สวัสดีค่ะ มาทำความรู้จักด้วยคน ตอนแรกจะ search หาบล็อก “ญามิลา” ไป ๆ มา ๆ มาเจอบล็อกนี้
คือเหมือนจะเคยอ่าน “ญามิลา” ตามนิตยสารอะไรก็จำไม่ได้ แล้วเมื่อคืนอ่านหนังสือ “นกทุกตัวมีฟ้าให้บิน”
คนเขียนพูดถึงบล็อกของ”ญามิลา” แต่ว่าลืมจำมา ตอนนี้หนังสือไม่อยู่ที่ตัว เลย google แทน

เห็นหน้าปกหนังเรื่องนี้ ทำให้นึกอยู่ว่าจะไปหาเรื่องนี้มาดู แต่ก็ลืม ๆ ไป

อ่านแล้วรู้สึกตงิด ๆ หน่อยว่ามีเรื่องทำนองนี้เกิดกับตัวเองเหมือนกัน ก็เศร้า ๆ นะตอนนั้นกับเหตุการณ์ที่เกิด
ปัจจุบัน ยามนึกถึงอีก ก็ยังรู้สึกบ้าง เพียงแต่ว่าเรื่องราวมันก็จางไปตามเวลา

ตอนหลังมายึดประโยคนี้ใช้กับชีวิตค่ะ
"ไม่ต้องสาธยายเกี่ยวกับตัวคุณให้ใครฟังหรอก
เพราะคนที่ชอบคุณ ยังไงเขาก็ชอบ และไม่ต้องการฟังมัน
แต่คนที่เกลียดคุณ ยังไงเขาก็ไม่เชื่อคุณหรอก"