• เรื่องเลขๆ
• หนังสือหนังหา
• เล่าเรื่องอดีต
• เมื่อไม่ลืมรากเหง้า เราก็ไม่เผาแผ่นดิน
• แบ่งปันความรู้
• เที่ยวไปตามใจฉัน
• เส้นทางสายปราสาทขอม
• ผมเป็นครูครับ
• ครูดีในใจผม
• ไดอารี่ที่รัก
• กวี กลอน คำคม

• ดนย์
• บัวริมบึง
• Oh Sea
• Ninniko
• LittleBlueTwingo
• PeTaLpe
• สายลมอิสระ
• ผมชอบกินข้าวมันไก่
• ฝนโปรย
• แป้นเหย้า
• tummydeday
• Premmano
• NET-MANIA
• Moneyjr
• ชาหวาน_กะ_โซดาเย็น
• ตรีนุช3903
• จีนี่ในกระจกแก้ว
• Iruka^^Ryoko
• เศษเสี้ยว
• Pimple
• ยายหนูAK
• คนเคยดื้อ
• นางสาวผักแว่น
• yosita_yoyo
• bee boa
• ตอกะจอ
• ก้นกะลา
• นายรถซุง
• thanitsita
• aodbu
• aitai
• VET53
• tuk-tuk@korat
• ปฐพีหอม
• แม่น้องแคท
• Field Operator
• i'm not superman
• loykratong
• nupook538
• หมอหมู
• จิรัฐวรรณ
• ข้ามขอบฟ้า
• Maew-Tua-Lek
• auau_py
• เกลือหนึ่งกำน้อย
• Kavanich96
• kanapo
• mungchang
• phunsud
• raknakubkondee
• Webmaster - BlogGang

• สสวท.
• โรงเรียนสำโรงทาบวิทยาคม
• มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
• FaceBook: Kruaun
• บล็อกครูอั๋น: เพราะคณิตศาสตร์ขาดไม่ได้
• เที่ยวสุรินทร์กัน ครูอั๋นนำเที่ยว
• BlogGang.com

แพตรี แห่งทางนฤพาน นั่งคิดถึงชื่อ "แพตรี" ขึ้นมา ก็จำได้ว่า ในหนังสือ "ทางนฤพาน" ของดังตฤณ บอกที่มาของชื่อนี้ไว้ได้อย่างฉลาดเฉลียว และน่าสนใจมากๆ ครับ ระหว่างการสนทนาของนายเต้ เกาทัณฑ์ พระเอกของเรื่อง กับคุณปู่ของเขา ปู่ชนะ เรื่อง "แพตรี" "ชื่อเต็มของแพคือแพตรีใช่ไหมฮะ? เข้าใจว่าปู่เป็นคนคิดตั้งให้" ปู่พยักหน้า "อือม์" "ปู่ตั้งใจให้มีความหมายยังไงฮะ?" ปู่ชนะยกชาขึ้นจิบ เกาทัณฑ์คิดว่าอีกหน่อยตอนเขาแก่และนึกถึงปู่ เขาคงจำภาพท่านยกถ้วยน้ำชาได้มากกว่าภาพอื่นหมด "ก็ไม่มีอะไรมาก พุทธศาสนามีพระรัตนตรัยคือพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เป็นหลักที่พึ่งทางใจ มีสุจริตสามคือกายสุจริต วจีสุจริต และมโนสุจริตเป็นหลักพึงกระทำ มีสิกขาสามคืออธิศีลสิกขา อธิจิตตสิกขา และอธิปัญญาสิกขาเป็นหลักศึกษาและปฏิบัติยิ่งๆขึ้นไป และที่สุดมีญาณสามคือสัจจญาณ กิจจญาณ และกตญาณเป็นปริโยสาน ฉันคิดถึงหมวดสามเหล่านี้แล้วก็รวมลงตั้งชื่อให้เขา เวลาสอนให้เขารู้ความหมายจะได้จำง่ายว่าถ้าจะไปนิพพานต้องขึ้นยานแห่งความเป็นสามใดในพุทธศาสนาบ้าง" เป็นความคิดที่สุดยอดมากจริงไหมครับ ไปอ่านแบบเต็มได้ตามร้านหนังสือ หรือออนไลน์ที่ //www.dungtrin.com ได้นะครับ ขอให้เจริญในธรรม   Create Date : 14 ตุลาคม 2553     Last Update : 14 ตุลาคม 2553 21:27:06 น. Counter : 2365 Pageviews.   2 comment Share Tweet

ธรรมะใกล้ตัว (Dhamma at hand) หนังสือธรรมะใกล้ตัว เป็นนิตยาสารออนไลน์รายปักษ์ (สองสัปดาห์) จะส่งตรงถึงมือ (เมล์) ของท่านตรงกันทุกวันพฤหัสบดี ฉบับนี้เป็นฉบับที่ 098 แล้วครับ จะครบร้อยแล้ว คุณดังตฤณ เป็นบรรณาธิการ นอกจากงานเขียนและบรรยายประจำแล้ว คุณดังตฤณยังสละเวลามาช่วยทำนิตยสารออนไลน์ให้ชาวสังคมออนไลน์ได้อ่านด้วย นี่เป็นบทบรรณาธิการของฉบับนี้ครับ โลกที่น่ากลัว คือโลกที่ไม่มีใครฟังใคร เพราะมัวแต่เอาใจใส่เสียงปีศาจในตน ประดุจคอยดูว่านายท่านอยากได้อะไร ต้องการให้พูดอะไรออกไป บังคับให้ทำอะไรทันที โดยไม่ต้องมีสำนึกผิดชอบชั่วดีมา กั้น โลกที่น่ากลัว คือโลกที่ไม่มีใครฟังหัวใจตัวเอง อย่าว่าแต่จะให้ได้ยินเสียงเทวดาใน ตน เพราะมัวแต่ฟังเสียงเรียกร้องจากโลก มายา ตามหาภาพและเสียงยวนยั่ว หวาดกลัวแต่จะตกยุค ได้เป็นสุขต่อเมื่อจุ่มหัวลงในอ่าง น้ำเมา และโศกเศร้าถ้าต้องจำใจลืมตาดูความ จริง โลกที่น่ากลัว คือโลกที่ผู้คนหน้ามืดตามัว หวาดกลัวกันและกันเมื่อเข้าใกล้ ระวังว่าใครจะเข้าชกจากด้านหน้า ระแวงว่าใครจะแทงมาจากข้างหลัง ไม่ต้องถามหาว่าจิตสำนึกอยู่ที่ไหน ใครมือยาวสาวได้สาวเอา ใครพลาดล้มเป็นต้องจมดินด้วยรอย เหยียบซ้ำ โลกที่น่ากลัว คือโลกที่ผู้คนเลิกไหว้พระไหว้เจ้า เพราะเกรงโดนหลอกให้ไหว้อลัชชีแทน ผู้ทรงศีล แต่ทีหันไปไหว้ผีสางแม่นางโก้งกลับ ไม่หวั่น เพราะเชื่อว่ากำลังนอบน้อมต่อสิ่ง ศักดิ์สิทธิ์ ของจริงจะยิ่งใหญ่ได้ต้องมองไม่เห็น ความเกรงกลัวสิ่งมองไม่เห็นด้วยตา เท่านั้น จึงจะได้ชื่อว่าเป็นศิริมงคลอัน ไพบูลย์ โลกที่น่ากลัว คือโลกที่ใครต่อใครพร้อมใจกันเลิก ศรัทธาความดี ปิดใจฟังเสียงสวรรค์ หันหลังให้ประตูนิพพาน เพราะไม่มีใครดีจริงให้ดู มีแต่กูดีกว่าคนอื่นให้เห็น กำลังใจออกตัวก้าวแรกจะมาแต่ไหน แล้วใครจะเป็นคนเริ่มต้นก่อนได้ โลกที่น่ารัก คือโลกที่ไม่มีใครเอาด้วยกับโลกที่ น่ากลัว ไม่ต้องมัวรอใครนำ ไม่ต้องผลัดให้ใครทำก่อน เริ่มจากความมีแก่ใจ ยืนอยู่ข้างหัวใจสีขาวแห่งตน ราวกับไม่มีอาญาใดมาขวางได้ โลกที่น่ารัก คือโลกที่คนพร้อมจะฟังคน และพูดกับคนอย่างคน ใจจดใจจ่อกับคำดี พากันมีใจเป็นธรรม สวรรค์บนดินจะปรากฏ นรกหลังตายจะหายสูญ หาอ่านเนื้อหาฉบับเต็มๆได้ที่เว็บไซต์ของคุณดังตฤณนะครับ   Create Date : 09 กรกฎาคม 2553     Last Update : 9 กรกฎาคม 2553 13:04:58 น. Counter : 767 Pageviews.   1 comment Share Tweet

"คนดีสำคัญกว่าทุกสิ่ง" จากบันทึกของท่านพุทธทานภิกขุครับ ไม่ได้เป็นคนอ่านเองหรอกครับ เพื่อนส่งมาให้ แต่เห็นว่าเข้ากับสถานการณ์ทางการเืมืองตอนนี้ครับ "คนดีสำคัญกว่าทุกสิ่ง" ในโลกนี้ จะให้ลัทธิไหนครองโลกไม่สำคัญ ขอ แต่ให้คนดีก็พอแล้ว คนดีเผด็จการ ก็เผด็จการไปในทางดี นำไปสู่ความดี และความเจริญอันแท้จริง คนดีเป็นประชาธิปไตย ก็พร้อมเพรียงกันทำดีได้โดยไม่ ต้องสงสัย แต่ถ้าคนชั่วแล้ว แม้จะเป็นประชาธิปไตย ก็มีแต่จะ "นอนหาความสำราญ" กันทั่วไปหมด ในที่สุดก็ล่มจม ฉะนั้น ขอแต่ให้คนดีอย่างเดียวก็แล้วกัน จะ ซ้ายจัดหรือขวาจัดย่อมใช้ได้ทั้งนั้น ธรรมะในศาสนาเท่านั้น ที่จะทำให้คนดี หาใช่ลัทธิการเมือง แต่ลัทธิใดไม่เลย.   Create Date : 02 พฤษภาคม 2553     Last Update : 2 พฤษภาคม 2553 3:43:49 น. Counter : 3221 Pageviews.   2 comment Share Tweet

ที่สุดคือการอ่านหนังสือ คุณไพบูลย์ ดำรงชัยธรรม หรืออากู๋ ของชาวแกรมมี่ กล่าวไว้ในเรื่องเกี่ยวกับหนังสือ ในส่วนหน้าของวรรณกรรมเยาวชนเรื่อง “จักรพรรดิมันฝรั่งที่ 4” ได้อย่างน่าสนใจมากครับ [จริงๆ น่าจะลงไว้ที่ MyQuote แต่ผมเห็นว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับการอ่านจึงเอามาไว้ที่ MyBook เสียครับ] ดังนี้ “ลูกผมเคยถามว่า ทำไมต้องเรียนหนังสือมากมายหลายๆ วิชา หลายๆ แขนงที่เรียนอยู่ก็ไม่ได้น่าสนใจเลย นึกไม่ออกว่าจะมีประโยชน์อะไรภายภาคหน้า เพราะเขาไม่รู้ว่าต้องการจะเป็น “นัก” อะไรสักอย่างเดียว ผมถามเขาว่า เขาอยากเป็น ‘นัก’ อะไรบ้างละ คนหนึ่งตอบว่า อยากเป็นนักสร้างวีดีโอเกมคอมพิวเตอร์ที่เขาชอบเล่น อีกคนอยากเป็นนักบริหารเหมือนพ่อ อีกคนก็จะเป็นคนดูแลหมาจรจัด แต่ไม่ใช่สัตวแพทย์นะ ลูกคนเล็กว่าเป็นอะไรก็ได้ แต่ไม่อยากเรียนมากๆ เพราะปวดหัว ผมเข้าใจลูกดี เมื่อตอนผมเด็ก ผมก็เป็นอย่างนั้นคิดอย่างนั้น ซ้ำเมื่อโตขึ้น การงานที่ผมทำก็ไม่เห็นเกี่ยวกับอะไรกับพีชคณิต เรขาคณิต ตรีโกณฯ ชีววิทยา หรืออะไรอีกมากมายที่เรียนมา แต่เมื่อผมเรียนจบออกมาทำงานจริงๆ เข้าสู่สังคมการงาน พบปะผู้คน ผมได้สัมผัสกับคนเก่งๆ ที่ประสบความสำเร็จ ไม่ว่าจะเป็นนักธุรกิจ นักการเมือง หมอ นักเขียน นักวิทยาศาสตร์ นักการทหาร วิศวกร ฯลฯ ผมพบว่าคนที่ประสบความสำเร็จและเก่งจริงๆ ไม่เพียงแต่ลุ่มลึกในวิชาการที่ประกอบอาชีพเท่านั้น แต่เขาจะรู้ไปหมดทุกอย่าง เขาเป็น ‘พหูสูต’ เขาเป็น ‘ปัญญาชน’ เขามีความรู้รอบด้าน วิพากษ์วิจารณ์อะไรก็ได้อย่างน่าทึ่ง คือ ไม่ใช่แค่รู้ลุก แต่รู้กว้างด้วย สิ่งที่เขาเหล่านั้นเหนือกว่าเรา คือ... ท่านศึกษาไม่หยุด ท่านอ่านหนังสืออยู่เสมอไม่ขาด ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะใด ไม่ว่าจะเป็นดอกเตอร์ ราชบัณฑิต อายุมากขนาดไหน ท่านก็ศึกษาไม่เลิก จึงสำเร็จลุล่วงอยู่เสมอ และคำตอบสุดท้ายของท่านเหล่านี้ คือ... การอ่านหนังสือ ... แล้วผมก็พบว่า วิชาความรู้ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามที่ได้กล่าวมา ที่เคยเห็นว่ามันไม่เกี่ยวอะไรกัน และไม่มีประโยชน์เลย แต่แท้จริงแล้วในความลึกซึ้งของแต่ละศาสตร์ แต่ละวิชา มีที่มาที่ไปโยงใยเกี่ยวข้องกัน และมาจากหลักการเกี่ยวกันหมด ต่างกันก็แต่วิธีการมุ่งชี้ปฏิบัติหรือประโยชน์ใช้สอย” ผมเองเป็นครูครับ และผมก็ชอบอ่านหนังสือ ผมจึงปลูกฝังให้นักเรียนอ่านหนังสือด้วย และก็แอบหวังว่าพวกเขาจะรักการอ่านจนเป็นนิสัย เพราะประโยชน์ของมันมากมายมหาศาลจริงๆ ...ได้รู้ในสิ่งที่ยังไม่รู้ ...ได้ไปในที่ที่ยังไม่เคยไป ...ได้ก้าวหน้าก่อนที่คนอื่นจะตามทัน และอย่างที่อากู๋กล่าวไว้จริงๆ ครับ คำตอบสุดท้าย คือ การอ่านหนังสือ   Create Date : 03 มิถุนายน 2552     Last Update : 9 เมษายน 2553 4:06:26 น. Counter : 590 Pageviews.   9 comment Share Tweet

ณ มรณา เป็นหนังสือที่รวมข้อคิดข้อเขียนของคุณดังตฤณที่เกี่ยวข้องกับการตาม สมกับชื่อหนังสือ ณ มรณา อ่านแล้วได้สติเตือนใจหลายอย่างครับ ลองเข้าไปอ่านดู หนังสือพิมพ์แจกเป็นธรรมทาน ผมได้หนังสือเล่มนี้จากเวปของคุณดังตฤณน่ะครับ ลองอ่านดูนะครับ //www.dungtrin.com/namorana/ เกิดทั้งน้ำตาไม่น่าอาย แต่อย่าตายทั้งน้ำตาก็แล้วกัน   Create Date : 01 มิถุนายน 2552     Last Update : 6 กันยายน 2552 22:49:25 น. Counter : 587 Pageviews.   1 comment Share Tweet