หนูจ๋า พี่เข้าใจเลย บทจะเครียดเรื่องงานต้องมีครอบครัวเรื่องลูกให้คิดตามไปด้วยเน้อ แค่งานก็จะอ๊วกแล้ว ยังมากังวลเรื่องลูกอีก เราเป็นแม่คิดเผื่อไปอีกหลายปี ไม่คิดแค่วัน สองวันเนอะ เฮอะ.. มาให้กำลังใจกันดีกว่า สู้.... สู้เพื่อลูกสุดที่ร๊ากกกกกกกก...จ๊ะ

สู้ ๆ ค่ะพี่ยุ้ย ขอให้ตัดสินใจได้ในเร็ววัน (จะได้ไม่ต้องเครียดนาน) แล้วก็ขอให้เป็นการตัดสินใจที่ทำให้มีความสุขมากขึ้นค่ะ

เรื่องจัดฟัน ติ๊กจัดมา 4 เดือนแล้วค่ะ แต่ไม่ได้ผอมลงเท่าไหร่ ไม่มีผลค่ะ 555 เพราะใส่เครื่องมือแบบถอดได้ เวลาจะกินก็ถอดออก เลยกินสบายไม่มีปัญหาค่ะ 555

ไปเที่ยวให้หายเครียดเนอะๆ ค่อยๆคิดแล้วตัดสินใจว่าจะไปทางไหนดี พี่เอาใจช่วยน๊า


ความก้าวหน้าทางการงานก็สำคัญ ลูกก็สำคัญไม่แพ้กันอีกต้องไตร่ตรองดีๆ มีทางออกสวยๆจ่ะ



ปล.ขอบคุณที่ชมน๊า

มาแนวเดียวกะมี๊เลย มันจะเกิดเทิร์นนิ้งพอยต์

มี๊เคยลาออกไปเลี้ยงลูกอยู่พักหนึ่ง พอลูกเข้าโรงเรียนมี๊ก็หางานทำได้งานในโรงงานแถวบ้านงานดี เงินดีแต่ไม่มีเวลา ไม่มีเวลาเจอลูกเลยจริงๆ

จนวันหนึ่งที่ทำงานเก่าหรือที่ทำงานปัจจุบันเรียกกลับไปทำงาน ชั่งใจพอสมควรเหมือนกันว่าจะเอายังไงดีกับชีวิต สุดท้ายกลับมาทำที่นี่ เงินไม่ดีเท่าเดิม แต่ที่นี่ไม่ฟิกซ์เรื่องเวลาเข้า-ออก เรื่องเวลายืดหยุ่น และงานไม่ยุ่งมาก

ที่นี่มี๊มีเวลาทำในสิ่งที่ตนเองสนใจ ทำงานไป เทรดหุ้นไป ประมาณ 4 โมงเย็นรถโรงเรียนมาส่งที่ออฟฟิศก็ป้อนข้าวลูก หาข้ววให้ลูกทานแล้ว 5 โมงเย็นก็กลับบ้าน

ลองชั่งใจดูนะค่ะ โชคดีสำหรับทุกการตัดสินใจนะค่ะ

ทุกสิ่งทุกอย่าง มีผลดีผลเสีย แตกต่างกัน คงต้องชั่งน้ำหนัก และตัดสินใจว่าทางไหนจะดีกว่ากัน พี่ก็กำลังถึงจุดเปลี่ยนอีกครั้งของชีวิต แต่ช่างมันค่ะ ทำให้ดีที่สุดอย่างตั้งใจ มันจะเป็นยังไงก็ปล่อยมัน เพราะเราได้ตัดสินใจเองนะ

เข้าใจเลยอ่ะคุณยุ้ยว่า ช่วงนี้เบื่อๆ เครียด ๆเรื่องงาน บ่นบ้างไม่เป็นไรหรอก ดีกว่าเก็บไว้คนเดียวนะจ๊ะ
งานแม่ซัง ซัง ณ ปัจจุบันก้อเหมือนกันอ่ะคุณยุ้ย มั่นคง ดี มีสวัสดิการที่ดี แต่ในตำแหน่งที่ทำอยู่มันไม่ได้มีความก้าวหน้าใดๆ ทั้งสิ้น เหมือนกินเงินเดือน กับรอโบนัสแต่ละปีนั่นแหละคุณยุ้ย ถ้ามีโอกาสที่ดีคุณยุ้ย ก้อลองตัดสินใจเลือกดีๆ นะคะ
ดูแล้ว ถ้ามีช่วงสัมมนาเยอะนี่คุณยุ้ยต้องเดินทางบ่อยๆ เลยเนอะ เลยอาจทำให้คิดว่าไม่ค่อยได้มีเวลาอยู่กับลูก และครอบครัวเท่าไหร่
ยังไงสู้ๆ นะคุณยุ้ย (บ่นมายาวเหมียนกัล อิอิอิ )

ดีค่ะที่มีคนคอยรับ-ส่งที่บ้าน แต่บ้านมี๊ไม่มีใครอยู่รับ ทำงานข้างนอกกันหมด

เค้านั่งรถโรงเรียนตั้งแต่ 2.10 ขวบค่ะ แต่นั่งเฉพาะตอนเย็นนะค่ะเพราะมี๊ไม่สะดวกไปรับ แต่ตอนเช้าไปส่งเค้าที่โรงเรียน ตอนนี้ก็จะ 4 ขวบแล้ว ไม่มีปัญหาเรื่องการนั่งรถตู้ค่ะ

เพื่ออนาคตเลือกสิ่งที่ดีให้ตัวเองและลูกนะจ๊ะคุณยุ้ย

โพสต์ใส่บ้านตัวเองเฉยเลย เอามาลงแล้วนะจ๊ะ

อะไรที่มันเป็นของเรามันก็ต้องเป็นของเราทั้งวันยังคำ่จ้า สู้ๆเพื่อสาวน้อยตาแป๋ว

เอาใจช่วยคุณยุ้ยนะคะ ขอให้ตัดสินใจ..ได้ทางที่ดีที่สุด เลือกทางไหน ก้อขอให้ทางนั้นดีที่สุด สู้ๆค่ะ

อื่ม เรื่องงานเชื่อว่าคุณยุ้ยจัดการได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้ แล้วเอารุปที่ไปเที่ยวกับคุณสามีมาฝากด้วยนะคะ

คุณยุ้ย..แหมนะ...พี่อาร์ก็ไม่เคยทำงานด้วยสิ
เลยลงความเห็นอะไรไม่ได้..รู้แต่ว่าเข้าใจความรู้สึกคุณยุ้ยได้ดีนะ..
เป็นช่วงเวลาที่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่าง..
ตอนนี้มีสองทางให้เลือก..คิดไว้ว่า อะไรสำคัญอันดับหนึ่งของชีวิต..และที่สำคัญเคารพในการตัดสินใจของตัวเองนะคะคุณยุ้ย..สู้ๆนะคะ
เป็นกำลังใจให้คุณยุ้ยเสมอค่ะ..เชื่อว่าคุณยุ้ยเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจเข้มแข็งคนหนึ่งนะคะ..

คิดเหมือนเจ๊อาร์ เอิ๊กๆ ไม่ว่าจะยังคนเรามันก็ต้องเลือกเมื่อถึงเวลาที่จะต้องเปลี่ยนแปลงอ่ะค่ะ เรื่องลดนน.น่ะ งัยก็สุ้ๆกันต่อไปนะค๊ะ วันนี้เอ๋จะลงไปหัวหิน ไปประมาณสองวันแล้วกลับอ่ะค่ะ คุณยุ้ยไปพักที่ไหนค๊ะ