5ปีผ่านไป...
สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ชาวบล็อกแก๊งทุกคน ขอถือโอกาสเข้ามาทักทายหลังจากห่างหายวงการบล็อกไปนานถึง 5 ปี... พูดแล้วก็ไม่น่าเชื่อว่าเวลาจะผ่านไปเร็วขนาดนี้ ขอขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนที่แวะเข้ามาทักทายตลอดเวลาแม้เราจะไม่อยู่ ขอบคุณมากๆ จากใจจริงค่ะ !! ซาบซึ้งใจจริงๆ และขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วยที่หายตัวไปเลยโดยไม่ได้บอกกล่าว บล็อกสุดท้ายที่เคยเขียนคือเมื่อปลายปี 2009 ขอเล่าให้ฟังนิดนึงว่าชีวิตที่ผ่านมาห้าปีมีอะไรบ้างนะคะ ปี 2010 ทำงานหนักมาก อยู่กับสังคมที่ทำงาน ทำโอ ไปดื่ม (ชีวิตซาลารี่แมนแบบญี่ปุ่นโดยแท้ หุหุ) และออกท่องเที่ยวต่างจังหวัดมากมายกับเพื่อนชาวไทย ปี 2011 ช่วงต้นปีก็ยังงานหนักและเที่ยวหนักเช่นเคย ตามกำหนดการจะกลับเมืองไทยเดือนสิงหา เลยใส่แพลนเที่ยวเต็มแน่นทุกเดือน เที่ยวตามฤดูกาล แต่แล้วเรื่องที่ไม่คาดฝันก็ได้เกิดขึ้น นั่นก็คือภัยธรรมชาติครั้งใหญ่หลวงที่เกิดขึ้นกับประเทศญี่ปุ่น แผ่นดินไหว9ริกเตอร์ และคลื่นยักษ์ทสึนามืถล่มหลายเมือง และที่หนักหน่วงที่สุดคือโรงงานนิวเคลียร์ระเบิดที่จ.ฟุคุชิม่า วินาทีนั้นจขบ.ทำงานอยู่ในตึกแห่งนึงในโตเกียว เวลาประมาณ4โมงเย็น แผ่นดินไหวหนักมากและนานมาก จนเพื่อนญี่ปุ่นเริ่มหน้าเสียและเริ่มลงไปหลบใต้โต๊ะ จขบ.เริ่มเหวอ เป็นครั้งแรกที่ได้เจอแผ่นดินไหวแรงขนาดนี้ ปกติไหวไม่ถึง5วินาทีก็ต้องหยุดแล้ว ไม่งั้นจะถือว่าอันตรายมาก แต่รอบนี้ไหวนานทีเดียวกว่าจะหยุด ไฟดับวิทยุดับ และมีอัฟเตอร์ชอกมาเรื่อยๆ รถไฟทุกขบวนหยุดวิ่ง คนที่บ้านไกลคืนนั้นต้องอยู่ค้างที่บริษัท (การเดินทางของญี่ปุ่น โดยเฉพาะในใจกลางเมืองนั้น เรียกได้ว่าต้องพึ่งรถไฟอย่างเดียว ถ้ารถไฟหยุดคือทำอะไรแทบไม่ได้) ส่วนคนที่บ้านอยู่ในรัศมี 10 โล ทรหดเดินกลับบ้าน จขบ.ก็เป็นหนึ่งในนั้น คืนนั้นท้องถนนทั่วทุกสารทิศแน่นขนัดไปด้วยผู้คนที่ต้องเดินกลับบ้าน มือถือไร้สัญญาณ (เปรียบเทียบกับงานรับปริญญาของไทยน่าจะดี) เดินจนขาแข็งกันเลยทีเดียว กลับไปห้องพัก สภาพกระจกตกลงมาแตก ของกระจายเต็มพื้น นั่นจัดของ ติดตามข่าวทางทีวีต่อ สลดหดหู่กับผู้สูญเสีย แทบไม่ได้นอนเลยทีเดียว เป็นเหตุการณ์ในชีวิตหนึ่งวันที่คงไม่มีวันลืม หลังจากนั้นจขบ.ก็ทำเรื่องขอกลับเมืองไทยชั่วคราว แต่ผลปรากดว่าทางบริษัทตัดสินใจให้กลับสาขาไทยถาวรไปเลย จขบ.ก็เลยจบการใช้ชีวิตที่ประเทศญี่ปุ่นแบบดื้อๆ หดหู่ เศร้าเสียใจกับเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดคาดฝัน ปี 2011 ตั้งแต่เดือนมีนาจนถึงปลายปี ใช้เวลาปรับตัวกลับมาใช้ชีวิตที่เมืองไทย อยู่บ้านกับครอบครัว ปรับตัวชีวิตการทำงานร่วมกับชาวไทย (ตั้งแต่เรียนจบก็ไปทำงานที่ญี่ปุ่นเลย 3ปีครึ่ง ไม่เคยมีประสบการณ์ทำงานที่ประเทศไทย) ถือเป็นการปรับตัวครั้งยิ่งใหญ่มากมายทีเดียว มีแวบกลับไปญี่ปุ่นเล็กน้อยเพื่อไปเคลียร์ข้าวของเครื่องใช้ที่ตอนนั้นทิ้งไว้กลับกะทันหัน ไปร่ำลาเพื่อนร่วมงานน้ำตาทะลัก ปี 2012 การงานเริ่มจะเข้าที่ ทางญี่ปุ่นที่เราเคยทำงานด้วย เริ่มส่งงานมาให้เรารับผิดชอบอย่างหนักหน่วง กลับมาเป็นปีที่ทำงานหนักต่อ ทำงานหนักก็ต้องมีแทรกเที่ยวบ้าง จขบ.เก็บเงินไปเที่ยวญี่ปุ่นมาอีก 2 ครั้ง ปี 2013 ทำงานๆๆ และเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นอีกครั้งในชีวิตจขบ. คือการตัดสินใจแต่งงานกับแฟนที่คบหากันมานานร่วมสิบปี (ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย) เริ่มเตียมงานแต่งงานและเก็บเงินตั้งแต่เดือนเมษายน ตระเวณเซอร์เวย์รร. ถ่ายพรีเวดดิ้ง จองชุดตัดชุด นู่นนี่นั่น มากมาย จนต้นเดือนธันวาได้จัดงานแต่งงานที่ออกมาตามแพลนที่วางไว้ ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจจริงๆ ค่ะ ปี 2014 ใช้ชีวิตข้าวใหม่ปลามัน ไปฮันนีมูนที่ญี่ปุ่นช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา มีความสุขดีค่ะ ^^ ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคนที่เป็นห่วงนะคะ ตอนนี้เริ่มเกิดแรงบันดาลใจที่อยากจะกลับมาทำบล็อกอีกครั้ง ขอกำลังใจจากทุกคนด้วยนะคะ อยากจะกลับมาเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับญี่ปุ่นอีกครั้ง โดยเฉพาะเกี่ยวกับของกินอร่อยๆ ช่วงนี้อาจจะเน้นไปทำเพจในเฟซบุ๊คนะคะ พึ่งจะเริ่มต้น รบกวนแวะไปเยี่ยมเยียนกันด้วยนะคะ https://www.facebook.com/japantabearuki คิดถึงเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนนะคะ หากมีโอกาสจะแวะมาทักทายกันอีกค่ะ
Create Date : 14 พฤษภาคม 2557 |
|
9 comments |
Last Update : 14 พฤษภาคม 2557 20:51:10 น. |
Counter : 3092 Pageviews. |
|
|
|
แผ่นดินไหวครั้งนั้นรุนแรงมากจริงๆครับ
ขนาดไม่กี่วันก่อนแผ่นดินไหวที่เชียงราย 6.4 ริกเตอร์
คนที่เชียงใหม่ยังรู้สึกได้เลยครับ