12th Anniversary

เบบี๋ฯเองจร้าาาาา หายไปร่วมเดือนอีกละ แต่เนื่องในโอกาสที่วันนี้เป็นวันครบรอบ....ก็เลยแวะมาหน่อย ว่าแต่ ครบรอบอะไรงั้นหรอ...งั้นเชิญติดตามกันได้เลยค่ะ

1 พ.ย.55 บรรจุเป็นข้าราชการตำรวจชั้นประทวน ในตำแหน่ง ผบ.หมู่ ฝงป.1 งป.
1 พ.ย.63 ได้รับแต่งตั้งเป็นข้าราชการตำรวจชั้นสัญญาบัตร (สอบบุคคลภายใน) ในตำแหน่ง รอง สว.ธร.สภ.ห้วยยอด จว.ตรัง
(รู้สึกตัวเองโชคดีที่บรรจุทั้งประทวนและสัญญาบัตรในวันเดียวกัน จำง่ายดี)
ปัจจุบัน 1 พ.ย.67 ตำแหน่ง รอง สว.ฝอ.1 บก.อก.ภ.9 (แต่หวังว่าโยกย้ายรอบหน้า จะได้เปลี่ยน ฝอ. นะ อิๆๆ)

อยู่ในวงการสีกากีนี้มา 12 ปีละ ไม่อยากจะเชื่อตัวเองเหมือนกันว่าอยู่มาได้นานขนาดนี้(ทำลายสถิติที่ทำงานเก่าล่ะ) อยู่เพราะความอดทนและคำว่าเพื่อคนในครอบครัว(พ่อแม่)ล้วนๆ 

และกว่าจะมาถึงวันนี้ มันไม่ง่ายเลย...มาค่ะ จะเล่าให้ฟัง(อ่าน) ไปพร้อมๆกัน (แต่ยาวหน่อยนะ ถ้าขี้เกียจอ่าน อนุญาตให้ข้ามไปพารากราฟสุดท้ายได้เลย) 

ฉัน, ผู้ซึ่ง คงถูกกำหนดมาแล้วว่าต้องเดินมาเส้นทางนี้ ด้วยเหตุและปัจจัยหลายอย่าง
- ตัดสินใจสมัครสอบตำรวจเอาเกือบวินาทีสุดท้าย (รับประทวนวุฒิ ม.6 ปีแรก ซึ่งก่อนหน้าหน้านั้น น้าที่เป็นตำรวจบอกให้มาสอบตั้งแต่รับสัญญาบัตร/รับวุฒิ ป.ตรี หลายครั้งก็ไม่ยอมมาสอบ)
- ลาออกจากที่ทำงานเก่ามาทั้งๆที่ยังไม่รู้ว่าจะสอบได้ไหม 
- สอบตำรวจครั้งแรก(แต่ 2 ที รุ่นสอบปี '55 จะเข้าใจ) ก็ติดตัวจริงในลำดับที่ 100 กว่าๆ จากการอ่านหนังสือเองไม่ได้ติวที่ไหน เป็นเวลา 3 เดือนก่อนสอบ
- ในวันรายงานตัว ดันสัพเพร่าเองจนเกือบไม่ได้เปนตำรวจ (วุ่นวายมากอ่ะวันนั้น แถมพ่อต้องบินด่วนจากหาดใหญ่มากรุงเทพ เพื่อเอาเอกสารที่ขาดมาให้ แต่ก็ต้องขอบคุณ จนท.ทุกคนที่อลุ่มอล่วยให้ส่งเอกสารได้ทันในวินาทีสุดท้าย)
- บรรจุครั้งแรกที่กองงบประมาณ ตร. อยู่ที่นั่น 4 ปีกว่าๆ ค่อยๆสร้างสมประสบการณ์ให้แข็งแกร่งขึ้น (จากที่มาช่วงแรกๆ อยากลาออกวันละสิบรอบ)
- ตัดสินใจวินาทีเกือบสุดท้าย(อีกแล้ว) ที่จะเขียนย้ายไปอยู่ท่องเที่ยว(สอบภาษาอังกฤษผ่านแล้วด้วยนะ แต่ตอนนั้นคิดว่าคงไม่มีเส้นวิ่งได้เลยไม่ทำย้าย สุดท้ายมารู้เอาว่า แม่แดง ผกก.เราที่ งป. สนิทกับ ผกก.ปิ๋ม ที่ท่องเที่ยว เลยขอใช้โอกาสนี้วิ่งโค้งสุดท้ายค่ะ ขอบคุณแม่แดง ที่ให้โอกาส ไม่รั้งไว้) 
- จับพลัดจับพลูได้มาเป็นตำรวจท่องเที่ยวแบบไม่ทันตั้งตัว จากการวิ่งโค้งสุดท้ายที่คิดว่าจะไม่ได้ซะแล้ว(ตอนนั้นคำสั่งออกช้ามากกกก ลุ้นตัวโก่ง) อยู่ที่นั่นก็ 3 ปีกว่าๆ ก็สะสมประสบการณ์ไปเรื่อยๆ ได้ลองทำหน้างานใหม่ๆ (อยู่ ฝอ.3 งานแผนฯ และมีออกงานอีเวนท์บ้างประปราย) ที่สำคัญ ได้เลิกงาน 4 โมงครึ่งซะที ฮาาาา (อยู่ งป.นี่ กลับไม่ต่ำกว่า 6 โมงเย็นค่ะ)

และ...
ฉัน, ผู้ซึ่ง สอบสัญญาบัตร(รับภายใน) ได้เป็นตัวจริงในครั้งที่ 2 (ตอนสอบครั้งแรกติดสำรอง) แต่ก็ดันมาสอบได้ในช่วง 'โควิด' ทำให้ต้องอบรมออนไลน์อยู่ 2 เดือน แล้วถึงได้เข้าอบรมต่อที่ รร.นรต. อีก 3 เดือน (เลยได้ฉายา นายร้อยรุ่นโควิด รุ่นแรก)
- ถึงแม้ตอนสอบเข้าจะได้ลำดับต้นๆ แต่สอบออกเราก็ได้ลำดับท้ายๆ นะ  (สอบออกไม่สำคัญค่ะ สอบเข้าให้มันได้ก่อน อันนี้คือปลอบใจตัวเอง ) เพราะคิดว่าจริงๆแล้วตัวเองควรจะสอบออกได้ลำดับที่ดีกว่านี้ (ใจจริงอยากอยู่บางกอกต่อ) แต่เบื้องบนคงกำหนดแล้วว่า เมิงต้องกลับบ้านจร้าาาา นั่นจึงเป็นเหตุให้ เหลือตำแหน่งที่ สภ.ห้วยยอด ตรัง (ใกล้บ้านสุดละ) ไว้ให้เรา 

และ...
ฉัน, ผู้ซึ่ง พอได้กลับมาอยู่(ใกล้)บ้าน ก็เกิดเรื่องราวต่างๆมากมาย เริ่มตั้งแต่ 
- แม่เกิดอุบัติเหตุล้มหัวฟาดพื้น ในคืนของวันที่เราต้องไปรายงานตัวรับตำแหน่งใหม่ในวันรุ่งขึ้น (หลังจากรายงานตัวก็ขอลาต่ออีกอาทิตย์เพื่อเฝ้าแม่) แต่หลังจากนั้นก็ต้องไปกลับ ตรัง-นคร แทบทุกอาทิตย์ เป็นแบบนี้อยู่จนกระทั่งแม่จากไป เมื่อสองปีกว่าๆที่แล้ว
- ความห่างไกล และโรคใหม่ที่เกิดขึ้น จึงเปนเหตุทำให้ เลือกตัดสินใจที่จะคืนอิสระให้กับทั้งตัวเองและใครบางคนไป (ไม่โทษมือที่สามหรอก แต่โทษ...อิโควิด ฮาาาา) ถึงแม้จะมีใครเข้ามา(บ้าง) แต่มันก็รู้สึกว่าไม่มีใครสามารถเติมเต็มเราได้เหมือนตอนที่เรามีคนๆนั้นอยู่...คนแรกของเรา
- หลังแม่จากไป ก็ได้ขอย้ายกลับมาอยู่หาดใหญ่ เมื่อต้นปี 66 มาจนถึงตอนนี้ (จากความกรุณาของ ผกก.กันตัง แกเคยเปน ผกก.เราที่ห้วยยอด และแกเปนลูกน้องเก่า ผบช.คนก่อน และอิชั้นที่ขับรถจากห้วยยอดไปถึงกันตัง เพื่อวิ่งโค้งสุดท้ายอีกครั้ง) เพื่อมาทำหน้าที่ดูแลพ่อต่อ (สัญญากับแม่ในวันที่แม่จากไปไว้แล้วว่าจะดูแลพ่อเอง)

เส้นทางนี้ยังไม่จบ แต่ยังไม่รู้ว่าจะไปจบเอาตอนไหน จะได้ย้ายไปอยู่ที่ไหนอีกไหม จะอยู่ถึงเกษียณรึเปล่า หรือจะเออรี่ก่อน หรือจะ....ก่อน ก็ปล่อยให้ชีวิตมันดำเนินไปตามครรลองของมันแล้วกัน (ช่วงนี้ยังกินยาอยู่ แต่หมอปรับให้ลองกินวันเว้นวันดู หรือถ้าช่วงไหนเครียดๆ ก็กลับมากินติดต่อกันได้)

เมื่อวันที่ 30 ที่ผ่านมาเป็นวันเกิดพ่อ แต่ไม่ได้กลับไปฉลองให้พ่อ (แต่ก็โทรหานะ) แต่ก็กะว่าวันหยุดนี้จะกลับไปพาพ่อไปฉลองวันเกิดย้อนหลังและครบรอบการทำงาน 12 ปีในฐานะตำรวจของเรา 

ยังไงก็ หวังว่าคงจะได้อยู่กันไปเรื่อยๆแบบนี้ นาน...เท่าที่จะนานได้นะ

ได้ข่าวว่ายาวมากไปละ ขอตัดจบแต่เพียงเท่านี้

จึงบันทึกไว้เป็นหลักฐาน 


รูปล่าสุดแบบสุดๆๆ เมื่อวันตำรวจ (17 ต.ค.) ที่ผ่านมานี้เองจร้าา
 

bbL'®2024©

Create Date : 01 พฤศจิกายน 2567		1 comments
Last Update : 1 พฤศจิกายน 2567 20:54:05 น.
Counter : 314 Pageviews.
Share Tweet