Bloggang.com : unitan - หนูนี่แหล่ะ คือ เทพเจ้า ตอนที่ 2 หน้า 3

Group Blog

กันยายน 2564

22 กันยายน 2564

หนูนี่แหล่ะ คือ เทพเจ้า ตอนที่ 2 หน้า 3

All Blog

หนูนี่แหล่ะ คือ เทพเจ้า ตอนที่ 2 หน้า 3

เทพรักษา คืออะไรกัน

เขาได้แต่คำนึงคิด มองซ้ายแลขวา ปาดเหงื่อที่ไหลตามซอกคอ

ทั้งที่อากาศรอบกายแสนหนาวเหน็บ เบียดเข้าหาคนางค์ ที่เริ่มจะเอนมาหาเขา

สักพักก็หลับไปอย่างง่ายๆ พิงไหล่เขาไว้ สุดท้ายเขาต้องโอบประคองเอาไว้

หันไปมองทวดที่นั่งหลับตานิ่งราวเข้าญาณ มองไปรอบเกวียนรถม้า

ไม่มีบุคคลที่ทวดเอ่ยถึง สูดลมหายใจลึกๆ ท่องนโมอยู่ในใจ
ถึงไม่รู้ว่าคืออะไร แต่ก็อย่าเพิ่งโผล่ออกมาก็แล้วกัน

3 ชั่วโมงผ่านไป เปิ้ลดูนาฬิกาข้อมือ ทั้ง 3 ก็เดินทางมาถึงหมู่บ้านในหุบเขา

เขาปลุกคนางค์ตื่น เธองัวเงียประคองทวดลงจากรถ รับกระเป๋าเป้ ที่เปิ้ลส่งมาให้ เปิ้ลลงมาจากรถ ทั้งสามได้ยินเสียงหญิงร้องอย่างเจ็บปวดบนเรือน

หน้าบ้านปักธงเอาไว้ เพื่อบ่งบอกว่าภายในบ้านกำลังมีสาวท้องแก่กำลังจะคลอด และเพื่อเป็นการไล่ภูติผีตามความเชื่อ

“ป่ะ”

ทวดขยับตัวออกเดินนำ คนางค์พาทวดเขาไปบ้าน
เจ้าของบ้านออกมารับทวด พาเดินขึ้นเรือน

แล้วไปอีกห้อง มีหญิงสาวท้องแก่ร้องอย่างเจ็บปวดเป็นระยะ โดยมีสามีของนางประคองไว้

คนางค์กับเปิ้ลต่างก็ตื่นต้นที่จะได้เห็นการทำคลอดแบบโบราณจริงๆ แม้ทั้งสองจะผ่านการเรียนจากห้องที่มีเพียงสื่อวินิทัศน์ แต่ก็ยังไม่เคยทำคลอดอย่างจริงจัง

“ผูกผ้าที่ขื่อเร็ว”

ทวดบอกสามีของนาง

เขาก็รีบกระวีกระวาด โยงผ้าขึ้นขื่อ

“ใจเย็นๆ ทำใจให้สงบ”

ทวดเข้าไปนั่งข้างๆ สาวท้องแก่ จับผ้าที่สามีนางโยงลงมาให้

“เอาเครื่องมือออกมา”

ทวดบอกเปิ้ล

“เตรียมต้มน้ำ”

“ผมไปต้มน้ำดีกว่านะครับ พี่ครัวอยู่ทางไหนครับ”

เปิ้ลหันไปถามพ่อ

“ป่ะ เดี๋ยวพาไป”

ทั้งสองเลยออกจากจากห้อง

“เตรียมน้ำล้างมือ”

คนางค์เปิดเป้ตัวเองเพื่อเอาอุปกรณ์สมัยใหม่ออกมาด้วย เธอออกไปหาเจ้าของบ้านเพื่อขอกะละมังเล็กเพื่อเตรียมให้ทวดล้างมือ

ทวดและเธอล้างมือเรียบร้อย คนางค์มองดูนิ้วทวดกับเธอเล็บสั้นจนกุดเนื้อ ทั้งสองชูมือไว้จนมือแห้ง

เธอชูถุงมือยางให้ทวด แต่ทวดส่ายหน้าบอกราวกับว่าไม่จำเป็น เธอสวมถุงมือ

ทวดสำรวจช่องคลอดของมารดา

“หนูโกนขนนะคะทวด”

คนางค์บอกทวด

เธอเข้าไปตรวจและจัดการโกนขนออกอย่างรวดเร็ว มารดาได้แต่ร้องเป็นระยะเมื่อมีการบีบตัวของมดลูก

“นี่คงเป็นท้องสาวสินะ”

ทวดเอ่ย

“ทวด....ต้องสวนแม่ไหมคะ”

เธอหันไปถามทวด ทวดพยักหน้า

คนางค์ใช้อุปกรณ์สมัยใหม่ที่เธอนำติดตัวมาด้วยใช้ร่วมกับทวด ทวดไม่ได้แย้งอะไร ปล่อยให้เหลนทำตามขั้นตอนที่เขารู้
ทวดใช้มือตรวจช่องคลอด

“นี่ได้ 3 นิ้วแล้ว คงใกล้คลอดเต็มที เด็กกลับหัวแล้ว”

ทวดบอก

มันเป็นสัญญาณว่าใกล้คลอดเต็มที ทารกพร้อมที่จะออกจากครรภ์แม่

พ่อเด็กกลับเข้ามาก่อน ทวดบอกให้ไปช่วยประคองด้านหลังเมียเอาไว้

ทวดเอาผ้าผืนเล็กจับที่ผีเย็บประคองไว้

ทวดหันไปมองหน้ามารดาท้องแก่ที่เจ็บปวดอย่างทรมาน

“นึกถึงคุณพระศรี เทวดาประจำตัวเจ้าไว้ หายใจลึกๆ เจ้าใกล้จะคลอดเต็มทีแล้ว เจ้าจะเจ็บอีกนิดเดียว อดกลั้นไว้ เมื่อลูกเจ้าพ้นออกมาแล้ว เจ้าก็จะสุขราวได้พรจากเทพ”

“ทวดหนูเจ็บมากเลยค่ะ”

“การคลอดลูกก็ดั่งผลไม้สุขงอม เมื่อถึงเวลาก็จะหลุดออกมากขั่วโดยง่าย อดกลั้นไว้ เมื่อถึงเวลาค่อยเบ่ง”

ทวดมองดูหัวเด็กที่ค่อยๆ โผล่ เคลื่อนตามการบับรัดตัวของมดลูก ทวดเตรียมอ่างดินเผาเล็กๆ รองด้านหน้าเพื่อรอรองน้ำคล่ำ ใช้นิ้วแนบกับกรรไกร ล้วงเข้าไปตัดถุงน้ำคล่ำแตกออก น้ำไหลลงสู่อ่างรอง

“เอาละ หยุดร้อง กลั้นใจไว้ แล้วค่อยๆ เบ่งออกมานะลูกนะ”

ทวดเอ่ยอย่างเย็นใจ ทวดเอายาหอมให้ดม เพื่อให้มารดาใจสงบ

มารดาสาวรู้สึกสงบนิ่งนัก ระลึกถึงคุณพระคุณเจ้าและเทวดาที่ปกป้องนาง เม้มปากไว้แล้วค่อยๆ เบ่ง บุตรออกมาอย่างง่ายดาย

ทวดรับเด็กที่เคลื่อนตัวออกมาอย่างง่ายดาย จับตัวเด็กตะแคงขวาด้านขาซ้ายแม่

นิ้วชี้จับผ้าอ้อมที่เตรียมไว้ล้วงเข้าปากทารกเพื่อควักเอา น้ำคล่ำและมูกเลือดออกมา

คนางค์จับลูกยางน้อยที่เธอเตรียมมาในชุดอุปกรณ์ ดูดน้ำคล่ำและเลือดออกจากปากจมูกของทารก

เมื่อน้ำคล่ำออกมาหมด เด็กก็รู้สึกตัวและร้องออกมา ทวดส่งให้เธอช่วยจัดการทารก เปิ้ลเอาน้ำร้อนเข้ามาพอดี คนางค์บอก เปิ้ลช่วยเตรียมน้ำอุ่นให้

คนางค์อาบน้ำให้ทารก และใช้กรดเงิน 0.1 % เช็ดตา เช็ดตัวทารกเสร็จแล้ว

ส่วนทวดกำลังตัดสายสะดือทารก เธอตั้งใจมองทวดที่ค่อยรีดสายสะดือเข้าหารก

แล้วมัด 2 เปาะ ห่างจากเด็ก ประมาณ 2-3 นิ้ว และแต่ละเปาะห่างกัน 2 นิ้ว ทวดใช้ไม้ไผ่ที่เหล่าคมๆ ตัดตรงกลางเปาะแยกสายสะดือของแม่และเด็กออกจากกัน

เมื่อทวดตัดสายสะดือเรียบร้อยแล้ว คนางค์ห่อสายสะดือ เธอห่อเด็กตามที่เรียนมา คนางค์มองทวดทำอย่างตั้งใจ ส่วนเปิ้ลหันเห็นเลือดที่ค่อยๆ ไหลออกมา พร้อมรก

เปิ้ลเข่าอ่อนขอออกไปจากห้อง เพราะเขากลัวเลือด ทวดตรวจดูรก ให้คนางค์เอาอ่างใบเล็กใส่น้ำมาลอย

“รกออกมาครบถ้วนสมบูรณ์ปลอดภัยแล้วล่ะ"

“ดีใจด้วยพวกเจ้าได้ลูกชายกัน”

ทวดเอ่ย ทั้งสองยิ้มอย่างดีใจ คนางค์ส่งทารกให้แม่อุ้ม

“ให้กินนมได้เลยนะเจ้า จากลักษณะของเจ้าแล้ว น่าจะได้น้ำนมที่ดี ไม่มีโทษ ควรให้ลูกได้กินนมเพื่อที่เขาจะได้โตอย่างแข็งแรง และก็หยอดน้ำเขาด้วยนะ แล้วก็เจ้าก็รักษาความสะอาด สวมใส่ผ้านุ่งที่สะอาด”

“ช่วงนี้เจ้าก็กินน้ำอุ่น อย่าให้ร่างกายเย็น นอนไม้กระดานแผ่นเดียว นี่เป็นยาบำรุงหลังคลอด นี่ยาบำรุงข้าจะทิ้งไว้ให้ พันหน้าท้องไว้ด้วยผ้าฝ้ายนี้ ทุกวัน เพื่อให้ท้องไม่หย่อนยานและมดลูกจะได้เข้าอู่ไวไว”

“ถ้าเจ้าได้อยู่ไฟแล้ว ทับหม้อเกลือให้แม่เจ้าทำให้ก็ได้ นางคงพอทำเป็น”

“เจ้าค่ะ”

แม่ปลิกรับคำรับคำ

ทวดเตรียมยาสมุนไพรมาให้

“สายสะดืออย่างให้โดนน้ำ ใช้มหาหิงห์เช็ดทุกวัน สัก 7 วันเดี๋ยวก็แห้ง”

“ขอบพระคุณครับ แม่หมอ”

พ่อเด็กเอ่ยอย่างดีใจเหลือคณา

“เจ้าอย่ากินของแสลงนะ หากเจ็บป่วยไป จะอ่อนเปลี้ยเสียแรง จะลำบากเอา กินอาหารบำรุงน้ำนม พวกปลี แกงเลียงกินได้”
“เจ้าค่ะ แม่หมอ”

Create Date : 22 กันยายน 2564
Last Update : 22 กันยายน 2564 7:08:29 น.
Counter : 361 Pageviews.

1 comments