวความรักของคนทั้งสองจึงจบลงอย่างมีความสุข
เราอ่านจบด้วยความสุขเช่นกัน แต่ไม่ยักคิดว่าหนังสือนี้เป็นวรรณกรรมเยาวชนนะ มันเป็นนิยายรักสั้นๆ ที่ดีเรื่องหนึ่งเลยแหละ นิยายที่อาศัยตัวละครไม่กี่ตัว บอกเล่าถึงชีวิตและการมองผู้คน ผ่านการเปลี่ยนเทียบกับ "สีสัน" บอกให้เราได้รู้ว่า ในสายตาของคนรักนั้น เขามองคนที่เขารักลึกซึ้งอย่างไร
และเล่มนี้ใช้ลุ้นรางวัลพิเศษหนังสือเล่มบางด้วย แต่ก็ปรากฎว่า คนชนะในเกมนี้ หาหนังสือได้บางกว่า 46 เล่มซะอีก
| Create Date : 06 ธันวาคม 2557 |
| Last Update : 6 ธันวาคม 2557 7:39:05 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 2082 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [
เนื้อเรื่องน่าสนใจและก็ภาพประกอบ
ก็น่ารักดีจังค่ะ