Bloggang.com : ฟ้าดิน : +-+-+-+-+-+-+-+-+-+ความ "ลักลั่นย้อนแย้ง" เหลือทนของชีวิต+-+-+-+-+-+-+-+-+-+

+-+-+-+-+-+-+-+-+-+ความ "ลักลั่นย้อนแย้ง" เหลือทนของชีวิต+-+-+-+-+-+-+-+-+-+

หมายเหตุ - คำว่า ลักลั่นย้อนแย้ง นำมาจาก การ์ตูนเรื่อง "หงสาจอมราชันย์"

ท่านสามารถดูความหมายของคำนี้ได้จากกระทู้

//www.burapat.com/detail_boyhk.asp?id=2158

//topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2006/07/A4526930/A4526930.html

//www.burapat.com/detail_boyhk.asp?id=2158

***********************************************

ช่วงนี้รู้สึกว่า ชีวิตของผมเต็มไปด้วยความ "ลักลั่นย้อนแย้ง" ที่ชวนให้ "หัวร่อไม่ออก ร้องไห้ไม่ได้" หลายเรื่องมาก

ดังจะสรุปเป็นข้อๆ ได้ดังต่อไปนี้

-ไม่มีเวลานอน เวลานอนไม่ค่อยพอ
แต่พอถึงเวลานอนจริงๆ กลับนอนไม่หลับ

-ชอบบ่นว่าไม่มีเวลาว่าง
แต่พอมีเวลาว่างจริงก็ชอบทำตัวให้ไม่ว่าง จนในที่สุดก็ไม่มีเวลาว่างเหลืออยู่เลย

-ซื้อดีวีดีหนัง ซีดีเพลง หนังสือ นิตยสาร ที่อยากดู อยากฟัง อยากอ่านเก็บเอาไว้มากมาย
แต่กลับไม่มีเวลาสนใจมันเลย (นิตยสารบางเล่ม ยังไม่ถูกแกะออกจากถุงเลยด้วยซ้ำ)

-ใจจริงอยากดูหนังสนุกๆ แต่พอเอาเข้าจริง พอถึงเวลาก็ดูด้วยอารมณ์เบื่อๆ เซ็งๆ
จนทุกวันนี้ ดูหนังไม่เคยสนุกเลยซักเรื่อง

-ผมเป็นคนชอบกินแกงจืดแบบซดน้ำ แต่เวลาสั่งแกงจืดแบบแยกถ้วยกินที่ร้านอาหาร ไม่ว่าจะเป็นแถวที่ทำงาน ที่บ้าน และไม่ว่าที่ไหน เขาจะคิดราคาแกงจืดแพงกว่าราคาข้าว+กับข้าวปกติอีก
ทำให้ราคาของอาหารที่ผมกินมักจะมีราคาแพงกว่าชาวบ้าน 2-3เท่าเสมอ

-เลิกงานดึก ไม่มีเวลาโทรไปทักทายเพื่อนๆ เรื่องนัดเจอนี่ไม่ต้องพูดถึง
จนเพื่อนๆ เก่าๆ หายไปจากชีวิตเกลี้ยง ส่วนเพื่อนใหม่ๆ ก็ไม่มีโอกาส+เวลาสร้างสัมพันธ์ให้ลึกซึ้งเท่าเพื่อนเก่า

-ที่ยอมเข้ามาทำงานในกทม. จุดประสงค์หลักก็เพื่อจะเก็บตังค์ให้ได้เยอะๆ เพื่อที่จะได้ใช้บั้นปลายชีวิตอย่างสุขสบายที่บ้านนอก (น้ำเน่าดีไหม 555)
แต่พอเอาเข้าจริง ในกทม. กลับมีสิ่งยั่วตายั่วใจให้เราเสียเงินเต็มไปหมด จนทำให้นอกจากจะเก็บเงินไม่ค่อยได้แล้ว ยังติดหนี้ชาวบ้านไปทั่ว

-ทุกวันนี้ ตั้งปณิธานว่าจะทำงานประจำแล้วเจียดเวลาที่เหลือ มาทำงานนอกตามความฝัน
แต่พอเอาเข้าจริง งานหลักก็ทำได้ไม่ค่อยเวิร์ก แถมไม่มีเวลาเหลือให้งานในฝันอีก
จนทั้งงานราษฎร์งานหลวงคาราคาซังเป็นดินพอกหางหมูอยู่แบบนี้

-มีเรื่องอยากจะเขียนบลอกมากมาย บางทีคิดโครงที่จะเขียนได้หมดแล้ว แต่ทำได้แค่เริ่ม ไม่เคยเขียนต่อให้จบได้สักที
ที่แย่ไปกว่านั้น คือ บางทีเขียนบนหน้ากระดาษเสร็จหมดแล้ว แต่กลับไม่มีเวลา+อารมณ์เอาไปพิมพ์หรือใส่ลงไปในบลอก
พอเวลาผ่านไปนานๆ ก็เริ่มรู้สึกว่า บทความนั้นมัน "เย็นชืด" ไปแล้ว ก็เลยทิ้งไปเลย บทความหลายๆ ชิ้นจึงไม่มีโอกาสได้ผุดได้เกิดด้วยประการฉะนี้

-ได้แต่เข้าไปอ่านบลอกเพื่อนๆ แต่ไม่รู้จะเมนต์อะไร
เพราะความคิดส่วนตัวรู้สึกว่า ถ้าเราจะเมนต์บลอกใครสักคน เราควรจะเมนต์แบบยาวๆ หน่อย ไม่ใช่เข้าไปเขียนว่า ดีครับ จริงครับ ซึ่งผมไม่มีเวลา+แรงจะทำแบบนั้น
ผลคือ นอกจากไม่ค่อยได้ไปเมนต์ใครแล้ว คนอื่นก็ไม่ค่อยมีคนมาเมนต์ให้บลอกนี้อีกเช่นกัน

-เคยคิดจะหากัลยาณมิตรทางใจเป็นเรื่องเป็นราว แต่ใจก็ยังติดอยู่กับเรื่องเก่าๆ
พอจะหาสิ่งใหม่ๆ ก็เกิดอารมณ์ขี้เกียจ+รู้สึกว่าตัวเองแก่เกินจะไปตามงอนง้อใครได้อีกแล้ว
สรุปคือ เกิดอาการกลับไม่ได้ ไปไม่ถึง อยู่จนทุกวันนี้

ซึ่งอาการลักลั่นย้อนแย้งทั้งหมดนี้ ผมก็ยังหาทางออกให้มันไม่ได้สักที

หรือว่า บางที โลกนี้คือศูนย์รวมความลักลั่นย้อนแย้งขนาดใหญ่ เราไม่สามารถหนีพ้นไปจากมันได้เลย
ที่ทำได้ก็เพียงแค่ ทำใจอยู่กับมันอย่างมีความสุขต่อไปให้ได้

ซึ่งสิ่งนี้เป็นสิ่งที่พูดง่ายแต่ทำยากเหลือเกิน...

รูปนี้ ถ่ายที่จ.สุพรรณบุรี โดยคุณ pugtabo

Create Date : 09 กรกฎาคม 2551

Last Update : 9 กรกฎาคม 2551 1:54:47 น.

17 comments

Counter : 2838 Pageviews.

ปล่อยวางค่ะพี่
หลายข้อเเสดงถึงอาการของคนเริ่มเเก่เเล้ว...
เช็คดูได้เลย

หุหุ

โดย: This road is mine

วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:32:53 น.

ตรงกันหลายข้ออยู่ครับ 5555+
โดยเฉพาะข้อ 3 ตรงที่สุด (และคงไม่ได้มีพี่กับผมเป็นกันอยู่สองคน)

โดย: nanoguy IP: 125.24.114.185 วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:2:15:13 น.

แวะมาเยี่ยมครับ
ช่วงนี้กำลังอ่าน สามก๊กฉบับคนกันเอง ภาคสอง ชอบจัง
ชอบอะไรๆ ที่เป็นของจีนโบราณน่ะครับ
โดยเฉพาะหนังจอมยุทธ์

โดย: คนขับช้า

วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:6:13:16 น.

สงสัยงานจะยุ่งมากนะครับพี่
เลยเหนื่อยๆล้าๆ หุหุหุ

ชอบคำว่า "ย้อนแย้ง"
เพราะมันทำให้ผมนึกถึงงานเขียนของอาจารย์เสกสรรค์
ที่ได้อ่านในนิตยสาร ค.คน ฉบับล่าสุด

อาจารย์เสกสรรค์ใช้คำว่า "ย้อนย้ำ"

ทั้งสองคำเป็นคำสั้นๆที่ความหมายเยอะเชียวครับ

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า

) วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:7:46:12 น.

แวะมาทักทายคิดถึงกันในวันพุธ วันที่สายฝนพรำทำให้เป็นหวัด แวะเอาน้ำตกมาฝากจ๊ะ ส่วนซุปหน่อไม้ไปหาทานเองเน๊าะ จากอุ้ม

สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
เหมือนกันเลยค่ะ
ช่วงนี้ซื้ออะไรมามันก็นอนอยู่ในถุง
ไม่ว่างหยิบมาอ่านมาดูเลยค่ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:12:01 น.

สิ่งที่เรารู้สึกเหมือนกันหลายข้อครับโดยเฉพาะข้อสุดท้ายนี่ สำหรับผมแล้วก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าคนๆ นั้นเป็นกัลยาณมิตรจริงๆ หรือเปล่า

โดย: Johann sebastian Bach

วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:8:56:02 น.

แว้กกก

ข้อ 3 ราวกับมีอะไรแทงงหลังดังจึ้ก

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:47:09 น.

อาการไม่น่าเป็นห่วงเท่าไหร่ น่าจะเป็นอาการปกติของคนยุคสมัยนี้

พี่มีข้อที่นำมาแบ่งปันด้วยคือ

ที่ยอมเข้ามาทำงานในกทม. จุดประสงค์หลักก็เพื่อจะเก็บตังค์ให้ได้เยอะๆ เพื่อที่จะได้ใช้บั้นปลายชีวิตอย่างสุขสบายที่บ้านนอก (น้ำเน่าดีไหม 555)
แต่พอเอาเข้าจริง ในกทม. กลับมีสิ่งยั่วตายั่วใจให้เราเสียเงินเต็มไปหมด จนทำให้นอกจากจะเก็บเงินไม่ค่อยได้แล้ว ยังติดหนี้ชาวบ้านไปทั่ว

ข้อนี้เคยคิดและเคยทำเหมือนกัน แต่ยากที่จะทำไดจริง ๆ บางคนคิดและทำเช่นนั้นไปจนตายก็ไม่ได้ออกมาจากเมือง ไม่ได้มีชีวิตเหมือนที่คิดฝัน

สำหรับตัวงพี่เองหลังจากอยู่กับความคิดเช่นที่ว่า มานานสิบปีก็ตัดสินใจออกมาเลย
(แลกเปลี่ยนแบ่งปันนะคะอย่าเชื่อและผลีผลาม)

โดย: แพรจารุ IP: 117.47.45.165 วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:11:05 น.

เป็นเหมือนกันในหลายข้อ

แต่ไม่ค่อยเก็บมาใส่ใจ บางทีไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เคยทำอย่างนี้มาก่อน
ตอนนี้แค่อยากทำให้ชีวิตไม่กรอบ ไม่มีตาราง ปล่อยให้มันเป็นไป ^_^

ชอบคำๆ หนึ่งที่เค้าว่ากันว่า .........

คิดจะทำการใหญ่ อย่าสนใจเรื่องเล็กน้อย

โดย: มาเฟียหัวใจง้องแง้ง

วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:17:56:45 น.

พี่ก็อน คนเราควรทำชีวิตให้สมดุล มากไปก็ไม่ดี น้อยไปก็ไม่ดี เกิดมาครั้งเดียวก็ควรเลือกทำอะไรที่เรามีความสุข สร้างความสมดุลให้ชีวิต...เนอะ

ปล.คาราโอเกะที่ครัวพฤกษานะ 11 ก.ค.นี้

โดย: ดอกไม้ดวงดาวและผีเสื้อ

วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:44:31 น.

เพราะชีวิตคนเรามันมีเงื่อนไขเสมอๆ น่ะคะ
อะไรที่คิดไว้ มันก็ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเสมอๆ หรอกค่ะ
เพราะมันต้องแอบมีเงื่อนไข มีคำว่า "แต่" ด้วยตลอดเวลา
ถึงแม้ว่าเราจะเลี่ยงมันแล้วก็ตามแต่ว่ามันก็หนีกัน
ไม่พ้นอะค่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:34:50 น.

เป็นเยี่ยงเดียวกันทุกประการจริงๆ

คือตาลไม่ได้ตั้งใจเม้นอย่างนี้

แต่มันเป็นอย่างนี้จริงๆแหละ

โดย: tani IP: 125.24.39.66 วันที่: 10 กรกฎาคม 2551 เวลา:2:23:09 น.

ชอบบ่นว่าไม่มีเวลาว่าง
แหะๆ คำนี้บ่อยเลยค่ะ
ทั้งที่เวลาก็เท่ากันทุกวันเนาะ
ไม่รู้เวลาหายไปไหนหม๊ดดด

โดย: fonrin

วันที่: 10 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:31:01 น.

***คุณ This road is mine
ความลักลั่นย้อนแย้ง เกิดขึ้นได้กับทุกคน ไม่เกี่ยวว่า แก่หรือเด็กหรอกครับ

***คุณnanoguy
ผมว่าเผลอๆ อาการนี้เป็นกันเกินครึ่งประเทศนะครับ

***คุณคนขับช้า
แนะนำ มังกรหยกทั้ง 3 ภาคครับ
รับรองว่าท่านจะไม่เป็นอันกินอันนอน

***คุณกะว่าก๋า
ผมซื้อค.คนเล่มนั้นเหมือนกันครับ

***คุณอุ้มสี
ของผมนี่ บางอันก็อยู่คาถุง ไม่เคยหยิบออกมาก็หลายเรื่องอยู่ครับ

***คุณ Bach
บางคนที่อยู่ด้วยกันมาชั่วชีวิต เขายังไม่แน่ใจเลยครับว่า คนที่อยู่ข้างเราเป็นกัลยาณมิตรจริงหรือไม่

***คุณแพนด้ามหาภัย
หวังว่าคงไม่ทะลุถึงหัวใจนะครับ

***คุณแพรจารุ
ยังไม่เชื่อ และไม่ผลีผลาม แต่เริ่มโน้มเอียงแล้วล่ะครับ 555

***คุณมาเฟียหัวใจง้องแง้ง
แต่ปัญหาคือ ตอนนี้ผมยังไม่มีการใหญ่ให้ทำนี่สิครับ

***คุณดอกไม้ดวงดาวและผีเสื้อ
เห็นด้วยครับ
ปล.เรื่องคาราโอเกะ หลังไมค์ก็ได้นะ แหะๆๆ

***คุณ JewNid
จริงครับ

***คุณ tani
"คือตาลไม่ได้ตั้งใจเม้นอย่างนี้
แต่มันเป็นอย่างนี้จริงๆแหละ"
ประโยคนี้ก็ลักลั่นย้อนแย้งใช้ได้เลยนะเนี่ย 555

***คุณfonrin
เวลาของคนเราเดินไม่เท่ากันครับ (แอบเน่า 555)

โดย: ฟ้าดิน

วันที่: 11 กรกฎาคม 2551 เวลา:1:15:41 น.

ไขมันในเลือดสูง
อยากคุมปริมาณไขมัน
แต่ยังกินแมคทุกเย็น

แบบนี้เรียกลักลั่นย้อนแย้งป่าวหว่า

โดย: เล่งฮู้ IP: 58.9.179.56 วันที่: 12 กรกฎาคม 2551 เวลา:23:56:37 น.

โดนไปหลายข้อ
ถ้ารู้จักกันคงได้ชวนไปกินเบียร์ด้วยกันแน่เลย 555

โดย: idLer IP: 124.120.152.169 วันที่: 13 กรกฎาคม 2551 เวลา:18:50:06 น.

เรามีความคิดเห็นตรงกัน 7 ข้อ..
มาทำความรู้จักกันสักหน่อยน่าจะดีนะ..

โดย: ผู้หญิงที่มาจากโลกสีคราม (girl from sea

) วันที่: 13 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:17:14 น.