BlogGang.com : : nanaspace - ปริศนา / ว. ณ ประมวญมารค

ปริศนา / ว. ณ ประมวญมารค

ปริศนา โดยคุณว. ณ ประมวญมารค

หลังจาก (พยายาม) อ่านเจ้าสาวของอานนท์มาพักใหญ่ สุดท้ายก็อ่านไม่จบ ชื่อตัวละครโผล่มาเยอะมาก ยิ่งอ่านไปยิ่งโผล่มา จะเป็นลม ใครญาติใครบ้างสารพัดหยุมหยิม อ่านไปก็ไม่แน่ใจว่าคนไหนสำคัญไม่สำคัญ จะให้จำชื่อทุกคนก็ขี้เกียจ สุดท้ายเริ่มรู้สึกว่าไม่หนุกก็เลยวางซะ ไม่อ่านต่อละ คว้าปริศนามาอ่านแทน แหะๆ สุดท้ายเซ็ตนี้เลยได้อ่านแค่รัตนาวดีและก็ปริศนา

ปริศนา (หนา ๆ ๆ ๆ มีเสียงเอฟเฟ็กต์ประกอบตามความหนา) ใช้เวลาอ่านเกือบห้าวันแน่ะ แต่ก็ไม่ได้อ่านทั้งวัน ต้องทำนู่นนี่สารพัดไปด้วย แต่โชคดีที่ก็อ่านจบและคืนเพื่อนทันเวลา ก่อนที่ต้องหอบกลับไทยมาคืนทีหลัง ได้แบกหลังอาน เอ๊ย หลังแอ่นแน่

เท่าที่จำได้ ปริศนาเป็นนิยายเรื่องแรกเลยค่ะที่อ่านแล้วรู้สึกหลงรักนางเอกมากๆ ปริศนาเป็นลูกสาวคนสุดท้องในบรรดาพี่น้องหญิงล้วนสี่คน ในขณะที่พี่สาวทั้งสามโตที่เมืองไทย เธอแปลกกว่าพี่ๆหน่อยที่คุณอา (ญาติฝ่ายพ่อ) ขอรับไปเลี้ยงตั้งแต่เจ็ดขวบ ปริศนาเลยเติบโตที่อเมริกา พออายุครบสิบแปดปีคุณอาก็ต้องส่งปริศนากลับมาคืนคุณแม่ของเธอตามสัญญา

พี่ๆทั้งสามก็ต่างคาดกันไปต่างๆนานาว่าน้องสาวคนเล็กจะมีนิสัยหน้าตาเป็นยังไงไม่ได้เจอกันเป็นสิบปี จะเปรี้ยวจี๊ดเป็นสาวอเมริกันจ๋า พูดอังกฤษคำไทยคำหรือเปล่า แต่เพราะคุณอาที่รับเลี้ยงบังคับให้ปริศนาใช้ภาษาไทยกับเขาเสมอ ทำให้เธอพูดไทยได้ปร๋อ (แต่ยังแอบมีศัพท์ภาษาอังกฤษแทรกเป็นพักๆในบทพูด กำลังน่ารักเชียวค่ะ) คงเพราะเป็นคนชอบเล่นกีฬาด้วย (ทั้งตีเทนนิส ว่ายน้ำ) ทำให้ปริศนาตัวสูงกว่าใครในบ้าน คนเขียนย้ำเสมอๆในเรื่องว่าเธอหุ่นดีสุดๆ (ขาก็สวย อิอิ) ผมยังหยิกต่างจากพี่น้องคนอื่นๆ ดวงตากลมแป๋ว แถมมีลักยิ้มด้วยแน่ะ

คนเขียนว่า สิริ (พี่สาวคนที่สอง) อาจสวยผาด อนงค์ (พี่สาวคนที่สาม) อาจสวยพิศ แต่ปริศนาน้องสาวคนเล็ก ทั้งสวยพิศและสวยผาด เวลาไปไหนๆจึงเตะตาหนุ่มๆอยู่เสมอ ความที่ปริศนาไปเติบโตที่เมืองนอก เธอจึงออกเป็นตัวของตัวเองมากๆ มีความมั่นใจอยู่ตลอดเวลา (ท่านชายพจน์เคยว่าผู้หญิงคนนี้อวดดี แต่ปริศนาก็มีดีให้อวดล่ะว้า) บ่อยครั้งเธอยังชอบใส่กางเกงขาสั้น (โชว์เรียวขาสวยๆนั่นล่ะ) ไปนู้นมานี่อยู่เสมอ เหมือนที่เคยทำเป็นประจำเมื่อครั้งอยู่อเมริกา ((หากใครเคยดูปริศนาเว่อร์ชั่นที่เทย่า โรเจอร์แสดง ขอบอกว่าเราอ่านเรื่องนี้ไปแล้วนึกถึงเทย่า ไม่ผิดหวังเลยค่ะ หมายถึงลุคนะคะ การแสดงจำไม่ได้ละว่าเป็นไง เคยดูผ่านๆตอนนั้น ส่วนพระเอก... แหะๆ ลืมๆไปซะ)) อยากบอกว่าเพียงบทต้นๆที่เริ่มเปิดตัวปริศนา เราอ่านแล้วหลงรักผู้หญิงคนนี้ทันที บางครั้งก็ทำตัวเป็นเด็ก เป็นน้องคนเล็ก และยังเป็นคนที่น่าค้นหาอีกด้วย เชื่อว่าถ้าปริศนามีตัวตนจริงๆ เธอต้องเป็นคนที่มีเสน่ห์มากๆ (โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสมัยนั้น)

ปริศนาเริ่มรู้จักกับประวิช (เด็กในปกครองของท่านชายพจน์) เมื่อครั้งที่เธอไปตีเทนนิสกับคุณสมศักดิ์ (สามีของอุบล พี่สาวคนโตของปริศนา) ปริศนายังเล่นเทนนิสเก่งเกินผู้หญิงทั่วๆไป ประวิชกลับบ้านไปแล้วเกิดอาการคลั่งไคล้ในตัวปริศนาทันที นำไปเล่าให้กับท่านชายฟัง ต่อมาปริศนามีโอกาสได้ไปเป็นครูสอนภาษาอังกฤษให้กับท่านหญิงรัตน์ (น้องสาวท่านชายพจน์) ซึ่งก็เฮี้ยวแก่นซะเหลือเกิน แต่ก็ยังโดนครูปริศนาปราบซะอยู่หมัด ชื่อปริศนาก็เข้าหูท่านชายพจน์อีก

พระนางเรื่องนี้เจอกันอย่างเป็นทางการในงานปาร์ตี้เต้นรำที่จัดขึ้นที่วังของท่านชาย เป็นงานเล็กๆ มีชายสี่คนหญิงสี่คน ในงานนี้ปริศนาได้เต้นรำกับท่านชายเป็นคนแรกและคนสุดท้ายด้วย คนเขียนบอกว่าท่านชายชอบมองปริศนาด้วยนัย"ตาเหยี่ยว" (มันเป็นไงหว่า? ฮะๆๆ) อยู่เรื่อยด้วย จากงานนี้ท่านชายรู้สึกชื่นชมสาวๆบ้านนี้ขึ้นมา บอกว่าคุณสมร (แม่ของปริศนาซึ่งเป็นหม้าย) เลี้ยงลูกสาวออกมาดีทุกคน เมื่อครั้งที่ท่านพจน์มีแขกต่างเมืองมาหาจึงให้ประวิชชวนสาวๆบ้านนี้มาช่วยรับแขก พาเพื่อนๆท่านเที่ยวด้วย ความที่ปริศนาพูดภาษาอังกฤษได้คล่องแคล่ว แถมยังเป็นคนเข้าสังคมเก่ง สนุกสนาน ทำเอาเพื่อนท่านชายขยายเวลาจากที่จะอยู่เมืองไทยแค่สามวันเป็นอาทิตย์เชียว คาดว่างานนี้ท่านชายคงพอใจในตัวปริศนามากยิ่งขึ้น ขนาดช่วงปิดเทอมจากเดิมตั้งใจจะไปเชียงใหม่ น้องหญิงรัตน์ไปหัวหินได้เจอกับปริศนาที่นั่น เขียนจดหมายไปหาพี่ชายบอกว่าพวกเธอคิดถึง ท่านชายก็มาหัวหินทันที งานนี้พระนางเริ่มชอบกันแล้ว

แต่เพราะประวิชยังคลั่งไคล้ปริศนาไม่เลิก แถมช่วงที่เพื่อนท่านชายมา ปริศนายังสนิทสนมกับหนุ่มฝรั่ง น้องชายภรรยาเพื่อนท่านชายอีก ประวิชเลยทนไม่ไว้ บอกรักปริศนา แต่โดนปริศนาปฏิเสธ แถมบอกอีกว่าถ้ายังไม่คิดเป็นเพื่อนกัน ก็ไม่ต้องมาหาอีก ประวิชเลยไปวานท่านชายให้ช่วยพูดกับปริศนา จากเดิมที่ท่านชายตั้งใจจะบอกความในใจกับปริศนา กลับต้องเป็นตัวแทนประวิชพูดให้ปริศนารักตอบประวิช ปริศนาเลยโกรธท่านชายอีก เธอบอกเหตุผลสารพัดที่คิดว่าเธอกับประวิชไม่เหมาะสมกับด้วยประการทั้งปวง ซึ่งท่านชายก็เถียงไม่ได้เลย เพราะเป็นความจริงทุกอย่าง ท่านคิดว่าปริศนาที่ดูเหมือนเด็ก ทำอะไรแผลงๆ อวดดีอวดเก่งในหลายๆเรื่อง แต่กลับมีความคิดเป็นผู้ใหญ่อย่างลึกซึ้ง

หลังจากประวิชอกหักจากปริศนา วันดีคืนดีประวิชก็กลับมาชอบอนงค์ อันที่จริงประวิชเคยชอบอนงค์อยู่ก่อนแล้ว แต่เพราะเห็นว่าปริศนาสวย แถมเก่ง บดบังอนงค์ซึ่งเป็นผู้หญิงเรียบร้อยไปสนิท ในงานหมั้นของประวิชซึ่งจัดขึ้นที่วังท่านชาย ความสวยงามภายในสถานที่ทำให้ปริศนาบอกว่าไม่อยากกลับบ้านเลย ท่านชายเลยว่าก็ไม่ต้องกลับสิ อยู่กับท่าน แต่งงานกับท่าน และท่านชายก็ขอปริศนาแต่งงาน (ฮิ้วววว เขิลล) ปริศนาคงกำลังอึ้งๆอยู่ ท่านชายก็พูดต่อว่าถ้าปริศนาอยากได้อะไรท่านจะหามาให้ทุกอย่าง มีเงินใช้สอยไรงี้ ปริศนาเลยโกรธจัด หาว่าปริศนาเป็นผู้หญิงหิวเงิน มาขอแต่งงานโดยไม่บอกว่ารักสักคำ เลยทะเลาะกันอีกรอบ เห็นว่าทะเลาะกันขนาดโต๊ะบาร์คว่ำเชียว งานนี้ท่านชายเองก็โกรธปริศนาไม่น้อย คิดว่าผู้หญิงคนนี้อวดดีเกินเหตุเหมือนกัน ก็ทั้งเกลียดทั้งรักล่ะ

มาวันหนึ่งขณะที่คุณสมรไปเยี่ยมอุบล (ลูกสาวคนโต) ซึ่งได้รับอุบัติเหตุตอนจะคลอดลูกที่ต่างจังหวัดและพาหมอที่รู้จักไปด้วย ที่บ้านจึงเหลือเพียงอนงค์กับปริศนา (สิริก็ไปอยู่กับอุบล) กลางดึกคุณยายเกิดอาการชักประหลาด ปริศนาไม่รู้จักหมอที่ไหนนอกจากท่านชาย (พระเอกเป็นหมอด้วยแน่ะ) จึงขับรถห่อตะบึงไปหา ท่านชายซึ่งกำลังคิดถึงปริศนาอยู่ ตั้งใจว่าจะไปพูดกันให้เข้าใจซะที พอปริศนามาหาจะลากตัวไปที่บ้าน ตอนอยู่ในรถท่านชายเห็นว่าปริศนาหนีไปไหนไม่ได้แน่เลยถือโอกาสได้บอกรักซะเลย (แอบรู้สึกว่าบอกผิดเวลาจริงจริ๊งงง) ท่านชายบอกอีกด้วยว่าจะไม่เป็นฝ่ายเอ่ยถึงเรื่องนี้ขึ้นมาอีก พอมาถึงบ้านปรากฏว่ายายสิ้นใจไปก่อนแล้ว ทั้งปริศนาทั้งอนงค์ต่างทำอะไรไม่ถูกก็ได้ท่านชายช่วยเหลือเรื่องจัดงานศพให้เสร็จ

ปริศนาเริ่มรู้สึกผิดต่อท่านชายว่าท่านดีสารพัด ตอนที่ขับรถชนลูกหมาเธอตาย ก็หาประทานหมาฝรั่งพันธุ์ดีมาให้ชดเชยเป็นของขวัญวันเกิด งานคุณยายก็ช่วยเหลือทุกอย่าง แต่เธอกลับทำอวดดี ล้อเลียนท่านเสมอๆ จึงเริ่มรู้สึกผิด ตอนนี้ท่านชายก็รู้ว่าปริศนาเองก็พึงพอใจท่าน แต่เพราะเคยบอกไว้แล้วว่าจะไม่พูดจึงอยากเอาคืนปริศนาบ้าง ท่านชายแกล้งไปไหนมาไหนกับรตี (หญิงสาวที่หลายคนเข้าใจว่าท่านจะแต่งงานด้วย) ปริศนาก็เอาคืนด้วยการไปไหนมากับอานนท์ แถมยังทำให้ทุกคนลือกันด้วยว่าจะแต่งงานกันด้วย (เป็นไง รู้จักฉัน เอ้ย ปริศนาน้อยไปละ) พระเอกของเราก็เลยเศร้าสลดหดหู่หัวใจ หนีลงปักษ์ใต้ กลับขึ้นกรุงเทพมาเป็นไข้เกือบตาย -_-" ปริศนาเป็นห่วงจัด รีบไปเฝ้าไข้ เริ่มยอมรับความรู้สึกตัวเองแล้วว่าก็รักท่าน ปริศนายังเขียนจดหมายเล่าเรื่องต่างๆให้คุณอาที่เลี้ยงดูเธอฟังมาโดยตลอด คุณอาก็รู้ว่าปริศนารักท่านชาย

พอท่านชายหายไข้ดี วันหนึ่งท่านชายมีโอกาสขับรถนั่งเที่ยวกับปริศนา ท่านชายประทานแหวนสวมให้ที่นิ้วนางซ้าย และขอเธอหมั้น ปริศนาตอบตกลง ท่านเลยจับตัวมาจูบดูดดื่มซะทีหนึ่งโทษฐานน่ารัก ฮะๆๆ น่าร้ากกก (อิจฉาง่ะ)

เหตุการณ์หลังจากนั้นเป็นอุปสรรคเล็กๆน้อยๆระหว่างท่านชายกับปริศนาที่หลายๆคนเห็นว่าทั้งคู่แตกต่างกันเหลือเกิน บางคนก็ว่าปริศนาเป็นลูกชู้ด้วยแน่ะ เพราะเกิดหลังจากที่พ่อเสียชีวิต ถึงได้ชื่อว่าปริศนาด้วย ญาติฝ่ายพ่อจึงไม่ชอบคุณสมร แม่ของปริศนา และก็ไม่ชอบครอบครัวนี้ แต่สุดท้ายก็ยอมรับทุกคน (อันที่จริงท่านชายว่าไม่ยอมรับก็ไม่สนใจ ท่านชายโตแล้ว ฮะๆๆ เท่ห์มะ)

รายละเอียดหลายๆอย่างแอบข้ามไปเพราะมันแยะมาก (หนาสุดๆ) แต่อ่านเรื่องนี้แล้วไม่หลงรักปริศนาก็ให้มันรู้ไปสิ ชอบจริงๆเลยคำอุทานของเธอ "Oh! boy" บ้างล่ะ ไม่ก็ "เปิ่น!" บ้างล่ะ มันแปลกแต่ก็น่ารักมากๆค่ะ ส่วนท่านชายพจน์ก็เป็นพระเอกที่อบอุ่นมากๆ พระนางคู่นี้ต่างเป็นรักแรกของกันและกันค่ะ เพราะท่านชายพจน์ไม่เคยรักใคร หากรักใครแล้วจะขอแต่งงานทันที (และก็ขอจริงๆ แถมโดนปฏิเสธทันทีด้วย ฮะๆๆ) ส่วนปริศนาคงเพิ่งได้รู้จักความรักเป็นครั้งแรกกับท่านชายนี่ล่ะคะ โอ๊ยย น่ารักๆ ใครไม่ได้อ่านเรื่องนี้ ขอบอกว่าน่าเสียใจมากๆ i warn you guys not to ignore this novel. it's the must!! อิอิ ส่วนเราคงไปตามหาซื้อมาเก็บเช่นเคย เพราะเล่มนี้ยืมเพื่อนมาอ่าน เหอๆ

Create Date : 30 มีนาคม 2552

Last Update : 30 มีนาคม 2552 14:48:06 น.

7 comments

Counter : 9954 Pageviews.

เจ้าสาวของอานนท์ก็สนุกนะ อ่านตอนอยู่ มอ สอง อิอิ

แต่จะบอกว่ายังไม่เคยอ่านปริศนากับรัตนาวดีล่ะ เพราะไม่ชอบนิยายที่เป็นจดหมาย และไม่ชอบเกรียงไกรที่แสดงเป็นท่านชายพจน์ ตอนนั้นจารุณีเป็นปริศนา จากนั้นละครเรื่องปริศนาที่หมิวแสดงก็ไม่ดูเลย เพราะไม่ชอบตั้ว (จำผิดเรื่องรึเปล่าก็ไม่รู้) เวอร์ชันที่ดู บ่งบอกวัยมั้ยเนี่ย

อย่างไรก็ตาม ไม่ค่อยชอบหมิวด้วย ก็เลยพลอยไม่อ่านนิยายไปด้วย แต่อ่านวิจารณ์ที่นี่แล้วอยากอ่านแฮะ ว่างๆไปหาซื้อดีกว่า

โดย: พี่หมูน้อย

วันที่: 30 มีนาคม 2552 เวลา:23:56:36 น.

เคยดูปริศนาสมัยที่หมิวเล่นคะ จำไม่ได้ว่าอ่านหนังสือหรือเปล่า แต่ละครจำได้ว่าดังมากๆ นานะจะเดาอาุยุหล่ะซิ .. แหม แต่ตอนนั้นก็ยังเด็กน๊า ...ตอนที่ดูปริศนาหน่ะ (รีบออกตัว)

ส่วนเจ้าสาวของอานนท์ก็รู้สึกว่าจะสนุกนะคะ นางเอกจะประมาณสาวชาวสวน แ่ก่นเซี้ยวอะไรทำนองนี้

โดยส่วนตัวตอนนี้ชอบอ่านนิยายสมัยใหม่มากกว่า ไม่รู้เรียกแบบนี้หรือเปล่า คือนักเขียนรุ่นใหม่ๆ หน่ะ
เหมือนกับนักเขียนรุ่นเก่าๆ เค้าจะบรรยายเยอะ รายละเอียดเยอะ ถ้าแต่งตัวก็เหมือนใส่สูทเต็มยศหน่ะ
แต่นักเขียนปัจจุบันจะใช้คำที่ง่ายขึ้น กระชับได้ใจความ
มีลูกเล่น เหมือนใส่เสื้อยืด กางเกงยีนส์ ซึ่งพร้อมลุยได้
ทุกทีอะไรทำนองนี้

มาอาศัยอ่านสรุปเรื่องย่อจากนานะเอาดีกว่า ถ้าเรื่องไหน
ที่เคยพลาดไป(เมื่อสมัยสาวๆ) ค่อยกลับไปตามอ่านอีกที

โดย: wa-ne IP: 76.213.237.233 วันที่: 31 มีนาคม 2552 เวลา:1:18:00 น.

ถ้าเจอปริศนา แนะนำให้รีบซื้อค่ะ
งานก่อนลองหาซื้อ ที่ไหน ๆ ก็บอกว่าหมด

โดย: ยาคูลท์

วันที่: 31 มีนาคม 2552 เวลา:23:12:35 น.

เป็นนิยายที่รักมากแล้วก็เป็นเรื่องแรกๆที่อ่านค่ะ

ตอนแรกดูละครที่เทย่าเล่นกะติ๊กน่ะค่ะ น่ารักสุดๆ น่าเสียดายตอนนี้ไม่มีอยู่กะตัว ไม่งั้นจะเอามาอ่านอีกรอบ

โดย: fubuki IP: 141.166.155.142 วันที่: 1 เมษายน 2552 เวลา:2:29:30 น.

ชอบเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ ตอนอ่านก็หลงรักปริศนาเลย อ้อ...หลงรักท่านชายพจน์ด้วยค่ะ

โดย: หมูย้อมสี

วันที่: 3 เมษายน 2552 เวลา:9:14:10 น.

หาซื้อไม่มีขายแล้วค่ะT_T

โดย: nalikaplook IP: 64.255.180.41 วันที่: 4 เมษายน 2552 เวลา:12:26:14 น.

ปริศนาที่หมิวเล่น คู่กับ ฉัตรชัย ไม่ใช่เหรอคะ (ฉัตรชัยยังร้องเพลง เพียงในใจ เลยค่ะ)

ส่วนพี่ตั้วนี่เค้าเล่น เจ้าสาวของอานนท์ มั้งคะ แล้วก็ไม่ได้คู่กับหมิว

ทั้งหมดที่ว่ามานี่ไม่ได้ดูหรอกนะคะ แต่เห็นโฆษณา ก็ตอนนั้นยังเด็กมากๆ อยู่เลย

โดย: hiroko

วันที่: 15 เมษายน 2552 เวลา:12:40:40 น.