รอยใจในแรมจันทร์

อัณณ์ แม่ทัพแห่งทรรปลางค์ เขามอบหัวใจทั้งดวงของเขา
ให้กับผู้หญิงคนหนึ่งไปแล้ว...คนที่คิดว่ารักกันมตลอดชีวิต
แต่สุดท้าย...เธอก็จากไป ทิ้งหัวใจของเขาให้ปิดตายไว้
แบบนั้น...[สงสารพระเอกอะ]

เจลกา ชื่อของเธอแปลว่ากระต่าย...กระต่ายที่เฝ้ามอง
ดูดวงจันทร์เช่นเขามาช้านาน...ไม่ว่าเขาจะสุข หรือทุกข์
ทุกภาพของเขาอยู่ในสายตาของเธอเสมอ [คนนี้ก็รังทด ]

พึ่งอ่านจบวันนี้ (21/4/50) ขอบอกว่าอ่านสองรอบ
วาดหวังไว้ว่าจะแสดงนำเป็นนางเอก >"< ชักนอกเรื่อง

เราวิจารณ์แบบสวยหรูไม่เป็นด้วยดิ

แต่เรื่องนี้ก็ทำเราร้องไห้ (อะฮือๆ)

เราชอบที่เจลกา...เล่าเรื่องกระต่ายบนดวงจันทร์
...ให้ท่านอัณณ์ฟัง...

"...คืนไหนที่ไร้จันทร์ กระต่ายจะหลั่งน้ำตาริน ดวงดาว
นับล้านนับพันบนท้องฟ้าก็มิอาจมีค่าเท่าจันทราเพียงดวงเดียว..."

แอบอยากขอบคุณคนเขียน
ถ้ามีใครสักคนผ่านเข้ามาอ่านอย่างฟลุ๊คๆแล้วรู้จัก
กับ...นามปากกา ลิปิการ์ หรือ เด็กทะเล หรือ moana
(ฝากบอกว่า เราอ่านดวงดาว เรน และกำลังรอ วิน ออฟเลิฟ..)

ฝากบอกเขาทีว่าขอบคุณ

เราเองก็รักใครบางคนอยู่ และเขาก็เหมือนพระจันทร์จริงๆ
พระจันทร์ที่รายล้อมไปดูหมู่ดาว

แต่เราไม่ใช่กระต่าย...ไม่สามารถเป็นได้และไม่มีวันจะได้เป็น..แม้แต่เงาบนดวงจันทร์...ก็ไม่ใช่เรา

เราคงเป็นเพียงปูทะเล บางทีในนิทาน อาจจะมิปูทะเล
ตัวหนึ่งมองพระจันทร์ดวงเดียวกับกระต่ายอยู่ตรงทรอกหิน

กระต่ายขึ้นไป...แต่ปูทะเลยังอยู่ที่เดิม...


แล้วทำไมต้องขอบคุณหนะหรอ

ไม่รู้สิ....เพราะอย่างน้อย ท่านอัณณ์ก็รักเจลกาในที่สุด
หละมั้ง...

Create Date : 21 เมษายน 2550 Last Update : 22 เมษายน 2550 0:00:50 น. Counter : 744 Pageviews.		6 comments
Share Tweet