เล่ห์วารี / สลิลา  เล่ห์วารี โดย สลิลา อันที่จริงคำโปรยท้ายเล่มยังไม่ชวนให้อยากอ่านเท่าไหร่ เพราะไม่นิยมแนวนางเอกกลับมาล้างแค้น (อนุญาตให้พระเอกล้างแค้นได้ แต่นางเอกห้ามค่ะ ไม่งาม สองมาตรฐานเล็กน้อย >//<) แต่เห็นคู่พระนางถูกเปรียบเปรยเป็น “ช้างเผือกตัวผู้” กับ “ช้างดำตัวเมีย” แล้วแอบน่ารักดี ใครหนอช่างเรียก ประกอบกับเคยอ่านงานเขียนก่อนหน้าแล้วชอบ ก็คิดว่าถึงแม้ไม่ใช่แนวโปรดก็น่าจะลองอ่านดู ชีวิตของสลิลหรือหนูหลิน แม่ช้างดำตัวเมียแอบน่าสงสารน่าน้อยใจค่ะ เพียงเพราะเป็นคนอ้วนและผิวดำเลยกลายเป็นตัวตลกในหมู่เพื่อนๆ ตลอด ที่ร้ายสุดถูกหลอกใช้เป็นเครื่องมือในการพิสูจน์รักแท้ อ่านแล้วรู้สึกเจ็บใจแทน อดสงสัยไม่ได้ว่าเพื่อนที่ไหนทำกันถึงขนาดนี้ จะมีก็แต่นายศราหรืออ้อ พ่อช้างเผือกตัวผู้ที่คอยปลอบใจ และอยู่เคียงข้างเธอเสมอ แต่ก็ถูกเพื่อนๆล้อเลียนอีกนั่นแหละว่าเป็นช้างสองเชือกอยู่ด้วยกัน! อยากนึกภาพออกเหลือเกินว่าพระนางคู่นี้หุ่นไซส์ประมาณไหน แต่นักเขียนก็ไม่ได้บอกไว้ ไม่เป็นไร จิ้นเอาเอง T^T พอโดนล้อแบบนี้หนูหลินไม่รู้จะโกรธใครสุดท้ายก็มาลงที่นายอ้อ พ่อช้างตัวผู้ผู้แสนดีก็เป็นฝ่ายยอมเธออยู่นั่นเอง สำหรับสลิลแล้ว นายศราคงเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวที่ไปมาหาสู่บ้านช่องกันประจำ เพราะพ่อแม่เป็นเพื่อนกัน ทำธุรกิจร่วมกัน เลยคลุกคลีตีโมงกันมาแต่เด็ก กระทั่งเกิดเหตุการณ์พลิกผันพ่อของสลิลฆ่าตัวตายเนื่องจากถูกพ่อของศราโกงบริษัทไป จากนั้นไม่นานแม่ของเธอที่ร่างกายอ่อนแออยู่แล้วเสียชีวิตลงอีกคน เรียกว่าเพียงชั่วระยะเวลาไม่นานหนูหลินสูญสิ้นทุกอย่าง แม้นายอ้อจะพยายามช่วยเจรจากับพ่อแม่ของเขาแต่ก็ไม่ได้ผล หนูหลินโกรธแค้นทุกคนและตัดสินใจทิ้งเมืองไทยไปอยู่กับคุณป้าที่อเมริกา แต่ตอนนั้นเองก็มีคนยื่นมือเข้ามาขวาง ลักพาตัวเธอไปอยู่เรือนวารี ที่เรือนวารี สลิลต้องเขาคอร์สลดความอ้วนอย่างหนัก ออกกำลังกาย งดอาหารไขมันสูง ดูแลผิวพรรณและบุคลิกภาพ ปรับเปลี่ยนทุกอย่างให้กลายเป็นคนใหม่เพื่อกลับไปล้างแค้นทุกคนที่เคยทำร้ายเธอ และวันนั้นก็มาถึงสลิลปรากฏตัวท่ามกลางเพื่อนเก่าในฐานะ “แองจี้” อ้างชื่อญาติผู้พี่ของเธอที่อยู่อเมริกา แน่นอนว่าเธอสวยจนใครๆต้องเหลียวหลัง การล้างแค้นของเธอเริ่มต้นขึ้น ไล่เรียงทีละคนตั้งแต่ผองเพื่อนไปจนถึงครอบครัวของศรา ที่ตอนนี้กลายเป็นหนุ่มนักเรียนนอกหล่อเฟี้ยว และมีหรือที่แองจี้จะรอดพ้นสายตาของศราที่รู้จักหนูหลินของเขาดีที่สุด! งานนี้ก็คอยลุ้นว่านางเอกจะล้างแค้นสำเร็จหรือโดนจับได้เสียก่อน ส่วนตัวมีบ้างที่อ่านๆไปแล้วขัดกับความรู้สึก อย่างจู่ๆก็มีใครไม่รู้ยื่นมือมาช่วยนางเอกล้างแค้น แต่คนเขียนคงตั้งใจกั๊กไว้เพราะกว่าความจะมาเฉลยก็ล่อไปท้ายเล่ม เล่นเอาติดลบอยู่นาน หรือการล้างแค้นของนางเอกที่รู้สึกว่าร้ายกาจจัง (บอกแล้วไม่นิยมแนวนางเอกเป็นฝ่ายล้างแค้น -*-) แต่จุดที่ชอบก็ตรงที่พระเอกรักนางเอกมาก ถึงกับย้ายออกจากบ้านเพราะโกรธและเสียใจในการกระทำของพ่อตนเองที่ทำร้ายครอบครัวนางเอก และก็รักมั่นคงมากด้วยเพราะแม้จะขาดการติดต่อกันไปเป็นปีๆก็ยังเฝ้ารักอยู่นั่น และความสนุกก็อยู่ตรงที่พระเอกคอยไล่จับผิดนางเอก เพราะดันมาอยู่คอนโดเดียวกัน นายศราคอยเฝ้าแต่ถามหาสลิลของเขากับแองจี้ ขอที่อยู่เบอร์โทรศัพท์เพราะอยากติดต่อ แม้จะบอกตัวเองว่าเขารักสลิลและไม่ได้สนใจผู้หญิงหน้าตาสะสวยที่คล้ายกับสลิลคนนี้ แต่ด้วยความหมั่นไส้หมั่นเขี้ยวหรืออะไรก็แล้วแต่ก็ยังเกิดอาการสปาร์คระหว่างเขากับแองจี้อยู่เรื่อย >//<   Create Date : 26 ธันวาคม 2555     4 comment Last Update : 26 ธันวาคม 2555 13:27:24 น.     Counter : 4501 Pageviews.   Share Tweet

ใยรักพันใจ / ดังปัณณ์ ใยรักพันใจ โดย ดังปัณณ์ แม้นิยายในกองดองจะทะลักล้นมากแค่ไหน แต่คำโปรยบิ๊วๆ เข้าทางแนวโปรดก็ทำลายความตั้งใจในการหยุดซื้อนิยายอีกจนได้ T^T “ใยรักพันใจ” คุณทำสำเร็จแล้วค่า (อ๊า...) สำหรับเพื่อนๆ ที่ชื่นชอบนิยายแนวรักฝังใจ หรือแนวแอบรัก เลเวลกำลังอบอุ่นน่ารัก เรียกรอยยิ้มเป็นพักๆ แต่ก็ไม่ทิ้งอารมณ์ดราม่า เลเวลกำลังกลมกล่อม เรียกความสะเทือนซางนิดๆ ให้ไม่ขาดรสชาติ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งแพ้ทางเด็กหนุ่มเป็นพิเศษ ขอแนะนำเรื่องนี้เลย ^__^ นานน้านนนจะเจอนิยายน่ารัก อ่านแล้วฟีลกู้ดที่ไม่รู้สึกเบื่อไปซะก่อน เรื่องราวของคุณากร หรือกุล ที่แอบหลงรักหัสดิน หรือ ‘นายช้างบ้า’ หนุ่มน้อยปากเสียข้างบ้านที่ขยันเรียกเธอว่า ‘ป้ากุล’ ต้องยกนิ้วให้ มันยากและทรมานที่ต้องปกปิดความรู้สึกที่มีต่อชายหนุ่มช่างกวนที่เห็นเธอเป็นเพียงเพื่อนข้างบ้าน แถมยังมีสาวน้อยสาวใหญ่ตามเป็นพรวน แล้วไหนจะอดีตภรรยาของเขาที่หย่าขาดจากกันไปแล้วกลับมาขอคืนดีอีก งานนี้เธอคงได้แต่ทำใจ ห้ามคิดเป็นอื่น แม้เขาจะขยันโผล่มาป้วนเปี้ยนในบ้านให้เห็นหน้า ยั่วโมโห ยวนประสาท ยุ่งวุ่นวายกับเธออยู่ตลอด แถมยังชอบเอาเธอเป็นไม้กันหมาด้วยก็ตาม แต่ใช่ว่าเธอจะไม่มีหนุ่มๆ เข้ามาให้เลือก อย่างบอสหนุ่มลูกครึ่งไฮโปรไฟล์ที่คุณแม่เชียร์สุดชีวิต แต่เมื่อไม่ใช่นายช้างบ้าข้างบ้าน เธอก็ทำใจให้รักไม่ได้ >//< ฟากนายช้างเองก็ตั้งใจแล้วว่าจะสารภาพรักกับกุล หญิงสาวที่ตนแอบหลงรักมานานเสียที หลังจากต้องยอมแต่งงานกับหญิงสาวที่มารดาหามาให้จนชีวิตคู่ล้มเหลวลง ส่วนหนึ่งคงเป็นเพราะเขาเองที่เฉยชากับภรรยา แต่ต่อจากนี้ไปมารดาของเขาสัญญาแล้วว่าจะให้อิสระในเรื่องความรัก เขาก็ขอเดินหน้าเต็มที ยิ่งได้แรงเชียร์ทั้งจากพี่ชายของกุล และผองเพื่อน แต่อุปสรรครอบตัวก็เยอะเหลือเกิน กว่าจะลงเอยกันได้ก็เล่นให้คนอ่านต้องลุ้นต้องใจหายใจคว่ำอยู่หลายตลบ และป้ากุลของเราก็ไม่ดราม่าแอ๊คมากให้ยืดเยื้อ เมื่อนายช้างเปิดใจเธอก็สารภาพว่ารักเขาเช่นกัน เนื้อเรื่องกำลังหวานแหววได้ทีดำเนินไปอีกม้วนเดียวก็จะจบแล้ว แต่จู่ๆ ก็เกิดอาการดราม่าของแท้!! เมื่อนายช้างบ้าเกิดบ้า..เอ้ย..เกิดความจำเป็นต้องแต่งงานกับอดีตภรรยาอีกครั้ง รู้ทั้งรู้ว่าเนื้อเรื่องก็ดราม่าไปอย่างงั้นเอง สุดท้ายแล้วพระนางย่อมต้องคู่กัน แต่ก็ยังอุตส่าห์อิน สะเทือนใจแทนนางเอก -*- แอบด่านายช้างบ้างี่เง่าไปด้วย งานนี้คนอ่านไม่ปลื้มนะคะ เป็นพระเอกเนี่ย ดีกับนางเอกก็พอ ไม่ต้องดีกับผู้หญิงทุกคนในเรื่องก็ด้ายยยยยยยยยย ปล. ประเด็นการดราม่าช็อตสุดท้ายนี่อยากให้ป้ากุลเอาคืนนายช้างบ้าหนักๆเลย แต่สุดท้ายก็รอดตัวไป ปลล. ขณะพิมพ์รีวิวนิยายเรื่องนี้ก็เผลออมยิ้มไปด้วยตลอดอย่างไม่รู้ตัว จนกระทั่งรู้สึกเมื่อยหน้า! (เอิ่ม...) ปลลล. แบบว่า...ถ้าเจอชื่อ ‘กร’ หลุดมาในหนังสือ เข้าใจว่าหมายถึง ‘กุล’ นางเอกของเรื่องนี่แหละ มิใช่ตัวละครใหม่แต่อย่างใด เราเข้าใจถูกใช่ไหมคะ ใครก็ได้ตอบที -_-"   Create Date : 08 ธันวาคม 2555     8 comment Last Update : 8 ธันวาคม 2555 19:50:21 น.     Counter : 3175 Pageviews.   Share Tweet

นิราศกระป๋อหลอ / เชิญอักษร นิราศกระป๋อหลอ โดย เชิญอักษร “นิราศ” ชื่อก็บ่งบอกแล้วว่านิยายเรื่องนี้พาเที่ยวแน่นอน แต่ที่พ่วงคำว่า “กระป๋อหลอ” เข้าไปด้วยเห็นจะเป็นเพราะแผนการท่องเที่ยวที่สหรัฐฯ ของฝน นางเอกของเรื่องนั้นช่างหละหลวมและชวนปวดหัวนัก อะไรต่อมิอะไรไม่เป็นไปตามแผนเอาซะเลย เริ่มตั้งแต่ตีตั๋วไปลงผิดสนามบิน (!?!) นั่นก็แย่พอแล้ว เธอยังอาจหาญตกเครื่องระหว่างเปลี่ยนเครื่องที่สนามบินอีก! งานนี้คนที่เดือดร้อนไม่เพียงแต่เป็นพี่ฝัน พี่ชายของเธอ แต่ยังรวมถึงนายแป้ง รูมเมทของพี่ชายด้วย ไหนนายแป้งจะต้องเป็นคนขับรถไปรับเธอที่สนามบินแล้ว เขายังต้องยอมเนรเทศตัวเองไปพักที่อื่นเพื่อให้น้องสาวของเพื่อนยึดห้องนอนเขาเป็นที่พักชั่วคราว และยังต้องปะมือกับผู้หญิงดื้อด้าน ไม่มีแก่นสาร หาความน่ารักไม่ได้คนนี้อีกในการพาเที่ยว เพราะนายฝันเกิดปวดท้องเนื่องจากอาหารเป็นพิษ เขาเลยต้องอาสาพาน้องสาวของหมอนั่นเที่ยวอย่างเลี่ยงไม่ได้ การท่องเที่ยวชนิดล่มหัวจมท้ายของคู่กัดระหว่างฝนกับนายแป้งจึงเริ่มต้นขึ้น :) ตามหาซื้องานของคุณเชิญอักษรมานานมากกก ดีใจจนบอกไม่ถูกเลยค่ะที่เจอนิยายเรื่องนี้ในงานหนังสือ (ที่จริงยังได้ของคุณเชิญอักษรมาอีก 3 เรื่องด้วย) พออ่านจบก็รู้สึกเสียดายมากที่วันนั้นน่าจะซื้อมาสักสองเล่ม ไหนๆราคาก็ไม่แพง เอาไว้อ่านกับเอาไว้เก็บ ถือเป็นหนึ่งในนิยายพาเที่ยวที่ชอบที่สุดเลยค่ะ เล่มเล็กๆบางๆ แต่อ่านเพลินกับบทสนทนา การต่อปากต่อคำของพระนางดี ฝนนางเอกของเรื่องมีอคติกับนายแป้งตั้งแต่เริ่มแรก จะทำอะไรเลยขอให้ได้ต่อต้านเขาสักนิดถึงจะเป็นสุข แต่ก็มีมุมน่ารักๆในแบบของเธอ ส่วนนายแป้งก็จะแนวสุภาพบุรุษ มาดนิ่งๆแต่ปากร้าย แต่ในขณะเดียวกันก็ให้ความรู้สึกอบอุ่น อยู่ด้วยแล้วอุ่นใจอย่าบอกใคร แต่เรื่องนี้อ่านแล้วแอบงงนิดๆอยู่อย่างเดียวว่าพระนางไปรักกันตอนไหน แถมพอจะรักกันดันกลับมาทะเลาะกันอีก คราวนี้พอจะพูดคุยกันทีเลยประชดกันใหญ่ เอ้า! แต่ก็สนุกไปอีกแบบ   Create Date : 11 พฤศจิกายน 2555     11 comment Last Update : 11 พฤศจิกายน 2555 0:49:53 น.     Counter : 2087 Pageviews.   Share Tweet

รอยกุหลาบ / เจติยา รอยกุหลาบ โดย เจติยา เป็นนิยายที่หยิบขึ้นมาเป็นเล่มแรกจากกองหนังสือที่ได้จากงานหนังสือที่ผ่านมาค่ะ คุณเจติยาไม่ทำให้ผิดหวังตามเคย เรื่องนี้พระนางต่างชอบกันมาตั้งแต่สมัยเรียน (เข้าข่ายแนวโปรดอีกแล้ว >//<) ยิ่งอ่านก็ยิ่งไม่อยากให้จบ สนุกตั้งแต่หน้าแรกยันหน้าสุดท้าย นายโดมรักโรสมากกก รักมาตลอด เวลาโกรธก็หน้ามืดตามัวรักแบบโหดๆหน่อย แต่เวลาดีก็โคตรน่ารัก เป็นห่วงเป็นยัยโรสที่สุด  ความสัมพันธ์ของพระนางเริ่มตั้งแต่สมัยม.ปลาย นายโดมเป็นหัวโจก อันธพาล เกกมะเหรกที่หลงเข้ามาอยู่ห้องคิง (แต่มีเหตุผลว่าแท้จริงแล้วเขาไม่ใช่คนแบบนั้น) ส่วนโรสก็เป็นหัวหน้าห้องคิง เป็นนักเรียนตัวอย่างจนได้ฉายาว่าคุณนายโรส เธอมีหน้าที่คอยติว คอยทบทวนบทเรียนให้นายโดมหัวโจก (กรี๊ดดดดดด) ทบทวนกันไปทบทวนกันมา มองตากันไปมองตากันมาก็ต่างแอบชอบกัน โรสพยายามดึงให้โดมอยู่ในกรอบที่เธอคิดว่าดีสำหรับตัวเขาในอนาคต แต่โดมกลับเลือกทางเดินของเขาเองซึ่งสักวันจะพิสูจน์ให้เห็นทุกคนเห็นว่าเขาก็สามารถทำได้ หลายปีผ่านไปโดมและโรสได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในงานเลี้ยงรุ่น นายโดมเปิดตัวด้วยลุคดิบเถื่อน เดินเข้ามารับรางวัลศิษย์เก่าดีเด่น (!?!) แน่นอนว่าเป็นที่น่าหมั่นไส้ในสายตาของโรสที่สุด จากนั้นฉากไหนพระนางเจอกันเป็นได้ฟาดฟันโต้เถียงกันตลอด หลายครั้งก็เค้นเอาความหลังครั้งเก่าก่อนมาทวงถามคำตอบ >//< (ตอนนั้นปากแข็งใส่กันนัก) อ่านแล้วทั้งสนุกทั้งเพลิน โดมกับโรสต่างรู้ทันกันตลอด โดมรู้ใจโรสที่สุดว่าเธอคิดยังไงและจะทำอะไรต่อ จนโรสได้แต่โกรธขึง แต่ก็ไม่ขอน้อยหน้า เพราะเธอก็เดาทางโดมได้ตลอดเช่นกัน แม้ต่างจะมีใจให้กันแต่เพราะปากแข็งทั้งคู่ เรื่องเลยยืดยาวไปหลายปี มีเด็กน้อยโผล่มาคน *_* (ดราม่าได้อีก!!) กว่าจะลงเอยกันได้ก็จิกหมอนขาดไปหลายใบ -*- เรื่องนี้อ่านแล้วได้ทุกอารมณ์ค่ะ ทั้งสนุก ทั้งซึ้งกับความรักของโดมและโรส ทั้งลุ้น บีบคั้นหัวใจน่าดู แถมยังมีปมปริศนาให้คาดเดาเยอะจนต้องอ่านต่อเพราะวางไม่ลง และพออ่านจบแล้วก็รีบอยากแนะนำต่อทันทีค่ะ :) ปล. มีฉากน่ารักของนายโดมที่แอบกรี๊ดค่ะ ในวันวาเลนไทน์ขณะที่โรสนั่งติวนั่งอ่านหนังสือกับโดมที่ห้องสมุด ก็มีชายหนุ่มเดินมาให้ดอกกุหลาบแดงช่อใหญ่กับโรส นายโดมก็หงุดหงิดไม่พอใจ เห็นโรสยังชื่นชมดอกไม้ไม่เลิก นายนี่ก็ขยำกระดาษปาใส่โรส พอโรสคลี่กระดาษออกดูก็เห็นภาพวาดดอกกุหลาบแดงช่อใหญ่ฝีมือนายโดม >//< --{@ --{@ --{@ --{@ --{@ --{@ --{@ --{@--{@ --{@ --{@ --{@   Create Date : 30 ตุลาคม 2555     11 comment Last Update : 30 ตุลาคม 2555 23:53:58 น.     Counter : 4616 Pageviews.   Share Tweet

ห้วงเสน่หา / จั้นชิง (มากกว่ารัก) ห้วงเสน่หา โดย จั้นชิง (แต่ง) , กุ้งแก้ว (แปล) ห่างหายจากการอ่านมากกว่ารักไปพักใหญ่ๆ พอได้ยินว่ามากกว่าเล่มนี้เข้าข่ายนิยายโปรดก็ไม่รีรอรีบไปหาซื้อมาอ่านทันที ซึ่งก็ต้องยอมรับว่าสนุกทีเดียว นิยายจีนย้อนยุคที่พระเอกโหดนิดๆ (?) แค่บ่าวคนไหนทำอะไรไม่ถูกใจ เอะอะก็หักแขนหักขา O_o หื่นหน่อยๆ (?) แค่วันทั้งวันนึกอยากใกล้ชิดกับนางเอกตลอดเวลา -;- เอาแต่ใจตัวเองเล็กน้อย (?) แค่เก็บนางเอกไว้กับตัวไม่ปล่อยให้กลับบ้านกลับช่อง =_= และรักเป็นรัก แค้นเป็นแค้น!! อันนี้นางเอกถึงกับโดนกับตัว พอพี่แกเข้าใจนางเอกผิดก็ไล่กลับไปเป็นบ่าวหลังบ้านตามเดิม ทำให้นางเอกโดนแม่บ้านรังแกหนักเป็นสองเท่า TT_TT แต่สุดท้ายก็เสียใจที่ทำกับนางเอกแบบนั้น ใครชื่นชอบนิยายแนวนี้ก็แนะนำนะคะ สำหรับฉีเอ่อร์เล่อซึ่งมีอดีตเจ็บช้ำมาจากชายาคนแรกที่เป็นชู้กับบิดาตนเอง เขาจึงไม่คิดไว้วางใจผู้ใดอีก กระทั่งได้พบกับอิงอิงสาวใช้คนใหม่ (หลังจากคนเก่าโดนหักแขนไปแล้ว -_-") ที่กล้าสบตาเขาหลายต่อหลายครั้ง ไหนจะท่วงท่าที่ดูสง่า ผิวพรรณละเอียดผิดแผกไปจากสาวใช้ทั่วไป แม้จะโดนกลั่นแกล้งยังไงก็สงบนิ่งได้อย่างเหลือเชื่อ แต่การที่นางต้องแอบมาร้องไห้ลับหลังทำให้ฉีเอ่อร์เล่อรู้สึกเสียใจและผิดต่อนางมหันต์ จากนั้นเขาจึงแต่งตั้งให้นางเป็นสาวใช้ประจำตัว แต่นับวันนางก็ยิ่งเป็นสาวใช้ที่เสียนิสัยมากขึ้น แถมยังบอกว่าเป็นเพราะเขาอีก! แม้ฉีเอ่อร์เล่อนึกอยากมีเวลาอยู่กับนางทั้งวันทั้งคืน แต่ก็มักโดนเรียกเข้าวังให้ปฏิบัติภารกิจไร้สาระอย่างเช่น ตามหาองค์หญิงสี่แห่งวังเฉิงฉินจวิ้นอ๋องที่หายตัวไป หายตัวไปแล้วยังไง? ทำไมเขาต้องสนใจลูกหลานของเฉิงฉินจวิ้นอ๋องที่หัวเก่าคร่ำครึคนนั้นด้วย แต่ดูเหมือนเรื่องจะไม่จบเมื่ออยู่ๆ เฉิงฉินจวิ้นอ๋องก็มาตามหาองค์หญิงสี่ที่วังของเขา! เขาเพิ่งรู้ว่าองค์หญิงสี่มีชื่อว่าอิงอิง ชื่อเดียวกับสาวใช้ประจำตัวที่จดจำเหตุการณ์ก่อนถูกขายเข้ามาเป็นบ่าวในวังของเขาไม่ได้ เขาเริ่มไม่แน่ใจ อิงอิงความจำเสื่อมแน่หรือ ในเมื่อตอนที่เขาให้หมอมาตรวจก็บอกว่าเธอปกติดี หรือว่าเขากำลังถูกหลอกซ้ำสอง! จากรักกลายเป็นโกรธแค้น ฉีเอ่อร์เล่อขับไล่อิงอิงให้กลับไปทำงานซักล้างหลังบ้านดังเดิม แต่ไม่ยักจะยอมปล่อยเธอไป อิงอิงเองก็เลือกที่จะอยู่ แม้จะหนีไปได้และแม้จะโดนกลั่นแกล้งจากแม่บ้านอย่างหนัก เธอได้แต่พยายามฟื้นความทรงจำของตนเองเพราะเป็นทางออกเดียวที่จะรู้ว่าเหตุใดนางจึงถูกขายมาเป็นบ่าวของเขา ส่วนฉีเอ่อร์เล่อ แม้จะขับไล่อิงอิงไปแล้วแต่ก็ไม่อาจลืมนางได้ เขาแอบดอดไปดูนางถึงหลังบ้าน พบเห็นนางทำงานอย่างหนักก็นึกสงสาร กระทั่งเกิดอุบัติเหตุเกือบทำให้นางเสียชีวิต ฉีเอ่อร์เล่อก็ไม่รีรอ รีบพุ่งเข้าไปช่วยเหลือและพานางกลับไปรักษาตัวที่ห้องของเขา ไม่ว่าที่ผ่านมานางจะหลอกลวงเขาหรือไม่ แต่วินาทีนี้นางก็เลือกอยู่กับเขานี่! อิงอิงฟื้นจากพิษไข้พร้อมกับความทรงจำที่ฟื้นคืนมาก็รีบกลับบ้านเพราะไม่อยากให้บิดาต้องเป็นห่วง ถึงคราวฉีเอ่อร์เล่อต้องเป็นฝ่ายมาหาอิงอิงถึงบ้าน แต่เพราะมีเรื่องบาดหมางกับเฉิงฉินจวิ้นอ๋องเป็นทุนเดิมจึงโดนกีดกัดทุกครั้งไป ท้ายๆเล่มจึงเป็นเหตุการณ์ปะฉะดะของพ่อตาเขี้ยวดุกับว่าที่ลูกเขยแสนเจ้าเล่ห์ ซึ่งก็เรียกรอยยิ้มให้คนอ่านก่อนจบได้เป็นอย่างดี รวมๆแล้วห้วงเสน่หาเป็นนิยายที่อ่านได้หลากหลายอารมณ์ค่ะ ทั้งเศร้าซึ้ง สะเทือนซาง หวานละลายใจ อมยิ้มขบขัน ดีใจที่ได้อ่านนิยายสนุกๆและอยากบอกต่อค่า :)   Create Date : 16 กันยายน 2555     4 comment Last Update : 16 กันยายน 2555 20:08:25 น.     Counter : 10848 Pageviews.   Share Tweet