Bloggang.com : : Amber n the Gang : ภาษาอังกฤษ (ของเมีย) พาฝรั่งละเหี่ยใจ 2

ภาษาอังกฤษ (ของเมีย) พาฝรั่งละเหี่ยใจ 2

มาแล้วค่ะ ภาษาอังกฤษพาหน้าแตกภาค ๒

ขับรถเที่ยวในอังกฤษไม่ยากค่ะ ขอให้มีใบขับขี่อินเตอร์ เงินเช่ารถ และความชำนาญที่เรามี เพราะเค้าขับทางเดียวกับบ้านเรา สะดวกด้วย เราอยากแวะไหนก็ไปได้ตามชอบ
ดิชั้นชอบผจญภัยอยู่แล้ว คิดว่าขับรถเที่ยวคนเดียวไม่ยากแน่ ภาษาัอังกฤษเราก็พอได้นี่นา

แต่เรื่องขับรถหลงทางมันก็ต้องมีมั่งล่ะค่ะ (เมืองไทยยังหลงบ่อย ๆ เลย) ดิชั้นตัดสินใจจอดรถถามลุงใจดีคนหนึ่ง หลังจากที่เล็งโหงวเฮ้งจากระยะไกล

"ลุงจ๋า" ดิชั้นอ้อน "ตะกี้หนูขับรถผ่าน big circle ตรงนั้นมา ในแผนที่เค้าบอกว่าเลี้ยวขวาตรงนี้ก็จะถึงปราสาท ทำไมไม่เห็นมีล่ะคะ"
ลุงทำหน้าฉงน
“Big circle??? we don’t have big circle!”
“yes” ดิชั้นยืนยันหนักแน่น วงเวียนออกใหญ่เบ้อเร่อ ตาลุงท่าจะต๊องละมั้ง “That big circle, I just drove pass.”
“Circle!” แกยังทำอินโนเซ้นท์ ดิชั้นชักหงุดหงิด ถามคนผิดแล้วตู ทำท่าจะหาเหยื่อรายใหม่มาถามต่อไป ทันใดนั้นตาลุงอุทาน
“Oh right, it is a roundabout!”
“ฮ้า” ดิชั้นอุทานบ้าง “roundabout เนี่ยนะ”

จากนั้นแกก็อธิบายทางให้ดิชั้นได้อย่างถูกต้อง

งานนี้ดิชั้นทำฝรั่งงงอีกแล้ว ใครจะไปรู้ว่าที่นี่เค้าเรียกวงเวียนว่า roundabout

หลังจากชมปราสาทเสร็จ เดินจนขาเดี้ยง แวะเข้าผับหาเครื่องดื่มเย็น ๆ ดีกว่า ด้วยความที่ไม่ค่อยหิวมากแต่อยากมีอะไรมากินเล่น ๆ กับน้ำเย็น ดิชั้นเดินไปสั่งที่เคาน์เตอร์ทันที
“ขอน้ำแร่ขวดหนึ่งแล้วก็ chips”
สั่งเสร็จมานั่งใจเย็นรออยู่ที่โต๊ะ คนในผับหลายคนมองดิชั้นอย่างสงสัยว่ายายกะเหรี่ยงนี่มาทำไมแถวนี้ บ้านนอกซะไม่มี
"ได้แล้ว น้ำแร่กับ chips”
ดิชั้นอึ้ง “ไม่ใช่ ๆ นี่มัน French fried ชั้นสั่ง chips”
“นี่แหละ chips” ตาหนวดเถียงลูกค้าคอเป็นเอ็น “ก็คุณสั่งไอ้เนี่ย”
“ไม่ใช่ chips ในถุง แบบนั้นน่ะ เข้าใจมั้ย potatoes chips น่ะ”
คราวนี้ตาหนวดส่ายหัว
“สั่งให้ถูก ๆ ซิ อย่างนั้นน่ะเค้าเรียกว่า crips เฟ้ย ไม่ใช่ chips มาจากไหนละเนี่ย พวกอเมริกันล้างสมองมาอีกล่ะซิ”

รีบจ่ายเงินแล้วจากไปด้วยความเซ็ง ภาษาทำพิษอีกแล้วเรา

แวะเข้าพิพิธภัณฑ์พื้นบ้านอีกที่ จ่ายค่าชมเรียบร้อย ขาเข้าไม่มีปัญหา แต่ขาออกซิเป็นเรื่อง เหลือดิชั้นชมศิลปะอยู่คนเดียว เดินเท่าไหร่ก็หาทางออกไม่เจอ จะถามใครก็ไม่มีใครให้ถามซักคน

เดินวนหาอยู่ตั้งนานก็ไม่เห็นป้ายทางออก บรรยากาศครึ้ม ๆ รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ บ้านเก่าหลายร้อยปีอย่างนี้ใครจะรู้มีผีซักกี่ตัวเนี่ย

สวรรค์โปรด ในที่สุดก็มีนักท่องเที่ยวเดินเข้ามาสามคน ดิชั้นไม่กล้าถาม กลัวหน้าแตกอีก เลยต้องทำฟอร์มเดินวน ๆ ไป ๆ มา ๆ เหมือนชื่นชมที่นี่แทบตาย จริง ๆ น่ะ รอจะออกพร้อมพวกหล่อน

ในที่สุดเธอก็ดูกันจนหมด แถมเม้าท์ด้วยว่าไม่มีอะไรมาก ไม่น่าเก็บค่าดูแพง ๆ ดิชั้นเดินตามไปติด ๆ

พอเงยหน้าขึ้นดูทางขวามือ เค้ามีป้ายเขียนว่า “way out”

ฮะ ไม่ใช้คำว่า exit หรอกรึ

พอออกมาได้ รีบดูตรงทางเข้า เขียนว่า “way in”

งานนี้ไม่ใช่ entrance กับ exit แน่ ทีแรกก็สะกิดใจเหมือนกันว่าอาจเป็นทางออก แต่ไม่แน่ใจ ก็ไม่รู้นี่นาว่าอังกฤษเค้าเรียกกันแบบนี้ (อีกแล้ว)

สุดท้ายสำหรับวันนี้ ไปกินข้าวจีนที่ Soho กับเพื่อน
พนักงานเสริฟ์น่ารัก นิสัยดีมาก เป็นอาแปะอายุซัก ๔๐ ได้มั้ง พูดจาก็ดี ความที่ดิชั้นไป ๓ วันติด ๆ กันแกก็เลยจำได้
พอเดินเข้ามาก็ทักเสียงลั่น
“Hello, darling”
คนในร้านมองเป็นตาเดียวกัน
“วันนี้จะกินอะไรจ๊ะ เดี๋ยวจัดพิเศษให้”
ดิชั้นรีบสั่ง อายมาก คนมองเพียบ แต่อีเพื่อนทำเฉย ๆ
พอเอามาส่ง ดันทะลึ่งพูดอีก
“จะเอาอะไรเพิ่มอีกมั้ย my love”
ดิชั้นอึ้ง อาแปะนี่ช่างหื่นกามจริง ๆ ดิชั้นคิด เที่ยวพูดหว่านเสน่ห์ลูกค้าไปหมด คราวหน้าไม่มาแล้วแน่ เซ็งจริง ๆ
พอคิดเงินเสร็จ อุตส่าห์ตะโกนไล่หลัง
“มาอีกนะ my darling”
คราวนี้คิดว่านางเพื่อนรู้ใจ พอเห็นดิชั้นเงียบไป เธอรีบบอกว่า
“เนี่ย ๆ หล่อนโมโหอาแปะเหรอ เรื่องอะไรล่ะ”
“ไม่ชอบที่แกพูดหวาน ๆ อย่างนั้น นอกจากอายคนแล้วยังทุเรศมาก ดูหื่นกามยังไงไม่รู้ ชั้นเป็นลูกค้านะ”
“หื่นกามบ้าอะไร” หล่อนหัวเราะ “คนอังกฤษก็เป็นอย่างนี้แหละ เค้าจะใช้คำพวกนี้กันเป็นธรรมดา เพราะฉะนั้นแกก็อาจเป็น darling ของคนขายเนื้อ คนขายขนมปังหรือใครก็ได้ อย่าคิดมาก...เค้าไม่ได้พิศวาสอะไรแกหรอก มันเป็นคำที่เค้าพูดกันจนติดปากน่ะ”

เฮ้อ....แตกอีกแล้ว

Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2549

Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2549 17:35:29 น.

7 comments

Counter : 1424 Pageviews.

ความผิดพลาดคือการเรียนรู้ค่ะ

เราก็ย้ากอยากอยากจะพูดภาษาอังกฤษแบบบริติชให้ได้มั่ง ที่ไหนได้ โดนหนังอเมริกันล้างสมองมาเรียบร้อย สงสัยจะต้องหาแฟนอังกฤษมั่งแย้ว

โดย: ลูกสาวโมโจโจโจ้ (the grinning cheshire cat

) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:18:15:22 น.

อ่านไปขำไป เล่ากันอีกน๊ะครับ
ตี๋น้อยภาษาปะกิตไม่แข็งแรง ฮิๆๆๆ

โดย: ตี๋น้อย (Zantha

) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:18:48:25 น.

คนเรามันก้อต้องมีผิดพลาดกันบ้างอ่าค่ะ เข้ามาให้กะลังใจ เพราะเรายังแย่ก่านั้นอีกตรงที่พูดไปฝรั่งยังไม่เข้าใจที่พูดเร้ย อิอิอิ

โดย: nepatak (Nepatak

) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:47:23 น.

ชอบเข้ามาอ่านค่ะ หนุกหนุก เอาอีกเอาอีกค่ะ

โดย: Kleine junge Hexe !

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:22:13:39 น.

ขอบคุณที่แวะมาอ่านเรื่องหน้าแตกของแอมเบอร์ค่ะเพื่อน ๆ
คุณลูกสาวโมโจโจโจ้ จริง ๆน่ะดิชั้นไม่เคยคิดหาแฟนอังกฤษเลยค่ะ คิดว่ามันเป็นเรื่องของดวงน่ะค่ะ ไม่ได้ไขว่คว้าเลย เค้ามาเอง
คุณตี๋น้อย เหมือนกันเลยค่ะ อิ อิ เข้าใจพวกเดียวกันเนอะ
คุณ nepatak ดิชั้นพูดผิดประจำเลยค่ะ
คุณแม่มดสาวตัวน้อย ขอบคุณค่ะ ไว้จะมาอัพอีก แล้วเข้ามาเม้นท์บ่อย ๆ นะคะ

โดย: Amber n the Gang

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:17:49:33 น.

อ่านสนุกดีค่ะ ... อิอิ

โดย: VA_Dolphin

วันที่: 6 มีนาคม 2549 เวลา:2:37:00 น.

เข้ามาเรียนด้วยค่ะพี่แอม

เรื่องหน้าแตกของนู๋ก็ไม่น้อยกว่าพี่หรอกค่ะ อิอิ

โดย: Schnuggy ชนุ๊กกี้

วันที่: 1 สิงหาคม 2553 เวลา:3:47:56 น.

ชื่อ :

Comment :

*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

รหัสส่งข้อความ
กรุณายืนยันรหัสส่งข้อความ