นิยามของคนดี เคยสงสัยว่า เอ คนที่ดูเป็นคนดีทำไมทำอะไรแปลกๆอย่างนั้นอย่างนี้ด้วยนะ พอได้รับรู้อีกเคสนึงเข้าไป ก็เริ่มเข้าใจไปเองแฮะ บวกกับมาอ่านไดของมิงกุ ก็เออ เราว่าเราเหมาไปเองว่าคนดีต้องเป็นงั้นงี้ เราก็เลยงงซะงั้นเอง ในที่นี้ ตัดความที่เป็น "คนมีดี" ออกไปก่อนนะ เราจะไม่พูดถึง วันนี้เราจะพูดถึงแต่เรื่องของ "คนดี" อย่างเดียว คนดีในนิยามทั่วไป ก็คือคนดี ดีไปหมด ดีไปทุกด้าน นิสัยดี ซึ่งจริงๆแล้วในนิยามนี่ หาได้มีทั่วไปไม่ เห็นแต่จะมีมากมายอยู่ในละครหลังข่าว ใครเลวก็เลวไปซะหมดทุกเรื่อง ใครดีก็ดีไปซะหมดทุกเรื่อง คาแรกเตอร์มิติแบนแต๊ดแต๋ บางคนก็ว่า คนซื่อตรงไปทุกเรื่องนั่นแหละเป็นคนดี บางคนก็ว่า คนถ่อมตัวนั่นแหละเป็นคนดี บางคนก็ว่า คนที่ชอบช่วยเหลือผู้อื่นเป็นคนดี บางคนก็ว่า คนที่รักพวกพ้องพี่น้องนั่นแหละเป็นคนดี สุดแท้แต่ใครจะนิยามยังไง ซึ่งล้วนแต่เป็นนิยามที่กำหนดคนทั้งคน จากมิติเดียวเท่านั้น คนคนนึงมีตั้งไม่รู้กี่สิบกี่ร้อยมิติ ขึ้นอยู่กับเรื่องราวและสถานการณ์ แต่ถ้าจะไม่กล้าพูดว่าใครเป็นคนดี เพราะอาจจะหาคนที่เราเรียกได้ว่าเป็น"คนดี"ยากเหลือเกิน ก็สุดโต่งเกินไปอีก ความขัดแย้งในการเรียกคนๆนึงว่าเป็น "คนดี" จึงเกิดขึ้นดังนี้นี่เอง อย่างไรก็ตาม ความหมายโดยรวมของความเป็นคนดี นั่นก็คือการที่เป็นคนที่ดูรวมๆแล้วนิสัยดี ประพฤติดี ไม่ไปทำอะไรให้ใครเสียหาย อะไรประมาณนั้น ถ้าไม่นิยามอย่างนั้น คำว่าคนดี ก็คงเป็นคำที่หาโอกาสใช้ได้ยากเหลือใจ แต่ก็นั่น ในเมื่อนิยามความหมายของคนดีเป็นอย่างนี้แล้ว เมื่อคนที่ได้ชื่อว่าเป็นคนดี ทำอะไรที่ไม่น่าจะเป็นวิสัยของคนดีขึ้นมา ก็จะทำให้กังขาว่า ไหนว่าเป็นคนดีไงเล่า? และก็จะพลอยทำให้กังขาความดีส่วนอื่นๆไปด้วย ว่าดีจริงหรือไม่ เพราะเมื่อภาพขาว มีแต้มดำเล็กๆเพียงจุดเดียวขึ้นมาแล้ว มันก็สังเกตเห็นได้ง่ายนัก และทำให้ภาพทั้งภาพกลายเป็นมีตำหนิไป นี่คือกับดักของชื่อของการเป็นคนดี ชื่อของการเป็นคนดีนั้น ค่อนข้างหอมหวาน และชวนน่าสนใจ คนๆหนึ่งคงจะภูมิใจใช้ได้ ถ้าในชีวิตมีคนที่มาบอกว่า เราเป็นคนดี หลายๆหนเราก็ลืมไปว่า ความเป็นคนดีนั้น ไม่ได้เกิดจากการที่เราอยากเป็น และไม่ได้เกิดจากการที่ใครคิดว่าเราเป็น ฉะนั้นไม่ควรจะหลงระเริง ถ้าเหตุแห่งนามว่าคนดีของเรานั้น เกิดจากการทึกทักเอาเองของเราเองหรือของคนอื่น เพราะนั่น จะทำให้เรายิ่งหลงตัวเอง ไม่คิดจะพัฒนานิสัยให้ดีกว่านี้ อาจจะคิดว่านิสัยที่เป็นอยู่นี้มันดีอยู่แล้ว แต่ถ้ามันเกิดจากสิ่งที่เราทำ และตัดสินด้วยใจเป็นกลาง มองพิจารณาไปถึง consequence ที่เกิดขึ้นอย่างเป็นกลาง อันนั้นก็จะสามารถจะเข้าข่ายตัดสินได้อย่างชัดเจนกว่าว่า ดี หรือไม่ดี อย่างที่บอกไปข้างต้น การเป็นคนดี ก็เป็นกับดัก เมื่อได้ชื่อว่าเป็นแล้ว ก็เหมือนกับการขี่หลังเสืออย่างหนึ่ง ครั้งหนึ่งที่ได้ขึ้นแล้ว เวลาลงก็มักจะลงกันได้อย่างไม่สง่างามนัก จะถูกเสืองาบกินไปก็มีให้เห็นอยู่เรื่อยๆ ความยากมันอยู่ที่ว่า เราจะเก๋าพอที่จะขี่หลังเสือได้อย่างชำนาญหรือไม่ หรือเราจะเป็นเพชรแท้ที่ขี่หลังเสือได้เป็นธรรมชาติราวกับยืนบนขาตัวเองหรือไม่ ถ้าเราไม่เก๋า หรือเราไม่ได้เป็นเพชรแท้ โอกาสที่เราจะสั่นคลอนโดนเสืองาบนั้น ก็มีอยู่ทุกเวลานาทีที่เราหลงไป และเมื่อเราพลาดพลั้ง ก็มักจะเจ็บหนักกว่าคนที่ไม่เคยได้ชื่อว่าเป็นคนดีเสียด้วยซ้ำ Create Date : 05 มีนาคม 2551 Last Update : 5 มีนาคม 2551 2:17:04 น. 0 comments Counter : 573 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet