|
|
**ตะลุยเดี่ยวสู่แดนภารตะ NEW DELHI 14-15 Nov 2006**
หลังจากสอบถามเพื่อนฝูงสมาชิกขาลุยเหมือนกัน ประมาณ 10 คนได้ก็ไม่มีใครอยากไปอินเดียกับป้าซิ่งเลย ด้วยว่าค่าใช้จ่ายสูง,ไม่มีเวลาต้องทำงาน ect... อิฉานก็บอกตัวเองว่า ไม่มีใครไปเป็นเพื่อนก็ไม่เป็นไรแล้ว เพราะตัวเราพร้อมทุกอย่าง ,สุขภาพก็ดีแข็งแรง, อากาศในอินเดียของเดือนพฤศจิกายนก็กำลังดี ตอนเช้าและเย็นอากาศหนาวกำลังเหมาะแค่เสื้อแขนยาวก็พอแล้ว ส่วนกลางวันก็ร้อนพอๆกับพี่ไทย ก็หาแูขนสั้นใส่ พอตกเย็นก็สวมใส่แจ๊คเก็ตก็โอเคแล้วค่ะ.....
หลังจากวันที่ 4 - 6 พฤศจิกายนไปวันลอยกระทงและลอยโคม ที่เชียงใหม่ผ่านไป วันรุ่งขึ้นก็รีบเบิ่งไปสถานฑูตอินเดีย อยู่แถวซอยประสานมิตร เปิดจันทร์ - ศุกร์ เวลาขอวีซ่าเปิดทำการ 09:00 - 12:00 ส่วนมารับผลวีซ่าเวลา 15:00 - 16:30 เอกสารที่นำไปก็มี:> - พาสปรอตพร้อมก๊อปปี้ 1 ใบ _ใบจองตั๋วเครื่องบิน (ไปวันที่ 14 Nov กลับวันที่ 22 Nov) - รูปถ่าย 2 นิ้ว 2 รูป - เงินค่าวีซ่าแล้วแต่สถานะวีซ่า ดิฉันขอแบบ single visa ท่องเที่ยวอายุวีซ่าอยู่ได้ 3เดือน ค่าวีซ่า 1,700 บาท P.S.*สมุดฝากเงินไม่ต้องใช้่ เพราะสถานฑูตอินเดียไม่ต้องการ
เวลาเช้าก็มายืนรอต่อคิวกันมากเหมือนกันค่ะ ดิฉันเขียนแบบฟอร์มขอวีซ่าติดแปะรูปถ่าย บัตรคิวคนที่ 2 ยื่นเสร็จภายในเวลา 10 นาที เจ้าหน้าที่ตรวจความเรียบร้อยว่าเอกสารได้ครบเสร็จ พร้อมกับขอค่าวีซ่า 1,700 บาท บอกให้มารับวีซ่าในวันรุ่งขึ้นคือวันที่ 8 Nov. เวลา 15:00 - 16:30
วันรุ่งขึ้นมารับ มีคนเข้าคิวมารับวีซ่ากันเยอะมาก พอถึงเรารับวีซ่า เปิดพาสปรอตดู เห็นหน้าวีซ่าอินเดีย ก็โล่งใจเห็นส่าหรี่อยู่รำไร555
หลังจากได้วีซ่า ก็ห้อไปถนนราชดำริ ไปหา Super rich ขอแลกเงินรูปี ไทย 10,000 บาท แลกรูปีในเวลานั้นได้ 11,700 รูปี
ในการเตรียมตัวและแพ๊คกระเป๋าก็เหลือเฟือก่อนวันเดินทาง อันการไปคนเดียวก็เริ่มแนวความคิด สมองก็เริ่มสั่งการ เพราะการเดินทางไปอินเดีย มันก็มีอันตรายอยู่เหมือนกัน ทำไงดีหากเกิดฉันตายไปในแดนภารตะ ใครจะสังเกตุศพได้ อย่างรวดเร็วว่าเป็นคนสัญชาติใด? (อุแม๊! คิดไปโน้น) พอดีสร้อยที่สลักชื่อจริงตรงตามพาสปรอตก็มี กำไลยางสีเหลือง " เรารักพระเจ้าอยู่หัว " เราก็มีใส่อยู่ 3 อัน ส่วนตะขอที่สร้อยเราก็ห้อยพระของขวัญ ปกติไม่ใ่ส่พระ แต่ไปคนเดียวกลัวผีประจำ เราก็ใส่ไว้เป็นกำลังใจ และทำให้เรามีสมาธิว่ามีพระคุ้มครองอยู่ไม่ต้องกลัวอะไร
จากนั้นคว้านหาของกินประทังชีวิตที่โหยหา นั่นก็คือ โจ๊กสำเร็จรูป กับ บะหมี่มาม่า ที่มีช้อนอยู่ภายใน มีไปเผื่อหิวยามคำจะได้ไม่ต้องออกมาหาอะไรกินให้เสียเวลา
และแล้ววันเดินทางไปอินเดียก็มาถึงคือ วันที่ 14 Nov 2006 จากสนามบินสุวรรณภูิมิ จุดหมายลงที่ Indira Gandhi International Airport บินไฟล์ท TG 315 19:50 ประมาณ 4 ชั่วโมงถึงอินเดีย เวลาที่อินเดียจะช้ากว่าเมืองไทย 1 ชั่วโมงครึ่ง
เมื่อถึงสนามบินอินทิรา คานธี บรรยากาศที่ ตม.ค่อนข้างเก่า เราเข้าคิวที่ช่องคนต่างชาติขดเคี้ยวเป็นงู กว่าจะถึงคิว และรับกระเป๋าที่สายพานเสร็จเล่นเป็นชั่วโมง มีพนักงานมารอรับเราไปโรงแรมตามสัญญาที่พักพร้อมรับ - ส่งสนามบิน จากสนามบินไปที่พักกินเวลา 30 นาที ที่พักอยู่ย่าน Karol bagh ชื่อ Rahul Palace Hotel ที่พักแค่ 2 ดาว พออยู่ได้อย่างสบายคนเดียว ย่านบริเวณที่พักก็ยังมีโรงแรมอื่นเป็น 10 กว่าโรงแรมในตรอกเดียวกัน สถานที่อยู่ใกล้ตลาดใหญ่ เรียกว่าหาซื้อสินค้าได้ก็ย่านนี้ ตอนกลางคืนจะคึกคักผู้คนเยอะมาก เพราะฉะนั้นควรระวังกระเป๋าด้วย ส่วนอิฉานมีกระเป๋าแบบผูกติดเอว เดินๆก็กุมไปด้วย ตาก็หาของที่อยากได้ ส่วนวันจันทร์ที่ตลาดนี้จะเป็นวันหยุด
วันที่ 15 Nov. ตื่นนอนตอนหกโมงเช้า อาบน้าแต่งตัว จุดหมายไปโรงแรมระดับ 5 ดาว เพื่อหาทัวร์ท่องเที่ยวที่ไว้ใจและเชื่อถือได้ ถามคนในโรงแรมที่พักบอกไปที่ Hyatt Hotel เท่าไหร่ พนักงานขับรถแท๊กซี่ที่อาศัยทำการบริการอยู่ที่ราหุลที่เราพักบอก ราคา 350 รูปี แต่คนขับมองหน้าหลุบๆชอบกลกับคนบริการแูขกที่เข้าพัก เหมือนมีซิกแนล อิฉานก็ต่อ 200 รูปี คนขับบอกไม่ได้ อิฉานก็บอก งั้นไม่ไปหรอก ไปหาแท๊กซี่ ข้างนอกเอาก็ได้
พอออกมาข้างนอกเท่านั้นแหละ ที่นอกโรงแรมอาบังที่รอด้านนอกจะเยอะมาก เขาจะมองอิฉานเหมือนเหยื่ออันโอชะ ไม่ได้มองซิ เขาจ้องเลยแหละ ดูว่าิอิสาวคนนี้จะไปไหน ทำอะไร พอเดินไปถามแท๊กซี่ที่จอดอยู่ข้างทางเท่านั้น อาบังอื่นๆที่จ้องเขมือบเหยื่อ ก็มารุมกัน 4 - 5 คนได้ ถามจะไปไหน บอกจะไปไอแอท เท่าไหร่ แท๊กซี่บอก 250 รูปี อิฉานต่อ 200 รูปี ไปเปล่าล่ะ (อิ๊ ! แท๊กซี่กี้นี้มันบอกเรา 350 ) แท๊กซี่ก็โอเค เปิดประตูให้เราเข้าไปนั่งในรถ ระยะทางไปโรงแรมไฮแอทประมาณ 20 - 25 นาทีก็ถึง เราเริ่มหาคอนเซียส ในโรงแรม จะรอรับแขกด้านหน้าประตูทางเข้า เขาเห็นเรา ก็จะเอ่ยปากถามว่า "มีอะไรให้รับใช้ครับมาดาม" เราก็บอกอยากรู้ว่าเคาน์เตอร์ทัวร์ที่โรงแรมนี้อยู่ตรงไหนค่ะ เท่านั้นแหละคอนเซียสก็พาเราเดินไปที่เคาน์เตอร์ทัวร์ (แหม ! มาหลบอยู่มุมตึกหลังๆแบบนี้ ใครจะมองเห็นล่ะเนี่ย)
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ ฉันอยากไปทัชมาฮาลค่ะ เท่าไหร่คะ?" (นั่นคือคำทักทายที่บอกไปกับพนักงานขายทัวร์) คือในหัวอิฉานอยากไปทัชมาฮาลเป็นอันดับแรก
คนขายทัวร์บอก "รถไปทัชมาฮาลและอัคระ ออกไปแล้วครับ" "ตอนนี้มาดามอาจจะต้องไปเที่ยวรอบๆเมือง New Delhi & Old Delhi ก่อนไหม?"
อิฉานบอก " เอาก็ได้ค่ะ เท่าไหร่คะ? "
คนขายทัวร์ " เที่ยวทั้งวัน 8:30 - 18:00 ราคา 525 รูปี"
อิฉานก้มดูนาฬิกา บอกเวลาอยู่ที่ 07:40 เวลาเหลือเฟือ ถามโปรแกรมอื่นๆต่อน่าจะดีกว่า เจอะโปรแกรมดูระบำอินเดียมีเวลาทุ่มตรงด้วย น่าสนแห๊ะ อยากดู เลยถาม "ไปดูระบำอินเดียเท่าไหร่?"
คนขายทัวร์ "ค่ารถไป 1,360 รูปี ค่าผ่านประตู 200 รูปีไปจ่ายเองหน้างาน" "ถ้ามาดามจะไปเที่ยวรอบเมือง แล้วจะมาดูระบำอินเดีย น่ากลัวว่าจะไม่ทันดูระบำ ไปทัวร์นิวเดลีตอนนี้ จนถึง บ่าย 2 กลับมาที่โรงแรมถึงจะทัน ถ้าไปทั้งวันรวมโอลเดลี รถบัสท่องเที่ยวอาจเร็ทเพราะมีนักท่องเที่ยว ที่ต้องไปส่งกลับโรงแรมอีกหลายคนและต่างโรงแรม" "รถออก 8:30 กลับมาโรงแรมไฮแอทตอนบ่าย 2 คิด 400 รูปีครับ ส่วนทริปไปทัชมาฮาล เดี๋ยวกลับมาถึงแล้วค่อยมาจองก็ได้ พรุ่งนี้ได้ไปรถออก 06:45 น."
อิฉานก็เลยตกลง ได้เวลาก็ขึ้นรถบัสนำเที่ยวพร้อมกับ คนต่างชาติอื่นๆ ที่รถบัสต้องไปรับทั่วโรงแรม จุดสุดท้ายก็ไปรับไกด์ขึ้นรถบัส เพื่อเป็นคนสาธยายประวัติศาสตร์ ภาษาอังกฤษฟังง่ายๆ สำเนียงเสียงแขกก็จะมีกระดกลิ้นเป็น ร.หรือ r. ฟังดูแปลกแต่ก็เข้าใจอ่ะค่ะ
ทัวร์พาไป New Delhi ดังนี้ - Humayun's Tomb - QutabMinar - India Gate - Jantar Mantar - Lakshmi Narayan Temple
Old Delhi ดังนี้ - Ferozshan Kotla - Raj Ghat - Shantivana - Jama Masjid - Red Fort
วัดพระลักษมี อิฉานชอบเป็นพิเศษเลยค่ะ สถานที่โอ่อ่า สีทรายแดงตัดสีขาว ไกด์บอกสามารถถ่ายรูปวัดนี้ได้นอกบริเวณเท่านั้น พอเข้าไปด้านใน เจ้าหน้าที่เขาจะไม่ให้ถ่ายรูป ด้านนอกบริเวณวัด จะมีดอกไม้บูชาขาย
บ่าย 2 โมงรถมาส่งที่หน้าโรงแรมไฮแอทดังเดิม ก็ได้เวลาท้องร้องพอดี เลยเดินหาร้านอาหารในโรงแรมไฮแอท ก็เลยกินที่นี่ จะเป็นบุฟเฟย์ ราคา 900 รูปีต่อคน
กินอิ่มหนำสำราญ ก็เดินมาต่อที่เคาน์เตอร์ขายทัวร์ เพื่อบุ๊คไปทัชมาฮาลในวันพรุ่งนี้ และจะจองดูระบำอินเดียในคืนนี้ด้วย
คนขายทัวร์แนะนำว่า"วันนี้จ่ายค่าไปทัชมาฮาล ก็ราคาอยู่ที่ 1,800 รูปี ส่วนค่าผ่านประตูทั้ง Taj Maha และ Agra Fort ไปจ่ายอีกที่ไกด์"
"ส่วนระบำอินเดีย มาดามไปเองดีกว่าครับ เพราะสถานที่อยู่ใกล้ๆที่พักมาดามมากกว่า นั่งแท๊กซี่ประมาณ 70 -80 รูปีเท่านั้น ที่นี่คิด 1,360 รูปีแน่ะ"
เราก็ตกลงจ่ายแค่ 1,800 รูปี กับเวลาไปเมืองอัคระตั้งแต่ 06:45 - 21:30 น. ของวันรุ่ง (ไกลไม่ใช่เล่นวุ้ย)
นั่งแท๊กซี่กลับโรงแรมราหุลพร้อมโซเฟอร์ถูกใจ เพราะได้แท๊กซี่ที่บริการที่โรงแรมไฮแอทพอดี คิดราคาไปราหุล 250 รูปีก็ตกลง โซเฟอร์ถาม "พรุ่งนี้มาดามจะให้มารับที่โรงแรมไหม?"
เราก็บอก "มาก็ได้นะแต่เวลา หกโมงตรง โซเฟอร์มารับที่หน้าโรงแรมให้ตรงเวลาแล้วกัน ถ้าไม่ตรงเวลา ฉันจะไปรถคันอื่นแทน โอเคเธอเข้าใจนะ
ถึงที่พักตรงดิ่งดูข้าวของตรูหายไปบ้างเปล่า กระเป๋าโดนงัดเปล่าว่ะ ปรากฏว่าเรียบร้อยดีไม่มีอะไรหาย ผ้าปูที่นอนโดนจัดให้สวยเหมือนเดิม อิฉานก็สบายใจ เลยกระโดดขึ้นเตียงนอน ทำปลุกนาฬิกาไว้ที่ หกโมงเย็น เพื่ออาบน้าแต่งตัวสักครึ่งชั่วโมง อีกครึ่งชั่วโมง หาแท๊กซี่ไปดูระบำอินเดียตามแผนที่ๆได้มา อ้าว แค่ 15 นาทีก็ถึงที่ จ่ายค่าดูไป 200 รูปี เราเข้าไปเป็นคนแรก แถวหน้าเลย หันไปดูทำไมมันโล่งแบบนี้หว่า ไม่มีคนเลย พอทุ่มหนึ่งฝรั่งมากันตรึม คือ เล่นมาหลายโรงแรมก็เลยเต็มห้องโดยปริยาย
@@โปรดติดตามทริปทัชมาฮาทในวันต่อไปนะคะ
รูปแม่น้าคงคา จากทีวี / /
Create Date : 02 ธันวาคม 2549 | | |
Last Update : 14 ธันวาคม 2551 7:42:20 น. |
Counter : 3737 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
ต๊อกแต๊กคนเดียว 1 วันในเกียวโต/Kyoto 28 Oct 2006
ก่อนกลับไทยวันที่ 19 - 25 ตุลาคม ได้คุยกับน้องคนหนึ่งชื่อ น้องเกด รู้จักเธอมานานไม่กี่ปี และรู้ว่าน้องเขาอยู่โอซาก้า เราก็เลยมีโปรแกรมว่าง วันที่ 27 ตุลาคม ที่อยากจะไปเที่ยวเกียวโต และ โอซาก้า ขึ้นมารำไร เลยโทรไปรบกวนน้องสาวคนสวยน่ารัก เพื่อถามเรื่องพอจะมีโรงแรมที่อยู่ใกล้สถานีรถไฟไหม น้องเขาก็ใจดีมากๆเลยค่ะ ดีใจที่เราจะไปเที่ยว อุตส่าห์แว๊บไปดูเว็ปและสถานที่ๆอยู่ใกล้ว่าพอมีไหม ปรากฎว่าน้องโทรมาบอกว่้าเต็มหมดแล้วค่ะพี่จ๋า ถ้ายังไงมาพักกับหนูก็ได้ค่ะ แหะๆเข้าล๊อคในใจดิฉันพอดีเลยค่ะ (ขอบอก) ดิฉันก็เลยบอกว่า งั้นพี่ออกค่าตั๋วผ่านประตู Universal Studios ให้แล้วกันค่ะ คุณน้องเธอก็รีบตอบทันควันเหมือนกันค่ะ "ดีค่ะของฟรีหนูชอบๆ " เรารู้เพราะน้องเขามาเรียน เงินทองต้องใช้จ่ายอย่างประหยัด
คำถามต่อมาก็ แล้วพี่มาอย่างไงคะ เราก็ตอบว่า กะว่านั่ง Night Bus จากสถานีโตเกียวไปเกียวโตค่ะ มันถูกดี ฮี่ๆ แต่นั่งน่ะกินเวลา 8 ชั่วโมง ไปถึงก็เข้าวันรุ่งขึ้นที่เกียวโต
@ และแล้วเหตุการณ์ก็ผ่านไป ถือเป็นขั้นตอนการเตรียมตัว@
วันที่ 25 ตุลาคม เดินทางขึ้นเครื่องตอนห้าทุ่มจากสนามบินสุวรรณภูมิ ถึงนาริตะวันที่ 26 ตุลาเช้าเวลา 7:30 น. นั่งรถไฟ Keisei Line จากนาริตะ T.1 ค่าตั๋ว 1,000 yen มาลงที่สถานี Nippori ความจริงสถานีนี้ใกล้บ้านเราแค่ 10 นาที แต่ด้วยมีโปรแกรมจะไปเกียวโตในอนาคต เลยไปจองตั๋วรถบัสที่สถานีโตเกียว ก่อนดีกว่า แล้วค่อยกลับบ้าน อาบน้านอนให้ยาวสบายไปเลย เป็นครั้งแรกที่จะไปเกียวโต เราก็มองหาที่ขายตั๋วรถบัส ดีที่ว่าเราพูดภาษาญี่ปุ่นได้ ก็สอบถามนายสถานีที่เคาเตอร์ Information เขาก็บอกให้เดินไป ทางนี้นะ แล้วก็จะถึง
เห็นสถานที่ซื้อตั๋วรถบัสมีคิวรออยู่สัก 10 คนได้ พอถึงคิวเรา สังเกตุด้านหลังเราก็มีคนต่อจากเรายาวเหมือนกัน ไม่เสียแรงที่รีบมาจองไว้ก่อน ได้เวลาซื้อ เราก็บอกอยากซื้อตั๋วไปเกียวโตทั้งไปและกลับโตเกียวค่ะ อยากขึ้นไนซ์บัสออกจากโตเกียวตอนประมาณ 23:00 น.วันที่ 27 Oct พนักงานขายก็บอกเอา night bus ชื่อ Ladies Dream แล้วกัน มีแต่ผู้หญิงทั้งคัน แต่ออกเวลา 23:10 นะเอาไหม? เอาซิค่ะ แค่เกินไป 10 นาทีเอง พนักงานก็จองที่นั่งขากลับจากเกียวโตวันที่ 29 Oct ตอน 22:00 ให้ (ที่จองเวลานี้เพราะเราอยากถึงโตเกียววันรุ่งขึ้นอีกเหมือนกัน)
ตั๋วไป - กลับ โตเกียว >> เกียวโต >> โตเกียว ราคา 14,480 yen
ซื้อเสร็จกลับบ้าน มานอนพักผ่อนเอาแรงซักหนึ่งวัน และแล้ววันที่ 27 ตุลาคม เวลารถบัส 23:10 น.ก็มาถึง ดูจากรถที่ออกแต่ละคัน เวลาออกต่างกันแค่ 10 นาที และก็ต่างสถานที่กันไปของแต่ละจุดหมายปลายทาง พอไฟที่ป้ายบอกเวลาและรถตรงตั๋วเราก็ไปจ่อคิว เรามีกระเป๋าไปแค่ใบเดียวก็ฝากไว้ใต้ท้องรถ พนักงานก็ประทับตรายางให้ผ่านขึ้นรถไปได้ ดีที่เราถ่ายรูปตั๋วเก็บไว้ก่อนแล้ว เพราะพอไปถึงจุดหมายปลายทางที่เกียวโต เขาก็ขอบัตรเก็บไป เลยมีมาให้เห็นตามรูปบน
ภายในรถ Ladies Dream
ที่นั่งมีผ้าห่มเตรียมไว้ให้ ส่วนเราก็มีหมอนรองคอส่วนตัวมีมาเหมือนกัน จะได้นอนหลับสบาย คอไม่เคล็ด
ทุกคนนอนหลับกันหมด พอเข้าตัวเมืองเกียวโต ในรถจะเปิดไฟและมีโฟนบอกว่า ถึงเกียวโตแล้ว อย่าลืมสัมภาระที่อยู่ในรถ รถบัสเรามาถึงสถานีเกียวโตในเวลา 6:30 น. เราก็ลากกระเป๋าไปหาห้องน้าในสถานี มีอยู่บนสถานี และ ใต้ถุนสถานี เราเลือกไปใต้ถุนดีกว่า คนไม่จอแจดีค่ะ เจอะคนเต็มหน้ากระจก แปรงฟัน, ล้างหน้า, แต่งหน้า เราก็รอให้คนเขาเสร็จและมีช่องว่าง เพื่อที่เราจะได้ปฏิบัติการณ์เหมือนสาวยุ่นบ้าง เสร็จแล้วก็เข้าห้องน้า เพื่อที่ได้เตรียมตัวผจญภัยในเกียวโต เพราะเราต้องเที่ยวในเกียวโตอยู่คนเดียว เพราะน้องเกดบอกมาล่วงหน้าแล้วว่า ให้เราเที่ยวคนเดียวในเกียวโตไปก่อน ตกเย็นค่อยมาเจอะกันที่โอซาก้า
หลังจากทำธุระห้องน้าเสร็จ นอกห้องน้ามีตู้ล๊อคเกอร์เก็บกระเป๋า เราก็ฝากกระเป๋า หยอดเหรียญไป 400 yen ลูกกุญแจกระเด้งออกมา เราก็เก็บไว้ในกระเป๋าสะพายที่ติดตัวเรา เก็บกุญแจไว้ให้ดีๆอย่าให้หายเชียว เที่ยวเสร็จแล้วค่อยกลับมาเอากระเป๋าจะได้ไม่มีปัญหา
ขึ้นมาบนสถานี หาบัสทัวร์ 500 yen ที่เที่ยวได้ทุกที่ในเกียวโต ถามนายสถานีว่าที่ขายบัตรอยู่ตรงไหนคะ นายสถานีชี้มือบอกอยู่ด้านนอก ตรงนั้นไง / /
ซื้อตั๋วจะเป็นการ์ดไว้เพื่อลงจากรถบัส แล้วหย่อนการ์ดจะกลับคืน เพื่อที่จะใช้ต่อรถบัสไปที่อื่นได้เรื่อยๆ เที่ยวเสร็จก็เก็บไว้เป็นที่ระลึกได้ ซื้อด้วยราคา 500 yen ได้การ์ดและแผนที่เที่ยวเมืองเกียวโต
ดูแผนที่แล้ว ก็เห็น Kinkakuji Temple เป็นวัดแรกที่อยากไปมาก เหมือนคนอื่นๆเขา เราก็เลยต้องไปขึ้นรถบัสที่ B3 ด้วยการที่เรานึกว่า B3 คืออยู่ใต้ดินลงไป ก็เดินลงไป ฮิๆ เซ่อฉิบเป็ง พอเดินๆไป มีป้ายบอก B3 ให้ขึ้นไปข้างบน อ้าวพอเห็นมันเป็นป้ายรถบัส บอกแต่ละล๊อคว่า A1,A2,A3,B1,B2,B3 ไปถึง D หรือเปล่าไม่แน่ใจ เพราะล๊อครถแต่ละที่มันตีเป็นวงกว้าง ส่วนเราจะไป Kinkakuji Temple ขึ้นรถที่ B3 โดยนั่งสาย 205เริ่มเวลา 8:00 น.
มีป้ายบอกให้เดินไปตามทาง พอถึงวัดก็จ่ายค่าผ่านประตูตามรูป
Omamori แปลว่า เครื่องรางของขลังญี่ปุ่น เชื่อว่ามีไว้ติดตัวป้องกันอันตรายและมีโชคลาภ /
เหรียญเงิน เหรียญทอง ที่เราติดตัวอยู่ ก็ลองเสี่ยงโชคดูและตั้งจิตอธิษฐานได้สมใจ เหรียญต้องตกอยู่ใจกลางหลุม ดิฉันก็เสี่ยงไปหลายค่ะ ตกกลางแต่กระดอนออกมา เลยเลิกโยนแล้ว เพราะมันส์มากจนหมดกระเป๋า อิๆ /
ของกิน ของฝาก /
ออกจากวัดทองเสร็จ เราเดินข้ามถนนฝั่งตรงข้าม ขึ้นรถบัสที่ป้าย Nishinokyo En - machi สาย 203 เพื่อไปเดินที่ GION ย่านที่มี Maiko Girl สาวแต่งชุดกิโมโน Geisha ตามท้องที่นั้น แต่ไม่ได้เห็นตัวจริง เห็นแต่รูปโปสเตอร์ว่าจะมี ให้เห็นกันวันที่ 1 - 10 พฤศจิกายน และโปสเตอร์อื่นๆ ทัวร์ทุกที่ก็มีแต่ย่างเข้าเดือนพฤศจิกายนหมด เพราะเป็นฤดูใบไม้เปลี่ยนสี สีสวยสุดๆต้องเดือนพฤศจิกายน เรามามีแต่สีเขียว ผลิแดงก็เริ่มแต่น้อยนิด เรารู้ว่่าเดือนพฤศจิกายน แต่ไม่มีเวลาค่ะ เพราะต้องไปบินกลับไทยไปลอยกระทงและไปอินเดียต่ออีก มีโอกาสก็ตุลาคมนี่แหละ มีโอกาสรีบคว้าไว้ก่อน
ที่ป้ายรถบัส เวลารออยู่มีโฟนด้วย เพิ่งเคยได้ยิน มีตัวหนังสือบอกด้วยว่า รถกำลังจะมาอีก 2 นาทีข้างหน้า ดีจังเลย
ถึงป้ายรถบัส GION ก็ลงมาข้ามฟากถนนไป Yasaka Temple
สัญญลักษณ์และเป็นของที่ระลึกของเมือง GION เป็นรองเท้าของ Maiko Girl
แล้วก็เดินเข้าตรอก Hanamikoji เป็นย่้านบ้านเก่าๆ แต่ถนนดูสะอาดเรียบร้อย มีร้านอาหารอยู่มากมายสนามแข่งม้า และ วัด ได้เวลาเกือบเที่ยง เลยมองหาที่กินซักหน่อย แต่ละร้านราคาแพงอยู่ เราเลือกได้ร้านหนึ่ง เห็นแล้วน่ากิน เสียไป 3,000 ัำyen ตามรูป อิ่มอร่อยให้รางวัลชีวิต ปกติกินแต่อาหารถูกกว่านี้ประมาณ 300 - 800 yen เท่านั้น
บรรยากาศภายในร้านอาหาร JUNIDANYA มีที่นั่งแบบเสื่อตาตามิและนั่งเก้าอี้ เราเลือกนั่งบนพื้นเสื่อตาตามิค่ะ
กินเสร็จก็มาเดินเล่นซื้อของที่ระลึก เราไม่ได้ซื้ออะไรมาก แค่การ์ด 5 ใบเท่านั้น
เดินเล่นย่อยอาหารได้สักพัก ก็เตรียมตัวขึ้นรถเพื่อที่จะไป Kiyomizu - Temple เป็นรายการต่อไป รถมีหลายสายที่ผ่าน ตามรูปค่ะ ส่วนเราขึ้นสาย 206
ทางเดินก่อนถึงวัดมีร้านค้ามากมาย เพิ่มสีสรรค์ให้นักท่องเที่ยวมากๆ
หน้าวัด
ก่อนเข้าวัดเสียค่าบำรุงกันหน่อยค่ะ /
คุณยายพนอจันเคยบอกว่า หากมาวัดนี้ ให้มาดื่มน้า 3 สายให้ได้ เอ้า เราก็ไปเข้าคิวดื่มกับเขา ที่กระบอกน้าไม่ต้องกลัวโรคติดต่อ เพราะหลังจากการดื่มเสร็จแล้ว จะเอากระบอกเหล็กไปฆ่าเชื้อโรค โดยผ่านการ Ultraviolet Sterilizer
พอเดินกลับเจอะ Maiko Girl เดินมา ดีใจมากที่ได้เห็นตัวจริง สมดั่งใจหวัง รีบถ่ายทั้งด้านหน้า ด้านหลัง กิโมโนสีสวยสด
เจอะพระยืน
เดินออกมาย่านถนนก่อนเข้าวัด ที่หมายตาไว้ว่าจะซื้อของที่ระลึก และต้องกินไอศครีมร้านนี้ แปลกดีค่ะ มีรสงาดำ และ เต้าหู้ ส่วนรสชาเขียวและวานิลาเคยลิ้มรสแล้ว คราวนี้ขอลองรสงาดำผสมน้าเต้าหู้หน่อย ผลปรากฏว่า พอแหลกล่าย ค่ะ เราให้รสชาเขียวนั่นแหละ อร่อยสุดสำหรับเราแล้ว
ภาพโปสเตอร์ประกาศว่า ใครที่อยากมาดูแสงสี พร้อมใบไม้ผลิสีสวย เริ่มกันตั้งแต่ วันที่ 11 เดือนพฤศจิกายน ถึง วันที่ 3 ธันวาคม
เสร็จจากการเที่ยววัด Kiyomizu ก็เดินขึ้นรถบัสตรงป้ายที่เราลงจาก Gion มาลง Kiyomizu ป้ายเดียวกัน แล้วโบกรถสาย 206 ไปลงที่สถานีเกียวโต
พอถึงสถานีเกียวโต ไปเอากระเป๋าที่ล๊อคเกอร์ เพื่อเอากระเป๋าที่ซุกไว้ เตรียมตัวไปโอซาก้าต่อ เพราะน้องเกดสัญญาว่าเที่ยวเกียวโตเสร็จให้โทรบอก จากเกียวโตไปสถานีโอซาก้าด้วยรถไฟเกือบชั่วโมง ค่ารถไฟ 540 yen
พอถึงสถานีโอซาก้าน้องเกดมารับไปเที่ยวปราสาทโอซาก้า เพราะยังมีเวลาเที่ยวอยู่ แต่นั่นก็ประมาณ 5 โมงเกือบ 6 โมงเย็น ท้องฟ้ายังมีแสงสว่างอยู่ พอที่จะมองเห็นต้น Clover ได้ ส่วนเราไม่รู้จักเจ้าต้นนี้หรอก น้องเกดหาๆได้จนเจอะ ต้น Clover มีใบ 4 แฉก แปลว่าโชคดีค่ะ เพราะตามปกติส่วนใหญ่ต้น Clover นี้จะมีแค่ 3 แฉกเท่านั้น แถมน้องเกดเอาสมุดบันทึกออกมาจากกระเป๋า มีรูปใบไม้ Clover อีก เลยดูเป็นที่น่าสนใจเข้าไปกันใหญ่ เราเลยขอถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก จากสถานที่ตามรูป พอดีถ่ายไม่ชัดค่ะ แต่ได้รูปมาแล้ว เหมือนรูประบายสีน้า ก็ดูแปลกอีก เจ้าต้น Clover ก็อยู่บริเวณนี้ค่ะ
ส่วนรูปนี้เป็นดอกเบญจมาศ มีทั้งดอกเล็ก ดอกใหญ่ มาประดับกันเป็นรูปภูเขาไฟฟูจิ
เสร็จจากเที่ยวดูปราสาทโอซาก้าก็มืดแล้ว ขากลับนั่งรถไฟเพื่อไปนอนบ้านน้องเกด ก่อนกลับเลยกินอาหารมื้อเย็นกันก่อน
== ติดตามเที่ยวต่อไปคือ Universal Studios ==
Create Date : 01 พฤศจิกายน 2549 | | |
Last Update : 14 ธันวาคม 2551 8:10:04 น. |
Counter : 4272 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|