ใต้ฟ้าพร่างดาว (yayoi)

ก่อนอื่นขอระบายอารมณ์ก่อน (จะข้ามไปอ่านตรงที่เกี่ยว
กับหนังสือเลยก็ได้นะ แต่มันเก็บกดเล็กๆ)

เราไปร้านหนังสือตอนเที่ยง
ก่อนออกไปก็มองฟ้าแล้วนะ รวมทั้งยิ้มยั่วเมฆฝนไปที
ด้วยมั่นใจว่า...คงจะไม่ตกลงมาตอนนี้
แต่พอก้าวออกจากบ้าน...เดินมาได้ครี่งทางเท่านั้นแหละ
หึๆ...มันก็ตก ร่มก็ไม่ต้องพูดถึง

พอมาถึงร้าน
เราก็ตรงไปที่มุมนิยายทันที แล้วก็เห็นผู้ชายคนนึงยืนอยู่
(หน้าตาไม่บอกว่าเป็นพวกอ่านนิยายรักโรแมนสักติ๊ด)
ก็เห็นอยู่อะนะว่ากำลังจะหยิบเล่มนี้...ถ้าว่าตามมารยาท
เรามาทีหลัง เราก็ควรจะเสียสละถูกมะ แต่เรารอมาหลาย
วันแล้วนะกว่าคนก่อนจะเอามาคืน เรื่องไรหละ ฝนก็เปียกแล้วด้วย...วิญญาณนางมารเลยเข้าสิง หยิบมาต่อหน้าไปเลย สงครามสายตาเกิดขึ้นประมาณสามวิ หน้าเขาก็บอกว่าไม่พอใจแบบเห็นกันจะๆ แต่เราก็บอกเขา (ในใจอะนะ) ว่า
"โทษทีพอดีว่าไวกว่า" แล้วก็เดินมาจ่ายตังค์ โฮะๆ

ตอนแรกว่าจะรอให้ฝนหยุดก่อน
แต่กลัวเขาจะฆ่าหมกร้าน (ไม่รู้ว่าคุ้มไหมที่เอาชีวิตไปเสี่ยงกับนิยายของพี่อ้นขนาดนี้) ก็เลยยืมร่มเจ้าของร้านกลับมา

เข้าเรื่อง

ใต้ฟ้าพร่างดาว ชื่อก็เพราะและ
เป็นเรื่องเกี่ยวกับรีสอร์ทที่ทะเล เป็นเหมือน
สถานที่พักใจของคนที่หัวใจมีปัญหา
แต่หละคู่ก็แตกต่างกันออกไป

เราอาจจะเคยเป็นคนแปลกหน้าเพียงเพราะ
ยังไม่ถึงเวลาที่เราจะรู้จักกัน

เราอาจจะเคยมองข้ามสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวไป
เพียงเพราะเราไม่เคยสนใจสิ่งใดนอกจาก "เขา"

ความไม่มั่นใจของคนเป็นเจ้าสาวว่าเราดีพอกับเขาจริงๆหรอ

สุดท้าย...การเรียนรู้คำสองคำ เชื่อใจ และ ไว้ใจ

คุ้มสุดๆกับความเสี่ยงที่จะเสียชีวิตก่อนได้มาในครอบครอง

เราชอบกลอนที่แต่ละคู่เขียนทิ้งไว้ที่ใต้ฟ้าพร่างดาวนะ
มันอาจจะได้เพราะอะไร ไม่ถูกหลักไวยากรณ์แต่
..."มันสวยงาม"...เพราะมันมาจากหัวใจ

"เพียงรับรู้ในใจ...ใต้ฟ้าพร่างดาว...เรารักกัน"

กรี๊ดดดดดดดดดดดด โรแมนติกที่สู๊ดดดดดดดดด

Create Date : 05 พฤษภาคม 2550 Last Update : 5 พฤษภาคม 2550 23:51:01 น. Counter : 1670 Pageviews.		10 comments
Share Tweet