รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน...ณารา จากปกหลัง ทาเคชิ บุตรชายคนเล็กแห่งตระกูลโอะนิซึกะ กลุ่มยากูซ่าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเมืองโยโกฮาม่า แอบหลงรัก แพรวดาว นักเรียนทุนชาวไทย ทั้งๆ ที่เขามีไอโกะ หญิงสาวที่ผู้ใหญ่จัดการหมั้นหมายไว้ให้ตั้งแต่เด็กด้วยเหตุผล ในการสืบทอดอำนาจและธุรกิจ เมื่อเกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิด ทาเคชิจำต้องขึ้นครองตำแหน่ง โอะยะบุนแทนบิดา เขาประกาศขอชำระแค้นกับศัตรูคู่แข่งเสียก่อน จึงคิดเรื่องแต่งงาน ไอโกะเจ็บปวดยิ่งนักเมื่อรู้สาเหตุแท้จริงที่ทาเคชิ ไม่ยอมแต่งงานกับเธอ ก็เพราะเขามีผู้หญิงไทยคนนั้นอย่ในหัวใจเสียแล้ว แพรวดาวกลายเป็น "หมาก" ของเกมการห้ำหันระหว่างยากุซ่า สองกลุ่มที่กำลังแย่งชิงความเป็นใหญ่ เพราะฝ่ายตรงข้ามล่วงรู้ว่าเธอ คือดวงใจของทาเคชิ เธอจึงเป็นจุดอ่อนของเขา ในเวลาเดียวกัน แพรวดาวกกลายเป็น "เหยื่อ" ที่ไอโกะต้องการตัวมาบูชายัญ รักฝังแค้นของเธอ ! ที่ซื้อเรื่องนี้มาอ่าน เป็นเพราะช่วงนั้นกำลังอินกับญี่ปุ่นค่ะ เตรียมตัวไปเที่ยว หนังสือที่เกี่ยวกับญี่ปุ่นจะดึงดูดเป็นพิเศษ แถมชื่อภาษาอังกฤษของเรื่องคือ "Rising Sun” แหม ความหมายเหมือนชื่อจริงเราเลย "อโณทัย” (พระอาทิตย์เพิ่งขึ้น) กลิ่นอายของเรื่องนี้ต้องย้อนอดีตสมัยคุณพ่อคุณแม่ยังสาวกันเลย ยุคปี 70 นู้น (ก่อนเราเกิด 11 ปี) สมัยที่คุณผู้ชายทำผมทรงเอลวิส ใส่น้ำมันแล้วหวีผมเรียบๆ กับคุณผู้หญิงทำผมสวอน ประมาณนั้น เลยทำให้อิมเมทของพระเอกดูแก่ๆ ในสายตาเรา คือไม่ชอบคนใส่น้ำมันบนหัวอ่ะ มันยังไงไม่รู้สิ แต่สมัยก่อนนี้ถือว่าอินเทรนด์ นิสัยพระเอกช่วงแรกๆ ทำเรากรี๊ดมากมาย ที่แอบชอบนางเอกเงียบๆ แล้วก็จีบไม่เป็น นางเอกก็รักนวลสงวนตัว แต่แล้วก็ตามฟอร์มของนักเขียนนะ ให้เราไปยืนเกาะขอบเตียงตัวละครเลย เขินแทน แหะๆ แอบตะขิดตะขวงใจนิดหน่อย อยู่ที่ตัวร้ายอย่าง "ไอโกะ" ที่เป็นตัวละครญี่ปุ่น แต่ติดนิสัยตัวละครไทยไปเสียเยอะ ประเภทกรี๊ดๆ ร้ายๆ เลยทำให้ไม่ชอบตรงจุดนี้เท่าไร มันรู้สึกแปลกๆ ให้ความรู้สึกแบบสาวไฮโซที่พระเอกไปรักนางเอกบ้านนาประมาณนั้น แต่ถ้าอ่านเอาความสนุก มันก็พอกล้อมแกล้มไปได้ เนื้อเรื่องโดยรวมออกแนวบู๊ ตามสไตล์ยากุซ่า พออ่านจบเล่มก็มีทิ้งท้ายให้ติดตามเล่มต่อไปอีกซะด้วย ก็คิดว่าคงซื้ออ่านอีก 555 แต่เรื่องนี้อ่านแล้วมันก็...รู้สึกยังไงไม่รู้แฮะ สนุกมันก็สนุกนะ ถ้าอ่านเพลินๆ น่ะ หรือว่าไม่อินในช่วงเหตุการณ์ก็ไม่รู้สิ แล้วก็คำผรุสวาทของสาวญี่ปุ่นตัวอิจฉา ที่ทำให้รู้สึกเป็นตัวละครไทยมาก อย่าง "กรี๊ด นังหน้าด้าน" “กรี๊ด นังสารเลว" อะไรแบบนี้ มันนึกไม่ออกเลย ถ้าเป็นคนญี่ปุ่นจริงๆ เค้าด่ากันอย่างนี้หรือเปล่า เอาล่ะ มันก็แค่เหตุผลส่วนตัวนะ ชื่อตระกูลของพระเอก "โอะนิซิกะ" ทำให้นึกถึงยี่ห้อรองเท้า ที่อูม่าใส่เล่นเรื่อง "Kill Bill” เพราะยี่ห้อรองเท้านั้นคือ "โอะนิซิกะ ไทเกอร์" เป็นงั้นไป แหะๆ เรื่องนี้ไม่ได้กรี๊ดมาก หรือเป็นเพราะไม่ชอบแนวบู๊ไม่รู้ แต่เทใจเรื่องข้อมูลยากุซ่าค่ะ ขอขอบคุณกรอบน่ารักจากคุณ lozocatค่ะ   Create Date : 27 พฤษภาคม 2552 15 comments Last Update : 27 พฤษภาคม 2552 22:50:47 น. Counter : 3420 Pageviews. Share Tweet

แต่เราชอบเรื่องนี้มาก ๆ เลยค่ะ เราว่ามันมีครบทุกรส อ่านแล้วสนุก ตื่นเต้น วาบหวิว แถมยังมีโศกรันทดผสมเข้าไปอีก ส่วนตัวไอโกะ เรารับได้นะ เพราะเวลาอ่านหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่นเราก็เคยเจอพวกนางร้ายแบบนี้ ก็เลยไม่รู้สึกพิกลอะไรค่ะ นามสกุล โอนิซึกะ ของพระเอกทำใหเรานึกถึง ตัวการ์ตูน โอนิซึกะ เคอิจิ ในเรื่อง GTO ค่ะ   โดย: โอ-พิน (o_pinP ) 28 พฤษภาคม 2552 0:12:29 น.

กลับมาปัดกวาดบลีอกแล้ววววววว สบายดีนะ   โดย: กาแฟดำไม่เผ็ด 28 พฤษภาคม 2552 0:27:34 น.

ว้ายยย อัพซะดึกเลยเชียว   โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) 28 พฤษภาคม 2552 0:55:54 น.

ไม่ทันพี่แกอีกละ วีน้อยช่วงนี้หนอนหนังสือจังนะ กลบเกลื่อนไรอยู่ป่าวจ๊ะ ปอลิง ใส่ลวดไม่ยากเนาะ ยากตรงทำไงให้เนียนมากกว่า   โดย: เมต IP: 115.67.177.230 28 พฤษภาคม 2552 1:05:48 น.

สวัสดียามเช้าครับ.. ขอบคุณมากนะครับที่แวะไปเยี่ยมเอด้า.. หนังสือเล่มนี้น่าอ่านจริงๆนะครับ.. มีแวลาจะแวะไปหามาอ่านบ้างดีกว่า..   โดย: Little Knight 28 พฤษภาคม 2552 7:23:43 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องวี เดาถูกด้วยนะเนี่ย ใช่แล้ว -- เมื่อคืนพี่ก๋านอนดูบอลครับ จบตี 4 ตื่น 6 โมงเช้า พระเจ้าช่วย....ทำไปได้ 5555 ช่วงสายพี่ก๋าคงจะหาวนอนแน่ๆครับ 5555 ราฟาเอลจะมาพบประชาชนอาทิตย์ละ 3 ตอนครับ อิอิอิ มากกว่านี้ไมไ่ด้ เดี๋ยวเขียนไม่ทันครับ 555555 ทุกวันนี้อัพบล็อกเหมือนหนังสือพิมพ์เลยนะเนี่ย บางวันมีกรอบเช้า-กรอบบ่ายด้วยครับ 555555 ปล. เมื่อวานพี่ก๋าลองวาดนางฟ้าไปสามตอน หน้าตาไม่น่ารักเหมือนที่น้องวีวาดเลยอ่ะ 55555 หน้าตานางฟ้าของพี่ก๋าดูน่ากลัวมาก 5555 เฮ้อ --- พี่ก๋าวาดตัวการ์ตูนผู้หญิงไม่เก่งเอาซะเลยครับ ขนาดมีต้นแบบจากน้องวีแล้วนะเนี่ย หุหุหุ   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 28 พฤษภาคม 2552 8:26:07 น.

ก๊อก..ก๊อก...บ้านนู๋วีชิมิ ขอมาเที่ยวบ้านนี้ด้วยคนนะคะ เหมือนแชร์ลูกโซ่เลย จากฟี่...ไปแซลลี่...จากแซลลี่มานู๋วี... มิตรภาพของบล็อกแก้งค์น่ะนะ เมื่อคืนหลังจากเอารูปกบลงบล็อกแล้วๆไม่ชอบ ดูแล้ว Oop_OoP_CHan หมดคุณค่าไปเลย นั่งถ่ายใหม่ค่ะ จัดแสงใหม่ กว่าจะเสร็จตีสามได้ จะมาบ้านนู๋วีกะฟี่ด้วย...ไม่ไหว...ไม่ไหวค่ะ คนแก่เลยต้องมาโผล่ทักทายตอนเช้าแทน ลูกสาวป้ากล้วยก็ชอบกิ่งฉัตรมากมาก เรื่องแรกที่ซื้อ...ฝีมือป้ากล้วยค่ะ ตอนนั้นเกด(ลูกสาว)ยังอยู๋มัธยม ป้ากล้วยซื้อโดยที่ไม่รู้จักกิ่งฉัตรนะคะ แต่เพราะหนังสือค่ะ...สวยมาก เดี๋ยวนี้คนแก่ไม่ค่อยได้อ่านนิยาย มัวแต่ทำงานฝีมือ กับหันไม่อ่านแนวสอบสวนแทน นี่เมื่อวานยังเช็คดูว่าลูกเค้าขาดเรื่องไหนของกิ่งฉัตรบ้าง ว่าจะแอบทำเซอร์...ซื้อให้ครบน่ะค่ะ ปล.ฝากบอกนางฟ้านะคะ ชุดของน้องดุงน่ะไปถอดเอามาใส่ได้เลยค่ะ ป้ากล้วยอนุญาตค่ะ สงสารนางฟ้าใส่อยู่ชุดเดียว ถอดออกมาน่าจะตั้งได้เลยนะนนี่..อิอิ   โดย: Kluaytub 28 พฤษภาคม 2552 8:36:12 น.

โห..วี อัพบล๊อคแรงแซงหน้าอะไรขนาดน้านนนน 555 หนังสือของณารา เคยเห็นวางขายที่เป็นเซตเลยอ่ะ เลยซื้อไม่ถูก อีกอย่างคือเวลาอ่านสไตล์ญี่ปุ่นต้องมีการปรับโหมดที ความสามารถในการจำชื่อตัวละครในเรื่องจะค่อนข้างน้อย อ่าน ๆ ไป เอ๊ะ ไอ้นี่มันคือใครนะ โนะ ๆ เนะ ๆ คล้ายกัน ชักงง 555 อ่านเป็นชื่อฝรั่งไปเลยยังรู้สึกว่าง่ายกว่า ตอนนี้ที่อ่านเป็นญี่ปุ่นก็พวก ซายากะ อ่ะ ตัวละครไม่ค่อยเยอะ ตัวเด่น ๆ รู้จัก จำได้แล้ว แต่นะวีมายั่วตรงเขียนแบบเกาะขอบเตียงนี่ล่ะ กร๊ากกกกก ..... น่าอ่านขึ้นมาเชียว   โดย: Paulo 28 พฤษภาคม 2552 8:43:24 น.

ซื้อเรื่องอื่นของณารามาอ่านอ่ะ คาดหวังไว้สูงมากเหมือนกัน เพราะเห็นหน้าปกเขียนชื่อนักเขียนตัวใหญ่เป้ง ประมาณคนนี้เด็กสร้างของ สนพ.หรือเปล่า? แต่อ่านแล้วไม่ชอบเอามากๆ ใช้คำศัพท์ผิดเยอะ และบทสนทนาของตัวละคร ในสถานการณ์ไม่สมจริงเลยอ่านไม่อิน แล้วก็อย่างที่ จขบ.บอกเลยเป๊ะๆ นางร้ายกรี๊ดอะไรนั่นอ่ะค่ะ เรื่องที่เราอ่านเราก็รู้สึกความรู้สึกมันปลอมๆ บอกไม่ถูก มันเหมือนเด็กที่เลียนแบบอะไรซักอย่างทางทีวีแล้วมาทำ แต่พอดีไม่ใช่นักแสดง เลยไม่สมบทบาท ประมาณนี้มั้งนะ ข้อดีของนิยายณารามีอย่างนึง คือ บทอิโรติก สมจริง ฮา...   โดย: นักอ่านนิยายมาราธอน IP: 118.173.171.254 28 พฤษภาคม 2552 9:42:03 น.

" เค้าตื่นเช้านะ จะบอกให้" นางฟ้า "ง่ะ มะเช้าวีพาไป เคาะตั้งนาน" พี่แซลลี่ อ้าว ออกไปตั้งกะเช้ามืด มาเคาะก่ะไม่มีใครอยู่นิ แหน่ะ..งอนบ่อย พ่อก๋า จะวาดเราเป็นแม่มดแล้วนะนั่น " นางฟ้า "ว๊ายยย ไม่เอานะ เค้าเป็นนางฟ้านะ พี่แซลลี่ จะบอกวีไปช่วยพี่ฟี่ยัดใต้โต๊ะอีก 200" พี่แซลลี่ "อยากดัง ต้องลงุทนกันหน่อยนะ เดี๋ยวออกงานบ่อย เสื้อผ้าหน้าผมอีก วีบอกจะติดต่อป้ากล้วย มาเป็นสไตลิสต์ให้นะ เอาแบบเสื้อผ้า 7 วันไม่ซ้ำกันเลย" ..พี่แซลลี่พยายามจะคุยกะนางฟ้าแบบ ฟี่มั่งอ้ะ   โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) 28 พฤษภาคม 2552 13:22:11 น.

เห็นด้วยค่ะ ที่ว่าข้อดีของนักเขียนท่านนี้คือบทพระเข้านาง และนางกลืนพระน่ะสมจริงมากกกกกก แม้จะเคยอ่านผ่านตาเพียงเรื่องเดียว แต่หลายบ้านแล้วน่ะที่ชมเธอเรื่องบทรักในนิยายทุกเรื่องน่ะว่าอ่านแล้วสยิวกิ้วมาก   โดย: อิมาอิซัง 28 พฤษภาคม 2552 15:04:18 น.

หลังไมค์ด้วยนะครับน้องวี   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 28 พฤษภาคม 2552 15:41:22 น.

ถ้าย้อนยุคนิด ๆ ก็น่าสนค่ะ เพราะตอนนี้หวานเย็นกำลังอินกับแนวพีเรียดเลยค่ะ   โดย: หวานเย็นผสมโซดา 28 พฤษภาคม 2552 17:58:00 น.

ตามนางฟ้าลอยละล่องจากห้องพี่ก๋า มาบล็อกคุณวี มาจ๊ะเอ๋กับนิยายเรื่องใหม่ของณาราเข้าพอดี เคยอ่านอยู่ยุคแรกของนักเขียนท่านนี้ ต่อเนื่องอยู่สามเล่ม ภารกิจลับกับดักใจ กลลวงรัก เกมพิฆาตใจ เห็นด้วยกับที่หลายคอมเม้นท์เขียนถึงบทรัก อ่านเสร็จต้องเอาทิชชู่ยัดจมูก เลือดกำเดาเกือบกระฉูด ตอนเกาะขอบเตียง บทรักถึงพริกถึงขิงมาก หลังจากนั้นก็มีตามมาอีกสองสามเรื่อง แต่ทำไมอ่านไม่จบซักที มันเหมือนไม่ต่อเนื่องทางอารณ์ ยังไงไม่รู้ หรือไม่ใช่แนวเรา มาถึงกิ่งฉัตร ไม่ต้องมีคำนำก็ซื้ออยู่แล้ว เหมือนพวกติดแบรนด์รอยัลตี้ เห็นชื่อคนเขียนปั๊บ ซื้อเลย และก็ไม่ผิดหวังนะคะ แอบมาบอกว่ารูปวาดนางฟ้าน่ารักมาก ราฟาเอลต้องมีชีวิต ชีวาแน่ๆ ถ้าได้เจอะเจอกัน   โดย: A'Jim 28 พฤษภาคม 2552 22:45:50 น.

น่ารักจัง   โดย: จีน่า IP: 118.175.247.165 4 ตุลาคม 2552 9:41:36 น.