|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
เรื่องรักๆ.ที่มีคำตอบอยู่ในสายลม...
เรื่องรักๆ.ที่มีคำตอบอยู่ในสายลม...
อืม...ทำไมฉันจึงชอบเขียนเรื่องรักนะ
คำตอบที่ตรงที่สุดคือ มันเป็นสิ่งสำคัญยิ่งในชีวิตฉัน
เป็นสิ่งสำคัญก่อนฉันจะเริ่มเขียนหนังสือ และเป็นสิ่งสำคัญจนกระทั่งวันนี้
ฉันใช้ความรักเป็นศูนย์กลางของชีวิตเลยด้วยซ้ำ
คนที่ไม่เคยทำอย่างนั้น จะไม่มีวันรู้ซึ้งหรอกว่า
มันเป็นวิถีทางที่ต้องใช้พลังชีวิตอย่างมหาศาล
เปรียบเสมือนการเดินอยู่บนเส้นด้ายเลยทีเดียว
ฉันยังเชื่อว่าความรักเป็นสิ่งสำคัญต่อทุกคนอีกด้วย
เราจะเรียกลมหายใจว่าชีวิตได้อย่างไร
หากปราศจากความรัก
เรื่องรักเป็นเรื่องที่คนเข้าถึงได้ง่าย ซึ่งเป็นข้อดี แต่ก็เป็นข้อจำกัดด้วย
เพราะในเมื่อใครๆ ต่างเข้าถึงความรักได้ เขาจะมาอ่านเรื่องรักของฉันทำไม
โลกของเราคงมีเรื่องแต่งเกี่ยวกับความรักมาเป็นล้านๆ เรื่อง
คำว่ารักกลายเป็นคำเก่าแก่ และถูกใช้มากเสียจนเราตายด้านกับมัน
ในที่นี้ ฉันหมายถึง คำว่า รัก ที่ถูกเขียนในเรื่องแต่งหรอกนะ
ส่วนการบอกรัก ของคนที่เรารักนั้น
บอกกี่ร้อยกี่ล้านครั้ง ก็ชื่นหัวใจอยู่เสมอ
เรื่องรักใหม่ๆ นั้นคงไม่มีหรอก
แต่รายละเอียด บรรยากาศ
และความรู้สึกของมนุษย์นั้น
.ใหม่ทุกวัน
.
ฉันเคยอ่านเรื่องรักชั้นดีซึ่งเป็นความรักอันอัปลักษณ์
อ่านแล้วเศร้าไปเจ็ดวัน
รู้สึกถึงความรักอันดิ่งลึกของตัวละคร
ทั้งที่ไม่มีคำว่ารักอยู่ในเรื่องแม้แต่คำเดียว
งานเขียนของผู้ที่ใช้นามปากกาว่า น้ำตาลปึก
เขาคือครูในงานเขียนของฉัน
ฉันทะเยอทะยานอยากเขียนอย่างนั้นบ้าง
เขียนเรื่องรัก โดยปราศจากถ้อยคำ รัก
มานั่งตรองดู ฉันพบว่า
เวลากลับไปอ่านบทความเก่าๆ กลอนเก่าๆ ของตัวเอง
แล้วเกิดอาการวิงเวียนคล้ายคนแพ้ท้องนั้น
เป็นเพราะฉัน(พยายาม)มองความรักอยู่ในกรอบของความดีงามเท่านั้น
พริ้งพรายไปด้วยภาษาสวยๆ ฉากสวยๆ บรรยากาศโรแมนติก
แต่เรื่องราวของมันนั้น ล่องลอย และเบาหวิวราวกับสายลมและเมฆ
แล้วจะทำยังไงล่ะ ที่จะทำให้เรื่องรักหนักแน่นขึ้น
(ซึ่งฉันจะลองทำ ถ้าอยากจะหลอกตัวเองดูเล่นๆ)
.
ก็ลืมความโรแมนติกไปเสีย และยอมรับความจริงเถิดว่า
ความรักนั้นกำเนิดจากจิตใจซึ่งเต็มไปด้วยกิเลส
มันจะหมดจดงดงาม บริสุทธิ์ผุดผ่องได้อย่างไร
ความรักเป็นแหล่งรวบรวมทุกๆ ความรู้สึก ความเห็นแก่ตัว ความอิจฉา
ความเป็นเจ้าของ หรือแม้แต่ ความเกลียด และอำนาจ
ฉันขุดค้นลงไปถึงก้นหลุมแห่งความหึงหวง
จำนนต่อความอ่อนแอและอ่อนไหว
ดำผุดดำว่ายในทุกห้วงความรู้สึก หมายจะคว้าเอาหัวใจของมันออกมา
เขียนเป็นบทความ/บทกลอน
.
ใครบางคนเคยค่อนฉันว่า
..
blog ของฉันมีแค่เรื่องรักๆใคร่ๆ น้ำเน่า ไร้สาระ เ พ้อฝัน
บางคนก็ถามว่า ทำไมฉันถึงให้ความสำคัญกับความรู้สึกมากนัก
อีกสักประเดี๋ยวมันก็จะหายไป
ฉันมักจะย้อนถามเขาว่า แล้วเวลาใครสักคนถ่ายรูปอะไรไว้
เช่น ยามพระอาทิตย์ตกดิน ถ่ายที่เดิมตรงเดิม ไม่รู้กี่รูปต่อกี่รูป
ทำไมถึงถ่ายได้ล่ะ
ก็เพราะอยากบันทึกความรู้สึก ณ วินาทีนั้นไม่ใช่เหรอ
และเพราะรู้ว่า วินาทีต่อไปเดี๋ยวมันก็เปลี่ยน ซึ่งอาจจะสวยกว่าเดิมหรือแย่ลง
แต่ท้ายสุด
ก็อยากจะบันทึกเอาไว้ไม่ใช่เหรอ
..
คำตอบอยู่ในสายลม
.
และที่ฉันอยากบันทึกความรู้สึกเอาไว้น่ะ
ก็เพราะรู้ว่ามันจะเปลี่ยนไป ฉันจึงอยากเก็บมันไว้
ความรู้สึกที่แปรเปลี่ยนตลอดเวลา ไม่มีใครเห็น
จับต้องไม่ได้ มีแต่เราเท่านั้นที่รู้จัก และสามารถเข้าใจ
บางความรู้สึกเกิดขึ้นหนึ่งวินาที แต่เปลี่ยนชีวิตของเราโดยสิ้นเชิง........
ฉันไม่ควรจะเขียนถึงมันหรอกหรือ..........
ฉันก็เลยต้องขอบันทึกเรื่องราว
บอกเล่าเรื่องความรัก เขียนกลอนเอย บทความเกี่ยวกับเรื่องโน้นนี่เอย
เพื่อความสุข
.สุขแบบไร้สาระ
แต่ฉันก็มีความสุข
สุขแท้ๆ ทำไปเรื่อยๆ
เขียนไปเรื่อยๆ ไม่เคยไปเปรียบเทียบกับใคร และไม่เคยหาเรื่องใคร
ดังนั้น
ฉันจึงเกลียดนัก..กับคนที่มาตั้งแง่เอากับความรู้สึกของคนอื่นเขา
ความรู้สึกใครก็ความรู้สึกมัน แต่ละคนมีชีวิตมาไม่เหมือนกัน
ฉันจึงเคารพกับทุกข้อเขียน ทุกการตัดสินใจ
และทุกอารมณ์ของทุกๆคน
ต่อเมื่อมันอยู่ตรงความพอดีๆบนพื้นฐานที่คนจิตใจดีๆพึงมีให้แก่กัน
............................................................
เรื่องสั้นที่ดีต้องการรายละเอียดที่ดี
รายละเอียดที่ดีมาจากต้นทุนชีวิตที่ดี
กำลังใจดีดีต้องมาจากคำพูดที่ดี และคำพูดที่ดี
ต้องมาจากคนที่มีต้นทุนทางใจที่ดี
.
ฉันแหวกว่ายอยู่ในความรู้สึก และความรักมานานแค่ไหนกันหนอ
บางที อาจจะเป็นชาติก่อน หรือชาติก่อนโน้น
ในตัวฉันจึงอัดแน่นไปด้วยต้นทุน และ รายละเอียดของคำๆ นี้
.คำว่า รัก
เฮ้อ โล่งจริงๆ ที่ได้เขียน พรั่งพรูหลั่งไหลเหมือนตาน้ำแตก
คืนนี้ฉันคงหลับสบาย
เมื่อว่างหรือมีอะไรสะดุดใจขึ้นมาฉันก็จะเขียน
..........
อีกนานสักแค่ไหนนะ
จะเลิกเขียนเรื่องความรัก
..
จนกว่าฉันจะฝัน และคิดถึงเรื่องอื่นมากกว่าล่ะมั่ง..
ปล.ช่วงนี้งานยุ่งหัวยุ่งมากๆเที่ยวก็เยอะดื่มก็หนัก กลับบ้านเช้าบ่อยๆ
เลยไม่ค่อยได้มีเวลา มานั่งทบทวนหัวใจ ไตร่ตรองอารมณ์ ขีดๆเขียนๆ
สงสัยต้องเพลาเรื่องแอลกอฮอล์ลงซะหน่อยแล้ว
ขวัญfont>
| Create Date : 29 เมษายน 2551 |
| Last Update : 5 พฤษภาคม 2551 8:24:55 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 1034 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: ฟา IP: 58.137.129.220 วันที่: 29 เมษายน 2551 เวลา:11:22:27 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [