Bloggang.com : แม่อ้วนคนสวย : ทุกข์-สุขอยู่ที่มุมมอง เอามาจากเมลล์ส่งต่อ เห็นว่าดีอ่ะจ่ะ

ทุกข์-สุขอยู่ที่มุมมอง เอามาจากเมลล์ส่งต่อ เห็นว่าดีอ่ะจ่ะ

ความสุขอยู่ที่ใด

ฉันไม่มีความสุข...

ฉันไม่ชอบงานที่ฉันทำ เพราะมันน่าเบื่อและไม่มีที่สิ้นสุด

ฉันไม่ชอบเจ้านาย เพราะเขาไม่เคยคิดหรือทำอะไรเองนอกจากชี้นิ้วสั่งกับดุด่าฉันเท่านั้น

ฉันไม่ชอบเช้าวันจันทร์ เพราะเป็นวันที่ฉันรู้สึกเหมือนถูกบังคับให้ตื่นขึ้นมาเผชิญโลกที่โหดร้าย แต่ละสัปดาห์ของการทำงานดูราวกับการคืบคลานไปท่ามกลางสนามรบ

ฉันไม่ชอบเช้าวันอังคาร เพราะเป็นวันที่ฉันรู้สึกว่าตัวเองเพิ่งทำงานไปได้วันเดียวยังมีอีกหลายวันที่โหดร้ายรออยู่

ฉันไม่ชอบเช้าวันพุธ เพราะเป็นวันที่ฉันเริ่มตื่นขึ้นมาพร้อมกับความล้าและพบว่าเวลาเพิ่งผ่านไปเพียงครึ่งทางเท่านั้น

ฉันไม่ชอบเช้าวันพฤหัสบดี เพราะเป็นวันที่ฉันเหนื่อยล้าจากการทำงานมาตลอดหลายวัน แต่ทุกอย่างก็ยังคงดำเนินต่อไป พรุ่งนี้ก็ยังต้องทำงาน

ฉันไม่ชอบเช้าวันศุกร์ เพราะฉันเหนื่อยจนแทบลุกจากเตียงไม่ไหวแล้วแต่ก็ยังต้องลุกไปทำงาน

ฉันไม่ชอบเช้าวันเสาร์ เพราะฉันอยากตื่นสายๆ แต่กลับมีเด็กบ้านใกล้ๆวิ่งเล่นเสียงดังจนต้องตื่นแต่เช้า

ฉันไม่ชอบเช้าวันอาทิตย์ เพราะฉันจะถูกปลุกแต่เช้าเช่นกันด้วยเสียงเครื่องดูดฝุ่นกับเสียงตัดต้นไม้และเครื่องตัดหญ้าชองเพื่อนบ้าน

ฉันไม่ชอบวันหยุดนักขัตฤกษ์ เพราะมันทำให้ร้านรวงในกรุงเทพฯปิด จะซื้อหาอะไรก็ยาก จะออกไปต่างจังหวัดคนก็มาก ฉันเคยเห็นรถติดบนยอดเขาห่างไกลในวันสิ้นปีมาแล้ว

ฉันไม่ชอบรถติด เพราะมันทำให้ฉันถึงที่ทำงานช้า

ฉันไม่ชอบรถเมล์ เพราะฉันต้องยืนเบียดกับคนแปลกหน้าและร้อนอบอ้าว

ฉันไม่ชอบบ้านเช่าที่ฉันอยู่ เพราะมันคับแคบแออัด เปิดหน้าต่างออกไปเห็นแต่ตึกบังท้องฟ้า

ฉันไม่ชอบบ้านเดิมที่ต่างจังหวัด เพราะมันห่างไกลมากและมีแต่ความกันดาร

ฉันไม่ชอบนิยายน้ำเน่า เพราะมันไม่เคยให้แง่คิดหรือช่วยพัฒนาจิตใจของเราให้ดีขึ้นเลย

ฉันไม่ชอบหน้าร้อน เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกอบอ้าวและหงุดหงิดทั้งวัน

ฉันไม่ชอบหน้าฝน เพราะมันทำให้ฉันเปียกแฉะ เดินทางลำบาก ตากผ้าก็ไม่แห้ง

ฉันไม่ชอบหน้าหนาว เพราะมันทำให้ฉันเป็นหวัดและไม่มีชีวิตชีวา

ฉันไม่ชอบมหาวิทยาลัยที่ฉันเรียนจบมา เพราะมันไม่ค่อยมีชื่อเสียง ทำให้ฉันหางานทำลำบาก

ฉันไม่ชอบคนรักของฉัน เพราะเขาเป็นคนขวานผ่าซาก ไม่โรแมนติก ไม่เอาอกเอาใจฉันเลย

ฉันไม่ชอบกรุงเทพ เพราะที่นี่มีแต่ความเบียดเสียด ทุกอย่างเร่งรีบและดิ้นรนผู้คนเห็นแก่ตัว

ฉันไม่มีความสุข... ........... ความสุขอยู่ที่ไหนกัน...

.......................................................................................................................

วันหนึ่งฉันยืนอยู่ที่ป้ายรถเมล์ แม่ลูกคู่หนึ่งนั่งรอรถอยู่ใกล้ๆ ผ่านไปสักพักอยู่ๆลูกชายวัยซนของหญิงคนนั้นก็ชี้นิ้วขึ้นไปบนท้องฟ้าและบอก กับแม่ "แม่หมาอยู่บนฟ้า"

"ไหนลูก" แม่ขมวดคิ้วแล้วโน้มตัวมองตามลูก "อ๋อ เมฆน่ะเหรอลูก ดูเป็นหมายังไงนะ"

"นี่ไงแม่ ตรงที่ยื่นๆออกมานี่เป็นหัวหมา นี่หูมัน มีขาหน้าด้วย"

"แล้วขาหลังล่ะลูกไม่เห็นมีเลย"

"มันกระโดดออกจากปุยนุ่น ขาหลังมันเลยจมในปุยนุ่น" เด็กชายว่า

ฉันหันไปมองเมฆก้อนนั้นตามด้วนความอยากรู้อยากเห็นแล้วก็ต้องขมวดคิ้วมัน เป็นแค่ก้อนเมฆสีขาวไร้รูปทรงธรรมดารูปหนึ่งเท่านั้นเอง ไม่ได้มีความเหมือนกับหมาตรงไหนเลย ฉันยักไหล่แล้วหันไปชะเง้อมองรถเมล์บนถนนตามเดิม เสียเวลาฟังเจ้าเด็กฟุ้งซ่านจริงๆ

"เหรอ...แต่แม่ว่ามันดูเหมือนกับยีราฟนะลูก เห็นมั้ย คอมันยาวเป็นยีราฟเลย หูชี้ด้วย"

"ไม่ใช่นะแม่ ยังเป็นหมาอยู่ หมาคอยาวๆโอ๊ยๆๆทำไมขามันหายไปแล้วล่ะ"

"ข้างบนลมคงพัดแรงน่ะลูก เมฆมันเป็นแค่ไอน้ำที่ลอยในอากาศและจับตัวกันเป็นก้อน พอลมพัดมันก็เปลี่ยนรูปร่างเหมือนกันตอนที่ลูกเป่าควันในชามก๋วยเตี๋ยวร้อนๆ ไงจ๊ะ"

ฉัน เงยหน้ามองก้อนเมฆไอน้ำสีขาวบนทั้งฟ้าอีกครั้ง ฉันมองอย่างไรก็เห็นเป็นเพียงแต่เมฆธรรมดาๆ ก้อนหนึ่งเท่านั้น ในขณะที่แม่ลูกคู่นั้นเห็นเป็นสัตว์ต่างๆมากมาย ทำไมของสิ่งเดียวกันแต่คนสองคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆกันกลับมองไม่เหมือนกัน หรือว่ามาลูกคู่นี้เห็นในสิ่งที่ฉันไม่เห็น...

บนรถเมล์ที่ฉันโหนไปทำงาน เด็กนักเรียนสองคนใกล้ๆ กำลังพูดถึงการสอบเข้ามหาวิทยาลัย

"ทำไมแกรีบอ่านหนังสือคร่ำเคร่งนัก กว่าจะสอบก็ปีหน้าไม่ใช่เหรอ"

"ต้องรีบอ่านสิ อีกแค่ปีเดียวพวกเราต้องสอบแล้วนะ นี่อ่านแทบไม่ได้นอนมาหลายเดือนแล้ว" "เหรอ..." "แล้วแกล่ะ ทำไมจนป่านนี้ยังไม่อ่านหนังสือสักที"

"ไม่ต้องรีบหรอก อีกตั้งปีกว่าจะถึงวันสอบ"

ฉัน มองตามหลังเด็กทั้งสองขณะที่พวกเขาเดินลงจากรถหน้าโรงเรียน นับว่าเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของคนสองคนที่มองสิ่งเดียวกันต่างออกไป คนหนึ่งมองอย่างเป็นทุกข์ อีกคนมองอย่างไม่ทุกข์ หรือว่าทุกสิ่งรอบตัวสามารถมองได้สองแบบจริงๆ แบบเดียวกับที่ฉันมองสองด้านของเหรียญหรือมองแก้วน้ำที่มีน้ำเหลืออยู่ครึ่ง แก้ว

แล้วที่ฉันไม่มีความสุขอยู่ทุกวันนี้เกิดจากการมองของฉันใช่หรือไม่...

เย็น วันนั้นฉันกลับบ้านมานั่งพักที่ระเบียง แมวดำตัวหนึ่งกำลังพยายามจะมาคุ้ยหาขยะในถุงดำที่มัดกองไว้หน้าบ้าน แต่แรกฉันทำท่าจะถอดรองเท้าขว้างใส่แบบที่เคยทำมา แต่พอคิดไปอีกทางว่าการเกิดเป็นแมวจรจัดไร้เจ้าของและที่ซุกหัวนอนนั้นก็แย่ พออยู่แล้ว ยังต้องมาคุ้ยขยะหาอาหารประทังชีวิตให้รอดแล้วยังถูกคนขับไล่อีกไปที่ไหนก็ มีแต่คนไม่ต้อนรับเอ็นดู

ฉันลองเปลี่ยนความคิดดู หันหลังเดินเข้าครัว หยิบไส้กรอกอีสานและแฮมในตู้เย็นออกมาอุ่นเล็กน้อย จากนั้นก็เปิดประตูบ้านออกไป แมวดำยังอยู่ที่กองขยะหน้าบ้าน แสงจากเสาไฟฟ้าที่ส่องสลัวลงมาถึงตัวของมันทำให้มองดูเหมือนกับว่ามันเป็น สิ่งมีชีวิตที่โดดเดี่ยวที่สุดในโลก ฉันส่งเสียงเลียนแบบแมวดังเมี้ยวๆ จนมันหันมามอง

"กินซะนะ อยู่ด้วยกันมานานฉันเพิ่งจะมาใจดีวันนี้แหละ" แมวตัวนั้นค่อยๆเดินมาอย่างกล้าๆกลัวๆจนมาหยุดใกล้ๆฉันจึงวางไส้กรอกอีสาน กับหมูแฮมลงบนพื้น แมวจรจัดส่งเสียงร้องเหมียวๆขณะก้มลงดมอาหารมื้อพิเศษนั้น ในที่สุดมันก็กินอย่างเอร็ดอร่อยทีเดียว

ฉัน ยืนกอดอกมองภาพแมวที่กำลังกินอาหารที่ฉันหามาให้อย่างมีความสุข เพิ่งได้รู้กับตัวเองว่าการไล่แมวกับการให้อาหารแมวนั้นมันให้ความสุขทางใจ ที่แตกต่างกันมากกขนาดนี้เอง

ต่อจากนี้ไปฉันจะมีความสุข... .........................................................................................................

ฉันชอบงานที่ฉันทำ เพราะมันให้โอกาสฉันได้แสดงฝีมือทำงานเพื่อส่วนรวมและมีรายได้มาเลี้ยงตัวเอง งานทั้งหลายนั้นดูช่างท้าทายฉันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ฉันชอบเจ้านาย เพราะเขาให้โอกาสฉันคิดและตัดสินใจลงมือทำสิ่งต่างๆด้วยตัวเองโดยพยายามตัดเตือนแนะนำเมื่อฉันทำงานผิดพลาด

ฉันชอบเช้าวันจันทร์ เพราะเป็นวันที่ฉันรู้สึกเหมือนทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นอีกครั้งสัปดาห์นี้จะต้องดีกว่าสัปดาห์ที่แล้ว

ฉันชอบเช้าวันอังคาร เพราะเป็นวันที่ฉันเพิ่งทำงานไปได้วันเดียว ยังมีอีกหลายวันที่สนุกสนานรออยู่ เพื่อนที่ทำงานยังรอฉันอยู่

ฉันชอบเช้าวันพุธ เพราะเป็นวันที่ฉันเริ่มตื่นขึ้นมาพร้อมความล้าเล็กน้อยและพบว่าเวลาผ่านไป ครึ่งทางแล้ว ฉันจะรีบทำงานในเวลาที่เหลือให้ดีที่สุด อีกไม่นานฉันจะได้พักผ่อนวันหยุดแล้ว

ฉันชอบเช้าวันพฤหัสบดี เพราะเป็นวันที่ฉันเห็นความคืบหน้าของงานในสัปดาห์นี้มากมาย หากฉันไม่จัดการงานพวกนี้ บริษัทและทุกคนในบริษัทคงลำบากมากฉันรู้ว่าฉันมีส่วนร่วมในการผลักดันบริษัท ของฉัน

ฉันชอบเช้าวันศุกร์ เพราะฉันจะให้กำลังใจตัวเองว่านี่คือวันทำงานวันสุดท้ายแล้วฉันจะจัดการทุก สิ่งไม่ให้คั่งค้างเพื่อให้พรุ่งนี้และมะรืนนี้เป็นวันหยุดที่แสนสบาย

ฉันชอบเช้าวันเสาร์ เพราะฉันจะตื่นมาพร้อมกับเสียงหัวเราะของเด็กบ้านใกล้ๆที่กำลังวิ่งเล่นกัน อย่างสนุกสนาน ฟังดูสดชื่นมีชีวิตชีวา จากนั้นฉันจะเริ่มทำความสะอาดบ้านและมองดูบ้านที่สะอาดขึ้นทีละน้อยอย่าง ภูมิใจ

ฉันชอบเช้าวันอาทิตย์ เพราะฉันจะตื่อนแต่เช้าเช่นกันเพื่อเตรียมหุงหาอาหารใส่บาตรพระที่ผ่านมา หน้าหมู่บ้าน จากนั้นฉันจะไปซื้อของและกลับมาพักผ่อนที่บ้าน รอคอยสัปดาห์ใหม่ที่กำลังจะเริ่มขึ้น

ฉันชอบวันหยุดนักขัตฤกษ์ เพราะมันทำให้ฉันมีเวลาส่วนตัวให้ตัวเองและครอบครัวมากขึ้น

ฉันชอบรถติด เพราะมันทำให้ฉันเพลิดเพลินกับการฟังเพลงวิทยุช่องโปรดและเหม่อมองสิ่งต่างๆรอบตัวนานขึ้น

ฉันชอบรถเมล์ เพราะฉันมองเห็นคนมากมายที่กำลังร่วมทางกันอยู่บนรถคันเดียวกัน แต่ละวันที่ได้พบกับผู้คนบนรถเมล์ฉันมักจะได้แง่คิดดีๆ จากการเงี่ยหูฟังพวกเขาคุยกันอยู่เสมอ

ฉันชอบบ้านเช่าที่ฉันอยู่ เพราะมันดูกะทัดรัดดูแลทำความสะอาดได้ง่าย มีเพื่อนบ้านมากมายคอยช่วยเป็นหูเป็นตาให้

ฉันชอบบ้านเดิมที่ต่างจังหวัด เพราะมันห่างไกลจากความวุ่นวายในเมืองหลวง และฉันมักจะกลับไปพักผ่อนเติมพลังอยู่เสมอเมื่อเหนื่อยล้าจากการใช้ชีวิตในเมือง

ฉันชอบนิยายน้ำเน่า เพราะมันทำให้ฉันผ่อนคลายและได้ล่องลอยไปในโลกความฝันบ้างหลังจากที่เหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว

ฉันชอบหน้าร้อน เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกถึงชีวิตชีวารอบข้าง เสียงแมลงต่างพากันร้อง นกต่างพากันบินออกหากิน ดอกไม้เบ่งบาน

ฉันชอบหน้าฝน เพราะมันช่างดูอบอุ่นชุ่มเย็น การเฝ้ามองต้นไม้เขียวขจีต้องลมฝนจากใต้ชายคาบ้านฉันเป็นภาพที่สวยงามจริงๆ

ฉันชอบหน้าหนาว เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกเย็นสบาย ได้หยิบเสื้อหนาวสวยๆในตู้ออกมาใส่จะเดินออกไปไหนมาไหนก็กระชุ่มกระชวย นอนหลับก็สบายไม่ต้องเปิดพัดลม

ฉันชอบมหาวิทยาลัยที่ฉันเรียนจบมา เพราะมันไม่ค่อยมีชื่อเสียง หากฉันทำงานของฉันจนประสบความสำเร็จฉันจะกลายเป็นบุคคลที่สร้างชื่อเสียงให้ กับมหาวิทยาลัย และมหาวิทยาลัยของฉันจะเป็นที่ยอมรับของทุกคน

ฉันชอบคนรักของฉัน เพราะเขาเป็นคนจริงใจพูดตรงไปตรงมา ไม่มีมารยา และทำให้ฉันเรียนรู้ที่จะเอาอกเอาใจเธอ

ฉันชอบกรุงเทพ เพราะที่นี่มีผู้คนมากมาย และมีบทเรียนใหม่ๆ ที่จะคอยสอนใจฉันอย่างไม่รู้จักจบสิ้น เหมือนกับที่มันเคยสอนฉันให้มองโลกอย่างมีความสุขมาแล้ว

ฉันมีความสุข...

การ์ตูน ขายหัวเราะ
ฉบับประจำวันพุธที่ 14-20 กุมภาพันธ์ 2550

ความสุขอยู่ในทุกหนแห่งและอยู่ที่ตัวฉันเอง...อยู่ที่ฉันจะตั้งใจมองหามันในทุกสิ่งรอบข้างเองหรือไม่เท่านั้น...

Create Date : 11 กันยายน 2551

Last Update : 11 กันยายน 2551 4:51:21 น.

27 comments

Counter : 830 Pageviews.

โอ้โหแม่อ้วน วันนี้ออกแนวปรัชญาชีวิตนะคะ แต่ก็เห็นด้วยจริงๆ แหล่ะว่าทุกข์สุขอยู่ที่การมอง แต่บางครั้งมันก็เหมือนเส้นผมบังภูเขานะแม่อ้วนนะ มันทำให้มองไม่เห็นอะไรเลย

ว่าแต่แม่อ้วนยังไม่นอนอีกเหรอคะป่านนี้แล้ว ป้าลิกำลังนั่งระทึก เอ้ย ระลึกถึงความหลังเมื่อครั้งวันวานกับแม่อ้วนอยู่เลย ดีใจที่ได้รู้จักแม่อ้วนจริงๆ นะ คนอาไร้ อ้วนแล้วยังสวย น่ารักอีก หุ หุ

โดย: ป้ามะลิกับลุงมะระ

วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:5:19:42 น.

โดย: CrackyDong

วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:5:34:53 น.

สวัสดีตอนเช้าค่ะ ฝนตก อากาศเปลี่ยนรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

โดย: watase

วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:5:52:38 น.

ชอบจังค่ะ เปนบทความที่ดีมั่ก ๆ เลย
แบบว่าเข้ามาหาข้อมูลทำละครตอนไปสัมนาค่ะ หัวข้อ มองโลกในแง่ดี ว่าจะเอาอันเนี๊ยะ ไปทำ
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ

โดย: peeshin

วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:6:17:07 น.

เป็นข้อคิดที่ดีจริงๆ เลยค่ะแม่อ้วน..

ขอบคุณนะคะที่เอามาฝากกัน

โดย: กะตุ้งนิ้ง

วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:6:30:14 น.

เป็นข้อคิดดีๆที่เหมาะนำไปใช้จริง

โดย: ลูกโป่งลอยฟ้า_ชิงช้าสวรรค์

วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:6:44:40 น.

หวัดดีวันฝนพรำที่ กทม. นะคะ

แวะมาส่งความระลึกถึงกันค่ะแม่อ้วน

โดย: หอมกร

วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:6:45:09 น.

จริงด้วยค่ะ...ทุกอย่างอยู่ที่มุมของการมอง

ขอบคุณที่เอาสิ่งดีๆมาแบ่งปัน

โดย: NuHring

วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:6:46:17 น.

เห็นด้วยค่ะ ทุกอย่างอยู่ที่มุมมอง

โดย: jiney (สวยตลอดกาล

) วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:7:01:32 น.

มองทุกอย่างให้เป็นสุข
ความสุขก็จะอยู่กับเราค่ะ
จริงไหมค่ะแม่อ้วนคนสวย

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว

วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:7:06:12 น.

มันมีเส้นแบ่งบางๆ
ระหว่างความสุขกับความทุกข์
อยู่ที่เราจะข้ามไปฝั่งไหนนะครับพี่

อิอิอิ

สวัสดียามเช้าครับ

โดย: ก๋าคุง (กะว่าก๋า

) วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:7:57:06 น.

แค่ปรับความคิด ชีวิตก็มีความสุข
แปลกมั้ย ??

โดย: อัสติสะ

วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:8:26:44 น.

Comments for Hi5, Myspace Hi5 Blog บล๊อคส่วนตัว

โดย: katoy

วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:8:56:52 น.

สำหรับแมงหวี่แล้ว ความสุข และความทุกข์ อยู่ที่ใจ จริงๆ เคยทดลองบ่อยๆ
โดยเฉพาะความทุกข์ ถ้าใจยอมรับนะ
ความรู้สึกบีบคั้นมันคลายลงทันทีและ
พร้อมที่จะมีใจเป็นปกติ

โดย: แมงหวี่ (แมงหวี่@93

) วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:9:27:14 น.

โดย: นู๋กิ๊ฟ กะ นู๋เกมส์ (giftgame

) วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:11:07:47 น.

Good thought naka.

โดย: Annie/Fl. IP: 71.122.88.179 วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:11:24:24 น.

อ่านแล้วทำให้คิดได้หายอย่างนะ

อย่างที่ว่า ทุกขฺ สุขอยุ่ที่มุมมอง

ขอให้วันนี้เป็นวันดีๆอีกวันของแม่อ้วนนะค่ะ

โดย: Irish girl

วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:11:40:49 น.

ดีจังเลยค่ะแม่อ้วน

เป็นอีกมุมมองหนึ่งที่ทำให้ทุกคนมีความสุขได้นะคะ ถ้าคิดแบบนี้ได้ เราคงมีความสุขกับทุกเรื่องได้

ขอบคุณมากนะคะ ที่นำมาฝากกัน

โดย: แค่คนหนึ่งคน

วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:12:45:10 น.

แปลก..โยมองมุมไหน ..ก็เห็นแต่พุงตัวเอง เอิ๊ก ไม่เกี่ยวกันเล๊ยย

โดย: FreakGirL IP: 124.120.52.29 วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:13:38:00 น.

ตะเอ๋ แวะมาหาจร้า... emo

คิดถึงนะคร้า... emo

ไปหละ อิอิ... emo

โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง

วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:14:55:46 น.

ความทุกข์มีบ่อยคะ .. แต่ก็ใช่ว่าความสุขจะไม่มีเลย
มองทุกข์ให้เป็นสุขบ้างบางที ถ้าทำได้บ่อยและเก่งขึ้น
ความสุขก็อยู่ใกล้ๆ ตัวเองอ่ะคะ ..

.............

แม่อ้วนแวะเที่ยวหาแต่เช้า แต่ว่านู๋แวะมาหาได้ตอนบ่ายๆ
แบบนี้ล่ะคะ

โดย: JewNid

วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:15:41:49 น.