~::: สึนามิ
.. สอนให้รู้จักการเป็นผู้ให้
. และให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน (ตอนจบ) :::~ เมื่อมาถึงที่บริเวณวัดย่านยาว . ขณะที่ยังไม่ทันก้าวลงจากรถ สิ่งที่แรกที่ทำให้อิชั้นเริ่มจะเขว ๆ แล้วก็คือ กลิ่นค่ะ คงไม่ต้องบอกว่าขนาดไหน เป็นยังไงนะคะ . .. เมื่อก้าวลงจากรถและนำศพไปรวมตรงที่เก็บรวบรวม เพื่อรอพิสูจน์ต่อไป . แม้จะแค่ได้กลิ่นที่ไม่มีอะไรมาบรรยายได้ สักพักอิชั้นก็ฮึดสู้ค่ะ .. ไหน ๆ ก็มาถึงขณะนี้แล้ว อีกอย่างเราตั้งใจมุ่งมั่น แน่วแน่มาตั้งแต่แรกแล้วว่าจะมาช่วยจริง ๆ . .. เมื่อเดินเข้ามาด้านใน . วูบแรกที่เห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า . อิชั้นขาเริ่มสั่น เข่าเริ่มจะอ่อนก้าวต่อไปไม่ไหวแล้วค่ะ . น้ำตาจะไหล . ทำใจไม่ได้ค่ะ  .. ทั้ง ๆ ที่เตรียมตัว เตรียมใจมาดิบดี เตรียมมาพร้อมแล้ว . แต่ .. .. แต่ . อิชั้นไม่คิดว่า จะมาเจออะไรที่มากมายขนาดนี้ .. ศพนับพันวางเรียงราย ซ้อน ๆ กันจนแทบจะไม่มีที่ให้เดิน .. อิชั้นทำอะไรไม่ถูกค่ะ . ในใจตอนนั้นคิดอยู่อย่างเดียวว่า . ใครก็ได้ พาอิชั้นกลับบ้านหน่อยเถอะ .  ถ้าถามว่ากลัวไม๊ .. บอกตรง ๆ ว่าอิชั้นกลัวมาก ๆ เนื่องจากอะไร ๆ หลาย ๆ อย่าง ทั้งคน ทั้งกลิ่น ทั้งผู้สูญเสีย อิชั้นเห็นแล้วทำใจไม่ได้จริง ๆ มันน่าสลดหดหู่ใจมาก ๆ ถึงมากที่สุด . แบบว่าไม่รู้จะบอกยังไงดี เคยเห็นแต่ในข่าว ตามทีวี หนังสือพิมพ์ มันก็หดหู่มาก ๆ แล้ว แต่นี่ คือภาพจริง เสียงจริง ที่เราสามรถสัมผัสได้ด้วยสายตา และความรู้สึกของกันและกันโดยไม่ได้ผ่านสื่อใด ๆ มันช่างเป็นภาพที่สะเทือนใจ เศร้าใจ จนไม่รู้จะบอกยังไง มันเป็นอะไรที่สุดยอดแล้ว สุดยอดจริงๆ ของทุกความรู้สึกในขณะนั้น .. ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าจะได้มาเจออะไรแบบนี้ ต้องมาเจอสภาพแบบนี้ เวลานั้นเราอยากออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด .. อิชั้นสงสารเค้า ไม่อยากเห็นคนร้องไห้น่ะ เพราะเสียงร้องของเค้ามันแบบว่า . ขนลุกอ่ะ ขนลุกจริง ๆ ใจตอนนั้นมันเหลือนิดเดียวเอง มันเหมือนกับว่า ใจเราจะขาดตามเค้าไปด้วยยังไงยังงั้น . ขณะที่อิชั้นกำลังเริ่มถอย .. จู่ ๆ ก็ฉุกคิดขึ้นมาว่า แล้วถ้าเป็นญาติเราล่ะ . เราก็อยากเจอญาติของเรา แล้วนี่คนอื่นเค้าก็ต้องรอคอย เค้าต้องมีความหวัง ว่าจะได้พบญาติของเค้าเช่นกัน . แต่สภาพตอนนั้น เค้าไม่มีแรง ไม่มีพลังพอที่จะค้นหา เค้าคงฝากความหวังไว้ที่พวกเรา .. .. แล้วเราล่ะ .. เรายังมีแรงกาย และพลังใจ .. ทำไมเราถึงไม่สู้ . ไหนว่าอยากมาช่วยพวกเค้าไม่ใช่หรอ เจอแค่นี้ ก็จะไม่สู้ซะแล้ว . ไหนล่ะ สิ่งที่เราตั้งใจ . เรายังทำมันไม่สำเร็จ ไม่เต็มที่เลย .. .. เมื่อคิดได้ดังนี้ . อิชั้นก็กลับมาฮึดสู้อีกครั้ง . สู้ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าจะสู้ได้สักแค่ไหน ((ยังไงก็ขอได้ลองก่อนแล้วกัน)) .. จากนั้นก็สูดดดดดดดดดด . สูดให้เต็มปอดอีก 3 -4 เฮือกใหญ่ . .. และเดินไปรอบ ๆ บริเวณวัดย่านยาว . เดินไปในศาลา เดินไปตรงตู้คอนเทนเนอร์ เดินไปรอบ ๆ . ที่เก็บศพ . เดินให้เกิดความคุ้นเคย ให้ชินสายตา สูดกลิ่นให้ชินจมูก แต่ยิ่งสูด ก็ยิ่งแย่ค่ะ เพราะฟอมาลีนเริ่มทำให้แสบจมูก แสบตา จนดวงตาอันอันน้อยนิดของอิชั้นเริ่มหรี่ลง . หรี่ลง น้ำตาพาลจะไหลค่ะ . ฮีโร่ของอิชั้นค่ะ เมื่อเห็นคุณหญิงหมอทำงานแบบไม่ได้หยุด ไม่ได้พักแล้ว อิชั้นจะอยู่เฉยได้ยังไงล่ะค่ะ .. .. แม้ว่าสีหน้าของท่านจะอิดโรย แต่แววตาคุณหญิงยังคงฉายประกายแห่งความหวังและความสุขอย่างเต็มเปี่ยมค่ะ  .. พวกเราอยู่ช่วยกันที่วัดย่านยาวจนค่ำ . ตอนนั้นเริ่มปวดท้องหิวข้าว เพราะพวกเรากินกันมาตั้งแต่ตอนเช้าที่มาถึงภูเก็ตแค่นั้น แล้วยังไม่ได้กินอะไรอีกเลย . .. สักพักทางทีมอาสาด้วยกัน เอาอาหารเจ ที่เป็นโปรตีนเกษตรอบคล้าย ๆ หมู กับข้าวเหนียวมาให้คนละ 1ชุด . แต่ตอนนั้นอิชั้นกินไม่ลงจริง ๆ ค่ะ ไม่ได้รังเกียจเลยนะคะ แต่มันบอกไม่ถูกจริง ๆ ทั้ง ๆ ที่หิวจนตาลาย . .. เมื่อความมืดเข้ามาเยือน อิชั้นก็ยิ่งอยากร้องไห้กลับบ้านมาก ๆ เลยอ่ะ ใครจะรู้บ้างไม๊เนี่ย ว่าอิชั้นกลัวผีขนาดไหน บอกพี่ชายมันก็ไม่เชื่อ เพราะถ้าคนกลัวผีจริงๆ คงจะไม่เสนอหน้ามาแบบนี้แน่นอน ยิ่งมืดมากเท่าไหร่เราก็ยิ่งกระวนกระวายใจมากขึ้นเท่านั้น . ที่สำคัญมันยิ่งกระวนกระวายและหวาดระแวงหนักเป็นทวีคูณ เมื่อรู้ว่า คืนนี้เราจะต้องนอนกันที่นี่ . ก็แถวที่เก็บศพนี่แหล่ะ ตายล่ะ ตายแน่ ๆ อิชั้นต้องตายแน่ ๆ .. ไม่อาววววว ไม่ไหวจริง ๆ อ่ะ .. ตอนนั้นอิชั้นเหมือนคนวิตกจริตไปแล้วค่ะ หวาดระแวง กลัว กระวนกระวาย กระสับกระส่าย แบบว่ามันรุมเร้ามาก ๆ จนบอกไม่ถูก . รู้แต่เพียงว่า ตอนนั้นอิชั้นรู้สึกไม่ดีแน่ ๆ .. อยากร้องไห้มาก ๆ เลยค่ะ . อิชั้นไม่ได้รังเกียจศพ หรือกลัวศพนะคะ แต่อิชั้นกลัวผีค่ะ กลัวชนิดที่หัวหด ขี้ขึ้นสมองเลยล่ะค่ะ . ใกล้ ๆ กันเป็นโรงเรียนวัดบางม่วง เค้าจะให้พวกอาสาส่วนหนึ่งมาพักอยู่ที่นี่ . แต่ เนื่องจากไฟฟ้าไม่มี . ทุกอย่างมืดตึ๊ดตื๋อ . ห้องน้ำก็ไม่มี . อิชั้นเข้าห้องน้ำครั้งสุดท้ายตอน 9 โมงเช้าในตัวเมืองภูเก็ต จนป่านนั้นเกือบ 5 ทุ่มแล้วค่ะ . ในใจอิชั้นก็กังวลตลอดเวลาว่า เราจะมาเป็นภาระของพวกเค้าเปล่านะ เพราะเป็นผู้หญิงคนเดียว จะทำอะไรก็ไม่สะดวก เราเลยเหมือนกลายเป็นคนเรื่องมาก แบบบอกไม่ถูก . .. 5 ทุ่มกว่า ๆ . อิชั้นก็ทนฝืนความรู้สึกต่อไปไม่ไหวแล้วจริง ๆ อิชั้นจะบ้าตายแล้วอ่ะ . อิชั้นกลัวผี จนวิตกจริต ไม่เป็นอันทำอะไรแล้ว ใครเดินผ่านก็ระแวง สะดุ้งตกใจไปหมด เพราะมันมืดมากจริง ๆ นะ มองไม่เห็นอะไรเลย วังเวงสุด ๆ . อิชั้นเฝ้าร้องขอ อ้อนวอนพี่ชายให้พาอิชั้นออกจากที่นี่หน่อยก่อนที่อิชั้นจะเสียสติ . สุดท้าย .พวกเราจึงต้องอพยพกันลงไปภูเก็ต ตีรถลงไปภูเก็ตอีก 100กว่ากม. เพื่อหาที่อาบน้ำ ที่นอน เพราะเราเหนื่อยกันมาก นี่ขนาดวันเดียวเองนะ . แล้วพวกเจ้าหน้าที่คนอื่น ๆ ที่เค้าอยู่กันมาตั้งแต่แรกล่ะ แบบว่าสุดยอดมาก ๆ เลย . อิชั้นนับถือพวกเค้าจริง ๆ . จิตใจเกินร้อยมาก ๆ ค่ะ .. .ใครไม่ไปเจอ ไม่ไปอยู่ในเหตุการณ์แบบนี้ . อาจไม่เข้าใจหรอกค่ะ .. ถึงตัวเมืองภูเก็ต ตอนตี 1 กว่า ๆ . โรงแรมที่พักเต็มหมด ขับรถวัน ๆ เวียน ๆ หาที่พัก เพียงแค่เพื่อล้างหน้า อาบน้ำอาบท่าก็ยังดี เพราะตอนนั้นพวกเราไม่ได้หวังว่าจะได้นอนแล้วล่ะค่ะ เพราะตี 5 ต้องรีบกลับไปที่เขาหลักอีกครั้ง . เพราะมีงานรอพวกเราอยู่อีกมาก . สุดท้าย . ตัวเลือกที่ดี และเหมาะกะพวกเรามากที่สุดเท่าที่เราหากันได้คือ . ปั๊มน้ำมันค่ะ . ทยอยกันไปอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟันในห้องน้ำของปั๊มนี่ล่ะค่ะ . ดีที่สุดแล้ว ณ ตอนนี้ .. ตี 5 กว่า ๆ แวะหาอะไรกินกันไปให้พร้อมก่อน . เช้าวันนี้โชคดีมาก ๆ ขณะที่อิชั้นกำลังบ่น ๆ อยู่ว่าอยากใส่บาตรมาก ๆ .จู่ ๆ ก็มีหลวงพ่อรูปหนึ่งมาโปรดสัตว์โลกอย่างพวกเรา ดีใจมาก ๆ เลยค่ะ . อิชั้นและพลพรรคก็รีบซื้ออาหาร ดอกไม้ ใส่บาตรหลวงพ่อกันยกใหญ่ .. และไม่ลืมอุทิศส่วนกุศลให้กับผู้ที่สูญเสียกับเหตุการณ์ครั้งนี้ด้วยล่ะค่ะ มันช่างเป็นเช้าของวันที่สดชื่น แจ่มใส และมีความสุขมาก ๆ เลยค่ะ .. เสร็จสิ้นภารกิจส่วนตัว พวกเราก็เดินทางไปปฏิบัติหน้าที่เพื่อส่วนรวมกันต่อค่ะ .. เช้านี้ . เป้าหมายต่อไปของพวกเรา คือ บ้านน้ำเค็ม ที่ท้ายเหมืองค่ะ เพราะได้รับการประสานงานว่า มีผู้เสียชีวิตอยู่ที่นี่นับพัน แล้วตอนนี้ยังสูญหายอีกนับไม่ถ้วน . พวกเราจึงรีบมุ่งหน้าไปบ้านน้ำเค็มอย่างเร็วที่สุด ระหว่างทาง ถ้าเจอชาวบ้านที่ประสพภัย พวกเราก็จะลงไปแจกเสื้อผ้า ข้าวของที่จำเป็นกันเรื่อย ๆ เพราะเห็นจากสภาพที่เค้าเอามากองกันข้างทางแบบเมื่อวานแล้ว กลัวว่าของบริจาคต่าง ๆ จะไม่ถึงมือผู้เดือดร้อนจริง ๆ  ที่บ้านน้ำเค็ม . อิชั้นเจอเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย ทั้งสะเทือนใจสุด ๆ และประทับใจสุด ๆ . .. กองเสื้อผ้า ข้าวของที่คนใจดีร่วมกันส่งมาให้ผู้เดือดร้อนค่ะ . กองมหึมามาก ๆ  .. ยังมีผู้มาบริจาคสิ่งของ เครื่องใช้อย่างต่อเนื่องค่ะ . น่าดีใจแทนผู้ประสบภัยค่ะ ว่าอย่างน้อยก็ยังโชคดีที่มีผู้ยื่นมือมาช่วยเหลือ . ถึงแม้บางอย่างจะไม่ได้มากมายอะไรนัก แต่มันก็เทียบกับน้ำใจและความตั้งใจของผู้ให้ไม่ได้เลยค่ะ   .. ที่นี่ . รู้สึกว่าจะเดือดร้อนกันมาก ๆ และมีผู้เสียชีวิตที่ยังสูญหายอยู่จำนวนมาก ถึงมากที่สุด . มาถึงที่นี่ ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันออกสำรวจและค้นหา ขณะที่อิชั้นเดิน ๆ ลงไป (คิดว่า) กลางทุ่ง กับน้องชาย วัย 17 ปี ที่ตามมาด้วย .. เดินออกไปได้สัก 500 เมตร ก็จะมีแอ่งน้ำขังเเฉะ ๆ ซึ่งตรงนี้ จริง ๆ ไม่ใช่พื้นดิน แต่มันเป็นบ่อน้ำขนาดใหญ่ ที่ทั้งคน สัตว์ สิ่งของ บ้านเรือนจำนวนมากลงมาถมอยู่ในบ่อนี้ จนกลายเป็นพื้นดินธรรมดา .. ขณะที่เดินออกค้นหาอยู่นั้น . ในใจอิชั้นท่องอยู่ตลอดเวลาว่า . ข้าพเจ้ามาดีนะคะ ตั้งใจมาช่วยพวกคุณทุกคนด้วยความบริสุทธิ์ใจนะคะ หากข้าพเจ้าได้ล่วงเกินสิ่งใดไป หรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์ เดินข้าม เดินเฉียด หรือเหยียบพวกท่านไป พวกข้าพเจ้าต้องขอโทษจริง ๆ ค่ะ และพวกท่านโปรดยกโทษให้พวกเราด้วยนะคะ พวกเรามิได้มีเจตนาจะไปลบหลู่ ดูหมิ่นพวกท่านเลยแม้แต่น้อย . พวกเราอยากช่วยพาพวกท่านไปพบญาติค่ะ . อิชันก็จะนึกถึงอยู่แบบนี้ตลอดเวลา .. ที่ก้าวเท้าออกไป เดินผ่านรถแบ็คโฮ ที่กำลังถาก ๆ คุ้ย ๆ อยู่ ก็รู้สึกว่าขนลุกซู่ หวิว ๆ แล้วมีกลิ่นวูบเข้าใส่หน้าอย่างแรงจนผงะ . จึงชะงักแล้วตะโกนบอกน้องชายว่า น้องนัด ชัวร์เลยว่ะ แถวนี้ชัวร์ เจ๊ว่าเจอแน่ ๆ ช่วยกันหาเร็ว . ..อิชั้นกะน้องชายก็ช่วยกัน . สักพักเจ้าน้องชายก็ตะโกนขึ้นว่า .. เจ๊รัตน์นั่น ๆ เหมือนขาคนเลยอ่ะ .. พอให้รถฯ มาตักขึ้น แล้วก็เจอพี่ผู้หญิงคนหนึ่งค่ะ . อิชั้นดีใจ และตื่นเต้นมาก ๆ เลยค่ะ . พี่เค้าจะได้กลับบ้านแล้วค่ะ . .. อิชั้นจึงโทรไปบอกพี่ชายให้มาช่วยตรงนี้หน่อย .  .. วินาทีนั้น . ไม่มีการแบ่งพรรคแบ่งพวก แบ่งสี แบ่งฝ่ายกันหรอกค่ะ ใครบอกว่าปอฯ กับร่วมฯ มีปัญหากัน ทำงานร่วมกันไม่ได้ จริง ๆแล้วมันไม่ใช่เลยค่ะ . ทุกคน ทุกฝ่ายต่างร่วมแรงร่วมใจ ช่วยเหลือกันเป็นอย่างดีค่ะ ..  . จำนวนชาวบ้านที่มายืนดูนับร้อยนี้ อย่าคิดว่าเป็นไทยมุงนะคะ เพราะตอนแรกอิชั้นก็เข้าใจว่าไทยมุง .แต่จริง ๆ แล้วไม่ใช่หรอกค่ะ พวกเขาเหล่านี้ คือคนที่รอดชีวิตจากที่นี่ และญาติผู้เสียชีวิตที่มาจากที่อื่น เค้าก็มารอญาติเค้าเหมือนกัน .. เค้ามาดูกันว่า ศพที่หาขึ้นมาได้นั้น .. จะใช่ญาติเค้ากันหรือเปล่า .. สักพักยังไม่ทันแบกศพผู้หญิงคนนี้ไปถึงรถเลยมั๊ง ก็เจอศพเด็กอีกแล้ว .. อีกแล้ว . และอีกแล้ว . ((จริง ๆ แล้วมีรูปอีกมากค่ะ แต่เกรงว่าจะไม่เหมาะสม และอาจทำให้สะเทือนใจได้ เลยไม่ลงนะคะ..)) .. ทุกครั้งที่พวกเราพบเค้า มันยิ่งเป็นการเพิ่มกำลังใจ และความมุ่งมั่นของพวกเราเข้าไปอีกว่า . ยังมีคนที่รอพวกเราอยู่ เค้ายังรอให้เรามาพาพวกเค้ากลับบ้าน . .. ช่วงเวลานั้น ลืมหิว ลืมเหนื่อย ลืมร้อน ((ทั้ง ๆ ที่แดดออกเปรี้ยง ๆ )) ลืมเรื่องส่วนตัว ลืมอะไรต่อมิอะไรไปเสียหมดทุกอย่างค่ะ . คิดอยู่อย่างเดียวว่า เราต้องพาเค้ากลับบ้านให้ได้ และให้ได้มากที่สุดค่ะ . .. เจ้าหน้าที่ช่วยเหลือ ก็บาดเจ็บกันบ้างค่ะ . แต่เรื่องแค่นี้มันก็ไม่ได้ทำให้พวกเราท้อเลยค่ะ . เมื่อเทียบกับผู้ประสบภัยอื่น ๆ . โอ๊ยยยยย ขี้ประติ๋วค่ะ มันไม่ได้ทำให้พวกเรารู้สึกเจ็บ หรือระคายเคืองได้หรอกค่ะ .  เจ้าหน้าที่อาสาฯ จะต้องเดินหามกันแบบนี้ ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ ระยะทางก็ไม่ใช่ใกล้ ๆ เลย ถึงพวกเราจะเหนื่อยกันขนาดไหน ก็ไม่มีใครปริปากบ่นสักคำ แต่พวกเรายังคงมุ่งมั่นช่วยกันค้นหาผู้สูญหายกันต่อไป ยอมรับค่ะว่า คนที่ไม่ดีจริง ๆ ก็มี ที่มาเพื่อหาอย่างอื่นที่ไม่ใช่ผู้สูญหาย แต่นั่นมันส่วนน้อยจริง ๆ ค่ะ .คนส่วนใหญ่ที่เข้ามาช่วย เค้ามากันด้วยใจจริง ๆ ค่ะ . มาด้วยศรัทธาอันแรงกล้า มาด้วยความบริสุทธิ์ใจ .. เหมือนอิชั้น ที่จริง ๆ แล้วจะกลัวผีขึ้นสมอง แต่ด้วยศรัทธาในการอยากช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ . พวกเราจึงต้องทำ และทำให้ได้มากที่สุดค่ะ..  พลังน้ำมันยิ่งใหญ่มหาศาลจริง ๆ ค่ะ แต่ยังไงซะก็ไม่เท่าพลังน้ำใจที่พวกเราคนไทยมีให้กันหรอกค่ะ .  ........................................................................  อิชั้นรู้สึกว่าเรื่องมันคงไม่จบง่าย ๆ แน่ค่ะ ถ้าจะให้เล่ากันจริง ๆ เพราะมันหลากหลายรสชาติ หลากหลายอารมณ์ และความรู้สึก หลากหลายเรื่องราวความประทับใจอย่างยิ่งค่ะ ที่อิชั้นมีโอกาสได้ไปเจอะไปเจอ ได้รับรู้ และสัมผัสมา งั้นขอสรุปแบบให้จบแบบรวดเร็วและสวยงามที่สุดเลยละกัน จะได้ไม่เสียเวลา แม้ว่าเรื่องราวทุกอย่างจะจบลงแค่ในนี้ .. แต่อิชั้นรับรอง และยืนยันได้เลยว่า ยังไงซะ เรื่องนี้ มันจะไม่จบลงในความรู้สึกและความทรงจำของอิชั้นอย่างแน่นอนค่ะ ทุกเรื่อง ทุกรส ทุกสัมผัส มันจะยังคงฝังแน่นอยู่ในทุกห้วงเวลาและก้นบึ้งของหัวใจของอิชั้นตลอดไป .. ทุกวันนี้ทุกครั้งที่ได้เห็นและนึกย้อนไปถึงวันนั้น ภาพและเสียงต่าง ๆ ยังวนเวียนอยู่รอบ ๆ ตัวอิชั้นตลอดเวลา ยิ่งเวลาเปิดทีวีแล้วเจอเหตุการณ์นี้ ยิ่งทำให้อิชั้นนั่งคิด นอนคิดทบทวน ลำดับเหตุการณ์ ไล่เรียงความรู้สึกทุก ๆ อย่าง ที่มีทั้งน้ำตา และรอยยิ้ม ที่เป็นสุดยอดที่สุดในชีวิต ของผู้หญิงธรรมดาคนนึง.... ที่มีโอกาสได้ทำอะไรเพื่อเพื่อนมนุษย์บ้าง อย่างที่อิชั้นตั้งใจไว้ . นอกจากความอิ่มเอิบใจ ความภาคภูมิใจ ความประทับใจแล้ว ยังมีผลพลอยได้ทางกายที่เป็นน่าพอใจอีกด้วย .. เนื่องจากกลับมาคราวนี้ น้ำหนักหายไปเกือบ 5 กิโล เจ้าค่ะ ส่วนเกินต่าง ๆ หายไปในบัดดล เพราะอิชั้นกินอะไรไม่ลงอ่ะ บางวันก็ลืมหิวไปเลย และนอนไม่หลับเลย แถมขากลับ ต้องคอยนั่งบอกทางคนขับ เพื่อพาพวกเราทุกคนกลับมาถึงบ้านได้อย่างปลอดภัยอีกด้วย .. .. หลังจากผ่านงานนี้ไป อิชั้นรู้สึกว่า ในโลกนี้ไม่มีอะไรน่ากลัวสำหรับอิชั้นอีกแล้ว ((นอกจากกลัวผีเหมือนเดิมค่ะ..เหอ ๆ)) ความกลัวมันเลยเปลี่ยนเป็นความปลง ปลงซะยิ่งกว่าปลงเสียอีก .. .. การที่อิชั้นได้ไปร่วมทุกข์ร่วมสุขครั้งนี้ด้วยกันกับใครหลาย ๆ คน ทำให้อิชั้นได้คิดอะไรได้เยอะแยะมากมายเลยค่ะ .. กลับมาถึงบ้าน . อิชั้นเคยโกรธใคร เคยทะเลาะกับใคร . อิชั้นจึงรีบไปขอโทษเค้าก่อน ((ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่ความผิดของเรา)) อิชั้นกล้าที่จะเอ่ยปากขอโทษ . ได้อย่างเต็มปากเต็มคำ โดยไม่ต้องลังเล .หรือคิดมากใด ๆ .. สิ่งต่าง ๆ ที่ได้แต่คิด แต่ไม่ได้ลงมือทำสักที อิชั้นก็รีบลงมือทำ เริ่มทำ ทำซะก่อนที่อิชั้นจะไม่มีโอกาสจะได้ทำมันเลยก็ได้ค่ะ .. และอย่างน้อยที่สุดก็คือ . 2 พี่น้อง ที่โคจรมาเจอหน้ากันทีไร ก็ทะเลาะกันทุกที ((แม่บอกว่ากัดกันยิ่งกว่าหมา)) หน้ามันอิชั้นก็ไม่อยากจะมอง . แต่จากงานนี้ . เป็นอย่างไร ภาพนี้คงยืนยันได้เป็นอย่างดีค่ะ .  .ชีวิตคนเราเกิดมาก็เท่านี้แหล่ะค่ะ จะยาก ดี มี จน หรือจะรวยล้นฟ้าสักแค่ไหน สุดท้ายทุกคนก็หนีไม่พ้นสภาพเน่าเหม็นเเบบนี้ไปได้ .. แต่พวกเราที่มีชีวิตอยู่ตอนนี้ยังโชคดีกว่าคนพวกนั้นอีกมากมายนัก . โชคดีที่เรายังมีเวลาเหลือพอให้คิด ให้ฝัน ให้ทำอะไรต่อมิอะไรอีกมากมาย (ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้หรอกว่าอีกนานเท่าไหร่) เพราะฉะนั้น . เราจะมาโกรธ มาเกลียดกันทำไม อะไรจะเกิดขึ้นอีกข้างหน้า เราไม่สามารถล่วงรู้ได้เลย ดังนั้น เราเอาเวลาที่มีเหลือกันอยู่น้อยนิด มาคิดแต่สิ่งดี ๆ ทำแต่เรื่องดี ๆ รู้สึกดี ๆ ต่อกันดีกว่า ก่อนที่มันจะสายเกินไป และก่อนที่เวลาของเราหมดลงไปอย่างไม่ทันตั้งตัว อิชั้นขอร่วมไว้อาลัยกับการจากไปของผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์สินามิ เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม 2548 และผู้ที่สูญเสียทุกท่านค่ะ .. และขอเป็นกำลังใจให้กับทุก ๆ คนบนโลกใบนี้ . ให้สู้และเข้มแข็งต่อไปนะคะ ไม่ว่าเหตุการณ์เลวร้ายอะไรก็ตามจะผ่านเข้ามา . ขอให้ทุกคนมีใจพร้อมที่ลุกขึ้นสู้ ทุกอย่างก็จะผ่านพ้นไปได้ด้วยดีค่ะ ..  ขอขอบพระคุณ คุณคุณหญิงหมอพรทิพย์ ผู้เป็นฮีโร่ของทุก ๆ คน และผู้ที่เป็นกำลังสำคัญในการช่วยเหลือครั้งนี้ . และยังเป็นกำลังใจให้เหล่าอาสาฯ ทุกคน มีแรงกายและแรงใจ ที่จะเสียสละ และช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ .. ((สุดจะบรรยายค่ะ)) . รวมถึงทีมแพทย์และเจ้าหน้าที่ทุกฝ่ายด้วยค่ะ และขอขอบคุณทุก ๆ น้ำใจอันงดงามของเหล่าอาสาสมัครทุก ๆ คน อีกทั้งคลื่นน้ำใจของคนไทยทุก ๆคน ที่ได้มีส่วนช่วยเหลือ และมอบสิ่งของให้กับผู้ประสบภัยทุก ๆคน .. อิชั้นก็ไม่รู้จะบอกยังไงอ่ะนะคะ .. เป็นอันว่า . ทุกเหตุการณ์ ทุกเรื่องราว ทุกความรู้สึกที่ผ่านมา . อิชั้นเชื่อว่าทุก ๆ คน สามารถรับรู้ได้ด้วยตัวเองค่ะ 
น้องรัตน์เก่งจังนะ ที่ไปช่วยเค้าค้นหาผู้เสียชีวิตกัน
ขอให้ดวงวิญญาณของพวกเขาไปสู่สุขคติจะ  โดย: อินทรีทองคำ
 วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:14:21:58 น.พี่คงไม่สามารถเท่าน้องรัตน์จริงๆนะ ยอมรับเลยจะ แต่ถ้าคิดว่าสรรพสิ่งทุกอย่างในโลกล้วนอนิจจังเห็นแล้วก็รู้สึกว่า เรายังมีโอกาศที่ดีกว่าคนอื่นอีกมากมายเลยนะ
ถ้าพี่ไปเห็นคงร้องไห้ตั้งแต่ทางเข้าแล้วน้อง ขนาดดูในทีวีที่บ้านพี่ยังรู้สึกเสียใจเลยนะ โดย: อินทรีทองคำ
วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:14:25:27 น.นับถือจริงๆเลยครับ บางอย่างถึงแม้จะดูลำบากขนาดไหนถ้าเราฟันผ่ามาได้ มันก็เหมือนกับเป็นการันตีตัวเรานะ... โดย: merf1970
วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:14:33:09 น. สวัสดีตอนสายๆของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า คิดถึงคนประมาณล้านเจ็ด แต่ไม่อาจแวะหาทุกคนไหว จึงเลือกแวะเฉพาะคนพิเศษกว่าใคร รู้แล้วใช่ไหมว่าเธอนี่ไงไม่ใช่ธรรมดา ** มีความสุขมากๆในวันนี้นะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:15:30:26 น.แวะมาร่วมรำลึกถึงเหตุการณ์อันเลวร้ายด้วยค่ะ
ขออย่าให้เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นอีกเลยค่ะ สะเทือนใจเป็นอย่างยิ่งค่ะ  โดย: about_love
วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:16:11:37 น.บอกให้รู้เพราะกลัวเธอไม่อ่าน ได้แต่ส่งตัวอักษรมาถึงกัน เพียงให้รู้ว่าฉันคิดถึงเธอ~*  โดย: โจงกะเบนลายดอกพิกุล
วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:16:12:34 น.ร่วมไว้อาลัยด้วยค่ะน้องรัตน์
ที่บริษัทพี่เค้าจัดให้มีคนลงไปช่วยเป็นล๊อตๆ ค่ะ มีคนสมัครใจไปเยอะมาก ก็เลยจัดไปคนละ 1 อาทิตย์ มีการผลัดเปลี่ยนกันก็ดีนะ อยู่นานๆ พี่ว่าก็เครียดเหมือนกัน . . ส่วนเรื่องงานก็ขอให้น้องรัตน์ได้งานใหม่เร็วๆ นะคะ เอาใจช่วยค่ะ^^ ...  โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie
) วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:16:19:14 น.ขอโทษด้วยนะคะ.... ที่ไม่ได้แวะไปทักทายและร่ำลาทุก ๆ คนน่ะค่ะ....
........ ขอบคุณมาก ๆ นะคะ สำหรับทุกความรู้สึกดี ๆ และกำลังใจที่เคยมีมาให้กันตลอด...... ........ อย่าลืมคิดถึงกันบ้างนะคะ..... คงไม่เจอกันอีกนานเลยล่ะค่ะ.... ..... คิดว่า นี่คือการอัพบล็อคครั้งสุดท้ายแล้วล่ะค่ะ..... ...... ก่อนที่จะออกเดินทาง ย้ายตัว หัวและชีวิตไปเดินตามทางของตัวเองค่ะ..... ตามสิ่งที่เราต้องการ ไม่รู้ว่าจะออกมาเป็นยังไง..... ตอนนี้ยังคิดอะไรไม่ออกค่ะ....  .... สับสน มึนงงค่ะแต่จะไม่เสียใจกับการตัดสินใจของตัวเองในครั้งนี้เลยค่ะ... อะไรจะเกิดก็ช่าง.... ขอแค่เราทำมันให้ดีที่สุดก็พอแล้วค่ะ....... ......................... จะคิดถึงทุก ๆ คน ตลอดเลยค่ะ.... สัญญา..... ...... ถึงแม้ว่ารัตน์จะเริ่มทำบล็อค ได้ไม่นาน..... แต่ที่นี่ก็คือ ตัวแทนของรัตน์เอง เป็นที่ที่ได้รับรู้และสัมผัสความรู้สึกดี ๆ สัมผัสในมิตรภาพที่ทุก ๆ คนมีให้.... ....แม้มันจะเป็นแค่เพียง ผ่านตัวอักษรมาแค่นั้น.... แต่รัตน์ก็เชื่อว่า... ทุกคนได้ใส่ความรู้สึกดี ๆ มากับตัวอักษรเหล่านี้ด้วยนะคะ....  ................................... แล้วสักวันรัตน์จะกลับมาค่ะ.... กลับมาพร้อมกับความสำเร็จ ในสิ่งที่รัตนืได้ลงมือทำมันด้วยเอง..... แล้วว่าง ๆ จะหาเวลามาส่งข่าวถึงทุก ๆคนนะคะ..... อย่าเพิ่งลืมกันนะคะ...... ................................ ตอนแรกตั้งใจว่าจะอัพบล็อคบอกอย่างเป็นทางการ แต่ตอนนี้ไม่มีเวลาแล้วค่ะ.... ต้องไปแล้วค่ะ.... ...................................... ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุก ๆ กำลังใจ และทุกความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้กันตลอดค่ะ. ......................... แบบว่าหายไปนาน จะโดนยึดล็อก อินไม๊คะเนี่ยย.... เค้ามีกำหนดรึป่าว ว่าหายไปได้กี่วัน  .... ไม่ใช่กลับมาอีกที..... เข้าไม่ได้แล้วง่ะโดย: largeface
วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:17:27:22 น.คิดถึงแย่เลยค่ะ แต่ก็ขอให้คุณรัตน์มีความสุขมากๆนะคะ คับที่อยู่ได้คับใจอยู่ยาก
ถือโอกาสนี้สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าเลยนะคะ คิดสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนานะคะ สุดท้ายขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพค่ะ  รักษาสุขภาพด้วยนะคะโดย: bamboolerther
วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:17:28:30 น.เอ่อ..... พี่อินทรีคะ... คุยกันยังไม่ทันเสร็จเลย พี่ก็หายไปไหนไม่รุ.... แบบว่าแล้วทีนี้จะติดต่อกันยังไงล่ะคะเนี่ยยยยยยยยยยยยย.....
.............................. เมล์มาก็คงไม่ได้รับหรอกคะ ไม่มีเน็ตให้เช็คเมล์นะคะ..... อีกอย่างทอระสับก็ไม่มีสัญญาณนะคะ.... ..... เอาไงดีล่ะคะเนี่ยยยยยย..... ..... พรุ่งนี้รัตน์คงไม่ได้เข้ามาแล้วนะคะ.......... ............................. ไว้มีโอกาสจะเมล์ไปบอกที่อยู่พี่ละกันนะคะ..... ............................. ขอให้ทุก ๆ คนมีความสุขมาก ๆ นะคะ.......... โชคดีกันทุกคน    โดย: largeface
วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:17:30:36 น.ขอร่วมไว้อาลัยให้กับผู้เสียชีวิตกับเหตุการณ์ครั้งนี้ด้วยค่ะ
และขออนุโมทนากับน้ำใจที่ดีงามของรัตน์ด้วยค่ะ ขอให้โชคดีและประสบความสำเร็จกับงานใหม่นะจ๊ะ แวะมาส่งข่าวคราวบ้างนะ โดย: แฟนพันธุ์แท้มนต์รักทะเลใต้ IP: 70.225.179.71 วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:23:04:31 น.
มาร่วมไว้อาลัยให้กับเหตุการณ์ธรณีภิบัติแห่งชาติ สึนามิ ด้วยคนค่า ไม่ใช่มาไว้อาลัยคุณเพี่ยนนนน น๊ะ บอกแล้วไง...ไม่ว่าคุณจะอยุ่ที่ไหน...ไม่ว่าคุณจะทำอะไร...ถ้าหากเรารู้...เราจะตามไปดู ฮิๆๆ แล้วโทรมาน๊ะคุณเพี่ยนนนนนนน
สุขสันต์วันจิงก๊ะเบลลลล ย้อนหลังจ้า แถมมมม สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าด้วยเอ้า ใจป้ำนะเนี่ยยยยยย รวยๆๆๆๆ รับปีใหม่กันน๊ะคุณเพี่ยนนนนนนน น๊ะ รักนะเด็กโง่ อิอิ ป.ล. ถ้างอนเค๊าก๊ะหนีมาเชียงใหม่เน้อคุณเพี่ยนนนนเน้อ ฮิๆๆ  โดย: กิ๊บซี่ IP: 203.188.35.187 วันที่: 26 ธันวาคม 2548 เวลา:23:23:24 น.
คิดถึงน้องรัตน์ ....
พี่ขอให้หนูประสบความสำเร็จ ตามหาทุกความฝัน ทุกความหวัง และ ทุกศรัทธา ให้ สมความตั้งใจของน้องรัตน์นะคะ ... ไม่ว่าจะทำอะไร หนูทุ่มสุดตัว เทสุดใจ หัวใจเกินร้อยค่ะ นี่คือศักยภาพที่น่าชื่นชมนะคะ โดย: ประกายดาว
วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:9:55:25 น.จ๊ะเอ๋!!!
...ขอขอบคุณ ในน้ำใจ ไมตรียิ่ง ที่มิตรมิ่ง เพียรถามหา ว่าไปไหน? ก๋งขอตอบ แบบไม่มั่ว ขั้วหัวใจ เหตุที่หาย เพราะหน้าที่ มีงานการ ...กราบขอโทษ ขออภัย ใน"คุณรัตน์" ทำให้ขัด ข้องอารมณ์ ข่มความหวาน "ก๋ง"ก็คิดถึง พรรคพวกกัน มั่นดวงมาลย์ แต่การงาน มีมากเข้า เลยเมามัว ...อีกสักหน่อย งานน้อยลง คงเหมือนเก่า จะได้เข้า มาคุยต่อ ล้อเล่นหัว(เราะ) อันตัวก๋ง คิดถึง"รัตน์" จัดนะตัว ไม่มั่วซั่ว จริงใช่หลอก บอกตามตรง...............อิอิ ***************************** ในศุภวาระขึ้นศกใหม่ ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทั้งหลายทั้งปวง จงดลบันดาล ให้คุณรัตน์ มีความสุข สมบูรณ์เพียบพร้อมทุกด้าน มีร่างกายแข็งแรง มีทุกสิ่งที่อยากได้ *********************** แล้วจะมาอีก.....สัญญา จาก ก๋ง เจ้าเก่า โดย: ก๋งแก่(หง่อมจริงๆ)
วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:10:53:16 น.พี่ลืมบอกอะจะ พี่น้องรัตน์สงสัยจาห่างกันเยอะเลยนะ ดูเหมือนพ่อเลยอะโดย: อินทรีทองคำ
วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:12:52:23 น. สวัสดีตอนสายๆของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ฝากความคิดถึงมาให้ ผ่าน card tulip แผ่นนี้ กับข้อความเป็นตัวการันตี ต่อความคิดถึง..ห่วงใย..ให้แด่เธอ ** Have a good Time on this Day na ja ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:15:06:37 น.  โดย: โจงกะเบนลายดอกพิกุล
วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:15:39:03 น.น่าชื่นชมผู้เสียสละทุกคนจริงๆ
//singleroom.pantown.com/ โดย: ป้าอิง IP: 203.158.118.14 วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:15:44:18 น.
ขอบใจนะจ๊ะ ที่เอาภาพมาให้รำลึกกันอีกที..
ขออนุโมทนากับการทำบุญครั้งนี้ของน้องรัตน์นะจ๊ะ.. ชีวิตคนเรา ไม่รู้จะยืนยาวกันแค่ไหน ทำดีต่อกันไว้ ดีกว่ามานั่งเสียใจภายหลัง โดย: ยัยบี๋
วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:16:18:18 น.ทำได้จนขนาดนี้ เสียสละมาก ผลบุญที่ทำในครั้งนั้น ต้องกลับมาสนองให้น้องรัตน์พบแต่สิ่งดีดีในชีวิตนะคะ  โดย: Batgirl 2001
วันที่: 27 ธันวาคม 2548 เวลา:22:45:06 น. ขอบคุณ จขบ.มากๆที่แวะไปเยี่ยมเยียนวี่ ปีใหม่นี้วี่ขอให้คุง จขบ.มีสุขภาพที่ดีมีคนรักที่รักคุณ จขบ.มากยิ่งขึ้นและสมหวังตลอดปีใหม่2006ที่กำลังจะมาถึงนะจ๊ะ โดย: กีวี่สีฟ้า
วันที่: 28 ธันวาคม 2548 เวลา:3:06:27 น.ขอบคุณ จขบ.มากๆที่แวะไปเยี่ยมเยียนวี่ ปีใหม่นี้วี่ขอให้คุง จขบ.มีสุขภาพที่ดีมีคนรักที่รักคุณ จขบ.มากยิ่งขึ้นและสมหวังตลอดปีใหม่2006ที่กำลังจะมาถึงนะจ๊ะ โดย: กีวี่สีฟ้า
วันที่: 28 ธันวาคม 2548 เวลา:3:16:35 น.... นับถือน้ำใจจริงๆ จ่ะ ขอให้สิ่งที่น้องรัตน์ทำ ช่วยส่งผลให้ครอบครัวของน้องมีความสุขค่ะ เห็นภาพศพมากมายแล้วรู้สึกบอกไม่ถูกค่ะสงสารแล้วก็หดหู่จริงๆ ...
โดย: ตะกร้าหวายสีขาว
วันที่: 28 ธันวาคม 2548 เวลา:13:18:22 น.หวัดดีค่ะ คุณรัตน์ มีความสุขตลอดปีและตลอดไปนะคะ ...
ปีนี้ชลต้องหนีกลับบ้านก่อนละ เจอกันปีหน้าเลยค่า โดย: หนูชล
วันที่: 28 ธันวาคม 2548 เวลา:18:02:31 น....สวัสดีปีใหม่ครับคุณlargeface..
ผมขออวยพรให้คุณlargeface มีสุขภาพแข็งแรง ไม่มีโรคภัยมาเบียดเบียน... ขอให้มีแต่ความสบายใจ... คิดสิ่งใด หวังสิ่งใด หรือทำสิ่งใด ก็ขอให้สำเร็จสมความปราถนาสมความตั้งใจ... และขอให้ทุกคนในครอบครัวคุณlargeface จงมีแต่ความสุขตลอดไปเลยครับ... ...สุขสันต์กับเทศกาลปีใหม่นะครับ... ปล.ต้องขอโทษเด้วยครับ ที่กลับมาเยี่ยมช้า...  โดย: สมพร (Arefa Gold
) วันที่: 28 ธันวาคม 2548 เวลา:20:44:13 น. สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าค่ะน้องรัตน์ มีความสุข สุขภาพร่างกายแข็งแรงนะคะ ^^ ... โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie
) วันที่: 29 ธันวาคม 2548 เวลา:9:07:01 น. สวัสดีตอนตี3ของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า บรรจงถ่ายทอดความคิดถึง..ห่วงใย ด้วยคำซึ้งสั้นสั้นส่งไปหา แม้ไม่ได้ส่งไปหาทุกวันเวลา แต่ทุกคราเป็นความรู้สึกมาจากใจ ** Have a good day and Take care na ja ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 29 ธันวาคม 2548 เวลา:9:46:07 น.สวัสดีปีใหม่จ้าน้องรัตน์ ขอให้สุขีสุโข มีความสุขตลอดปีและตลอดไปนะคะ ขอให้น้องประสบความสำเร็จในทุก ๆ ด้านที่น้องได้เลือกนะคะ โชคดีจ้าน้องรัก
โดย: พี่เจี๊ยบ IP: 203.107.160.254 วันที่: 29 ธันวาคม 2548 เวลา:10:38:42 น.
สวัสดีปีใหม่จ้า...นู๋รัตน์
ขอให้มีความสุขมากๆนะจ๊ะ  โดย: jayjayกะน้องถ้วยฟู
วันที่: 29 ธันวาคม 2548 เวลา:11:42:38 น.มีความสุขมาก ๆ นะคร๊า~  โดย: โจงกะเบนลายดอกพิกุล
วันที่: 29 ธันวาคม 2548 เวลา:13:01:46 น.แวะมาสวัสดีปีใหม่
สวัสดีปีใหม่นะคะ ...ขออวยพร...เทวัญ...จากชั้นฟ้า ......มอบคำว่า..."จงรวย"...เป็นของขวัญ .........ทรัพย์มากมี...เงินทอง...กองอนันต์ ............วันสำคัญ...ปีใหม่...ให้โชคดี ...............อย่าได้มี...ความเศร้า...ความเหงาโศก ..................อย่าวิตก...เศร้าครอง...จิตหมองศรี .....................วันปีใหม่...จงมีชัย...และโชคดี ........................ญาติวงศา...น้องพี่...สุขีเทอญ แป๋มส่งให้ด้วยใจ คุณแครอทเขียนอีกที (ใครก็ไม่รู้แต่เค้าเขียนค่ะ)  โดย: หยิ๋งแป๋ม
วันที่: 29 ธันวาคม 2548 เวลา:14:53:01 น.โดย: ป้ามด
วันที่: 29 ธันวาคม 2548 เวลา:16:41:09 น.ขอให้ ทุกฝัน ทุกหวัง ทุกศรัทธา ของน้องรัตน์ สมดังปรารถนานะคะ
 โดย: ประกายดาว
วันที่: 30 ธันวาคม 2548 เวลา:18:40:11 น.
โดย: Dying To Be Alive
วันที่: 31 ธันวาคม 2548 เวลา:6:31:23 น.ขอร่วมอาลัยให้ผู้จากไป และผู้สูญเสียด้วยคนค๊าน้องรัตน์ และแวะมาอวยพรให้น้องรัตน์มีความสุขมากๆนะคะ  โดย: yadegari
วันที่: 31 ธันวาคม 2548 เวลา:8:15:40 น.ขอให้มีความสุข พบเจอแต่สิ่งดีงามในชีวิตนะคะ  โดย: สเลเต
วันที่: 31 ธันวาคม 2548 เวลา:8:22:34 น. เวียนบรรจบครบศักราชตั้งปีใหม่ ขออวยชัยอวยพรอักษรศรี ขอทุกท่านพบพานแต่สิ่งดี มีชีวีสุขสดใสชีพชื่นบาน ให้สุขภาพสมบูรณ์ทั่งกายใจ ให้ปลอดภัยแคล้วคลาดประสาทประสาน งานรุ่งเรื่องเงินรุ่งโรจน์ชัชวาล สนุกสนานอภิรมย์สมใจปอง ปีผ่านไปให้ผ่านพ้นตั้งต้นเริ่ม ที่ดีเพิ่มที่ร้ายลืมไม่มัวหมอง ปรุงแต่งจิตพิชิตใจไร้ขุ่นข้อง เปิดสมองรับสิ่งใหม่สดใสพลัน คิดสิ่งใดลุล่วงสำเร็จได้ ขอเทพไทสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นมิ่งขวัญ เกิดปัญหาได้ปัญญาเป็นที่มั่น ให้สร้างสรรค์รับสิ่งดีปีใหม่เอย... โดย: ว่าน
วันที่: 31 ธันวาคม 2548 เวลา:11:00:43 น.
มีความสุขมากๆๆในวันสุดท้ายของปีไก่ค่ะ คุณรัตน์ โดย: ธูปหอมเทียนสว่าง
วันที่: 31 ธันวาคม 2548 เวลา:12:43:07 น.
สวัสดีปีใหม่จ้ะ...น้องรัตน์ โดย: ยัยบี๋
วันที่: 31 ธันวาคม 2548 เวลา:16:14:51 น. สวัสดีตอนสายๆๆของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ** มีความสุขมากๆกับครอบครัวในวันส่งท้ายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่ นะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 31 ธันวาคม 2548 เวลา:16:20:25 น.สวัสดีค่ะ คุณรัตน์
ไม่รู้ว่าคุณรัตน์ไปเค้าท์ดาวน์ที่ไหนแต่ขอให้มีความสุขมากนะคะ คิดสิ่งใดก็สมดังใจหมายค่ะ ร่ำรวยๆ ค่ะ โดย: bamboolerther
วันที่: 31 ธันวาคม 2548 เวลา:18:47:19 น.โชคดีปีใหม่ ทู๊ยูู รักล้นจอ วิ่งปร๋อ หอบรัก มาให้นู๋รัตน์  ขอให้ได้แควนรวย หล่อ เป็นสุภาพบุรุษทั้งนอกและในจอ นะจ๊๋ะ โดย: แตนต่อย
วันที่: 31 ธันวาคม 2548 เวลา:22:58:46 น.สุดยอดค่ะ น้องรัตน์ ทำได้สมเป็นนู๋รัตน์จริงๆ โมทนาสาธุกับความเสียสละของน้องรัตน์ด้วยค่ะ ปลงได้ตั้งแต่ยังเป็นสาวๆอย่างนี้ โชคดีจังเลย ขอให้มีชีวิตที่รุ่งเรือง สดใส ไปตลอดกาล โดย: แตนต่อย
วันที่: 31 ธันวาคม 2548 เวลา:23:08:23 น.ไปทางไหนก็ขอใ้ห้คลาดแคล้วศัตรู ขอให้ประสบความสำเร็จในอนาคต จะไ้ด้กลับมาแว๊กๆ ให้เพื่อนๆฟังอีกนะน้องนู๋รัตน์คนจ๋วย ♥ คิดถึงเสมอ ♥ โดย: แตนต่อย
วันที่: 31 ธันวาคม 2548 เวลา:23:17:21 น. ...สวัสดีปีใหม่นะครับ ขอให้คุณ largeface มีความสุขมากๆครับ... โดย: สมพร IP: 203.188.42.250 วันที่: 31 ธันวาคม 2548 เวลา:23:34:25 น.
 สวัสดีตอนสายๆของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า หวังว่าคงสบายดีและเป็นสุข หากเมื่อใดมีทุกข์คิดถึงฉัน หากเมื่อใดมีภัยคิดถึงกัน ทุกคืนวันยังมีฉันอยู่ข้างเธอ ** มีความสุขมากๆๆในวันหยุดพักผ่อนนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 1 มกราคม 2549 เวลา:15:55:43 น.สวัสดีตอนสายๆของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า หวังว่าคงสบายดีและเป็นสุข หากเมื่อใดมีทุกข์คิดถึงฉัน หากเมื่อใดมีภัยคิดถึงกัน ทุกคืนวันยังมีฉันอยู่ข้างเธอ ** มีความสุขมากๆๆในวันหยุดพักผ่อนนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 1 มกราคม 2549 เวลา:16:45:48 น.มาสวัสดีปีใหม่จ้ะรัตน์
 ปีใหม่นี้ขอให้พบเจอแต่สิ่งดีๆน๊า ขอให้บุญกุศลที่รัตน์ได้ทำเอาไว้ช่วยให้รัตน์มีชีวิตที่ดี ตัดสินใจทุกสิ่งทุกอย่าง อย่างถูกต้องเหมาะสมนะ และขอให้รัตน์มีสุขภาพแข็งแรง ร่ำรวยๆๆๆๆ เฮงๆๆๆๆๆๆ นะจ๊ะ   ปล. ขอโทษทีที่ไม่ได้เข้ามาหานานเลย เพราะวันที่รัตน์โทรมาอ่ะ ก็มีปัญหาอยู่นิดหน่อย น้องเล็กเพิ่งมาแตะบล็อกเมื่อไม่กี่วันนี้เองจ้า ฝากหวัดดีปีใหม่พี่บ้านนอกด้วยน๊า โดย: ขนมชั้น...เธอห้ามกิน!!!
วันที่: 1 มกราคม 2549 เวลา:23:07:43 น. ** Don't forget to take care of yourself ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 2 มกราคม 2549 เวลา:17:23:53 น.มาทำงานวันแรกวันนี้ งานยุ่งหัวฟรูแต่เช้าเล๊ยหงส์ แถมยังดวงม่ายดีแต่เช้า แง๊ อารายจะครบสูตรปานน๊านน แต่ยังงัยก็ ขอให้แฮปปี้กะสิ่งใหม่ ๆ ในปีนี้นะคร๊า  โดย: โจงกะเบนลายดอกพิกุล
วันที่: 4 มกราคม 2549 เวลา:13:39:57 น.<º))))><.·´¯`·. หอบบุญมาฝากน้องรัตน์จ้ะ .·´¯`·.¸><((((º>
เมื่อวันจันทร์ไปทำบุญไหว้พระที่อยุธยากะเพื่อนๆ ในนี้มาจ้ะ เลยหอบบุญมาแบ่งๆ กัน โดย: ยัยบี๋
วันที่: 4 มกราคม 2549 เวลา:14:45:31 น.น้องรัตน์หายปายหนายยย
... โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie
) วันที่: 4 มกราคม 2549 เวลา:15:08:09 น. สวัสดีตอนใกล้เที่ยงของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ทะเลหมอกดอกหญ้ากับภูผาและฟ้าใส นกน้อยและกลอยใจกับสายใยและไมตรี เป็นสายใยของความ**ห่วงใย**ที่มักไม่หลีกหนี ขอหยิบยื่น**ความคิดถึง**แด่เธอที่ห่างไกล ** อย่าลืมมอบรอยยิ้มให้กับคนที่คุณรักนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 4 มกราคม 2549 เวลา:18:00:16 น.มาสวัสดีปีใหม่คุณรัตน์ช้าไปไหมเนี่ย ฮี่ๆ
แบบว่าแจกการ์ดปีใหม่เขาไปทั่วแย้วน้า เหลือคุณรัตน์บล็อกเดียวเพิ่งเปิดได้วันนี้เนี่ย ไม่รู้เป็นไรนา...แต่ว่ามาช้ายังดีกว่าไม่มาชิมิคะ  ปีใหม่แล้วก็ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ สุขทั้งกาย สุขทั้งใจ ยิ้มได้หัวเราะได้ทุกวันเลย
ป.ล. ว่าแต่เมื่อไหร่คุณรัตน์จะกลับมาคะเนี่ย คิดถึงแย้วน้า โดย: Wirincity เซนเซแมวน้อย IP: 203.113.36.9 วันที่: 5 มกราคม 2549 เวลา:4:11:29 น.
ขอร่วมไว้อาลัยให้กับผู้เสียชีวิตกับเหตุการณ์ครั้งนี้ด้วนคนค่ะ
บอกได้คำเดียวนับถือ ใจ ทุกคนมากค่ะ โดย: Dying To Be Alive
วันที่: 5 มกราคม 2549 เวลา:5:25:05 น.อ่านแล้วสยองมากกกค่ะรัตน์
 มีความสุขมากๆนะค่ะ โดย: Star in the Sky
วันที่: 5 มกราคม 2549 เวลา:8:55:17 น.สวัสดีค่ะ
ไม่รู้ว่าคุณรัตน์จะได้เข้าบล๊อคมั่งหรือเปล่า แบมบูแวะมาบอกว่าคิดถึงค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ โดย: bamboolerther
วันที่: 5 มกราคม 2549 เวลา:12:43:31 น. สวัสดีตอนสายๆของ เนเธอร์แลนด์ จ้า ส่งดอกกุหลาบมาให้แทนใจ แนบ..ความคิดถึง..ห่วงใย..มาพร้อม ข้ามน้ำทะเลเขาที่ยาวไกล มอบด้วยใจคนพิเศษนั่นคือเธอ ** วันนี้ลืมยิ้มให้คนที่รักหรือเป่าน๊า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 5 มกราคม 2549 เวลา:16:18:26 น. ** มีความสุขกับวันสุดท้ายของสัปดาห์นะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 6 มกราคม 2549 เวลา:16:19:28 น.หวัดดีค่ะ คุณรัตน์ .....
โดย: หนูชล IP: 203.148.205.10 วันที่: 6 มกราคม 2549 เวลา:16:45:33 น.
 สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ไม่รู้ว่า..คิดถึง..ห่วงใย..เธอแค่ไหน รู้แต่ว่าเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น จันทร์ ถึง ศุกร์ รวมไปถึง on weekend แม้แต่วันหยุดราชการก็ยังคง.. คิดถึง..ห่วงใย..เธอ ** อย่าลืมให้เวลากับคนที่คุณรักนะจ้า** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 8 มกราคม 2549 เวลา:15:38:06 น. สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า และวันนี้ก็เหมือนดั่งเช่นเคย ที่ไม่ละเลยที่จะส่งความคิดถึง ส่งมอบความห่วงใยให้เธอคนหนึ่ง จึงแวะมาทักทายอรุณสวัสดิ์ยามเช้า **Have a nice day and Take care** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 9 มกราคม 2549 เวลา:15:13:28 น.....งานยุ่งแน่เลย หายไปแบบนี้ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ คิดถึงๆ  โดย: Dying To Be Alive
วันที่: 10 มกราคม 2549 เวลา:7:18:26 น.สวัสดีตอนบ่ายโมง ของเมืองไทย นะจ้า ไม่เพียงแค่..คิดถึง..เธอ แต่มีอะไรที่มากกว่านั้น คือความ..ห่วงใย..ที่มีให้ มอบให้แด่เธอคนพิเศษ ** มีความสุขมากๆกับวันนี้นะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 10 มกราคม 2549 เวลา:14:09:03 น.สวัสดีคะคุณรัตน์
นับถือคุณรัตน์เลยคะ น้ำใจงดงามมากๆ โดย: โลกส่วนตัว
วันที่: 10 มกราคม 2549 เวลา:20:41:04 น.พี่นึกว่าพี่เป็นคนที่ไม่ค่อยอัพเดท ที่แท้
 น้องรัตย์ไม่อัเดทบล็อคนี่เองโดย: พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK
วันที่: 11 มกราคม 2549 เวลา:21:06:57 น.น้องรัตน์อยู่ไหนแล้ว คิดถึงน้องรัตน์นะคะ สบายดีเปล่าคะ
โดย: yadegari
วันที่: 12 มกราคม 2549 เวลา:0:41:35 น. สวัสดีตอนเย็นๆๆของ อุดรธานี นะจ้า ระยะทางไม่อาจกั้น..ความห่วงใย.. กาลเวลามิอาจกั้น...ความคิดถึง... อดีตกาลมิอาจกั้น...ความจริงใจ... ความอบอุ่นที่มอบให้เธอที่ปลายทาง.... **มีความสุขมากๆๆกับเย็นวันนี้นะเจ้าค่ะ** ชอบคุณหมอ พรทิพย์ ที่หนึ่งเลยยย โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 12 มกราคม 2549 เวลา:18:27:10 น.ถึง....คุณเพี่ยนนนนนนนนนนน...คนเดียว
เปิดมาดูอยู่ทุกวัน แอบหวังอยุ่ในใจลึกๆ ว่า...คุณเพี่ยนนนนนนน จะมาอัพบล๊อค แต่แล้วก็เห็นบล๊อคเดิมๆ((สึนามิ))อยู่... เหงาอ่ะ คิดถึงด้วยนะคุณเพี่ยนนนนนนน ไม่มีใครที่เราจะคุยได้ฮาๆเท่าคุณเพี่ยนนนนนนเลย ไม่มีใครมาเล่าปัญหาโลกแตกให้เราฟังแล้วเรา2คนก็สุมหัวกันคบคิดทางออกได้แล้วช่วยกอบกู้โลกไว้ ไม่มีคนแลกเปลี่ยนความคิดในนี้อ่ะ...ในโลกไซเบอร์ แม้.... เราจะโทรฯคุยกันทุกอาทิตย์ แต่.... ไม่เหมือนที่เราได้เมาท์กันในนี้ทุกวันๆเนอะ ได้อ่านบล๊อค ของคุณเพี่ยนนนนน ไม่มีคนคอยบอกเราให้เราไปดู และรอดูเรามาอ่านบล๊อค ประมาณว่าเราไม่มา....คุณเพี่ยนนนนนมีตามถามเราว่าทำไม...ไม่เข้ามาอ่าน...เราไปไหน...ขนาดถึงขั้นโทรฯตาม.... ที่สำคัญ เราเป็นห่วงคุณเพี่ยนนนนนมากๆ แม้ว่าคุณเพี่ยนนนนนนนจะไปดีไปมีความสุขสนุกสนานและมีเครียดเป็นบางเวลา... ขอบใจมากๆนะที่คุณเพี่ยนนนนนโทรฯมาหาเราบ่อยๆทุกอาทิตย์((อาทิตย์ละหลายครั้ง)) และคอยรับโทรฯเราทุกบ่อยๆที่เราโทรฯไป ไม่มีอะไรจะพูดมากไปกว่าคำว่า... ขอบใจจริงๆนะ เรารับรู้ถึงความรู้สึกดีๆที่คุณเพี่ยนนนนนมีให้เรานะ หวังว่าสักวัน... คงไม่นานเกินไป คุณเพี่ยนนนนน คงจะมาเห็นและได้อ่านข้อความเหล่านี้ จงจำไว้ ตอนโทรฯคุยกันไม่กล้าพูดหว่ะ... เขิน.... อายนะเนี่ยยยย ทำมาค้าขายเฮงๆ รวยๆ นะคุณเพี่ยนนนนน แล้วเราจะโทรฯไปหานะ รักนะเด็กโง่ อิอิ ป.ล. เริ่มอยากเขียนบล๊อค แต่.... ((ทำไมแต่เยอะจังนะวันนี้หน่ะ)) เราเขียนไม่เป็น รอคุณเพี่ยนนนนมาสอนอยู่นะ อายตัวเองจังหว่ะ....วันนี้....  สบายใจไทยแลนด์เด้อคุณเพี่ยนนนนน กิ๊บซี่ เองจ้า (( จาก..บ้านแพนด้า ของเราอ่ะ )) โดย: กิ๊บซี่ IP: 203.188.41.11 วันที่: 12 มกราคม 2549 เวลา:22:14:13 น.
 สวัสดีตอนเย็นๆของ อุดรธานี นะเจ้าค่ะ เจ้า Bloggang ตัวน้อย ช่วยอะไรฉันหน่อยได้มั้ย ฝากบอกเจ้าของ Blog ให้ที ว่า..คิดถึง และ ห่วงใย..อย่างแรง **มีความสุขมากๆๆกับเย็นวันนี้นะจ้า** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 13 มกราคม 2549 เวลา:17:58:47 น.น้องรัตน์ อยู่ไหนนี่ ไม่มาดูแลกิจการเลยอะ คิดถึงนะ อยู่กระบี่สงสัยเที่ยวเพลินจินะ
โดย: อินทรีทองคำ
วันที่: 14 มกราคม 2549 เวลา:13:15:01 น. สวัสดีตอนบ่ายๆของ อุดรธานี นะเจ้าค่ะ  I MISS YOU ภาษานอกบอกว่า ** คิดถึง **ภาษาดัสช์ ไม่ยาก IK MIS Jou ภาษาลาว ข่อยคิดฮอดเจ่า ก็เท่ดี แต่เดี๋ยวนี้ ภาษาไทย ..ฉันคิดถึงเธอ.. **มีความสุขมากๆๆกับเย็นวันนี้นะจ้า** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 14 มกราคม 2549 เวลา:15:42:32 น.ทำดีได้ดีทันตาเห็นเลยค่ะ ลงท้ายรู้จักให้อภัย ทำให้ใจเป็นสุข ชื่นชมค่ะ
 โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ IP: 58.9.210.253 วันที่: 15 มกราคม 2549 เวลา:13:51:04 น.
 ..สวัสดีตอนบ่ายสามของ อุดรธานี นะเจ้าค่ะ.. อยากเขียนคำว่า "อาทร" ใส่ท้องฟ้า เขียนคำว่า "คิดถึง" ต่อเอาไว้ คำที่สามคือคำว่า "ห่วงใย" เขียนทิ้งไว้บนฟ้า...เพื่อให้เธอ ทุกครั้งที่เธอมองท้องฟ้า ไม่ว่าจะวัน..เวลา..ไหน จะได้เก็บเอาไว้เป็นกำลังใจ อาทร..คิดถึง..ห่วงใย..เธอเสมอ. ** มีความสุขกับเย็นวันอังคารนี้นะเจ้าค่ะ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 17 มกราคม 2549 เวลา:15:52:49 น. สวัสดีตอนบ่ายๆของ อุดรธานี เจ้าค่ะ สามคำนี้มอบให้..อาทร..เธอ สามคำนี้จำเสมอฉัน..คิดถึง..เธอ สามคำนี้จำเอาไว้เรา..ห่วงใย..กัน สามคำนี้คงมั่น..นิรันดร.. ** มีความสุขกับเย็นวันนี้นะเจ้าค่ะ ** ปล. อยากให้ไปร่วมแจมทานข้าวด้วยกันจังเลยเจ้าค่ะ..ถ้าไม่รังเกียจ ก็ขอเชิญร่วมรับประทานอาหารกับ จอมแก่นแสนซน นะเจ้าค่ะ รายละเอียดคลิ๊กได้ที่นี่นะเจ้าค่ะ Loveme_loveu โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:15:34:30 น.เข้ามาทักทาย หลังจากห่างหายไปนานค่ะ
สวัสดีปีใหม่นะจ๊ะ คิดถึงน๊า... โดย: แอนเองค่ะ (I'm_NaYa
) วันที่: 18 มกราคม 2549 เวลา:16:59:38 น. สวัสดีตอนบ่ายๆของ อุดรธานี เจ้าค่ะ สายใยแห่งความคิดถึง ความห่วงใย ยังคงมีให้เธอเสมอนะตอนนี้ ลองทบทวนวันเวลาที่ผ่านมาให้ดีๆ จะรู้ว่าฉันคนนี้ไม่เปลี่ยนไป ** มีความสุขกับเย็นวันนี้นะเจ้าค่ะ ** ปล. เชิญมาร่วมรับประทานอาหารด้วยกันนะเจ้าค่ะ รายละเอียดคลิ๊กได้ที่นี่นะเจ้าค่ะ Loveme_loveu โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:15:41:54 น. สวัสดีตอนบ่ายๆของ อุดรธานี เจ้าค่ะ ฝากวิหคเหินฟ้าเวหาฝัน บ่งบอกถึงความผูกพันแสนสดใส ฝากไปแล้วถึงเธออยู่แสนไกล บอกให้รู้ว่าหัวใจ** คิดถึง ห่วงใย ** เธอ ** มีความสุขตลอดทั้งวันนะเจ้าค่ะ ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:14:47:52 น.รัตน์จ๋า...เป็นไงบ้าง บายดีป่าวอ่ะ คิดถึงน๊า แล้วไว้จะโทรไปหานะจ๊ะ
โดย: ขนมชั้น...เธอห้ามกิน!!!
วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:19:08:25 น.กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ขอบคุณจากใจจริงค่ะ และซาบซึ้งมาก ๆ เลยค่ะ ที่ทุก ๆ คนยังไม่ลืมยัยรัตน์บ้า ๆ บอ ๆ คนนี้............. ดีใจจนบอกไม่ถูกเลยค่ะ.............. รีบมา รีบไปค่ะ นาทีละ 3บาท........... ช่วงนี้มีความสุขดีค่ะ แต่ไม่มีตังค์ ............ ไม่มีลูกค้าเลย ไว้จะมาส่งข่าวบอกอย่างเป็นทางการอีกทีนะคะ สวัสดีปีใหม่ทุก ๆ คน............. พรใดที่ให้รัตน์มา ขอให้ย้อนกลับไปสู่ทุก ๆ คนอีกร้อยเท่า พันเท่าเลยนะคะ........ ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ ตื้นตันใจมาก ๆ เลยค่ะ.............. วันนี้ขออนุญาตไม่เอ่ยชื่นะคะ................ อยากบอกว่าคิดถึงทุก ๆ คนสุดขั้วหัวใจเลยค่ะ............ คิดถึงมากกกกกกกกกกกกกกกกกก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ค่ะ แล้วจะมาเล่าให้ฟังนะคะ............. ขอไปพิมพ์มาให้เสร็จสรรพก่อนนะคะ............ ขืนเล่าตอนนี้สด ๆ มีหวังค่าเน็ตเป็นพันแน่ๆ ......... คงอดข้าวหัวโต........................... คิดถึงและขอบคุณทุก ๆ คนมากมาย เกินจะบอกออกมาเป็นภาษาคนได้ค่ะ โดย: largeface
วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:21:13:54 น.รับแซ่บจ้า น้องรัด ขอให้กิจการเจริญรุ่งเรืองเป็นเศรษฐีไว ๆ เน้อ
โดย: พี่เจี๊ยบ IP: 58.10.132.234 วันที่: 22 มกราคม 2549 เวลา:4:03:38 น.
5555555555555555555 ไอ้รัตน์บ้าไปแล้ว
คิดถึงเกินจะบอกเป็นภาษาคนไทย อยากบอกเป็นภาษาอะไรก็บอกมาเถอะจ้า เด๋วให้พี่บ้านนอกเป็นล่ามให้ หรือพี่บ้านนอกก็พูดไม่เป็นภาษาคนเหมือนกัน  คิดถึงจ้า เด๋วหนมชั้นโทรไปหานะ ตอนนี้ซื้อซิมออเรนจ์มาแระ เลือกโปรถูกๆ เด๋วจะโทรไปหาจ้ะ คิดถึงงงงงงง มากๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ยังพูดออกมาเป็นภาษาคนได้จ้า โดย: ขนมชั้น...เธอห้ามกิน!!!
วันที่: 22 มกราคม 2549 เวลา:10:12:33 น.แก้คำผิดเฟร้ย **บอกเป็นภาษาคนได้ ไม่ใช้บอกเป็นภาษาคนไทยนะ
โดย: ขนมชั้น...เธอห้ามกิน!!!
วันที่: 22 มกราคม 2549 เวลา:10:14:28 น.น้องรัตน์ คิดถึงมากๆเรยจะ คิดถึงน้องรัตน์คนสวยที่สุดถ้าสะดวกก็เมลที่อยู่ให้พี่บ้างนะรับรองว่าพี่จาไปบอกเตี่ย เย้ยยยย..รับรองว่าพี่ไม่บอกเตี่ยอะจะ ถ้าไงว่าก็มาคุยอะจะ แต่ถ้ายังไม่สะดวกก็มะเป็นไรนะน้อง พี่เอาใจช่วยนะ โดย: อินทรีทองคำ
วันที่: 22 มกราคม 2549 เวลา:13:11:04 น. สวัสดีตอนบ่าย 2โมงของ มาบุญครอง BKK นะเจ้าค่ะ ..คิดถึงห่วงใย.. ..ห่างไกลห่วงหา.. ..ห่วงนะห่วงว่า.. ..จะมีใครมาห่วงแทน.. ** มีความสุขมากๆๆกับวันหยุดสุดสัปดาห์ นะเจ้าค่ะ **   โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 22 มกราคม 2549 เวลา:14:25:04 น.คิดถึงน้องรัตน์นะคะ ว่างก็ส่งยิ้มหวานๆๆๆผ่านเอ็มมาก็ได้นะคะ
คิดถึงน้องเสมอค่ะ รออ่านๆว่าทำอะไรบ้างตอนนี้ค่ะ โดย: yadegari
วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:6:08:40 น. โดย: โจงกะเบนลายดอกพิกุล
วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:13:24:18 น.คุณรัตน์ขา หายไปนานเลยนะคะ
โดย: หนูชล IP: 203.148.205.10 วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:15:14:20 น.
 ยู้ฮู.....เจ้าของบ้านอยู่มั๊ยค้า โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ
วันที่: 24 มกราคม 2549 เวลา:10:22:55 น.คิดถึงน้องรัตน์ เสมอค่ะ
คนเก่ง ...ของ พี่ ขอให้ เข้มแข็ง สนุกกับงาน แล้วก็ คุณพระ และความดี คุ้มครอง นะคะ น้อง โดย: ประกายดาว
วันที่: 24 มกราคม 2549 เวลา:11:37:31 น. โดย: Petit Patty
วันที่: 24 มกราคม 2549 เวลา:16:39:47 น.คิดถึงน้องรัตน์ค่ะ
ว่างๆ เข้ามาเน๊อะ ^^ ... โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie
 ) วันที่: 24 มกราคม 2549 เวลา:17:06:53 น. สวัสดีตอนเช้าของ BKK นะเจ้าค่ะ ความจริงใจ....ซ่อนไว้ในจานข้าว ความคิดถึง....เรียงตามยาวข้างๆหมู ความห่วงใย......ผัดไข่ใส่วุ้นเส้น แกงความรักและอาทร....ใส่เต้าหู้ สารอาหารครบ 5 หมู่ ....มีให้เธอ สารอาหารเสริมเพิ่ม......หัวใจ 100% มอบให้เแด่เธอ...คนพิเศษ...ของฉัน. ** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงเสมอนะเจ้าค่ะ ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 25 มกราคม 2549 เวลา:9:59:17 น. โดย: โจงกะเบนลายดอกพิกุล
วันที่: 25 มกราคม 2549 เวลา:13:46:56 น.น้องรัตน์...หายไปไหนค้า.....
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โดย: Batgirl 2001
วันที่: 26 มกราคม 2549 เวลา:12:34:44 น.สวัสดีค่ะคุณรัตน์
มีความสุขกับทุกๆวันนะคะ สู้ๆค่ะ และขอให้รวยๆ นะคะ โดย: bamboolerther
วันที่: 27 มกราคม 2549 เวลา:13:13:27 น. สวัสดีตอนบ่ายของ อุดรธานี นะเจ้าค่ะ ขอบคุณนะ.. ที่มาเล่นด้วยกัน ขอบคุณนะ.. ที่คิดถึงกัน อยากให้รู้ว่าห่วงใยตลอดเวลา แค่นี้ก็เพียงพอกับคำว่า ** มิตรภาพ ** ** มีความสุขมากๆกับวันสุดท้ายของการทำงานนะเจ้าค่ะ ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 27 มกราคม 2549 เวลา:14:28:52 น.เก่งจังเลยคะ พี่รัตน์
สึนามิรำลึก อิอิอิอิอิอิ โดย: *-*topiw*-*
วันที่: 27 มกราคม 2549 เวลา:21:53:06 น.ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้ .... ไวโอลิน... เอาส้มนำโชค กับ อั่งเปามาให้ค่ะ
 โดย: อ้วนดำปื๊ดปื๊อ
 วันที่: 28 มกราคม 2549 เวลา:1:00:32 น. ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ ขอให้มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงอยู่เสมอ ร่ำรวยๆๆๆ เฮง เฮง เฮง นะเจ้าค่ะ ** มีความสุขในวันหยุดพักผ่อนนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 28 มกราคม 2549 เวลา:15:49:25 น. สวัสดีตอนบ่ายๆๆของ อุดรธานี นะเจ้าค่ะ ถึงอยู่ไกลกันคนละทิศทาง ยังแวะเวียนดั้นด้นเดินมาหา ไม่ต้องการสิ่งใดตอบกลับมา ขอแค่รู้ว่า...คิดถึง ห่วงใย...กันแค่นั้นพอ ** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงเสมอนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 30 มกราคม 2549 เวลา:15:57:26 น.น้องรัตน์ เป็นไงบ้างอะ ขอให้มีความสุขนะน้อง
โดย: อินทรีทองคำ
วันที่: 31 มกราคม 2549 เวลา:14:47:30 น.กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.........
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ สำหรับความคิดถึงและความห่วงใยที่มีใหกันเสมอมา...................... ......... ตอนนี้สบายดีค่ะ......... แต่ยังไม่มีเวลาและไม่มีตังค์มาอัพบล็อค............ค่ะ.... อิอิ ต้องรอจังหวะอีกสักหน่อยนะคะ รับรองได้อ่านเรื่องราวมันส์ ๆ แน่ ๆ ค่ะ......... ............. อยากบอกว่าคิดถึงทุก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คนมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆ นะคะ ขอโทษจริง ๆ นะคะ ที่ไม่ได้แวะไปตอบบล็อคกลับเลยนะคะ......... ขอโทษจริง ๆ ค่ะ....... ยังไงรัตน์ก็ยังไม่ลืมพี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ที่น่ารักทุกคนแน่ๆ ค่ะ แต่ขอเวลาอักนิดนึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง นะคะ..... อิอิ ........... จุ๊บ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิดถึง ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ใจจะขาดดดดดดดดดดดดดดดดดดด โดย: largeface
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:8:32:33 น. สวัสดีตอนเที่ยงของ S.D. AVENUE Bang Phlat นะจ้า ทฤษฎีของ...ความคิดถึง คือคนนึงส่งใจไปหาอีกคนนึง แล้วได้คำตอบของทฤษฎีนั้นว่า กรุณาส่ง..ความคิดถึง..กลับมาถึงกัน ** มีความสุขมากๆในวันท้ายของการทำงานนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:12:40:01 น.มาเยี่ยมน้องรัตน์ผู้ใจบุญค่ะ
อีกไม่นานเราก็จะได้คุยกันเหมือนเดิมแล้ว รอหน่อยนะ...กำลังจัดการกับเครื่องที่บ้านหนะค่ะ คิดถึงเหมือนเดิม... จ้า... โดย: I'm_NaYa (I'm_NaYa
) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:13:10 น.พี่เจแวะมาบอกนู๋รัตน์ว่าคิดถึงเหมียนกันจ้า
โดย: jayjayกะน้องถ้วยฟู
วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:14:09:31 น.พี่ดาว คิดถึง น้องรัตน์ จัง
รักษา สุขภาพ นะจ้ะ โดย: ประกายดาว
วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:22:36 น. สวัสดีตอนบ่ายแก่ๆของ ที่ใหนสักแห่ง ความเหงาอยู่คู่กับความฝัน ความหวังอยู่คู่หัวใจ แล้วความ คิดถึง ห่วงใยที่เคยให้เธอไป จะคู่กับอะไรถ้าไม่ใช่คู่กับเธอ ** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงเสมอนะจ๊ะ ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:17:49:47 น. สวัสดีตอนหัวค่ำ ของที่ใหนสักแห่ง ฝากวิหคเหินฟ้าเวหาฝัน บ่งบอกถึงความผูกพันแสนสดใส ฝากไปแล้วถึงคนอยู่แสนไกล ให้รู้ว่าหัวใจ..คิดถึง.ห่วงใย เธอ ** มีความสุขกับครอบครัวและคนที่รักนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:19:29:32 น. เอาช็อกโกแลตมาฝากวันวาเลนไทน์ค่ะ มีความสุขมากๆนะคะ  โดย: PANDIN
วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:23:18:12 น. ไม่ได้มาเยี่ยมน้องรัตน์ซะนานเลย คิดถึงนะคะ ^^ โดย: ตะกร้าหวายสีขาว
วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:1:36:35 น. สวัสดีตอนเช้าของที่ใหนสักแห่งในกรุงเทพ ไม่ใช่เป็นแต่ตัวหนังสือ แต่เป็นสือความผูกพันธ์ความห่วงใย ไม่ใช่แค่กระดาษเพียง 1 ใบ แต่เป็นค่าของหัวใจที่ให้เธอ ไม่ใช่ว่าจะให้ใครก็ให้ ได้ เพราะความรู้สึกที่ใจเป็นอยู่เสมอ ถ้าถามว่า..คิดถึง..ห่วงใย..ใครมั่งเออ ก็มีเพียงแค่เธอ...คนพิเศษ...ของฉัน.. ..Happy Valentine' Day นะค่ะ.. โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:11:45:31 น.แวะมาทักทายคุณรัตน์ด้วยความคิดถึงค่ะ
happy valentine's day นะคะ  โดย: ทูน่าค่ะ
วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:16:24:17 น.แวะมาส่งข่าวค่ะ ว่ายังมีชีวิตอยู่......................
นั่นก้หมายความว่า.... อิชั้นยังไม่ตายค่า................. อิอิ อยากบอกว่าโค-ตะ-ระ..... อภิมหาอมตะนิรันดร์การ งานสร้างของความคิดถึงเลยค่ะ ตั้งใจจะมาอัพเดทเรื่องราวมันส์... ของชีวิตใหม่ของอิชั้น..... แต่ก็มีอันไม่สมอารมณ์หมายสักกะที เพราะคอมมันเดี้ยง เด้อค่าเด้อ...... แบบว่ามีเรื่องมันส์ รูปสวย ๆ อยากอวดอยากอ้างหลาย ๆ ค่ะ....... เซ็งเจงๆๆๆไ ขืนมานั่งพิมพ์ที่ร้าน ค่าเน็ต คงเป็นหมื่นนะค่ะ เห้นใจคนจนหน่อยนะคะ................. รับรองว่าไม่ทำให้ผิดหวังแน่นอนค่ะ............. ตอนนี้กำลังส่งเมนบอร์ดไปเคลมที่กทม. ค่ะ........... รออีกแป๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ ค่า .............. ขอบคุณทุก ๆๆๆๆๆ คนมาก ๆๆๆๆๆๆ นะคะ......... ที่ยังแวะมาทักทาย ยังคิดถึงกันอยู่เสมอ .......... ตอนนี้กะลังเร่งเก็บเงินเพื่อจะซื้อทอระสับที่ต่อเน็ตได้ค่ะ............ จะได้ไม่ต้องเสียนาทีละ 3บาท........ อดใจอีกนิ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ค่ะ ............................................. ขอให้ทุก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คนมีความสุขมาก ๆ นะคะ.......... ขอลคุณมาก ๆ ค่ะ สำหรับทุก ๆ ความห่วงใย คิดถึงทุก ๆ คนมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ค่ะ โดย: largeface
วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:49:44 น.คิดว่าน้องรัตน์หายไปไหน ตั้งนานแล้วเนี่ย คิดถึงค่ะ
มีความสุขในทุกๆวันนะคะ  โดย: Petit Patty
วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:22:36:49 น.สวัสดีวันวาเลนไทน์จ้า.....
ไหนว่าจะมาอัพบล๊อคอ่ะ รออยู่เนี่ยยยยยยยยยยยยย โกหกนั้นตายตกนรกเด้อคุณเพี่ยนนนนนนนนนนนนนนน มาให้เร็วเชียวน๊า.... ขอบใจเด้อที่แวะไปแอ่วบล๊อค แล้วจะโทรฯไปจิก อีกน๊า อิอิ เบี่ยยยย คนอวดทะเลอ้ะ จากคนไม่มีทะเล.... อิอิ โดย: HACKER HUNTING in The City
วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:0:28:24 น.น้องรัตน์คนสวย มาอัพบล๊อคได้แย้วจะ พี่คิดถึงน้องสาวอtพี่แปะรูปมะได้อะน้อง มาอัพใหม่ได้แย้วจะ มีความสุขสนุกกับชีวิตนะน้อง โดย: อินทรีทองคำ
วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:5:01:20 น. สวัสดีตอนสายๆๆของที่ใหนสักแห่งใน กรุงเทพฯ 4ล้าน...ความห่วงใย 4แสน..ความคิดถึง 4หมื่น...คือกำลังใจ ส่งมาให้...เธอคนเดียว ** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงเสมอนะจ้า** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:10:24:30 น.แวะมาบอกว่าไม่เคยลืมรัด
พี่หนิง+พี่48 ค่ะ โดย: run to me IP: 203.151.49.69 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:15:40:52 น.
 หวัดดียามบ่ายค่ะ ยิ้มสวยๆ ใสๆ ให้หัวใจชื่นบานกันนะ โดย: PANDIN
วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:16:52:49 น.พี่แวะมาเยี่ยม
ไม่เจอกันตั้งนาน หวังว่ารัตน์และหนุ่มกระบี่คงจะสบายดีนะ สวัสดีปีใหม่ + สุขสันต์วันวาเลนไทน์ย้อนหลังนะ ไม่ได้ไปเที่ยวหาที่กระบี่ แต่ถ้าเราจะต้องเจอกันสักวันเราต้องเจอกันจนได้แร่ะน่า คิดถึงเสมอจ้ะ โดย: พี่กบ IP: 80.167.191.140 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:24:01 น.
แวะมาบอกว่าคิดถึงน้องรัดนะคะ คนสวย
โดย: พี่เจี๊ยบ IP: 58.10.136.76 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:20:40:11 น.
 สวัสดีตอนหัวค่ำของ อุดรธานี จ้า ..เอาความ..คิดถึง..มามอบ ..เอาความ...ห่วงใย..มาให้ ..เอาความ..จริงใจ...มาฝาก ..เอาทุกๆอย่างที่มีมอบแด่เธอ.. ** มีความสุขกับคนที่คุณรักนะจ้า **  โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:19:43:02 น. สวัสดีตอนบ่ายของ อุดรธานี จ้า แปลกไหมถ้าใจยัง...คิดถึง แปลกไหมถ้าฉันคนนี้ยังลึกซึ้งและห่วงหา แปลกไหมถ้าความรู้สึกยังคงเส้นคงวา เพียงเพราะเหตุผลเดียวที่ว่า.. you are my friend.. ** มีความสุขกับคนที่คุณรักนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:15:21:39 น. สวัสดีตอนใกล้ค่ำของ อุดรธานี จ้า รู้ไหม..... ว่ามีใครคนหนึ่งเขา..ห่วงใย.. รู้ไหม........ ว่าตลอดเวลาคอยเฝ้าดูเธอเสมอ รู้ไหม....... ว่าไม่สบายทุกครั้งที่ไม่ได้เจอ รู้ไหม....... ว่าใจฉัน..คิดถึงเธอ..ทุกทุกวัน ** Have a nice day and take care na ja ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:18:14:35 น. สวัสดีตอนบ่ายแก่ๆของ อุดรธานี จ้า ความรู้สึกที่มีให้ไม่เปลี่ยนผัน แม้นานวันความรู้สึกไม่เสื่อมหาย จะกี่วันกี่ปีไม่เสื่อมคลาย โลกมลายไม่แปรผัน ..ห่วงใย..คิดถึง..เธอ ** มีความสุขมากๆๆของเย็นวันนี้นะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:16:07:59 น. สวัสดีตอนบ่ายๆๆของ อุดรธานี จ้า ฝากความรู้สึกว่า...ห่วงใย... มาให้ ฝากความ..คิดถึง..ทุกคืนแม้ยามเธอหลับไหล แล้วเธอคนดีจะรู้บ้างมั้ยนะว่า.. จอมแก่น.. คนนี้ฝากถึงเธอทุกคืนวัน ** มีความสุขตลอดทั้งวันกับคนที่คุณรักนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:14:53:41 น.มาส่งข่าวครับ ตอนนี้ผมอยู่ บ้าน 2 หลังนี้นะครับ
เขียนทุกวันครับ แต่อาจจะสลับกันเขียน บ้านนี้ดูมีอายุหน่อย //nu152th.diaryclub.com/ บ้านหลังนี้ เขียนมา 3 ปีแล้วครับ เป็นบ้านหลังเก่า ที่สุด (อาจจะมีเด็ก ๆ เยอะไปบ้าง ^_^) //diary.yenta4.com/diary.php?nu152 ปล. ยังไม่มีโครงการกลับบล๊อกแก๊งค์นะครับ ร้องเพลงรอ กันไปก่อนนะครับ รักแล้วรอหน่อย  โดย: ไอดินและกลิ่นฝน IP: 58.10.20.248 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:21:55:23 น.
 สวัสดีตอนบ่ายแก่ๆของ อุดรธานี จ้า เก็บเธอไว้กับความรู้สึก เก็บไว้ลึก-ลึก...ข้างในใจนี้ เก็บเธอไว้กับความรู้สึกดี-ดี จะเก็บเธอไว้ตรงนี้ ไม่มีเปลี่ยนแปลง ** Have a good in this day na ja ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:16:53:01 น. |
largeface
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] บางครั้ง..... เปรี้ยวอย่างมะนาว.... บางคราว..... หวานปานน้ำผึ้ง.... บางที..... ก็ทะลึ่งอย่าบอกใคร... อิอิ     
Group Blog All Blog
Friends Blog
|
|||||||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||||||||
นำดอกไม้มาทักทายวันปลายสัปดาห์ค่ะ
ส่งความรักไปอีกแล้วนะคะ
ยังเป็นสึนามิอยู่เลย...
ครบรอบ หนึ่งปีแล้ว เร็วมาก
จำได้ว่าฟังข่าวแล้วตกใจ .. สงสาร..ไม่เห็นใครที่ไม่ร้องไห้สักคน
...........
ขอร่วมไว้อาลัยให้แด่ผู้สูญเสียทุกท่าน
และขอบคุณทุกฝ่ายที่ร่วมใจกันช่วยเหลือ..คนไทยมีน้ำใจจริงๆนะคะ..