Bloggang.com : : Amber n the Gang : ภาษาอังกฤษ (ของเมียฝรั่ง) พาละเหี่ยใจ 4

ภาษาอังกฤษ (ของเมียฝรั่ง) พาละเหี่ยใจ 4

เสาร์ที่แล้วมีงอนสามีนิดหน่อย เธอเลยพาไปกินข้าวกลางวันที่ร้านเอเชียเปิดใหม่ในเมือง หลังจากกินข้าวกันเสร็จแล้ว ก็แวะ "ตลาดติดแอร์" เพื่อซื้อของเข้าบ้านเล็กน้อย

ทุกวันเสาร์คนจะแน่นมาก ๆ ถ้าเลี่ยงได้ดิชั้นจะพยายามเลี่ยง นอกจากคิวรอจ่ายเงินจะยาวมากแล้ว ลูกเด็กเล็กแดงก็จะกระจองอแงกันเต็มไปหมด รวมทั้งขบวนรถเข็นเด็กอีกซักร้อยคันน่าจะได้ คิดดูซิว่ามันจะหนวกหูขนาดไหน

คิวข้างหน้า ลูกห้าคน เด็กหญิงสี่ เด็กชายหนึ่ง อายุไล่เลี่ยกัน ซนอย่างมาก วิ่งไปวิ่งมา ตะโกนโหวกเหวก คนหนึ่งก็ร้องไห้ตะเบ็งเสียง อีกคนก็ร้องจะเอาของเล่นอะไรซักอย่าง พ่อแม่ก็เฉย...ไม่ปลอบ ไม่โอ๋ คงจะชิน (แต่คนที่ต้องทนฟังไม่ชิน) เป็นที่น่าเวียนหัวมาก

ดิชั้นอดรนทนไม่ได้ เลยกระซิบบอกผ. เบา ๆ ว่า แปลกจริงที่ไม่ยอมปลอบ ปล่อยให้เด็กร้องอยู่ได้ ไม่ได้เกลียดเด็ก แต่เวลาอยู่ในที่สาธารณะก็ควรสอนให้เด็กมีระเบียบวินัยและเกรงใจผู้อื่นบ้าง

สามีตอบว่า คงเหนี่อยเพราะมีลูกอายุไล่ ๆ กันในวัยกำลังซนทั้งหมด แถมพ่อแม่ก็ยังเด็กมาก ๆ ด้วย

ดิฉันว่า "So... why they have lot of children like...umm" ตอนนี้คิดหาคำศัพท์ เพราะตามสำนวนไทยเรา จะว่า มีลูกดกเหมือนหน่อไม้...

แต่ทีนี้คิดอะไรไม่ทราบ กลัวผ. ไม่รู้จักหน่อไม้ ก็เลยกลายเป็นแบบนี้

"So...why they have lot of children like ASPARAGUS???"

ผ. "Asparagus???" ถามกลับงง ๆ

ดิชั้น "yes, like asparagus, you know?"

ผ. นิ่งไปครู่ใหญ่ ๆ ก่อนจะพูดหน้าตาเฉย ๆ

"You mean, breed like rabbits???"

ดิชั้นนิ่งคิด แล้วก็ถึงบางอ้อ...ในขณะที่ผ. อธิบายว่า ถ้าจะพูดว่าลูกดก ลูกเยอะ ให้พูดสำนวนดังว่า

ดิชั้นก็แก้ตัวว่า ไทยเรามีสำนวนว่า "ลูกดกเหมือนหน่อไม้" แต่กลัวว่าพูดไปแล้วผ. จะไม่รู้จักหน่อไม้ไทย ๆ เรา เลยคิดว่า ถ้ายังงั้นก็เป็น "หน่อไม้ฝรั่ง" (= asparagus แทนก็แล้วกัน...)

พอออกจากตลาดติดแอร์ ดิชั้นก็หัวเราะกิ๊ก ๆ ขำตัวเอง
ผ.เลยขำไปด้วย

เธอบอกว่า เธอรู้จักหน่อไม้ มันงอกต้นเร็ว แป๊บเดียวก็เต็มไปหมด
แต่พอดิชั้นพูดถึงหน่อไม้ฝรั่ง...เธองงเต้ก... เพราะไม่เห็นว่ามันมีความสัมพันธ์กันตรงไหน ระหว่างลูกดกกับหน่อไม้ฝรั่ง

แถมอธิบายว่า เวลาปลูกหน่อไม้ฝรั่ง มันจะเป็นแถว ๆ แทงยอดโผล่พ้นดินขึ้นมา ไม่ได้ขึ้นเป็นกอ ๆ แบบกอไผ่...

กลับมาบ้าน เล่าให้ลูกสาวฟัง เลยได้ขำก๊ากกันอีกรอบ

แหม...ดิชั้นก็คิดไปได้...