แนะนำหนังสือ กัลปาวสาน


ชื่อเรื่อง         กัลปาวสาน
ประเภท        นวนิยาย
ผู้แต่ง            พงศกร
สำนักพิมพ์     สำนักพิมพ์ กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง
พิมพ์ครั้งที่     ๒     เดือน กรกฎาคม  พ.ศ. ๒๕๖๒
ราคา            ๓๒๐ บาท
 

          เมื่อปีก่อนฉันยังเศร้าใจไม่หายที่ร้านซีเอ็ดในห้างเทสโก้โลตัสจังหวัดอุบลราชธานีต้องปิดตัวลง  หลายปีมานี้กิจการหนังสือดูจะเงียบเหงาซบเซา  คนชอบอ่านหนังสืออย่างเราๆ หาหนังสืออ่านได้ยากขึ้น  เมื่อมาอยู่ชุมพร  ฉันดีใจมากที่ได้เห็นร้านซีเอ็ด  แม้จะไม่ได้อยู่ในห้าง  แต่ก็อยู่ในโซนของห้างโอเชี่ยนที่ตั้งอยู่กลางใจเมือง  คนชุมพรบอกว่าที่นี่มีร้านหนังสืออยู่สามร้าน  ฉันมีโอกาสได้ไปแค่สองร้านคือร้านซีเอ็ด  และร้านศรีสุนทร  อีกร้านนั้นชื่อเป็นภาษาจีน อยู่บนถนนเส้นที่ผ่านหน้าศาลหลักเมืองชุมพร  ฉันยังจำชื่อไม่ได้และยังไม่เคยได้เข้าไปในร้าน  ได้แต่เล็งแลและหมายใจไว้ว่าจะต้องเข้าไปดู  แล้วฉันก็ได้เลือกซื้อหนังสือชื่อ กัลปาวสาน  มาจากร้านซีเอ็ด


          กัลปาวสาน เป็นนวนิยายแนววิทยาศาสตร์ ซึ่งคุณพงศกรบอกไว้ในคำนำว่าเป็นผลงานแนวนี้เรื่องแรกของเขา  คุณพงศกรปัจจุบันทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลกรุงเทพ  แม้ว่าเรียนจบทางการแพทย์  แต่ก็รักการเขียนมาตั้งแต่เยาว์วัย มีผลงานเขียนทั้งเรื่องสั้น เรื่องยาว สารคดี ตลอดจนบทความต่างๆ มากมาย  ส่วนใหญ่แล้วภาษาในการเล่าเรื่องของคุณพงศกรก็มักจะใช้ภาษาไม่ยากหรือซับซ้อน  อ่านเข้าใจง่าย  แนวการเขียนก็แล้วแต่ว่าช่วงไหนนึกสนใจงานเขียนแนวใด   เท่าที่ฉันเคยอ่านมานั้นมีทั้งแนวเรื่องย้อนอดีต  แนวลึกลับสยองขวัญ  แนวหรรษาสารคดี  และแนวสืบสวนสอบสวน  ส่วนแนววิทยาศาสตร์ก็เพิ่งจะได้อ่านเอาจากเล่มนี้นี่แหละ


          ตัวละครหลักของเรื่องคือ โรสิตา  เป็นมนุษย์โลกเพศหญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ทำงานในร้านสะดวกซื้อ  แล้วอยู่ดีๆ ก็ต้องลืมตาตื่นขึ้นมาเพื่อพบว่าตัวเองอยู่ในโลกใบเดิมในอนาคตไกลแสนไกล  ที่สภาพการใช้ชีวิตและสถานะของมนุษย์บนโลกแตกต่างจากเดิมไปมากมายจนแทบจะปรับตัวไม่ทัน  และเธอเป็นมนุษย์โฮโมเซเปี้ยนเพียงรายเดียวที่หลุดรอดมาได้  โดยมิได้มีวิวัฒนาการที่ปรับเปลี่ยนไป อย่างมนุษย์ที่เหลืออยู่บนโลกในขณะนั้น


          จากเดิมที่มนุษย์เคยปกครองโลก  กลายเป็นต้องมาเป็นทาสของหุ่นยนต์  อาศัยอยู่ในอาณานิคมที่ถูกจำกัดในด้านต่างๆ เพื่อไม่ให้สามารถต่อต้านหุ่นยนต์ซึ่งเกิดขึ้นจากการประดิษฐ์คิดค้นของมนุษย์ในอดีตได้


          ไม่ใช่ว่ามนุษย์ทุกคนจะยินยอมตกเป็นทาสหุ่นยนต์  โรสิตาจึงพยายามเต็มที่ที่จะทำตัวให้เป็นประโยชน์เพื่อจะช่วยเหลือมนุษย์เช่นเดียวกับเธอที่ปัจจุบันนั้นได้มีรูปลักษณ์แตกต่างจากมนุษย์ในยุคของเธอไปมาก  แต่เธอเองก็ยังไม่รู้ว่า ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ไม่ได้มีความรู้ความสามารถพิเศษ  และคล้ายจะอ่อนแอต่อโรคภัยเหลือเกินอย่างเธอจะช่วยเหลือมนุษย์เหล่านี้ได้มากน้อยแค่ไหน


          ท่ามกลางคนแปลกหน้า  โรสิตามีเจ้าแมวอ้วนทามะเพียงตัวเดียวที่ติดร่างแหมาอยู่ร่วมโลกใบใหม่ด้วยกัน  เมื่อรอยได้ขอความช่วยเหลือจากมนุษย์แมลงให้โรสิตาสามารถปลอมตัวอยู่ในอาณานิคมร่วมกับมนุษย์อื่น  โรสิตาได้เจอไทตรอนหุ่นยนต์ระดับชั้นปกครองของกองทัพหุ่นยนต์ซึ่งมีพฤติกรรมแผกเพี้ยนไปจากแอนดรอยด์ชั้นสูงทั่วไป  การผจญภัยของโรสิตาเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่วันที่เธอลืมตาขึ้นบนโลกใบเดิมที่แปลกใหม่  และเธอพยายามที่จะใช้ชีวิตอยู่ต่อไปให้จงได้
 
 



          มีถนนสายหนึ่งตัดตรงดิ่งไปยังเนินเขาสูงข้างหน้า  เป็นถนนที่แปลกประหลาดที่สุดในความรู้สึกของโรสิตา  ด้วยตรงราวไม้บรรทัด  ปราศจากคดโค้งใดๆ สองข้างทางนั้นโล่งเตียนปราศจากหมู่ไม้  มีเพียงตู้กระจกใสลักษณะเหมือนกับตู้โทรศัพท์ตั้งอยู่ห่างกันเป็นระยะ  เด็กชายก้อนดินเพิ่งกระซิบบอกหล่อนเมื่อสักครู่ที่ผ่านมาว่า  อาณานิคมมนุษย์อยู่บนเนินเขาลูกนั้น
            “เดี๋ยวนี้ยังมีรถเมล์อยู่ไหมเนี่ย”  โรสิตากระซิบถามเด็กชาย  “ให้เดินไปจนถึงเนินเขานั่น  ไม่ไหวแน่ๆ”
          “รถเมล์”  เด็กชายทำหน้างง  “คือตัวอะไรเหรอน้าโรส”

 

 

          “ตอนนี้เตตรอนกำลังผุดโปรเจกต์ใหม่ขึ้นมา” รอยเล่าด้วยน้ำเสียงขมขื่น  “เขากำลังจะแปลงร่างมนุษย์ที่ได้รับเลือก  ไปเป็นแอนดรอยด์...ทำคนจริงๆ ให้กลายไปเป็นหุ่นยนต์...”
          “แล้วมีคนอยากกลายร่างไปเป็นหุ่นยนต์ด้วยหรือคะ” โรสิตาสงสัย  หล่อนไอออกมาชุดใหญ่  รู้สึกเหมือนอาการไข้หวัดกำเริบขึ้นมาอีกจนได้
          “มีสิ” รอยตอบ  เขาขบกรามแน่นจนเห็นเป็นสัน  “มนุษย์ที่ไม่มีศักดิ์ศรีไงล่ะ”

 
 


          ดอกละอองฝันหนึ่งดอก  มีเรณูกว่าสองพันอับ  แต่ละอับมีละอองเกสรจำนวนนับพัน  ละอองเกสรแต่ละอันมีปริมาณพิษที่ทำให้มนุษย์นอนหลับและติดอยู่ในความฝัน  ไม่ต่ำกว่าหนึ่งพันไมครอน  การที่กุหลาบเดินผ่านดงดอกไม้มาเป็นระยะทางไม่ต่ำกว่าหนึ่งร้อยเมตร  และใช้เวลาเดินอยู่ในนั้นห้านาที  หมายความว่ากุหลาบรับพิษไปไม่ต่ำกว่าหนึ่งพันล้านล้านไมครอน  อันเกินกว่าขีดจำกัดของมนุษย์คนใดในโลกปัจจุบันจะสามารถทนทานได้
          แต่หญิงสาวคนนี้กลับทนทานได้...



 
            “ว้าย”
          โรสิตาร้องด้วยความตกใจ  บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าตกใจเรื่องราวที่บานปลายใหญ่โตขึ้นทุกขณะ  หรือตกใจที่เห็นไทตรอนหักข้อมือตัวเองให้ท่อนแขนกลายเป็นปลายกระบอกปืน  เหมือนอย่างที่เคยเห็นในหนังแนวไซไฟ
          ภาพชายหนุ่มร่างสูงสง่า  ใบหน้าหล่อเหลาที่ยืนตระหง่านตรงหน้า  กำลังใช้แขนของตนเองซึ่งเปลี่ยนเป็นปืนเลเซอร์  ยิงถล่มใส่ยามหุ่นกระป๋อง  ปลุกให้โรสิตาตื่นขึ้นมาจากความฝันว่า  ต่อให้หน้าตาดี  รูปร่างสูง  น้ำเสียงทุ้มนุ่ม  ผิวหนังยืดหยุ่นไม่ต่างอันใดกับมนุษย์  หากไทตรอนก็คือแอนดรอยด์อยู่ดี

 
 

          เรื่องราวของโรสิตาในโลกอนาคต  เธอจะใช้ชีวิตอยู่ในโลกที่มีความขัดแย้งระหว่างหุ่นยนต์และเหล่ามนุษย์อย่างไรต่อไป  ทำไมเธอจึงเป็นมนุษย์คนเดียวที่ได้ไปถึงช่วงเวลานั้น


          ลองอ่าน “กัลปาวสาน” ดูนะคะ


 
เพรางาย  มณีโชติ
๑๐ มีนาคม ๒๕๖๓ อังคาร
 



Create Date : 10 มีนาคม 2563
Last Update : 10 มีนาคม 2563 12:46:55 น.
Counter : 2766 Pageviews.

26 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณThe Kop Civil, คุณภาวิดา คนบ้านป่า, คุณtuk-tuk@korat, คุณชีริว, คุณSweet_pills, คุณแมวเซาผู้น่าสงสาร, คุณnonnoiGiwGiw, คุณเริงฤดีนะ, คุณ**mp5**, คุณhaiku, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณสองแผ่นดิน, คุณสันตะวาใบข้าว, คุณkae+aoe, คุณคนผ่านทางมาเจอ

  
เรื่องนี้น่าสนใจ น่าอ่านครับ...

ย้ายอยู่ชุมพรเหรอครับ... เมื่อก่อนผมอยู่ฝ่ายตรวจสาขา เลยได้ไปทั่วประเทศ
จังหวัดชุมพร มีร้านขายนิตยสารหนังสือ
มาก หาดใหญ่ซะอีก (ตอนนั้น)
เรียกว่า ถนนหนึ่งมีหลายร้านที่ขายหนังสือ. จังหวัดอื่นสู้ไม่ได้

ปัจจุบันคงเหมือนกันทุกจังหวัดหาร้าน
ขายหนังสือไม่ค่อยได้แล้ว ในห้างก็เงียบ
คนอ่านในเน็ตหรือดูข่าวสั้น ๆ ทางมือถือ..... ทำใจเลยครับ
โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 10 มีนาคม 2563 เวลา:13:19:34 น.
  
เดี๋ยวนี้ร้านหนังสือหายากจริง ๆ นะครับ ปิดตัวไปเยอะเลย ผมอาศัยเข้าร้านหนังสือในห้าง ก็ยังพอมีอยู่ครับ
เล่มนี้น่าสนใจมากครับ
โดย: The Kop Civil วันที่: 10 มีนาคม 2563 เวลา:15:10:45 น.
  
มาส่งกำลังใจจองที่ก่อนค่ะ
ยาวมาก อ่านครั้งเดียวไม่จบ
ต้องวนเวียนไปมาสักสองสามรอบ
ซูมเยอะๆด้วย แหะๆ


โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า วันที่: 10 มีนาคม 2563 เวลา:16:32:25 น.
  
สวัสดีครับคุณงาย

เนื้อเรื่อง “กัลปาวสาน” ที่คุณงายเล่าให้ฟังย่อๆ มันดูตื่นเต้นเร้าใจดีนะครับ เรื่องราวของคนในยุคปัจจุบันไปอยู่ในโลกอนาคตแห่งหุ่นยนต์ AI ซึ่งในปัจจุบันเราก็เข้าสู่ยุค AI โดยมนุษย์ทุกวันนี้ก็ยังไม่รู้ตัวนะครับ

เรื่องราวในเนื้อเรื่องดูจินตนาการแนววิทยาศาสตร์ล้ำหน้าไปเหมือนหนัง Star Wars แต่ความจริงแล้วทุกอย่างมันได้เกิดขึ้นแล้วในยุคปัจจุบันนี้ หุ่นยนต์ในหนัง Star Wars ยังดูล้าสมัยไปแล้วด้วยซ้ำนะครับ

ผมไม่เคยอ่านนวนิยาย อ่านแต่เรื่องสั้น ถ้าเป็นแบบเล่มหนาๆ ลักษณะแบบนวนิยายที่ขายกันในร้านหนังสือ แบบหนาๆ หลายๆเล่ม ที่เคยอ่านก็มีแต่สามก๊กเรื่องเดียวเท่านั้นเองครับ

ร้านหนังสือเป็นสถานที่ที่ดึงดูดผมได้มากที่สุด ตามห้างที่กรุงเทพฯ มีร้านเยอะครับ แต่ก็ลดน้อยไปกว่าเมื่อก่อนมาก เท่าที่สังเกตุดู หนังสือก็ยังคงขายได้นะครับ ใช่ว่าคนจะไม่อ่านหนังสือ แต่บางทีอาจจะใช้วิธีสั่งซื้อออนไลน์กัน ซึ่งผมก็นานๆ จะทำแบบนั้น เพราะเวลาซื้อหนังสือสักเล่ม ก็อยากพลิกเปิดเข้าไปดูข้างในบ้าง ว่าเราสนใจจริงรึเปล่า แล้วค่อยซื้อ

สำนวนฝรั่งเค้ายังมีเลยนะครับว่า
“Don’t Judge A Book By Its Cover”

ขอบคุณที่รีวิวแนะนำหนังสือนวนิยายเล่มนี้ครับ

โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714 ) วันที่: 10 มีนาคม 2563 เวลา:17:06:58 น.
  
อ่านคำโปรยแล้วน่าสนุกค่ะ
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 10 มีนาคม 2563 เวลา:20:00:58 น.
  
Parasite สนุกดูง่ายคร้าบ ไม่เครียดมาก แต่พอจับประเด็นหลักมาเล่ามันก็ดูเครียดจริงๆเนอะ


ช่วงหลังร้านหนังสือสถานการณ์แย่จริงๆ คนอ่านหนังสือน้อยลงอยู่แล้วยังโดนงานหนังสือดูดลูกค้าไปอีก ปีนี้แม้แต่งานหนังสือก็ยังจัดไม่ได้ ไวรัสระบาด ทรุดกันทั้งร้านขายหนังสือทั้งโรงพิมพ์
ชุมพรมีร้านหนังสือสามร้านคุณเพรางายก็ไปซะสองแล้วนะเนี่ย แฟนหนังสือตัวจริง ถ้าลงไปทางใต้เลยผมชอบร้านหนังสือเก่าแก่อย่างเส้งโหนะครับ เจอที่ภูเก็ตกับหาดใหญ่ ร้านใหญ่ มีการ์ตูนขายด้วย

ผมชอบคำว่ากัลปาวสานดีครับ มันโรแมนติกแปลกๆดี ไม่ได้ยินคำนี้มานานแล้วเหมือนกันนะ
ไม่ค่อยได้เห็นนิยายไทยแนววิทยาศาสตร์เท่าไหร่เลย ชื่อโรสิตา คิดถึงโรบีต้าในการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องฮิโนโทริเลยครับ ตอนนั้นเป็นโลกอนาคตที่มีแต่หุ่นยนต์เหมือนกัน แต่โรบีต้าเป็นชื่อหุ่น
มนุษย์ในโลกแบบนั้นน่าจะเหงาน่าดูเลยนะครับ แต่ถ้า AI ไปถึง singularity (ปัญญาประดิษฐ์คิดได้เทียบเท่ากับมนุษย์) ก็คงไม่รู้แล้วว่าจิตสำนึกของมนุษย์มันคืออะไรกันแน่
โดย: ชีริว วันที่: 10 มีนาคม 2563 เวลา:20:58:06 น.
  
จากมนุษย์เปลี่ยนเป็นทาสหุ่นยนต์
เรื่องราวน่าสนใจค่ะคุณงาย

คุณงายสบายดีนะคะ
ขอบคุณมากค่ะที่แวะชมเมนูที่บ้าน
ฝันดีนะคะ
โดย: Sweet_pills วันที่: 11 มีนาคม 2563 เวลา:0:34:18 น.
  
โอยยย น่าอ่านนนนน ว่าแต่พระเอกเป็นแอนดรอยไหมเนี่ยะ...

จากบล็อก..
หลังๆ ไม่ค่อยได้พกกล้องใหญ่เหมือนกันค่ะ พอแม่แล้วมันหนักคอ อากาศก็ร้อน
ทริปเที่ยวนี่พึงพาหัวเหว่ย P30Pro
อย่างเดียวเลย เหอๆ

ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะคะ

ตอนนี้ติดแต่นิยายจีนย้อนอดีต
ยังไม่สามารถเปลี่ยนโหมดมานิยายไทยได้เลยง่ะ ไม่รู้ทำไม
โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 11 มีนาคม 2563 เวลา:14:12:13 น.
  
เรื่องเดินเท้าเปล่า Earthing ดีมากค่ะ
เป็นการถ่ายเทประจุลงพื้นดิน
เพราะเชื่อว่าเดี๋ยวนี้มนุษย์เราใช้ชีวิตกับอุปกรณ์ Electronics เยอะมาก ยกตัวอย่างเช่นมือถือ แล้วรับเอาประจุเข้าตัวมามากจนไม่สมดุล การเดินเท้าเปล่า บนพื้นโลกจึงเป็นการช่วยถ่ายเทประจุทำให้หลับสบาย จริงๆ ไม่ต้องทะเลก็ได้ค่ะ ที่ไหนก็ได้ ที่เป็นพื้นดิน ต่อตรงไม่มีอะไรมาบัง
โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 11 มีนาคม 2563 เวลา:14:19:12 น.
  

น่าอ่านๆเลยค่ะ

ชอบๆๆๆจินตนาการแนวไวไฟ
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 11 มีนาคม 2563 เวลา:19:44:30 น.
  
เรื่องนี้อ่านสนุก ชอบเหมือนกันเลยครับ
โดย: สามปอยหลวง วันที่: 12 มีนาคม 2563 เวลา:9:53:56 น.
  
แวะมาเยี่ยมครับ
โดย: **mp5** วันที่: 15 มีนาคม 2563 เวลา:15:08:39 น.
  
โดย: konseo วันที่: 16 มีนาคม 2563 เวลา:1:10:08 น.
  
สุขสันต์วันเกิดนะคะ...

มีความสุขมากๆสุขภาพแข็งแรง

ร่ำรวยเงินทองนะคะ

โดย: คนผ่านทางมาเจอ วันที่: 16 มีนาคม 2563 เวลา:11:43:39 น.
  
สุขสันต์วันเกิดนะคะ
โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 16 มีนาคม 2563 เวลา:19:06:58 น.
  
สุขสันต์วันครบรอบวันเกิดครับ

จินตนาการไซไฟ ถ้าเป็นหนังสือนิยายไม่ค่อยได้อ่านครับ
ร้านหนังสือจ.ที่อยู่ ไม่ได้ปิด แต่ขายหนังสือน้อยลง
ปกติไปซื้อหนังสือที่บิ๊กซี จ.นครสวรรค์
มีปิดไป 1 ร้าน

โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 16 มีนาคม 2563 เวลา:22:33:16 น.
  
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังค่ะคุณงาย^^


อายุยืนหมื่นๆปีนะคะ..
โดย: สันตะวาใบข้าว วันที่: 17 มีนาคม 2563 เวลา:21:30:38 น.
  
สวัสดีค่ะ
โดย: kae+aoe วันที่: 19 มีนาคม 2563 เวลา:13:09:46 น.
  
แวะมา
ได้เลยครับ
ขอแอดด้วยครับ
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 19 มีนาคม 2563 เวลา:16:32:16 น.
  
เนื้อหาของเพลงดีจังค่ะ ... ขอบคุณค่ะ
โดย: tuk-tuk@korat วันที่: 19 มีนาคม 2563 เวลา:16:48:29 น.
  
อ่านซะเพลินเลย
โดย: สมาชิกหมายเลข 5236191 วันที่: 26 มีนาคม 2563 เวลา:11:53:39 น.
  
ช่วงนี้อ่านหนังสือ..
ก็เป็นกิจกรรมยาม อยู่บ้านช่วยชาติ
ขอบคุณที่รีวิวแนะนำค่ะ
โดย: คนผ่านทางมาเจอ วันที่: 28 มีนาคม 2563 เวลา:21:30:17 น.
  
สวัสดียามเช้าค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะช่วงนี้ สู้ๆ ไปด้วยกัน
โดย: kae+aoe วันที่: 9 เมษายน 2563 เวลา:8:01:32 น.
  
แวะมาทักทาย รักษาสุขภาพค่ะคุณ
โดย: mariabamboo วันที่: 9 เมษายน 2563 เวลา:21:25:51 น.
  
สวัสดีครับคุณงาย



ขอให้มีความสุขกายสุขใจในทุกวันนะครับ

โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714 ) วันที่: 13 เมษายน 2563 เวลา:18:09:38 น.
  





💚💜💛💚💜💛💖💜💛💖💚💜💛💚💜💛💖💚💜💛💖💚

*~*~* แวะมาทักทายจ๊ะ..สุขสันต์วันสงกรานต์ ขอหัวใจเบิกบาน *~*~*

💚💜💛💚💜💛💖💜💛💖💚💜💛💚💜💛💖💚💜💛💖💚


*~*~*~*~*~*~* ..HappY Songkran DaY.. *~*~*~*~*~*




โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~* วันที่: 14 เมษายน 2563 เวลา:12:45:33 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

เพรางาย
Location :
ชุมพร  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?]



คนที่กำลังไล่ตามความฝัน ท่ามกลางความผกผันของวันเวลา
มีนาคม 2563

1
2
3
4
5
6
7
8
9
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog