 |
|
พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติบ้านเชียง จ.อุดรธานี
ขากลับจากลาว แล้วพักอีกคืนที่หนองคาย ขากลับเข้ากรุงเทพฯต้องขับรถผ่านอุดรธานี ใช้ทางหลวงหมายเลข 2 เลยแวะเข้าไปดูหม้อปั้นของบ้านเชียง อยู่ที่ถนนหนองเม็กซ์
เคยเรียนตอนสมัยเด็กๆ แต่ไม่เคยสัมผัสกับของจริงเลย ผ่านจังหวัดเมืองมรดกโลกศิลปะโบราณคดี แบบนี้ต้องไปดูให้เห็นกับตา แม้จะเป็นวันที่ฝนตกกระหน่ำด้วยพายุมรกต ก็ยังดิ้นรนหาที่เน้อ
เข้าไปดูคนเดียว พ่อกับลูกไม่เข้าไปดูด้วย พ่อบ้านเป็นคนต่างชาติเห็นราคาค่าผ่านประตูทีไรหัวเสียแถมบ่นประจำค่ะ (คนไทย 30 บาท คนต่างชาติ 150 บาท) แต่ก็ยินดีรอด้านนอกเสมอ หากข้าพเจ้าอยากจะเข้าไปดู
หลักกิโลเมตรใหญ่มาก ออกจากหนองคายเพื่อไปอุดร แต่ก็ยังเล็กกว่าที่จังหวัดเลย






เห็นตู้โทรศัพท์สาธารณะของจังหวัดอุดรฯ ที่มีศิลปะลวดลาย สีสรรค์สดใส บอกเล่าสถานที่และสิ่งสำคัญของจังหวัด


การเข้าไปชมเป็นห้องแอร์เย็นสบาย มีประตูเข้าชม 7 ห้องด้วยกัน ห้องแรกก็บ่งบอกถึงความเป็นมา เดินไปอ่านไปดูฝาไม้ถักทอไปเรื่อยๆ


พอห้องต่อมาก็ไม่ได้จดจำแล้วว่าเป็นห้องที่เท่าไหร่ เมื่อเห็นโครงกระดูกพร้อมบรรยากาศที่น่าวังเวง มีคนเดินไม่กี่คน ช่วงที่เราเดินอยู่คนเดียวน่าขนลุกมากอยู่เหมือนกัน เล่นเก็บเอาไปคิดเสียหลายวันกับคนบ้านเชียงสมัยเมื่อ 5,000-7,000 ปีที่แล้ว เห็นภาพวาดก็ไม่ต้องอ่านแล้ว ทั้งที่มีทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษให้อ่าน สมัยนั้นเมื่อเวลาคนเสียชีวิตลงทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ก็จะไม่เผากัน เอาหม้อปั้นทับถมบนลำตัว เลยมีโครงกระดูกที่ขุดเจอะ และหม้อปั้นที่แตกอยู่เป็นจำนวนมากหลาย รวมด้วยเครื่องประดับทองสำริด กำไลแบบต่างๆบนตัวศพ

















เดินออกมาด้านหน้าพิพิธภัณฑสถานบ้านเชียง เพิ่งสังเกตุได้จากรูปว่ามีลวดลายวนๆวงๆสีแดงบนพื้นด้วย ด้านนอกจะมีร้านค้าอยู่ไม่กี่ร้าน ส่วนพ่อบ้านไม่ได้เข้าชมแต่ก็ชอบรูปทรงและลวดลายของหม้อปั้น พี่ท่านเข้าไปสำรวจก่อนป้าซิ่งอีกค่ะ
ซื้อหม้อใหญ่พอสมควรกับบ้านมาหนึ่งหม้อราคา 450 บาทต่อได้ราคา 400 มีตะแกงเหล็กเป็นฐานรองให้เสร็จเรียบร้อย มาตั้งไว้มุมห้อง ใส่ดอกไม้แห้งที่ซื้อมาจากเชียงใหม่เมื่อ 2 ปีที่แล้ว เก็บไว้นานมากเพิ่งได้มีโอกาสแกะออกมาใช้เพื่อหม้อปั้นใบนี้







ใบนี้ที่ถูกเลือกมาตั้งไว้ที่บ้านค่ะ

Create Date : 20 สิงหาคม 2552 |
Last Update : 20 สิงหาคม 2552 20:05:30 น. |
|
0 comments
|
Counter : 8303 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
 |