Fly to nanaspace... , Welcome to my place...

รักไม่ได้รับเชิญ / ชาลีน



รักไม่ได้รับเชิญ ของคุณชาลีน

ตลอดเวลาที่ผ่านมาฝรั่งหัวทอง ตาน้ำข้าวมักจะสร้างความเจ็บช้ำน้ำใจให้ขวัญข้าวเสมอ ตั้งแต่สมัยเด็ก สมัยเรียน จวบจนกระทั่งทำงานก็ยังไม่วายมีปัญหารักสามเศร้าจนกลายเป็นข่าวฉาว ทำให้ขวัญข้าวต้องตัดสินใจลาออก และย้ายอพาร์ตเมนท์หนี นับว่าโชคดีที่เพื่อนซี้อย่างเมทินี ยกอพาร์ตเมนท์ห้องว่างให้เธอพัก

แต่ แต่ แต่ มันโชคดีแน่หรือ เมื่อจู่ๆวันหนึ่งก็มีตาเจสซี่ ฝรั่งร่างยักษ์ปรากฏตัวขึ้นที่ห้องพัก เมทินีเห็นว่าเจสซี่เป็นน้องชายของคู่หมั้นเธอ เป็นคนดี และห้องพักก็มีตั้งสามห้องนอน ให้เขาพักด้วยแค่เดือนเดียวคงไม่ลำบาก แต่ขวัญข้าวไม่คิดอย่างนั้น โรคเกลียด+กลัวฝรั่งขึ้นสมองทำให้เธอตัดสินใจเก็บของกลับบ้านเกิดทันที แต่ที่ไหนได้ หนีเสือปะจระเข้แท้ๆ ข้างบ้านเธอก็มีฝรั่งหัวทองมาพักตั้งสองหน่อ ไหนจะกลัวถูกจับคู่คลุมถุงชนอีก ขวัญข้าวจึงหนีกลับมาทนพักอาศัยกับเจสซี่ดังเดิม

น้องเจสซี่เป็นคนน่ารัก ใครรู้จักก็ต้องรัก แต่สงสัยต้องยกเว้นแต่ขวัญข้าว เพราะไม่ว่าน้องเจสซี่จะทำดีแค่ไหน คอยเอาอกเอาใจขวาน (น้องเจสซี่ยังพูดภาษาไทยไม่ชัด) หรือคอยปกป้องขวานจากคนที่มารังแก แต่ขวานก็ไม่เคยเห็นความดีงามของน้องเจสซี่ คิดแต่ว่าน้องเจสซี่เป็นไฝดำเม็ดใหญ่ที่ต้องรีบจี้ออก ไม่เอ็นดูน้องเจสซี่อย่างที่ควร เอาแต่ใจตัวเอง ไม่สนใจน้องเจสซี่ไม่พอ ยังชอบรังแกน้องเจสซี่ ทำร้ายจิตใจน้องเจสซี่เสมอๆ พอเจอน้องเจสซี่งอนที ถึงได้มาง้อ แต่พอบ่อยๆเข้า น้องเจสซี่ก็ทนไม่ไหว เก็บกระเป๋าหนีจากไป ขวัญข้าวถึงรู้ว่าชีวิตที่ไม่มีน้องเจสซี่มันห่อเหี่ยวใจเป็นที่สุด ขวัญข้าวจึงต้องพยายามทุกวิถีทางติดต่อน้องเจสซี่เพื่อสารภาพความในใจกับเขาให้จงได้

จบไปอีกเรื่องกับนิยายน่ารักๆสไตล์แจ่มใส แม้ว่าจะค่อนข้างมาแปลกค่ะ เพราะพระเอกคนนี้ออกแนวน่ารักน่าเอ็นดู เป็นฝรั่งแม่ศรีเรือน แถมยังธัมมะธัมโม ไม่กินเนื้อสัตว์ สวดมนต์ก่อนนอน เดินจงกรมตอนเช้า เป็นคนจิตใจดีมากๆ อดทนกับนางเอกสุดๆ แต่ก็โทษนางเอกไม่ได้เพราะเธอมีความหลังฝังใจกับชาวต่างชาติเหมือนกัน แต่น้องเจสซี่ซะอย่าง ขวัญข้าวก็ขวัญข้าวเถอะ สุดท้ายก็หายเกลียดฝรั่ง และมาตกหลุมรักกับเขาจนได้นั่นแหละ




 

Create Date : 14 กันยายน 2553   
Last Update : 14 กันยายน 2553 22:14:22 น.   
Counter : 1475 Pageviews.  

เริงตะวัน / ศิฬาร์



เริงตะวัน ของคุณศิฬาร์

สำหรับวรัณย์ ชลัยย์กรคือผู้หญิงที่เขารักที่สุด ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาก็เชื่อว่าจะไม่มีทางเลิกรักเธอ แต่ในวินาทีนี้ ชลัยย์กรคือผู้หญิงเห็นแก่เงิน ความรักบริสุทธิ์ของเขาถูกสลัดทิ้งอย่างไม่ไยดี วรัณย์สัญญากับตัวเองว่า วันหนึ่งเขาจะทำให้ชลัยย์กรได้รู้รสของความเจ็บนั้นเช่นเดียวกัน

สำหรับชลัยย์กร พี่รัณย์คือผู้ชายที่เธอรักมากที่สุด แม้ว่าฐานะทางสังคมของเขาและเธอจะแตกต่างกันเหลือเกิน แต่นั่นก็ไม่เกี่ยวกับความรักอันบริสุทธิ์ของพวกเธอ แต่เมื่อต้องเลือกระหว่างครอบครัวกับผู้ชายคนนี้ เธอย่อมต้องเลือกครอบครัว การดูถูกเหยียดหยามจากพวกเขามันเกินที่พวกเธอจะรับได้

เป็นเวลาห้าปีมาแล้วที่ชลัยย์กรเดินออกจากชีวิตของวรัณย์ไป ทันทีที่วรัณย์กลับมาถึงเมืองไทย เขาไม่ลังเลที่จะไปดูหน้าผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงที่เคยทำให้เขาเจ็บเจียนตายมาแล้ว ชลัยย์กรไม่คิดว่าเธอจะได้พบกับพี่รัณย์อีกครั้ง ความจำเป็นในหน้าที่การงานทำให้เธอไม่อาจหลีกหนีเขาได้

ส่วนตัวเป็นคนชอบนิยายที่พระนางมีความหลังกันอยู่แล้วค่ะ นิยายเรื่องนี้จึงถูกใจเป็นพิเศษ ทั้งที่พระเอกตั้งใจกลับมาแก้แค้นนางเอก แต่อย่างที่คาดเดากันได้นะคะ ร้อยทั้งร้อย มาอีหรอบนี้ ยังตัดใจจากนางเอกไม่ได้หร้ออกกกก อิอิ ทุกครั้งที่พระนางเจอหน้ากัน พระเอกมักจะพูดจาเสียดสี ประชดประชัน ทำท่าว่ารังเกียจนางเอกตลอด ทั้งๆที่ตัวเองอ่ะแหละคอยตามมารังควาน นางเอกอยู่ที่ไหน พี่แกต้องไปโผล่ที่นั่นด้วย ฮะๆๆ (ชอบๆ) พอนางเอกจะเดินหนี ก็รีบไปกระชากแขนให้กลับมา อ่านแล้วกลัวแขนนางเอกหลุดจัง เพราะโดนบ่อยเหลือเกิน ยิ่งเพื่อนรักมาติดพันนางเอกด้วย นายนี่ก็อิจฉาตาร้อนใหญ่ ตามไปขัดขวาง (สุดท้ายก็เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดจนได้ อิอิ ) กระทั่งเมื่อความจริงค่อยๆเปิดเผย ว่านางเอกไม่ได้เป็นอย่างที่คิด และจนมารู้ว่าเรื่องทั้งหมดใครเป็นคนที่อยู่เบื้องหลัง พี่แกก็คงหน้าซีดเผือด หดเหลือสองนิ้ว ไอ้ที่เคยทำร้ายจิตใจนางเอกไปตั้งมาก ไม่รู้ชาตินี้จะได้อภัยไหม (สมควรละ)

พระเอกเรื่องนี้ครบสูตรผู้ชายปากร้าย ปากแข็ง ขี้เก๊ก ขี้หึง แต่ก็รักเดียวใจเดียวค่ะ ส่วนนางเอกก็ต้องเป็นหัวหน้าครอบครัว จึงแบกรับภาระทางบ้านพอสมควร แต่ก็มีความรับผิดชอบในงานมาก น่านับถือจริงๆ อย่างช่วงที่โดนพระเอกตามรังควาน น่าสงสารมาก อ่านแล้วนึกอยากโดดถีบยอดอกคุณพระเอกเหลือเกิน ฮะๆ

ปล.ที่จริงเจอพล็อตแบบนี้ก็ลุ้นอยู่ว่าจะตบจูบไหม (เอ๊ะ ยังไง?) อันนี้ไม่ขอตอบ ต้องไปเปิดอ่านกันเองนะคะ หุหุ




 

Create Date : 13 สิงหาคม 2553   
Last Update : 13 สิงหาคม 2553 20:06:19 น.   
Counter : 2560 Pageviews.  

ซ่อนรักไว้ในสายลมหนาว / ณารา



ซ่อนรักไว้ในสายลมหนาว ของคุณณารา

เป็นนิยายอีกเรื่องหนึ่งที่ชอบมากๆค่ะ สงสัยเป็นโรคแพ้ทางนิยายรักนักศึกษาในต่างแดน ยิ่งเจอบรรยากาศหนาวๆ โรแมนติ๊กโรแมนติกนี่แพ้ทางเราเลย แหะๆ >_<

จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อวันหนึ่งคุณกลับมาถึงบ้านและพบว่าชายหนุ่มที่คุณแอบหลงรักมานานหลายปี หอบหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้ามาขอพักอาศัยด้วย!!

ในวันที่หิมะตกหนักสุดในรอบปี พิรดาพบธรรศที่หน้าบ้าน (แค่นึกฉากพระเอกมานั่งรอเฝ้าหน้าประตูท่ามกลางหิมะสีขาวโพลนไปทั้งเมือง เราก็ละลายแล้วอ่ะ) อ้ะ ต่อๆๆ พระเอกเปิดเรื่องมาก็ซวยจัดเลยค่ะ เพราะถูกไล่ออกจากอพาร์ตเมนท์หลังจากค้างค่าเช่ามาหลายเดือน เนื่องจากที่บ้านกำลังล้มละลาย ไม่สามารถส่งเงินมาให้ได้อีก แต่เมื่อต้องเลือกระหว่างกลับเมืองไทยและใช้วุฒิปริญญาตรีหางานทำ กับต่อสู้ให้เรียนจนจบปริญญาโท เพราะเหลือเวลาอีกแค่ไม่กี่เดือนเท่านั้น ธรรศจึงตัดสินใจเลือกอย่างหลัง

แต่เพราะไม่ต้องการให้เพื่อนๆไฮโซของเขารู้ (จนแล้วยังอุตส่าห์จมตัวเองไม่ลงอีก) ธรรศจึงหิ้วตัวเองมาพึ่งพาพิรดา (เข้าทางนางเอก ฮะๆๆ) ซึ่งเพื่อนสมัยเรียนปริญญาตรีที่เรียนอยู่อีกมหาลัยหนึ่งในเมืองเดียวกัน มาอีหรอบนี้พิรดาก็ลำบากใจสิคะ (ตามนิสัยนางเอกค่า คิดอะไรต้องปิดไว้ๆ เดี๋ยวเขารู้) พิรดาไม่ต้องการให้ธรรศมาพักด้วยกัน เพราะนอกจากธรรศเป็นแฟนกับวิลาสินี (เพื่อนสนิทของเธอ) แล้ว เขายังเป็นผู้ชายที่เธอแอบชอบมานานแล้วด้วย! แต่ธรรศก็ไม่มีที่ไปจริงๆ เขาไม่มีเงินมากพอจะไปหาที่พักอื่น พิรดาก็ใจอ่อน

ครึ่งแรกเป็นเรื่องราวช่วงที่พระนางพักอาศัยด้วยกันค่ะ อ่านเรื่องนี้แล้วเพลินมากๆ บทสนทนาระหว่างพระนางเป็นธรรมชาติสุดๆ อ่านแล้วไม่สะดุดเลยค่ะ มีฉันมีแก มีวะมีโว้ย และชอบที่พระเอกเรียกนางเอกว่า “ลูกหมู” ด้วย มันกุ๊กกิ๊กหัวใจดี เมื่อพระนางมาใช้ชีวิตด้วยกัน ซึ่งแต่เดิมก็ต่างกันนัก เพราะพิรดาต้องดิ้นรน ใช้ชีวิตแอบน่าสงสาร (ห้องใต้ถุน เหมือนซินเดอเรล่า) ทำงานส่งเสียตัวเองเรียน ในขณะที่ธรรศ จากหนุ่มไฮโซ ขับรถโก้หรู ใช้ของมียี่ห้อ กินอาหารแพงๆ ออกปาร์ตี้อยู่เสมอ แต่เมื่อเขาต้องเปลี่ยนวิถีการดำเนินชีวิตใหม่หมด ต้องทำงานพิเศษ กินใช้อย่างประหยัด เพื่อเอาเงินไปจ่ายค่าเทอม หลายครั้งที่ท้อแท้จึงได้พิรดา (ผู้เชี่ยวชาญการใช้ชีวิตอย่างประหยัดและอดทน) ให้คำแนะนำ และให้กำลังใจเพื่อสู้ต่อ

ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน พิรดาต้องปกปิดความจริงเรื่องที่วิลาสินีนอกใจธรรศไว้ (เป็นเราหน่อยไม่ได้อ่ะ) ส่วนธรรศก็ไม่กล้าบอกความจริงว่าที่บ้านกำลังล้มละลายกับวิลาสินี เพราะกลัวว่าแฟนสาวจะรับไม่ได้ ขณะเดียวกันช่วงเวลาที่เขามากินอยู่หลับนอนบ้านพิรดา ก็ทำให้ธรรศเริ่มหันมาสนใจเธอมากขึ้น แต่พิรดาก็ยังไม่เชื่อว่าธรรศรักเธอจริง เป็นแค่ความใกล้ชิดมากกว่า จึงคืนธรรศให้กับวิลาสินี (แบบว่านางเอ้กนางเอกอ่ะ)

ครึ่งหลังของเรื่องเป็นเหตุการณ์หลังจากที่ทั้งคู่เรียนจบปริญญาโท พิรดาเลือกทำงานต่อที่สหรัฐ ส่วนธรรศต้องกลับเมืองไทย เพื่อไปฟื้นฟูกิจการของที่บ้านซึ่งร่อแร่เต็มทน และทันทีที่วิลาสินีรู้ว่าบ้านของธรรศกำลังล้มละลายก็ทิ้งเขาทันที (ตามบทบาทของนางร้าย) แต่ยังไม่จบแค่นั้นค่ะ พอกิจการของธรรศกลับมาดี ขณะเดียวกับที่วิลาสินีถูกไล่ออกจากงาน (ดันไปกุ๊กกิ๊กกับสามีเจ้าของบริษัท) นางร้ายก็ต้องหาทางกลับไปคืนดีกับพระเอกสิคะ ยิ่งพอรู้ว่าธรรศกำลังคบหากับพิรดาด้วย ยิ่งรับไม่ได้ เริ่มออกอาละวาด ราวีนางเอกทันที (โอ๊ย ยิ่งอ่านยิ่งหงุดหงิด อยากเตะนางร้าย) แต่ขอโทษ ตอนนี้พระเอกไม่โง่แล้ว (แต่ก่อนแอบโง่) แต่นางเอกของเรายังเป็นคนดีไม่เลิก เลยโดนเจ๊วิลาสินีตามรังควานต่อ แถมยังใส่ร้ายนางเอกอีกว่าแย่งธรรศไป และยังทำให้เข้าใจธรรศผิดอีกว่าคืนดีกับเจ้าหล่อนแล้ว นางเอกของเราก็ต้องหนีสิ แต่ธรรศก็ตามหาจนเจอ (เล่นเอาคนอ่านเหนื่อยเลย) และก็ตบท้ายด้วยการเปิดโปงตัวร้าย

แต่อ่านแล้วรู้สึกว่าเปิดโปงตัวร้ายไม่สะใจเท่าที่ควร เล่นทำพระนางห่างกันตั้งหลายปี แบบว่าอ่านแล้วออกอาการแค้นเคืองแทน สงสัยมากว่าคุณณาราเขียนเรื่องนี้แล้วแอบลดอายุตัวเองด้วยหรือเปล่า เพราะสำนวนพระนางคุยกันมันน่ารักเหมือนวัยรุ่นคุยกันจริงๆ (เอ๊ะ? หมายความว่ายังไง อิอิ) แถมยังมีจุดเล็กๆน้อยๆที่คนอ่านๆแล้วรู้สึกว่ามันน่ารักมากๆ อย่างเรื่องพาสเวิร์ดของอีเมล์ที่นางเอกใช้ แต่ก็ยังแอบสงสัย เวลาพิมพ์พาสเวิร์ด มันต้องขึ้นเป็นจุดๆ ไม่ก็ขึ้นดอกจันทน์นี่นา และก็ขอบ่นอีกนิด นิยายแบบว่าตัวอักษรเล็กยังไงไม่รู้ รู้สึกคำบรรยายมันอัดๆแน่นๆ แต่คิดว่าถ้าจะปรับตัวอักษรให้ใหญ่กว่านี้ เล่มคงหนาขึ้นอ่ะ และท้ายสุด สำหรับเรื่องปก เห็นคุณณาราบอกไว้ในเล่มว่าเป็นภาพถ่ายโดยฝีมือน้องชาย ภาพหิมะบนกิ่งไม้เนี่ย มันได้อารมณ์ยังไงรู้ ขอชมด้วยละกันค่ะ




 

Create Date : 10 พฤษภาคม 2553   
Last Update : 10 พฤษภาคม 2553 21:17:55 น.   
Counter : 4267 Pageviews.  

คุณท่าน / จันทร์ ศรีจรูณ แอนเดอร์สัน



คุณท่าน ของคุณจันทร์ ศรีจรูณ แอนเดอร์สัน

นักอ่านที่ติดใจฝีไม้ลายมืองานเขียนของคุณศรีจันทร์ ศรีจรูณ แอนเดอร์สันจากเรื่องต่างภาษารักมาแล้ว เชื่อว่าต้องไม่อยากพลาดงานภาคต่ออีกชิ้นอย่าง ‘คุณท่าน’ (เราเองก็เช่นกัน) หลายคนยังตามหาหนังสือต่างภาษารักไม่เจอ ก็ดองคุณท่านไว้ก่อน แต่เราแนะนำว่าอ่านไปเล้ยยย มันไม่งงงวยขนาดน้านนน เพราะตอนหยิบคุณท่านมาอ่าน เราเองก็ลืมชื่อตัวละครต่างๆของเรื่องต่างภาษารักไปเกือบหมดแล้ว จำได้แต่พล็อตคร่าวๆเท่านั้นเอง (อันเนื่องจากตัวละครรุ่นลูกหลานเยอะมาก...)

สำหรับคุณท่าน พล็อตหลักของเรื่องอาจพบเห็นได้ทั่วไป พ่อของนางเอกกู้เงินโดยเอาวังซึ่งเป็นสมบัติตกทอดของแม่นางเอกไปค้ำประกัน แต่สุดท้ายธุรกิจที่ลงทุนไปกลับไม่รอด พอติดค้างหนี้ชำระอยู่หลายเดือนจนพระเอก (ที่กลายเป็นเจ้าหนี้ในเวลาต่อมา) ต้องยื่นโนติสให้ ถ้าไม่จ่ายก็เก็บข้าวของและออกไปซะ แต่นางเอกมารู้เข้าและยอมไม่ได้ แม่ของเธอกำลังป่วยหนัก เธอไม่อยากให้แม่รู้ว่าวังกำลังจะกลายเป็นของคนนอกตระกูล เลยต้องมาต่อรองกับพระเอก ขออาศัยอยู่ที่วังต่อสักพัก (จนกว่าแม่จะเสีย) โดยเอาตัวเข้าแลก พระเอกเองก็ไม่ได้รีบร้อนต้องใช้วังทำอะไร เห็นนางเอกแล้วก็ถูกใจจึงยอมตกลง

แต่พระเอกก็มีคู่นอนเยอะเหลือเกิน นางเอกมารับใช้ได้แค่อาทิตย์ละวัน นอนกับนางเอกแล้วก็ยังจำชื่อแซ่ไม่ได้ แต่ตอนหลังดันมาติดใจฝีมือการนวดขั้นเทพของนางเอก (ไว้เราต้องไปหัดเรียนนวดบ้าง) เลยเรียกหาบ่อยๆ และนางเอกเป็นคนคุยสนุกด้วยก็เริ่มติดใจนางเอก จนกระทั่งรู้ตัวว่ารัก พอรักแล้วทีงี้ก็เกิดอาการหึงดะ ปากไม่พูด เอาแต่ว่าแขวะนางเอกไปเรื่อย นางเอกผู้น่าฉงฉานได้แต่อดทน กว่าพระเอกจะดวงตาเห็นธรรมก็เมื่อสาย เพราะพอแม่นางเอกเสีย ครอบครัวเธอก็ย้ายออกจากวังทันที ส่วนตัวเธอก็บินไปพักรักษาใจที่ต่างประเทศ พระเอกก็ลัดฟ้าตามไป กว่าจะเข้าใจกันได้ก็เหงื่อตก เพราะยังมีแม่ของพระเอกคอยกีดกันอีก ครอบครัวของพระเอกนางเอกก็ดันเคยเป็นศัตรูกันมาก่อนด้วย (ยิ่งกว่าโรมิโอกับจูเลียต) ไหนจะมีคู่เกย์ ไหนจะมีคู่เลสเบี้ยน อ่านแล้วแทบจุกกับอุปสรรคเพราะมันเยอะซ้า... แต่สุดท้ายก็จบลงด้วยดีค่ะ

แต่ดั้นนยังมาติดใจเอาตรงหน้าสุดท้ายที่กล่าวบทไปถึงความชั่วร้ายของพระเอก อันที่จริงแล้วระหว่างอ่านเราก็เกิดอาการอึ้ง อึ้ง และอึ้งเป็นพักๆอยู่เหมือนกัน เพราะพระเอกของเรื่องมันตัวร้ายชัดๆ! โหด (เข้าขั้นเหี้ยม) ใจร้าย (ทำเอานางเอกผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ถึงขั้นสะบักสะบอม) ชั่ว (ใครร้ายมาก็ร้ายตอบ และที่สำคัญร้ายยิ่งกว่า!) การกระทำหลายอย่างของคุณท่านนี่สามารถจับเข้าคุกด้วยคดีอาญาทีเดียว (สปอยด์: ถึงขั้นวางแผนฆ่าหลานในไส้ได้ลงคอ ถามว่ารับไว้ไหมมม) แต่จะด้วยอิทธิพลหรือความฉลาดเจ้าเล่ห์ก็แล้วแต่ทำให้รอดพ้นมาได้ หญิงนางคุณนางเอกของเรื่องถึงกับต้องคอยทำบุญเผื่อแผ่ผลบุญกุศลให้พระเอกบ่อยๆเชียว

ส่วนหญิงนางก็เป็นตัวละครที่น่าสนใจมากๆเช่นกัน เธอเป็นโรคหัวใจมาแต่กำเนิด ร่างกายอ่อนแอถึงขั้นไม่สามารถตั้งครรภ์มีบุตรได้ แต่ด้วยความที่เรียนศิลปะ เพื่อนฝูงที่คบหากันจึงออกลุยๆ มึงมาพาโวย เธอเองก็แก่นและซ่าไม่น้อย พออยู่กับเพื่อนคำพูดคำจาก็อย่าง แต่พออยู่กับคุณท่านก็กลายเป็นผ้าพับไว้ทันที (ก็คุณท่านเป็นเจ้าหนี้ตัวหนานี่) หลายคนอาจไม่ชอบใจที่นางเอกยอมเอาตัวเข้าแลก แต่สำหรับหญิงนางคงเพราะเธอรักแม่มาก ไม่อยากให้ท่านต้องเสียใจ และอีกอย่างเธอก็แอบสนใจคุณท่านอยู่บ้างก่อนแล้ว

ถามว่านิยายเรื่องนี้เนื้อหาหนักไหม ก็คงตอบว่าหนัก แต่ไม่มาก (แต่ที่หนักมากคือหนังสือมากกว่า ฮะๆๆ หนาซะ) หลายๆตอนมีเหตุให้ต้องอมยิ้มขำอยู่เรื่อยๆ ไหนจะตอนที่ได้ชื่อคุณท่าน เพราะก่อนหน้านั้นจะโดนลูกน้องเรียกว่า ‘คุณหนู’ มาตลอด พอจะเปลี่ยนมาเรียก ‘คุณ’ ก็หาว่าลูกน้องปีนเกลียวข้ามชั้นมาเป็นเพื่อน จะให้เรียก ‘นาย’ ก็ไม่พอใจ ลูกน้องเลยบอกเรียก ‘คุณ’ กับ ‘นาย’ รวมกัน เราอ่านแล้วขำกลิ้ง ก็มันกลายเป็น ‘คุณนาย’ น่ะสิ! หรืออย่างตอนที่ลูกน้อง (เจ้าปัญหาคนเดิม) บังอาจเรียกนางเอกว่า หมอนวด (เห็นพระเอกเคยใช้เรียกมาก่อน) พระเอกก็โมโหแทน (เพราะตอนนี้ติดใจนางเอกแล้ว) แต่พอทีตัวเองโกรธนางเอกบ้างดันเรียกเธอว่ายายดำ (นางเอกผิวสีคล้ำหน่อยเท่านั้นเอง)

อ่านเรื่องนี้จบแล้วติดใจที่ความชั่วร้ายของพระเอกไม่น้อย (แปลว่ามาก) ไม่คิดว่าสำนักพิมพ์จะกล้าให้พระเอกมีนิสัยแบบนี้ แต่ถ้ามองว่าที่เขาทำเพราะโดนอีกฝ่ายร้ายมาก่อนและต้องเอาคืนก็พอฟังขึ้น เพราะถึงยังไงคุณท่านคนนี้ รักใครแล้วก็รักถวายหัวเหมือนกัน (ไม่เชื่อไปถามหญิงนาง) และหากมองข้ามจุดนี้ไป ต้องบอกว่านิยายเรื่องนี้สนุกมากกกกกกกกกก (โปรดสังเกตก.เอ๋ย ก.ไก่ หลายตัวเชียว) อ่านวันเดียวจบ (ชนิดไม่ต้องทำอะไร นอกจากพักยกกินข้าว) อ่านแล้ววางไม่ลง กลัวแต่จะจบเร็วเกินไปเท่านั้นเอง!!




 

Create Date : 05 พฤษภาคม 2553   
Last Update : 5 พฤษภาคม 2553 3:41:34 น.   
Counter : 9549 Pageviews.  

ดุจสวรรค์สรรสร้าง / วิรัตต์ยา



ดุจสวรรค์สรรสร้าง ของคุณวิรัตต์ยา

ไม่ได้รีวิวนิยายนานทีเดียว วันนี้กลับมาพร้อมกับนิยายน่ารักๆ ที่มีพล็อตแหวกแนวไม่ซ้ำใคร อ่านไปก็ลุ้นไปว่าจะจบยังไง อมยิ้มทุกๆหน้ากับความน่าหมั่นไส้ มั่นใจในตัวเองเกินร้อยของพระเอก พอถึงบทเศร้าก็ซึมไปด้วยไม่รู้ตัว ทั้งที่เป็นคนขยาดนิยายเล่มหนา เพราะกลัวจะเยิ่นเย้อ แต่นิยายเรื่องนี้กลับอยากให้หนากว่านี้อีกสักสองเท่าแหะ

เรื่องของเรื่องมีอยู่ว่า นายปีขาลหรือเสือ (พระเอกของเรื่อง) ดาวร้ายหนุ่มเบอร์หนึ่งของวงการบันเทิง ที่ตัวจริงก็ร้ายไม่ผิดกับในละคร ถูกเทวดาสาปให้กลายเป็นเด็กสิบขวบเพื่อลงโทษกับความเจ้าชู้ โดยมีเงื่อนไขว่า จะสามารถกลับคืนร่างได้ก็ต่อเมื่อโดนหญิงสาวที่เป็นคู่แท้กอดด้วยความรัก...

โถๆๆ แล้วผู้หญิงสติดีที่ไหนจะมากอดเด็กสิบขวบด้วยความรักแบบชายหญิงกันเล่า!! T_T

ด้วยความที่ดาวร้ายเบอร์หนึ่งหายหน้าหายตาไปพร้อมกับการปรากฏตัวของเด็กสิบขวบที่ใบหน้าเหมือนกับเขาเด๊ะ! กระจอกข่าวทั้งหลายเลยเชื่อกันว่าเด็กคนนี้หรือเด็กชายน้ำหวาน ชื่อที่พี่ติ๊ผู้จัดการหนุ่มใจสาวของเขาตั้งให้ เป็นลูกชายที่นายปีขาลไปทำผู้หญิงท้องและไม่รับ >_< นักข่าวทั้งหลายเลยพยายามตามล่าหาตัวเด็กชายน้ำหวานกันให้วุ่น นายปีขาลที่กลายเป็นเด็กวัยสิบขวบก็ต้องระเห็จตัวเองไปอยู่บ้านเก่าของพี่ติ๊ แต่เพราะพี่ติ๊จำเป็นต้องเดินทางไปต่างประเทศกับเด็กในสังกัดเพื่อทำงาน ณสรวงซึ่งเป็นหลานสาวของพี่ติ๊ (แต่ไม่รู้ความจริงว่าเด็กชายน้ำหวานคือนายปีขาล) เลยต้องเข้ามาดูแล

แต่นายเสือก็ยังเป็นนายเสือ แม้จะอยู่ในร่างของเด็กสิบขวบ เขาก็ยังคงความไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวาย โดยเพราะณสรวงที่มักจะจู้จี๊จุกจิก ขี้บ่น ชอบสั่งสอนและพูดจาตักเตือนราวกับเป็นเด็กๆ (ก็เด็กจริงๆนี่เนอะ) ในขณะที่ณสรวงเองก็ไม่ชอบเด็กชายน้ำหวานนัก เพราะเด็กนี่พูดจาไม่มีสัมมาคารวะ ชอบทำตัวเป็นผู้ใหญ่ ดื้อด้วย แต่ทั้งคู่ก็ต้องมาอยู่บ้านหลังเดียวกัน เรื่องราวน่ารักๆและวุ่นแสนวุ่นระหว่างหญิงสาววัยยี่สิบต้นๆกับเด็กชายแก่แดดแก่ลมวัยสิบขวบจึงเริ่มต้นขึ้น

ไหนจะตัวจริงของณสรวงกับปีขาลที่ไม่ถูกชะตากัน ไหนจะพี่ติ๊ซึ่งห้ามนายปีขาลนักหนาว่าไม่ให้มาหลงรักณสรวงหลานสาวของเขาอีก จะไม่วุ่นได้ยังไง ส่วนเพื่อนๆที่อยากทราบว่าแล้วเจ้าเด็กน้ำหวานจะคืนร่างได้ยังไง ต้องลองหามาอ่านกันนะคะ เชื่อว่าไม่ผิดหวังอย่างแน่นอนค่ะ ส่วนตัวรู้สึกดีใจมากที่ไม่ได้มองข้ามนิยายเรื่องนี้ไป หากใครคิดว่าจะมีปาฏิหาริย์ร้อยแปดพันเก้าจนหมดความโรแมนติกกุ๊กกิ๊กหรือเปล่า ก็ขอบอกว่าไม่ใช่นิยายแฟนตาซีขนาดน้านน

นิยายเรื่องนี้อ่านแล้วได้ข้อคิดด้วย ให้ความรู้สึกตอนหนึ่งคล้ายๆกับเรื่องวสันตลีลาของอาจารย์วนิดา ตรงที่ว่าเมื่อพระเอกอยู่ในร่างของเด็กก็จะได้เห็นธาตุแท้ของคนหลายคน เพียงแต่เรื่องไม่หนักเท่าค่ะ แถมยังให้เห็นบทลงโทษของคนเจ้าชู้ด้วย ขอจัดนิยายนี้อยู่ในหมวดนิยายน่ารักแล้วกันค่ะ มีให้ขำได้เป็นพักๆ อย่างที่รู้พระเอกของเราต้องตามหาอ้อมกอดจากคู่แท้ ดังนั้นพอนายนี่เจอคู่ควงเก่าหรือผู้หญิงคนไหนสวยๆหน่อย ก็เอะอะว่าเป็นคู่แท้ของตัวเอง จะโผเข้าไปกอดเรื่อย นึกภาพแล้วขำกลิ้งค่ะ หรือไม่ก็ลองนึกภาพนายเสือร้ายในร่างเด็กสิบขวบว่าเวลาหึงจะออกอาการยังไงดูนะคะ

ปล.ที่ชอบมากๆเป็นส่วนตัวเลยก็คือ คุณวิรัตต์ยาแอบเอาเพลงโปรดของเราอย่าง Take me to your heart ของ MLTR มาใส่ในเรื่องด้วย (ชอบเหมือนกันก็ไม่บอก อิอิ)

**ใครอ่านแล้วออกอาการเขินตอนปีขาลชงกาแฟผสมโอวัลตินให้นางเอกแล้วมาบอกต่อกันบ้างนะคะ กลัวจะเป็นอยู่คนเดียว




 

Create Date : 17 เมษายน 2553   
Last Update : 17 เมษายน 2553 18:03:22 น.   
Counter : 2184 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  

nanaspace
Location :
Tokyo Japan

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]




A novelist,
Wanna be, not Born to be, though
nanaspace | Promote Your Page Too
New Comments
[Add nanaspace's blog to your web]