ไปม่อนแจ่ม กับ ฟอร์มูล่าม้ง จังหวัดเชียงใหม่ ( 28/Dec./2016) ก่อนที่จะนั่งรถมาม่อนแจ่ม ผ่านไร่สตอเบอรี่หลายที่ เลือกลงสักที่หนึ่งค่ะ เป้าหมายคือถ่ายรูปกับวิวเก๋ๆ แล้วก็ซื้อสตอเบอรี่ อันนี้ที่ผูกผมลูกสตอเบอรี่ เรียงเป็นแนวเลยล่ะค่ะ อุดหนุนไอศครีมสตอเบอรี่ กับ สตอเบอรี่สดๆสักถุงค่ะ สบายอก สบายใจแล้วก็ขึ้นรถไป ม่อนแจ่ม ต่อค่ะ เราตั้งแผลนว่า จะไปกินอาหารมื้อกลางวันบนม่อนแจ่ม เลย จอดรถแถวนี้ค่ะ มีร้านค้าชองฝากหนึ่งระยะล่ะ มีแม่ค้าชาวม้งขาย ผลไม้สด และ มีร้านผักจากไร่สดมาก เสียดายยังอยู่อีกหลายวัน มันน่าซื้อมากินจริงๆ สดใหม่ และ ราคาถูก จากจุดนี้ ก็ต้องเดินขึ้นไปข้างบนม่อนกันเอง มีรถอยู่เหมือนกันนะ หรือว่ารถชาวบ้านแถวนั้นเขานะ พวกเรามากัน 9 คนค่ะ จ้างรถตู้ขึ้นมา 1,800 บาท ค่าน้ำมันต่างหาก ไปตามใจเรา เราก็แผลนไปว่า มาเก็บสตอเบอรี่, ม่อนแจ่ม, ผาช่อ และ พระธาตุดอยคำ จบลงตรงเวลาหกโมงเย็นกลับบ้าน สุดท้ายจ่ายค่าน้ำมันรถไป 650 บาท เมื่อจบทริป วันนี้ท้องฟ้าสีฟ้าสดใส มีแดดไม่จ้ามาก ดีมากเลยค่ะ รูปนี้ครอบครัวเรา มีคุณสามี เจ้าโรบิน ป้าซิ่ง และ หลานสาว รูปนี้คุณแม่ของเพื่อนที่ลูกๆเราเรียนโรงเรียนเดียวกัน มารู้จักป้าซิ่ง เลยขอสมัครแชร์ค่ารถตู้มากับป้าซิ่งด้วย ดีใจจังมีคนมาร่วมเดินทาง ค่าใช้จ่ายได้ถูกลง ดูไร่ชาขั้นบันไดไป และ ดอกไม้ในไร่ไป ค่ะ พร้อมกับบรรยากาศดีสุดๆ มีร้านขายชาร้อน ชาเย็น ชาเขียว และ กาแฟร้อนเย็น ตรงเนินนี้ เป็นกระท่อมในร่มไม้ น่ารักดี ฝั่งตรงข้ามร้าน ชาและกาแฟ ก็จะเป็นร้านอาหาร ที่จะขายพวกส้มตำ และ น้ำเงี้ยว มีก๋วยเตี๋ยวน้ำ และ ข้าวซอยไก่ด้วย และพวกเมนูปิ้งย่าง เช่น คอหมูย่าง ไส้ฮั่ว ไส้ย่าง อร่อยดี ถ้าใครมาแนะนำมากินตรงนี้เลยค่ะ บนสุดเนินนี้แหละ เนินบนเป็นร้านอาหาร ถ้าได้นั่งริมๆก็จะได้เห็นวิว ถ้านั่งในๆก็สบายๆค่ะ สำคัญอาหารเขาสะอาดค่ะ ขนมจีนน้ำเงี้ยวก็มีเครื่องเคียงพร้อม หยิบกันตามใจค่ะ กินเสร็จก็ยังถ่ายรูปเล่นกันต่อไป แล้วเดินกลับมาตรงปากทาง เห็นเขากำลังเล่นฟอร์มูล่าม้งกันอยู่ ลุ้นกันน่าดูว่าใครจะคว่ำ? ใครจะล้อหลุด? ใครจะเข้าวิน? เด็กชายตัวน้อยคนนี้ เก่งสุดเร้ย ป้าซิ่งไม่ได้เล่นกับเขาหรอกค่ะ แค่มานั่งแอ๊คชั่นเฉยๆจร้า ชาวบ้านเผ่าม้งกำลังจะลากฟอร์มูล่าม้งต่อยาวเป็นแถวๆขึ้นไป โดยใช้รถปิคอัฟลากขึ้นเขา เพื่อให้คนไปใช้บริการตั้งแต่ขับจากเนินเขาด้านบนแล้วลงมาอีกรอบ ตรงส่วนที่ป้าซิ่งนั่งแอ๊คชั่นนี้คือ จุดสุดท้ายที่คนมุงดูและช่วยกันลุ้นคือเส้นชัย จบแล้วค่ะ   Create Date : 13 มกราคม 2560     Last Update : 13 มกราคม 2560 13:32:37 น. Counter : 6445 Pageviews.   Share Tweet

มหัศจรรย์ " ผาช่อ " เชียงใหม่ ( 28 Dec./2016) ผาช่อ อยู่ในอุทยานแห่งชาติแม่วาง ดอยหล่อ จังหวัดเชียงใหม่ ผาช่อ เป็นปรากฏการณ์ตามธรรมชาติที่เกิดจากการกัดเซาะของลมฝน จนทำให้แผ่นดินที่เชื่อกันว่าเมื่อหลายร้อยปี หรือพันปีก่อนบริเวณแห่งนี้ เคยเป็นทางเดินของแม่น้ำปิง ซึ่งสังเกตได้จากก้อนกรวดหินกลมมนกระจัดกระจายอยู่ในเนื้อดินจำนวนมาก จนกระทั่งแม่น้ำปิงได้เปลี่ยนสายย้ายทิศไหลผ่านไปที่อื่น บริเวณนี้ก็ได้ถูกยกตัวเป็นเนินเขาสูง ตะกอนแม่น้ำปิงก่อตัวทับถมกันเป็นชั้นๆ ผ่านกลายเวลาและถูกกัดเซาะ จนกลายเป็นหน้าผาและเสาดินที่มีรูปร่างแปลกตา คล้ายกับที่แพะเมืองผีในจังหวัดแพร่ หรือฝั่งต้าในจังหวัดพะเยา มีลวดลายที่สวยงามและมีขนาดใหญ่มีความสูงราว 30 เมตร สูง เทียบเรือนยอดไม้ ครอบคลุมพื้นที่อาณาบริเวณกว้าง การเข้ามาอุทยานผาช่อ เสียค่าบำรุงคนละ 20 บาท ป้าซิ่งว่าการเดินทางเข้ามา ถ้าเป็นหน้าฝน ต้องแย่แน่ๆ เพราะมันเป็นดินแดง และเต็มไปด้วยก้อนกรวด ก่อนมาที่ผาช่อ ควรดูดินฟ้าอากาศ ควรจะเป็นวันที่ท้องฟ้าโปร่งและแจ่มใส และเตรียมร่างกายให้พร้อม ข้างบนนั้นมีร้านค้าอยู่ร้านเดียว แต่จะได้ซื้อก็ตอนก่อนลงไปดูผาช่อ และกลับขึ้นมาแล้วเท่าไหร่ สิ่งที่ควรติดมือไปด้วยคือ น้ำเปล่า สักขวดค่ะ สมัยนั้นคงทุลักทุเลมากกว่านี้เป็นท่องแท้ ซึ่งสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 ได้มาพัฒนาให้ผาช่อ เป็นถิ่นที่เกิดขึ้นเองธรรมชาติ ผู้คนได้มาศึกษากันค่ะ ที่ทางถนน ตลอดขั้นบันไดที่เดินที่เต็มไปด้วยอุปสรรค ปัจจุบันมีบันไดให้เดินง่ายขึ้นมากเลย สภาพบันได ที่สามารถคนได้ขึ้นและลงสวนทางได้ ตอนนี้สภาพบรรยากาศ พอลงมาถึง เราเหมือนตัวเราอยู่ในหุบเขา ท่ามกลางเถาวัลย์ไม้เลื้อย และ ต้นไม้ ซึ่งทางอุทยานได้บอกชื่อต้นไม้และดอกไม้ป่า เรี่ยไรไปตามทาง ทำให้เราได้ผ่อนคลายได้บ้าง รองเท้าที่ใส่เดินควรเป็นรองเท้าสปรอต เพราะพื้นมันเป็นกรวด หิน ดิน ทราย ทางไม่เสมอกัน ควรระวังการเดินด้วยนะคะ ใช้เวลาไม่นานในการเดินให้ถึงผาช่อ ร่วมทั้งไปและกลับประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่ง คือเที่ยวลักษณะเราอาจจะเร็วไป แต่บางคนเที่ยวแบบเจาะลึกก็จะนานกว่านี้ค่ะ จากเดินที่ราบๆมาตะกี้ ต้องขึ้นทางชันขึ้นไปอีก พอเกือบถึงเป้าหมาย แต่ก็ยังไม่ถึงที่สุด ก็ต้องมาหายใจพักกันก่อนค่ะ ถ่ายรูปเล่นไป ชื่นชมบรรยากาศ ทางลงไปก่อนถึงผาช่อ ก็ต้องเดินลงบันไดไป เราจะเห็นผาเสาโรมันอยู่ทางขวามือเรา ถ่ายมุมขากลับจากด้านบน เวลากลับอย่างไร ก็จะมองเห็นเป็นทางเดินได้คนเดียว เป็นทางคดเคี้ยว แต่ไม่น่ากลัวถ้ามีเพื่อนติดตามมาด้วย เราเดินมาถึงผาช่อกันแล้วค่ะ ผู้คนมากระจุกกันอยู่ตรงนี้กันมากมาย ตอนเดินมาจะรู้สึกเหมือนโดดเดี่ยว วังเวง แต่พอมาถึงได้เห็นหน้าผาที่งดงามด้วยธรรมชาติแบบนี้ เราเหมือนคนที่ประสพความสำเร็จ ดั่งที่ตั้งใจ เห็นพี่ทหารซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่อยู่ในภาพมุมซ้ายมือของป้าซิ่ง ไหมคะ? เขาเป็นผู้ตรวจดูแลนักท่องเที่ยว ดูความเรียบร้อยของบริเวณ พี่เขามีน้ำใจถ่ายรูปให้ด้วยค่ะ ถ่ายได้สวยมากเลยค่ะ ต้องขอขอบคุณมา ณ. ที่นี้ด้วยค่ะ ขากลับออกมา เป็นช่องทางแคบ เดินได้คนเดียว แต่เราจะรู้ตั้งแต่ พวกเรากำลังจะเดินเข้ามาผาช่อ เพราะเห็นคนเดินออกมาค่ะ ทางเดินกลับ ก็เดินทางเดียวกับตอนขามา พอขึ้นมา มีร้านค้าร้านเดิม และมีห้องน้ำที่ต้องเดินผ่านลานจอดรถไปอีกหน่อยค่ะ   Create Date : 11 มกราคม 2560     Last Update : 11 มกราคม 2560 10:05:14 น. Counter : 1527 Pageviews.   Share Tweet

กินและช๊อปฯทั่วไปในโตเกียว (15-22 Dec./2016) ที่ Kawaguchiko ไปเที่ยววันศุกร์ที่ 16 ธันวาคม 2016 มาร์คหน้าสุดคุ้มราคามีหลายแผ่นใช้ทั้งปีเลย กับแก้วน้ำพลาสติกหนาอย่างมีคุณภาพ ขนมเค้ก รูปทรงภูเขาไฟฟูจิ กระเป๋าคล้องคอไว้ใส่มือถือและเงินก็ได้ค่ะ สะดวกดี ลวดลายภูเขาไฟฟูจิและพระอาทิตย์สีแดง แม๊กเน็ท แม่เหล็กติดตู้เย็น กระเป๋าลายดอกซากุระ พับเก็บได้ค่ะ ลูกสนบนกิ่งไม้ ถูกจัง ถุงละ 200 yen กิ่งใบไม้แห้งและดอกไม้แห้ง ไปบ่อยก็ซื้อกลับมาเรื่อยๆค่ะ ชอบสีมันออกแนวมีเสน่ห์น่าหลงไหล เราเลยหลวมตัว ก้อนบาธอะโรม่า และ ครีมทามือกลิ่นมะนาว ขากลับมาลงที่สถานีรถบัสที่ชินจุกุอยู่แล้ว อยากได้กระเป๋าที่ใส่แผ่นไลท์ซีดี ขากลับเข้าร้านอาหาร โจนาธาน ซื้อแหวนพลอยหน้าลูกหมี วันเสาร์ที่ 17 ธันวาคม เดินเล่นและกินที่Shibuya และ Harajuku ที่ Shibuya พาเจ๊หมีมาซื้อ Onitsuga Tiger เจ๊เข้าร้านเขา ดูๆแล้วก็ไม่ซื้อ ส่วนป้าซิ่งรองเท้าร้านไทเกอร์ ไม่ใช่แนวตัวเองอยู่แล้วค่ะ ป้าซิ่งเข้าร้าน Loft ซื้อกระเป๋าเป้สะพายหลังสักใบค่ะ ได้มาแล้วยี่ห้อ MAKAVELIC ราคาคิดเป็นเงินไทยก็เกือบหมื่นบาท ซื้อกระทะทำไข่ม้วนหวานญี่ปุ่น อีกใบค่ะ ส่วนเจ๊ลูกหมี ผ่านร้าน ยูนิโคล่ ชีชอบมากเลยร้านนี้ ผ่านทุกที่ ขอแวะๆตลอด ของเจ็ได้เป็นเสื้อโค๊ตยาวถึงเข่า ส่วนป้าซิ่ง ก็เอานะเสื้อฮีทแท็ค เก็บไว้ที่บ้านในญี่ปุ่นแล้วกัน ถ้าหนาวก็มีใช้ล่ะ ซื้อเสร็จกลับมาที่สถานีชิบูยะ นั่งรถย้อนกลับมาอีกป้าย ก็ถึง Harajuku เน้นมาถ่ายภาพที่สถานีเก่าด้านออกทางศาลเจ้าจินกุ เพราะอีกไม่นานจะรื้อแล้ว เสียดายรูปลักษณ์ไม้ของสถานีนี้ ซึ่งทางญี่ปุ่นเขาจะเตรียมพร้อมโอลิมปิคเกมส์ปี 2020 จะเปลี่ยนรูปลักษณ์ออกแนวทันสมัย นัดเจอะเพี่อนรุ่นน้องชื่อน้องตุ๊กตา บ้านอยู่ที่ ฮาราจุกุ พอดี เลยนัดออกมากินข้าวประจำเวลาป้าซิ่งมาเที่ยวญี่ปุ่น ส่วนเจ็ลูกหมีตามป้าซิ่งมาเที่ยวญี่ปุ่น กินร้าน Anniversary ย่านถนน Omotesando ร้านนี้นั่งสบายออกแนวยุโรป และ อาหารอิตาเลี่ยนไม่แพงเว่อร์ และเค้กก็อร่อยด้วยนะคะ ส่วนของหวาน เราออกไปกินที่ร้าน LINDT เดินขึ้นไปตรงทางแยกโอโมะเตะซันโดะ ร้านช๊อคโกแล็ตดังของสวิสเซอร์แลนด์ เป้าหมายมาร้านนี้คือ อยากดื่มน้ำช๊อคโกแล๊ตร้อนๆค่ะ ภาระกิจวันนี้ของป้าซิ่งคือ มาซื้อรองเท้า Adidas กับชุดออกกำลังกายค่ะ ได้มาแล้วรองเท้าอะดิดัส รุ่น 3 lines ราคาคู่ละเกือบหมื่นบาท เมื่อคิดเงินไทย ผ้าพิมพ์ตรงส้นเป็นภาษาญี่ปุ่นคะตาคะนะ กางเกงออกกำลังกาย ลวดลายภาษาญี่ปุ่นอีกตัวค่ะ ราคาคิดเป็นเงินไทยประมาณ 1,700 บาท ช่วงนี้ตรงถนนโอโมเตะซันโดะ ตกแต่งไฟกระพริบตามต้นไม้ ผ่านร้าน Kiddyland ไม่ได้อยากได้อะไร แต่เห็นเจ้าหมี คุมะมอง ก็อดใจไม่อยู่ ควักตังค์ซื้ออีกแล้ว เข้าร้านเครื่องสำอางค์ วันนี้เป้าหมายเซรั่มใส่ผม อันละประมาณคิดเป็นเงินไทย 700 บาท และครีมทาหน้ามีเม็ดคาเวียร์สีชมพู ใช้มานานแสนนาน ตอนนี้ทำเป็นกระปุกใหญ่แล้ว เพิ่มราคาอีกนิดแต่ได้ปริมาณมากกว่า เดินจนฟ้ามืด แค่ห้าโมงเย็นฟ้าก็มืดแล้ว เจ๊ลูกหมีบอกเข้าร้านเจ้าตัวไลน์กัน ก่อนกลับบ้านมาแวะอีกที่ ที่ Ikebukuro แค่พาเจ๊ลูกหมี มาให้ครบสถานที่เท่านั้น แวะร้าน Matsumoto-kiyoshin ไม่รู้จะซื้ออะไรติดมือ เอานี่แล้วกัน แผ่นเช็ดเครื่องสำอางค์ กับแผ่นเช็ดเนื้อตัวให้สบายๆกลิ่นเย็นๆของมิ้นท์ วันอาทิตย์ที่ 18 ธันวาคม 2016 วันนี้มีไปดูสินค้ามือสองที่สถานี Shinagawa และ ก็จองบุฟเฟ่ย์ปูไว้ที่โรงแรม ปริ๊นซ์ ก่อนมาญี่ปุ่นนานแล้ว วางแผลนดูสินค้ามือสองตั้งแต่เช้า พอได้เวลาห้าโมง ก็เดินข้ามถนนมาอีกฝั่งเพื่อมาโรงแรมนัดตอนสิบเอ็ดโมงครึ่ง กินเสร็จมีแผลนต่อไปที่ วัดหลวงพ่อโต Kamakura มาช่วงกลางๆเดือนธันวาคม ใบไม้จากต้นโมมิจิ กำลังร่วง หลังจากใบไม้เปลี่ยนสี บอกให้เจ๊ลูกหมี เข้าไปในตัวหลวงพ่อโต ค่าเข้า 20 yen ส่วนป้าซิ่งไม่ได้เข้า เคยเข้าบ่อยแล้ว เราหนีไปกินขนมหลังวัด มีของซื้อของฝาก อยู่ตรงนั้น และใกล้ทางเข้าห้องน้ำค่ะ เสร็จแล้วก็กลับบ้านกันเร็วหน่อย เพราะพรุ่งนี้มีไปเที่ยว Takaragawa onsen วันจันทร์ที่ 19 ธันวาคม 2016 มาเที่ยวลงออนเซนที่ Takaragawa onsen ซื้อพันคอมีกระดุมติดรอบคอ มีช่องใส่ถุงทรายความร้อนด้วย โซบะของท้องถิ่น มีอายุนานหน่อย กลับมาเมืองไทยก็ทำกินเอง แค่ลวกเส้น มีน้ำซอสในแพ็คเรียบร้อย ถุงนี้กินได้ 3 คน วันอังคารที่ 20 ออกจากออนเซนตอนสิบโมงครึ่งเช้า รถของโรงแรมมาส่งที่สถานี Jomo-goken พวกเรานั่งรถไฟชินคังเซนไปลงที่ Ueno หาไรกินต่อ แล้วช๊อปฯกันต่อเลย ช่วงนี้เราแยกย้าย กันหาที่ชอบๆ อยากกินหอยนางรมใหญ่ ที่ตลาดอะเมะโยโกะ 3 ตัว 1,000 yen พร้อมปรุงเรียบร้อย ป้าซิ่งชอบกินสดๆค่ะ มีแบบทำสุกก็มีนะคะ ช่วงระหว่างที่รอ ก็สั่งหอยเม่น หรือ อูนิ มากินก่อน กินเสร็จๆ เดินมาที่จุดนัดเพราะบอกให้เจ๊ลูกหมีช็อปฯแค่หนึ่งชั่วโมง เจ๊หมีเจอะป้าซิ่ง แบบหน้าละห้อย บอกของน่าซื้อทั้งนั้นเลย เงินหมดแล้ว ไม่อยากใช้บัตรเครดิต ป้าซิ่ง บอก งั้นเจ๊ลูกหมี มีบัตรเดบิตจากเมืองไทยพกมาบางรึเปล่า เจ๊ค้นๆกระเป๋าตังค์มาดู แล้วหัวเราะอมยิ้มน่ารักๆ บอกว่ามี งั้นไปกัน เด๊ว ป้าซิ่งพาไปกดที่ไปรษณีย์ญี่ปุ่น มีตู้ ATM ตำแหน่งของไปรษณีย์ญี่ป่น ที่กดเงินออกมาใช้ผ่านบัตรเดบิต มาตรงฝั่งตรงข้ามของสถานีรถไฟ JR Ueno จะเห็นห้าง มารุย หรือ Marui ห้างมีสัญญลักษณ์เป็นวงกลมค่ะ มารุ่ย ภาษาญี่ปุ่นแปลว่า วงกลม ปากทางซอยใกล้ห้างสรรพสินค้ามารุ่ย มีป้ายบอกทางไป ไปรษณีย์ สัญญลักษณ์ไปรษณีย์ จะเหมือนรูปตัว T แต่มีขีดทาบขนานอีกขีดข้างบน ที่ตู้เอทีเอ็ม มีปุ่มให้กดอ่านภาษาอังกฤษ ก็ทำการถอนเงินมาช็อปฯต่อเลย คราวนี้ป้าซิ่งก็ต้องเดินด้วยล่ะ เลยช๊อปฯได้หมวกไหมพรมมา แห๋ม 700 yen ได้เสื้อกีฬามาอีกตัว 2,000 yen อ้าวไม่ได้ถ่ายรูปมาค่ะ ขากลับแวะร้าน Supermarket ร้านตรงฝั่งรถไฟเจอาร์ ไม่ได้ไปตึกม่วงเหมือนคนอื่นเขาหรอกนะคะ ป้าซิ่งว่าตรงร้าน Supermarket ก็ขายของถูก และก็ดีด้วย มีทั้งอาหาร ขนม เหล้า ไวน์ เบียร์ ชา กาแฟ ซื้อเอากลับไทยดีมากค่ะ บางทีไม่มีแต่เฉพาะของญี่ปุ่น ของจากต่างประเทศร้านนี้ก็มีขายค่ะ กาแฟคั่วบดจาก LAVAZZA แพ็คละประมาณ 200 บาท ที่เมืองไทยขายเกือบๆ 600 บาท ทีรามิทสุอัลมอนด์คลุกโกโก้ กับ เชอรี่ช็อคโกเล็ต ช็อคโกแล็ตกลิ่นส้ม อีกแพ็คช๊อคโกแล็ตกลิ่นสตอเบอรี่ กาแฟสำเร็จรูป และ ชานม ร้านอยู่ในสถานี Ueno ซื้อเสร็จเราก็กลับบ้านอีก 15 นาที ถึง Kawaguchi เข้าร้าน 100 yen แถวบ้านกันต่อ ซื้อตุ๊กตาพลังแสงแดด มา 10 ตัว ซื้อหมวกคลุมผม กับ ประแจไขแว่นตา วันพุธที่ 21 ธันวาคม 2016 วันนี้มีโปรแกรมไปดิสนีย์แลนด์ ป้าซิ่งกับดิสนีย์แลนด์ไปมา 30 ครั้งได้แล้ว ส่วนดิสนีย์ซี 17 ครั้ง มาคราวนี้เป็นเทศกาลวันคริสต์มาส ข้างในประดับสวยมาก ป้าซิ่งชอบเทศกาลนี้ ส่วนเจ๊หมียังไม่เคยเข้าเลย แต่ชีก็ไม่ได้คลั่งไคล้อะไรมากสักเท่าไหร่ ป้าซิ่งก็เลยตามใจ หรือ อยากจะเดินเล่นข้างนอกก็ได้ ก็มีห้าง IKSPIART ไปถ่ายรูปสวยๆมีมุมถ่ายเก๋ๆภายในก็ได้ ซึ่งห้างนี้ป้าซิ่งก็ไม่ได้เดินมานานแล้วเหมือนกันค่ะ เรานั่งรถไฟจากบ้านเรามาลงสถานีโตเกียว ช่วงที่เดินกำลังจะไปลงชั้นใต้ดินของสถานีโตเกียวเพื่อไปลงที่ Maihama ผ่านรูปเสด็จพระองค์ชายจิ๊กมี่ ของภูฐานและพระราชินี ภาพสวยดีค่ะ นั่งรถไฟไปถึงสถานี Maihama พาเจ๊หมี เดินออกมาทางขวามือ เพื่อไปช๊อปฯร้านโตเกียวดิสนีย์แลนด์ เจ๊ลูกหมีซื้อของไปฝากลูกหลาน มากมาย ส่วนป้าซิ่งซื้อแต่ตุ้มหูมิคกี้และมินนี่จูบกัน พอแร๊ะ ต่อจากนั้นเดินออกมาตรงห้างฯ IKSPIART หิวแล้วค่ะ แวะหาอะไรกิน ก็ได้ร้านสปาเก็ตตี้ สไตร์ญี่ปุ่น ชื่อร้าน Marecucina กินสปาเก็ตนี้หอยลายใส่ไข่ปลาคาเวียร์หรือ อิคุระ หาของหวานกินต่อชั้นใต้ดินของร้าน เจอะร้าน BAKE bara/picture/1484022589.jpg" target=_blank> เสร็จจากเที่ยวแถวสถานี ไมฮาม่า เราก็กลับมาโตเกียว เนื่องจากพรุ่งนี้จะกลับเมืองไทยแล้ว ป้าซิ่งอยากพาเจ๊ลูกหมีไปเดินต่อค่ะ จะพาเจ๊หมีไปเดินห้างที่ใหญ่ยักษ์ที่สุดของญี่ปุ่น พาไปเดินดูก็ยังดี เพราะเงินงบที่มาก็หมด แถมกดเงินจ่ายเพิ่ม แต่ห้ามหยุดค่ะ ลูบๆคลำๆ ไปดูก็ยังดี ส่วนป้าซิ่งจะไปซื้ออาหาร และ ยาต่อ ขนมอีกหน่อย อาหารสดบ้าง ผลไม้บ้าง สถานที่มาคือ ห้างอิออน Koshigaya-laketown เนื้อที่ 700,000 ตารางเมตร ที่ใหญ่ยักษ์กว่าห้างอิออนสาขานาริตะ อีกค่ะ มีเอ๊าท์เล็ทอีกต่างหาก แต่ไม่แนะนำเอ๊าท์เล็ทในญี่ปุ่น ซื้อกระเป๋าสะพายเล็กๆใบละพันกว่าบาท ให้เพื่อนเป็นของขวัญปีใหม่ สัญญาซื้อให้ 2 คน แป้งหมักชุปไก่ทอด ก้อนกระหรี่ญี่ปุ่น ชนิดเผ็กกลางๆ ก้อนแป้งโมจิ ไว้ย่างกินร้อนๆอร่อยดี ราเมงกระป๋อง ของขวัญในกระป๋องอะลูมิเนียมสีสวยๆจากร้านขนม Pekochan ซื้อหนวดปลาหมึกยักษ์ ทาโกะ กลับไทย ซื้อสตอเบอรี่ลูกใหญ่ๆกลับไทย ซื้อน้ำราดผักสลัด กับ น้ำมันงาญี่ปุ่นไปคลุกเคล้ากับผักต้มอร่อยดี วันพฤหัสที่ 22 ธันวาคม เดินทางไปสนามบินนาริตะ นั่งการบินไทย เครื่องออกที่ Terminal 1 กินที่ร้านนี้ประจำก่อนกลับเมืองไทยค่ะ ร้านอยู่ในโซน Narita shopping mall หน้าร้านมีร้าน Sanrio หรือร้านคิตตี้ค่ะ เจ๊หมีผ่านร้าน ยูนิโคล่ อีกแล้ว ให้ป้าซิ่งยืนรอก่อน ยืนๆรอ อ้าวเห็นเจ้าสิ่งนี้คือ มันคือหมอนค่ะ เอามือซุกยามมือหนาวได้ด้วย มีวิธีแสดงทำอยู่ตรงกระดาษ เลยต้องซื้อเพราะไม่ได้ตั้งใจ หลังจากผ่านกองตรวจคนเข้าเมือง ก็มีดิวตี้ฟรีอีก ซื้อมาถุงไม่ใหญ่มากค่ะ มาแกะดูว่ามีอะไรบ้าง เมื่อรอบก่อน ชอบเม็กมารอนของคิตตี้มากๆ มันเป็นแป้งที่นุ่มเนียนดีจริง มีไส้ช๊อคโกแล็ตด้วย ราคาถุงละ 800 yen บรรจุ 80 อัน เลยซื้อมา 5 ถุงเลย มาแจกเด็กๆ โดยแบ่งไปใส่ถุงย่อยๆให้คนละ 10 อันอิๆ ขนมแค๊กเกอร์รสชีส 53% ซื้อมา 1 กล่อง บรรจุ 10 ซองข้างใน แต่ร้านที่ขาย มีขายแยกเป็นซองๆด้วยนะคะ กูลิโกะรสเมลอนสีส้ม ภายในมี 15 แท่ง แต่ละแท่งบรรจุในถุงฟอยส์ต่ออัน น่ารักมาก ซื้อข้าวปั้น แพ็คหน้าตาสะสวย มาด้วย เผื่อไว้กินวันรุ่งขึ้น หรือวันต่อไปได้อีกวันค่ะ ดูวันเดือนปี หมดอายุได้ที่ซองนะคะ จบค่ะ   Create Date : 10 มกราคม 2560     Last Update : 10 มกราคม 2560 12:10:21 น. Counter : 2439 Pageviews.   Share Tweet

ไปเจดีย์แดง " Arakurayama sengen Park " ที่ Kawaguchiko ( 16/Dec./2016) มาญี่ปุ่นเที่ยวนี้ มีโปรแกรมมาเดินเล่นที่ Kawaguchiko อีกแล้ว วันที่ 16 ธันวาคม 2559 มาเที่ยวกับเจ๊ลูกหมี ได้จองตั๋วรถบัสขึ้นที่สถานี Shinjuku โดยทำการจองทางเว็ปล่วงหน้าไว้ 1 เดือน ทั้งขาไปและขากลับ ไปเช้าและกลับบ้านตอนเย็นในวันเดียวกัน ขาไป ไปตอน 07:45 น. ส่วนขากลับจองเวลา 18:10 น. ทำการจองไม่มีค่าใช้จ่ายแต่อย่างใด ปริ๊นท์แล้วเก็บไว้ พอถึงวันเดินทางให้มาก่อนเวลาล่วงหน้า 20 นาที เพื่อมาจ่ายตังค์และรับตั๋วจริงที่เคาน์เตอร์ขายตั๋วชั้น 4 สถานี Shinjuku อาคาร NewOman มาถึงสถานีรถไฟหกโมงครึ่งท้องฟ้าในฤดูหนาวของญี่ปุ่นยังมืดอยู่ ฆ่าเวลาถ่ายรูปเล่นไปพรางๆก่อนค่ะ ถ่ายกับเพนกวินสีดำ สัญญลักษณ์การ์ดรถไฟ Suica ร้านกาแฟหรูหราในสถานีชินจุกุ ยังไม่เปิดทำการค่ะ เขาเปิดตอน เจ็ดโมงครึ่งเช้า ซึ่งแน่นอน เราก็จวนจะได้เวลารถออกจากอู่แล้ว การมาเที่ยว Kawaguchiko ป้าซิ่งมากว่า 20 ครั้งแล้ว ตั้งแต่รถไฮเวย์บัส ขึ้นอีกฝั่งของสถานีชินจุกุย่านเครื่องไฟฟ้า ย้ายมาที่ชั้น 4 อาคาร NewOman ได้ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงในยุคภาษีขึ้น 8% รัฐบาลญี่ปุ่นพยายามไล่ๆปรับปรุงไปได้ทุกสถานี เพื่อประชาชนได้รับความสะดวกอย่างคุ้มค่าสมกับการจ่าย ไม่ใช่เสียภาษีแพงแต่ยังจะใช้นโยบายเดิมๆ ไปรับตั๋วและจ่ายตังค์สำหรับ 2 ที่นั่งทั้งไปและกลับ คนละ 3,500 yen หลังจากรับตั๋วรถบัสไปคาวะกุจิโกะ เป็นที่เรียบร้อย ยังพอมีเวลา ก็หากาแฟ, ขนม, ข้าวปั้น อะไรก็ได้เผื่อไว้กินบนรถ มีร้านสะดวกซื้อ Family mart อยู่ชั้นเดียวกับซื้อตั๋วรถบัส จุดสังเกตุอยู่ใกล้โซนล๊อคเกอร์ กาแฟใช้เครื่องจากประเทศเยอรมันนี ยี่ห้อ WMF จ่ายตังค์แล้วพนักงานจะให้แก้วกระดาษกันความร้อน สำหรับใส่น้ำกาแฟร้อนๆไปบริการด้วยตนเองค่ะ มีน้ำตาลทราย ,น้ำเชื่อม, ค๊อฟฟี่เมด ใช้ได้ตามอำเภอใจ เราดื่มกาแฟ แต่ก็ยังมีน้ำเปล่าพกไว้คนละขวด เมื่อกินอาหารอะไรเป็นที่เรียบร้อย เมื่อถึงเวลาขึ้นรถ พวกเราสองคนหลับเลยค่ะ กาแฟทำอะไรเราไม่ได้ เพราะเราเพิ่งมาจากเมืองไทยเมื่อคืนวาน แล้วเที่ยวงานวัดญี่ปุ่น จนมืดค่ำ กว่าจะหลับก็เที่ยงคืนกว่าแล้ว วันรุ่งขึ้นเพื่อมาคาวะกุจิโกะ นี่ก็ต้องตื่นเตรียมไว้ตีห้าเลยค่ะ แน่นอน ขึ้นรถหลับเหมือนปิดสวิตซ์ขั้วเดียวกัน เพราะใช้เวลาสองชั่วโมงกว่าจะถึง Kawaguchiko จวนใกล้ถึง Kawaguchiko แล้ว มองท้องฟ้า สว่างสีฟ้าสดใสมาก ก่อนที่จะถึงต้องผ่านสถานีรถบัส Fuji Q Highlandก่อน เคยมา Kawaguchiko 20 กว่าครั้ง เพิ่งเห็นฟูจิซังแบบเต็มตา ไม่มีเมฆหมอก มาบดบัง นับครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 ค่ะ ป้าซิ่งคาดคะเนว่า วันนี้ท้องฟ้าเป็นใจ เราไปขึ้นเจดีย์แดงกันดีกว่า ได้ถ่ายรูปสวยๆ ฟูจิซังก็งดงามแบบเป็นรูปร่างภูเขาไม่มีอะไรมาบดบัง ปรกติท้องฟ้าไม่ดีก็จะไปแต่ขึ้นรีโทรบัส ไปตามทะเลสาปทั้งสองแห่ง หลังๆไปแต่ Red line ส่วน Green line ป้าซิ่งไม่ค่อยชอบ น่าเบื่อ ป้าซิ่งชอบ Red line เพราะได้นั่งดูฟูจิซังป้ายหมายเลข 21 กินนั่นนี่ไปเรื่อยเปื่อยมองดูภูเขาฟูจิสวยๆอยู่ได้ทั้งวัน แม้มันจะมีเมฆมาบังก็อดทนดูต่อไปค่ะ แล้วก็ไปที่อื่นเช่น ป้ายหมายเลข 7 กระเช้าหมายเลข 10 และ Music forest เวลามีฤดูหน้าดอกกุหลาบเท่านั้น ดูรอบนอก ไม่เคยอยากจ่ายค่าผ่านประตูเข้าไปดูด้านในเลยสักครั้ง รู้แต่ว่าข้างในมีสวนสวยกว้างใหญ่ และมีปราสาทหลังใหญ่ และก่อนกลับเข้าโตเกียวมักจะไปลงออนเซนที่ Fujiyama มีเวลาไว้ซักสองชั่วโมงก่อนได้เวลารถบัสออก นี่คือเส้นทางเดินประจำที่ป้าซิ่งมา Kawaguchiko แต่วันนี้เจ๊ลูกหมีเพื่อนในพันทิปมาครั้งแรก โชคดีมากๆๆๆค่ะ ได้เห็นฟูจิเต็มๆสองลูกตาไม่มีอะไรมาบดบัง พร้อมกับท้องฟ้าที่มีสีฟ้า โอโซนเต็มพิกัดเลยล่ะค่ะ เลยต้องจัดเต็มพาไปเจดีย์แดง เตรียมซื้อตั๋วรถไฟไปและกลับ 600 yen ตั๋วรถไฟใบละ 300 yen ไปลงที่สถานี Shimo Yoshida ป้ายสถานีทำใหม่ เมื่อก่อนไม่มีภาษาไทยนะคะ ตอนนี้มี เผลอเข้าห้องน้ำก็ต้องตกกะใจค่ะ ในห้องน้ำก็มีภาคภาษาไทยด้วย เดินไปตามเส้นทางกันค่ะ เป้าหมายของเรา คือ Arakurayama Sengen Park ใช้เวลาเดินทางด้วยเท้าแค่ 20 นาทีเท่านั้นก็จะถึง เวลาที่เขาระบุ น่าจะเวลาถึงแค่ตีนเขาเท่านั้น ยังไม่ได้นับว่าต้องขึ้นบันไดไปอีก 400 ขั้น การขึ้นบันไดหลายขั้นมันเหนื่อยหอบนะ ถ้าก็อย่าไปเร่งรีบค่ะ เราเดินไป คุยกันไป พักตามขั้นบันไดไปเรื่อยๆ หันหลังกลับมาดูฟูจิซังเป็นพักๆ งามนะ ขึ้นไปยิ่งงาม หายเหนื่อยค่ะ วันนี้มีเพื่อนร่วมทางที่รู้จักกันตอนนั่งรถบัสแล้วแต่ไม่ได้คุย ก็ต้องมาคุยกันตอนมาเจอะกันที่ Kawaguchiko ป้าซิ่งได้ยินว่าเขาไม่เคยมาก็เลยแนะนำทาง และ ก็แนะนำไป Red line ด้วยค่ะ พอให้เขาถึงจุดหมายเลข 21 แล้วเราค่อยแยกไว้ก็ได้ค่ะ เขาอาจจะดื่มด่ำกันอีกนานล่ะคู่นี้ ชื่อ น้องโด่ง กับ น้องจอย และก็มีอีก 2 คน น่าจะเป็นคู่เกย์ ตอนแรกนึกว่าคนอินเดีย แต่เขาเป็นคนมาจากทางภาคใต้ ได้คุยกันตอนขึ้นไปเจดีย์แดงแล้ว ไม่ได้ถ่ายกับน้องเขามานะคะ ป้าซิ่งค่อนข้างเกร็งๆ ขึ้นมาเรื่อยๆก็เจอะน้องรุ่นนิสิตนักศึกษาไทย ประมาณ 5-6 คน มีแต่คนไทยที่มารึเปล่าเนี่ยเจดีย์แดง ก็ตั้งแต่ขึ้นมามีแต่คนญี่ปุ่นที่อาศัยแถวนี้ ซึ่งเขาจะมาวิ่งออกกำลังกายกันไม่มาก นอกนั้นนักท่องเที่ยวไทยทั้งนั้นเลยอ่ะ ว่าแล้วก็เดินขึ้นบันไดต่อไปอีกเรื่อยๆค่ะ มาถึงริมรั้วนี้สวยดีเหมือนกันค่ะ มาถึงลานเจดีย์แดงแล้วค่ะ มีลานดิน ที่ต้องเดินขึ้นไปอีกหน่อยค่ะ สู้ๆ อย่าแพ้เด็กอนุบาลกลุ่มนี้นะคะ คุณครูพาขึ้นมาก่อนหน้าเราอีก นั่งเล่นพักเหนื่อยให้หายหอบ แล้วก็ภ่ายรูปเล่น กับกลุ่มเพื่อนๆนักท่องเที่ยวไทยของเราไปค่ะ คุยกันไปคุยกันมา ก็ผลัดเปลี่ยนแก๊งค์กันถ่ายรูป รู้สึกมีความสุขกันทุกคนเลย เมื่อขึ้นมาบนนี้ได้สำเร็จค่ะ ก็อยู่แค่ไม่ถึงชั่วโมง แล้วก็ลงเขาเจดีย์แดงค่ะ เพราะต้องนั่งรถไฟย้อนกลับไปสถานี Kawaguchiko เพื่อไปนั่งรถรีโทรบัสเที่ยวไปตามจุดสวยๆกันต่อไปค่ะ =================================== ขี้เกียจทำบล๊อคซ้ำๆที่ไปแล้วค่ะ เพราะมีสถานที่ไปใน Kawaguchiko ครบหมดแล้วค่ะ เลยขอฝากรูปทริปเที่ยวกับเจ๊ลูกหมีไว้เป็นที่ระลึกในนี้หน่อย ตอนที่ไปอากาศอุณหภูมิ 1 องศาค่ะ ของประดิษฐ์อัฟเดทค่ะ กระเป๋าใส่เศษสตางค์รูปทรงภูเขาไฟฟูจิ แก้วพลาสติกชนิดหนาด้วยคุณภาพ มีลายภูเขาไฟฟูจิ อย่าลืมค่ะ มาคาวะกุจิโกะ ตรงสถานีรถไฟมีขนมโดราเอมอน เรียกขนมนี้ว่า โดรายากิ แต่เอกลักษณ์ของที่นี่คือ มีตราพิมพ์ตรงหน้าขนมเป็นภูเขาไฟฟูจิ หากินได้ที่โซนเคาน์เตอร์อาหารของสถานีรถไฟและรถบัสที่เดียวกันค่ะ   Create Date : 06 มกราคม 2560     Last Update : 9 มกราคม 2560 8:43:40 น. Counter : 3113 Pageviews.   Share Tweet

เดินทางไป " Takaragawa Onsen " ( 19-20 Dec.2016) ประเทศญี่ปุ่น ช่วงเดือนธันวาคม ถือว่าเข้าช่วงฤดูหนาวที่ญี่ปุ่น มันน่าไปออนเซนจริงๆเลย มาญี่ปุ่นรอบนี้มีเจ๊ลูกหมี เพื่อนในพันทิป อยากให้ป้าซิ่งแนะนำทางขึ้นรถไฟ ปรกติเจ๊ชอบมากับทัวร์ คราวนี้เจ๊เขาอยากให้ป้าซิ่งแนะนำทาง วิธีขึ้นรถไฟไปในสถานที่ต่างๆ เจ๊แกหัวไวและฉลาด รับรู้การสอนจากป้าซิ่งได้เร็วมาก จริงๆป้าซิ่งสอนคนนั่งรถไฟในญี่ปุ่นมาเยอะ เลยรู้จุดว่า การสอนวิธีขึ้นโดยใช้คำพูดง่ายๆและ แผนผังบนราง ป้ายบอกต่างๆ มันไปด้วยกันกันได้ และ การทรานซีทเปลี่ยนรถไฟ และมีสิ่งที่ต้องชี้บอกอยู่ตรงหน้า มันเป็นเรื่องง่ายมากค่ะ การเที่ยวรอบนี้กับเจ๊หมีในต่างประเทศเป็นครั้งแรก แต่ในเมืองไทย จะไปกันสมัยเล่นในพันทิปตามต่างจังหวัดมีบ้างค่ะ เลยรู้นิสัยกัน ป้าซิ่งจะเดินทางไปญี่ปุ่น เจ๊แกเลยขอตามมาด้วย ตามใจป้าซิ่งว่าจะไปไหน เจ๊ลูกหมีขอตามไปด้วยทุกแห่ง เพราะเจีมีโปรแกรมชีวิตอยากมาอยู่ญี่ปุ่นแบบวิถีชีวิตคนญี่ปุ่นค่ะ แถมอยากจะมาเช่าอยู่บ้านป้าซิ่งที่ญี่ปุ่นด้วย การเข้าประเทศญี่ปุ่นพำนัก 15 วัน เจ๊จะใช้ให้หมดในอนาคต แต่ตอนนี้ป้าซิ่งมาญี่ปุ่น ก็เอาแค่อาทิตย์เดียวพอนะคะ เพราะป้าซิ่งชอบเมืองไทยมากกว่า แต่มีบ้านพักที่ญี่ปุน เลยให้เจ๊ลูกหมีเช่าวันละ 1,500 บาทต่อคืน ถ้าจ่ายเงินญี่ปุ่นขอ 5,000 yen ต่อคืน ขอเป็นตัวเลขที่คิดกันง่ายๆลงท้ายด้วยเลข 0 ล่ะกันค่ะ การมาเที่ยวออนเซน เป็นอะไรที่ป้าซิ่งชอบมากๆค่ะ ที่ " Takaragawa Onsen " เป็นอะไรที่ป้าซิ่งอยากมาก แต่ไม่มาออนเซนคนเดียวแล้ว มันไม่สนุก มันเหงา ต้องมีเพื่อนมาด้วยดีกว่า อย่างน้อยเริ่มตั้งแต่เดินทางด้วยรถไฟ กินข้าวในห้อง ลงแช่ออนเซนก็มีเพื่อนล่ะ แต่สิ่งที่สำคัญเจ๊ลูกหมีมีตังค์ง่ะ อยากลองออนเซนลงกับป้าซิ่งสักครั้ง เพราะเคยไปทัวร์เจ๊ไม่กล้าลง เพราะไม่รู้จะทำอย่างไรเมื่ออยู่ในออนเซน มีป้าซิ่งสอนให้หมดทุกอย่าง แกเลยหายห่วง แต่อยากบอกว่าหลังจากที่เจ๊แกได้ลง เจ๊ติดใจและประทับใจมาก สิ่งแรกอย่าไปตื่นเต้นกับการแก้ผ้ามาก เราต้องทำใจ สิ่งที่ได้เห็นรูปร่างเป็นเรื่องของธรรมชาติ นะคะ ส่วนป้าซิ่งก็ต้องออกตังค์เองนะคะ ไม่ได้ขอเจ๊หมี แค่ดีใจที่ความฝันเป็นจริงแล้วเท่านั้นค่ะ ค่าที่พัก เราเลือกห้องแบบมีอาหารเย็นเสิร์ฟถึงห้องพัก มีห้องน้ำ ห้องอาบน้ำ ภายในห้องพัก ห้องกว้างใหญ่ดี ราคาอยู่ที่ 33,000 yenต่อคืน เราก็มาหารกันค่ะ คนละ 16,500 yen อาหารเช้าเป็นบุฟเฟ่ย์ลงไปกินชั้น 1 มีห้องพักลักษณะแบบไม่มีห้องอาบน้ำ ก็จะได้ราคาถูกลงมาอีกค่ะ แล้ววันหน้าจะมาพักแบบห้องไม่มีห้องอาบน้ำดีกว่า คิดแล้วคือ ไปอาบน้ำที่ออนเซนก็ได้ แต่จะไม่มีคนมาเสิร์ฟอาหารมื้อเย็นที่ห้องพัก ต้องไปกินที่ห้องอาหารชั้นล่างค่ะ อาหารเช้าเป็นบุฟเฟ่ย์ทานที่เดียวกันค่ะ การเดินทางเราเริ่มมาขึ้นรถไฟ ชินคังเซน ที่สถานีรถไฟ Ueno ป้าซิ่งได้ทำการจองซื้อตั๋วเตรียมไว้นานแล้วค่ะ ค่ารถไฟจริงๆไม่ได้แพงมาก แต่ทำเรื่องจองที่นั่งให้ได้แน่นอน เลยแพงขึ้นมาค่ะ รถไฟเปลั่ยนวันและเวลาได้ถ้ามีที่นั่งนะคะ รถไฟชินกังเซนขึ้นที่สถานี Ueno ไปลงที่ Jomo-kogen ใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมง เราไปกันวันที่ 19 ธันวาคม 2016 ด้วยรถไฟชื่อ Max Toki 315 นั่งรถไฟชั้นที่ 2 (รถไฟมีสองชั้นค่ะ) นั่งโบกี้ที่ 5 ที่นั่ง 26 E ออกจากสถานีอุเอะโนเวลา 10:22 น. ถึงสถานี Jomo-kogen เวลา 11:22 น. พวกเราเห็นทางไปแล้ว แต่ยังไม่ได้กินอะไรมา แถมดันมาก่อนเป็นชั่วโมง จะไปซื้อโอเบนโตะกินบนรถไฟ ก็ไม่เอาง่ะ เพราะอีกนานกว่าจะได้นั่งรถไฟ เลยหาอะไรกินกันก่อนดีกว่า เลยเข้าร้านกาแฟและอาหารเช้า ตำแหน่งร้านอยู่ไม่ไกลจากทางเข้าที่หยอดตั๋วนั่งชินกังเซนด้วยค่ะ กินเสร็จยังมีเวลาเหลือเฝือค่ะ นั่งเล่นไวไฟกันต่อไป รอได้เวลาอีกเป็นครึ่งชั่วโมง แล้วลงไปที่ชั้นล่างสุดของอาคาร ไปที่ราง 19 เพราะรถไฟแม๊กซ์โตกิ 315 จะมาที่รางนี้ค่ะ ระหว่างทางเดินและบนรางก็จะมีโอเบนโตะขายอยู่หลายร้าน พร้อมทั้งร้านสะดวกซื้อเล็กๆบนอาคารและชานชาลา ตรงชานชาลามีเลขโบกี้รถไฟบอก น้ำดื่มช่วงฤดูเทศกาลคริสต์มาส รถไฟมาแล้ว ก็ขึ้นไปตามที่นั่ง ของเราต้องขึ้นบันไดไปอีกเพราะอยู่ชั้นที่ 2 ถ้าอยากเห็นฟูจิซัง ในระยะไกลหน่อยแต่ก็สามารถเห็นได้ ต้องนั่งฝั่งซ้ายมือค่ะ แล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง ส่วนขากลับอยากเห็นฟูจิซัง ก็ต้องนั่งฝั่งขวามือค่ะ รถไฟมีจอดระหว่างทาง ก็จะมีเสียงบอก และ มีตัวหนังสือวิ่งไฟฟ้าบนหน้าจอของรถไฟชินกังเซน ถึงแล้วค่ะ สถานีรถไฟ Jomo-kogen เดินออกมาตรง Information มีแนะนำสถานที่เที่ยวในเมือง มินากามิ เป็นภาคภาษาไทยด้วยนะคะ เจอะคนไทยมาด้วยกันอีก 2 คนเป็นผู้หญิงเช่นกัน คุยกันถูกคอ แถมจะไปพักออนเซนเดียวกันด้วย ต้องนั่งรถตู้บริการฟรีจากโรงแรมเที่ยวบ่ายโมงเหมือนกัน มีเวลาอีกนานกว่าจะมา เลยไปหามื้อกลางวันกินด้วยกันค่ะ หน้าสถานีรถไฟ เดินออกมาไม่ไกลมีร้าน โซบะกับอูด้ง เราเดินไปกินพร้อมกันค่ะ ไม่รู่หรอกว่าร้านไหนอร่อยหรือไม่ แต่มาญี่ปุ่นก็อยากกินอาหารแนวพื้นเมืองของเขาล่ะกันค่ะ หน้าร้านเขาก็มีผลหมาก ลูกพลับแห้ง และ ลูกแปะก๊วย ขาย เอาความซื่อสัตย์วางใจ โดยให้ลูกค้าหยอดเหรียญใส่กล่องเมื่อต้องการของ มีราคาบอกเสร็จสรรพ์ค่ะ บรรยากาศภายในร้าน เป็นสไตร์ญี่ปุ่น ถูกใจจริงๆเชียวค่ะ เดินเข้าไปก็ต้องถอดรองเท้าใกล้ๆที่นั่งทานอาหาร แบบขันโตก บางส่วนเป็นโต๊ะเก้าอี้ ตามด้วย ชาร้อนๆและเมนูอาหารค่ะ สั่งไปแล้ว รอแป๊บ ก็สักพักใหญ่ล่ะค่ะ มีคนมาเสิร์ฟอาหารตามที่ต้องการแล้ว ของป้าซิ่งเป็น อูด้ง คนเดียว ส่วนอีก 3 คนกินแบบเดียวกันคือ หน้าเทมปุระ ชำระค่าอาหารราคา 800-1,000 yenต่อชามค่ะ ได้เวลาตามนัดขึ้นรถตู้ไป " Takaragawa Onsen " แล้วค่ะ มีรถตู้รับและส่งฟรี เพื่อพาไปยังสถานที่ด้วยระยะเวลา 50 นาที มาช่วงนี้เผอิญมีหิมะที่ตกไปแล้ว ยังคงเหลือซากหิมะให้เราดูได้บ้าง รถมาจอดรอรับลูกค้า มีประมาณ 3 คันได้ ลูกค้าส่วนใหญ่จะเป็นคนญี่ปุ่น คนไทย และ คนต่างชาติพวกฝรั่ง เกาหลี ประมาณนั้นค่ะ เมื่อไปถึงที่ออนเซนก็ทำการเช็คอิน และ เลือกชุดยูกะตะและชุดคอกระเช้ายาวถึงเข่าสำหรับผู้หญิง เพราะมีบ่อแร่บ้างส่วนเป็นส่วนรวมคือลงแช่ได้ทั้งผู้ชายและผู้หญิง ส่วนบล๊อคบรรยากาศภายในที่พัก Takaragawa Onsen ป้าซิ่งขยายบล๊อคให้อีกบล๊อคต่างหากแล้วนะคะ อยู่บล๊อคล่างถัดไปค่ะ ส่วนเรื่องอาหารการกินของออนเซนแห่งนี้ รอไปอีกหน่อยนะคะ ขอเวลาย่อรูปก่อนค่ะ ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ อ๋อ บอกขากลับ ป้าซิ่งจองตั๋วรถไฟรอบบ่ายโมง เพราะกลัวสถานการณ์การเดินทางออกจากที่พัก ถ้ามีหิมะลงจะออกมาช้า เลยจองไปตอนบ่ายโมง แต่ตอนออกมาถึงไม่มีปัญหาอะไรมาก มาถึงสถานีรถไฟเร็ว เลยทำการเปลี่ยนตั๋วให้ได้กลับเร็วขึ้นค่ะ เลยได้รอบรถไฟจาก Jomo-kogen 10:30 ไปถึงสถานี Ueno เวลา 11:54 น. ด้วยรถไฟสาย Max Tanigawa 408 ขึ้นนั่งที่ชั้นที่ 2 โบกี้ 6 ที่นั่ง 30 B วันที่ 20 ธันวาคม 2016   Create Date : 01 มกราคม 2560     Last Update : 2 มกราคม 2560 7:17:22 น. Counter : 4751 Pageviews.   Share Tweet