|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
ขอพักเดี๋ยวเดียว...เดี๋ยวผีมาหลอกต่อ
ตอนมาอยู่ Bern ใหม่ ๆ ดิชั้นไม่ค่อยได้ดูหนังบ่อยเหมือนอยู่เมืองไทย ด้วยเหตุผลว่าตั๋วมันแพง ยังทำใจไม่ค่อยได้ ข้อสอง สามีดิชั้นเป็นพวกเรื่องมาก หนังรักหวานแหวว ไม่ดู บู๊ล้างผลาญ ไ่ม่ชอบ แล้วจะเหลือหนังอะไรให้ดู (ฟะ) เลยต้องนั่งดูทีวีซะเป็นส่วนใหญ่ แต่ก็ใช่จะมีอะไรมาก หลัง ๆดิชั้นเลยเผด็จการ ยังไงก็ลากไปดูด้วยกัน
วันหนึ่งหนัง thriller เรื่อง The Village หรือไงเนี่ย จะมาเข้า ดูตัวอย่างในทีีวีแล้วกรี๊ด...ต้องไป ๆ เรื่องสยองขวัญสั่นประสาท ผีสางนางไม้ นี่ของชอบ คุณสามีตกลงเพราะชอบเหมือนกัน ไชโย ดิชั้นจะได้ดูหนังในโรงครั้งแรก
หนังผูกโครงเรื่องได้ดี โผล่มาแต่แรกก็น่ากลัว เนื่องจากหมู่บ้านนี้ตั้งอยู่ไกลโพ้นในป่าลึก ตัดขาดจากความเจริญภายนอกทั้งปวง แถมยังมีเขตป่าหวงห้ามซึ่งเชื่อกันว่ามีอสุรกายหรือผีก็ไม่รู้ ที่มักจะเข้ามาขย่มขวัญชาวบ้าน ด้วยการฉีกเนื้อเถือหนังสัตว์เลี้ยงของชาวบ้าน (มาแนวเสือสมิงหรือปอบ)
เรื่องมาตึงเครียดสุดๆ ตอนพระเอกบาดเจ็บมาก หากไม่ได้ยาปฏิชีวนะเป็นต้องม่องเท่ง ดังนั้นหนูนางเอกเลยอาสาจะฝ่าดงดิบไปเอายามาให้จงได้ ทั้งนี้เป็นเพราะน้องชายตนเกิดอิจฉามารศรีี่ทั้งคู่จะแต่งงานกัน เลยเอามีดจิ้มซะหลายแผล (โชคดีที่ดิชั้นไม่มีน้องชาย)
อะไรก็ไม่แย่เ่ท่า นอกจากเป็นหญิง (แท้) แล้ว เธอยังตาบอดสนิท แม่เจ้า...ดิชั้นคิด แล้วจะเดินเท้าไปไงกันเนี่ย ขนาดคนตาดียังกลัวขยาด แล้วความรักจะทำให้ไอ้อสุรกายผีนั่นเห็นใจรึ มันจะเข้าใจภาษาคนมั้ยเนี่ยถ้ามันเป็นผี สารพัดจะคิดไป
ขณะที่หนูนางเอกกำลังวิ่งมะงุมมะงาหรา หนีไอ้ผีหรืออสุรกายอย่างเอาเป็นเอาตายในความมืดมิดของป่าอันกว้างใหญ่ ท่ามกลางคนดูเต็มโรงที่ช่วยกันลุ้น จู่ ๆ โดยมิคาดฝันก็มีเสียงดัง"พรึ่บ" แล้วจอหนังก็ดำมืดว่างเปล่า
"เฮ้ย ไรฟะ" ดิชั้นสบถ แน่นอนเป็นภาษาอังกฤษ (ไม่งั้นสามีจะรู้เรื่องมั้ย) "หนังขาด...กำลังดูมัน ๆ ไม่อยากจะเชื่อเล้ย นี่มันสวิตนะ ทำไมมันเชยกว่าบ้านชั้นเนี่ย"
ดิชั้นฉุนสุดขีด กำลังจะรู้ำดำรู้ดีอยู่แล้วเชียว อีกเอื้อมเดียวอสุรกายจะถึงตัวหนูนางเอกแล้ว...
ทันใดนั้น โรงหนังก็สว่างขึ้น มีภาพบนจอแล้ว เฮ้อ...ดีๆ จะได้ดูต่อ แต่ทำไมไม่ปิดไฟล่ะยะ
ซักครู่ ที่จอขึ้นสไลด์ว่า "Let's have icecream!" แล้วก็ฉายค้างไว้อย่างนั้น คนดูค่อย ๆ ทะยอยเดินออกจากโรง
คราวนี้ปรอทแตก
"อะไรอีกฟะ หนังขาดกลางคัน แล้วยังมามีหน้าเสนอให้คนไปกินไอติม ทุเรศจริง ๆ ฯลฯ"
ทีนี้สามีทนไ่ม่ไหว หัวเราะเสียงดัง ไอ้คนนั่งข้าง ๆพลอยหัวเราะไปด้วย ทีนี้เสียงหัวเราะดังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
ขำอะไรกันเนี่ย คนยิ่งโมโห ๆอยู่ เส้นตื้นกันจริงว้อย...
"อย่าเพิ่งโมโหโทโส..ที่รัก" สามีดิชั้นพูดไปหัวเราะไป "หนังไม่ได้ขาด ที่สวิตนี่เค้าจะพักครึ่งเวลาหนังฉายไปครึ่งเรื่อง ให้คนออกไปสูบบุหรี่ เข้าห้องน้ำ โทรศัพท์ แต่ที่เค้าขึ้นสไลด์ว่าให้ไปกินไอติมน่ะ เค้าได้ค่าโฆษณาจากไอติมยี่ห้อนี้น่ะ"
แป่วววว
ดิชั้นอึ้งกิมกี่ เดินหงอย ๆ ออกมาจากโรงโดยดี หน้าแตกเพล้ง
ที่แค้นสุด สามีดิชั้นดันถาม "Do you want some icecream, babe?"
Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2549 |
Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2549 17:42:31 น. |
|
3 comments
|
Counter : 1096 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:19:30:24 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ชอบอาคารที่มีหลังคาซ้อนติดๆกัน
บ้านเมืองสวยงามคลาสสิค อยากไปเที่ยวชมมากๆ
เคยมีเพื่อนเล่าว่าเมืองนี้ผีดุ เจอผีทุกโรงแรมเลย