วันนี้ (ย้อนหลังไปวันที่ 27 กรกฏาคม) คุณนายแม่ของเราจะมาแล้ว ดีใจที่สุดเลย โดยเฉพาะเจ้าลิงน้อยที่บ้าน นอนไม่หลับลุกขึ้นมาจัดห้อง จัดห้องโน้น จัดห้องนี้ จัดมันทุกห้องเลย เพื่อต้อนรับยายจ๋าของคุณเธอ บอกให้ไปนอนตั้งหลายรอบแล้ว ผลสุดท้ายเธอเข้านอนเอาเมื่อตอนตี 2 กว่า ๆ คิดดูแล้วกันว่าตื่นเต้นกันขนาดไหน ก็เราไม่ได้เจอกันตั้งเกือบ 2 ปี คุณพ่อบ้านก็ใช่ย่อยตื่นเต้นกับเขาเหมือนกัน ไอ้เราก็บอกว่าตื่นเต้นไปเถอะ กระเป๋าจะฉีกไม่รู้ตัว แม่ฉันช๊อปเก่งน่ะจะบอกให้ เตรียมตัวไว้ให้ดี ฮาฮาฮา
เครื่องจะลงตอน 6 โมงเย็น แต่ครอบครัวเราออกจากบ้านแต่เช้าเลย ไม่ได้ไปสนามบินหรอกค่ะ ไปบ้านเพื่อนก่อน (หมอนัทสุดสวยนั่นเอง) ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลเท่าไหร่จากสนามบิน มีปาร์ตี้สังสรรค์กันนิดหน่อย เพราะเดี๋ยวพอพวกเราเปิดเทอมแล้ว ก็คงจะหาโอกาสเจอกันยากขึ้น บวกกับใกล้จะถึงวันเกิดของ AJ สุดหล่อวัยจะ 3 ขวบแล้ว ก็เลยรีบเอาของขวัญไปให้ซะก่อนที่บรรดาพวกเราจะไม่มีเวลาให้กันและกัน ปาร์ตี้ครั้งนี้ก็มีกันแค่ 3 ครอบครัวเท่านั้นเองค่ะ ทีเหลือติดภารกิจกันหมด แต่แค่นี้ก็เม้าส์กันสนุกเลยค่ะ พวกผู้หญิงทำกับข้าวกันอยู่ในครัว สามีดื่มเบียร์กัน พอถึงเวลาทานข้าวด้วยความหิวจัดเลยลืมถ่ายรูปกันค่ะ พอใกล้ ๆ เวลาเครื่องจะลง พวกเราก็ต้องเอ่ยคำร่ำลา.....
ออกจากบ้านนัทมา ขับรถใช้เวลาจริง ๆ ไม่นานหรอกค่ะ แต่รถติดมาก ๆ เพราะเขาทำถนนด้วย นั่งกระวนกระวายใจกลัวไปรับไม่ทัน เพราะคุณแม่สั่งไว้ว่าให้ไปคอยก่อนน่ะ ไม่อยากออกมาแล้วไม่เจอใคร และในที่สุดเราก็มาถึงสนามบินสักที พอมาถึงก็ไปดูที่ตารางการบิน ปรากฏว่าเครื่อง Delay 40 นาทีเจ้าค่ะ โอแม่เจ้า ! รีบมาแทบแย่ ที่ไหนได้เครื่อง Delay ยัง ๆ ไม่พอ พอเครื่อง Landed เรียบร้อยแล้วตอนนี้ล่ะ พวกเรา 3 คนก็คอยืดคอยาวเป็นยีราฟไปเลย ยืนรอดูว่าเมื่อไหร่จะออกมาสักที เราเห็นคนออกมาตั้งเยอะแยะ และที่สังเกตุจากสติ๊กเกอร์แปะกระเป๋าพวกเขามากับการบินไทยนี่นา เอ! แล้วแม่เราไปไหนหว่าทำไมช้าจัง แต่วันนี้คนมากจริง ๆ เลยอ่ะ เห็นพวกลูกเสือมากันเต็มเลย เพิ่งมารู้ทีหลังว่าเขามาวันลูกเสือโลกกัน ครบ 100 ปี มาจากทุกประเทศเลยอ่ะ เขามาที่นี่เพราะที่นี่เป็นกำเนิดของลูกเสือ...เอ้า! เข้าเรื่อง ว่าทำไมท่านแม่เราถึงไม่ออกมาสักที เวลาผ่านไป 2 ชั่วโมงกว่า ๆ ในที่สุดท่านแม่ และท่านน้าก็ออกมาสักที สาเหตุที่ล่าช้าน่ะเหรอ ฮาฮ่า โดนค้นกระเป๋าน่ะจิ โดนยึดหมดเลย อย่างที่บอกในบล็อคก่อนหน้านี้ ปลาสลิด กุ้งแห้ง ปลาหมึก และปลาทาโร่ ฮือฮือฮือ อดกินเลย....แต่ไม่เป็นไรแค่ได้เห็นหน้าก็ชื่นใจแล้ว
อ่ะ อ่ะ !!! ถ้าไม่ได้เก็บภาพบรรยากาศที่สนามบิน ก็คงไม่ใช่ครอบครัวตัวยุ่งแน่นอน เพราะฉะนั้นอย่าช้า เรามา แช๊ะ...แช๊ะ...แช๊ะ...กันดีกว่า เอ้า! 1 2 3 ยิ้มจ้า




.....สุดท้ายไม่ต้องบอกก็ต้องทายกันถูกแน่นอนว่าใครคือคุณแม่ของนนนี่....
.....เพราะหน้าออกจะเหมือนกันขนาดนั้น.....
แง๊...คิดถึงแม่จัง