บ้านเพรางาย
ยินดีต้อนรับผู้มาเยือนด้วยไมตรีจิต
|
||||
แนะนำหนังสือ กัลปาวสาน ![]() ชื่อเรื่อง กัลปาวสาน ประเภท นวนิยาย ผู้แต่ง พงศกร สำนักพิมพ์ สำนักพิมพ์ กรู๊ฟ พับลิชชิ่ง พิมพ์ครั้งที่ ๒ เดือน กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๖๒ ราคา ๓๒๐ บาท เมื่อปีก่อนฉันยังเศร้าใจไม่หายที่ร้านซีเอ็ดในห้างเทสโก้โลตัสจังหวัดอุบลราชธานีต้องปิดตัวลง หลายปีมานี้กิจการหนังสือดูจะเงียบเหงาซบเซา คนชอบอ่านหนังสืออย่างเราๆ หาหนังสืออ่านได้ยากขึ้น เมื่อมาอยู่ชุมพร ฉันดีใจมากที่ได้เห็นร้านซีเอ็ด แม้จะไม่ได้อยู่ในห้าง แต่ก็อยู่ในโซนของห้างโอเชี่ยนที่ตั้งอยู่กลางใจเมือง คนชุมพรบอกว่าที่นี่มีร้านหนังสืออยู่สามร้าน ฉันมีโอกาสได้ไปแค่สองร้านคือร้านซีเอ็ด และร้านศรีสุนทร อีกร้านนั้นชื่อเป็นภาษาจีน อยู่บนถนนเส้นที่ผ่านหน้าศาลหลักเมืองชุมพร ฉันยังจำชื่อไม่ได้และยังไม่เคยได้เข้าไปในร้าน ได้แต่เล็งแลและหมายใจไว้ว่าจะต้องเข้าไปดู แล้วฉันก็ได้เลือกซื้อหนังสือชื่อ กัลปาวสาน มาจากร้านซีเอ็ด กัลปาวสาน เป็นนวนิยายแนววิทยาศาสตร์ ซึ่งคุณพงศกรบอกไว้ในคำนำว่าเป็นผลงานแนวนี้เรื่องแรกของเขา คุณพงศกรปัจจุบันทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลกรุงเทพ แม้ว่าเรียนจบทางการแพทย์ แต่ก็รักการเขียนมาตั้งแต่เยาว์วัย มีผลงานเขียนทั้งเรื่องสั้น เรื่องยาว สารคดี ตลอดจนบทความต่างๆ มากมาย ส่วนใหญ่แล้วภาษาในการเล่าเรื่องของคุณพงศกรก็มักจะใช้ภาษาไม่ยากหรือซับซ้อน อ่านเข้าใจง่าย แนวการเขียนก็แล้วแต่ว่าช่วงไหนนึกสนใจงานเขียนแนวใด เท่าที่ฉันเคยอ่านมานั้นมีทั้งแนวเรื่องย้อนอดีต แนวลึกลับสยองขวัญ แนวหรรษาสารคดี และแนวสืบสวนสอบสวน ส่วนแนววิทยาศาสตร์ก็เพิ่งจะได้อ่านเอาจากเล่มนี้นี่แหละ ตัวละครหลักของเรื่องคือ โรสิตา เป็นมนุษย์โลกเพศหญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ทำงานในร้านสะดวกซื้อ แล้วอยู่ดีๆ ก็ต้องลืมตาตื่นขึ้นมาเพื่อพบว่าตัวเองอยู่ในโลกใบเดิมในอนาคตไกลแสนไกล ที่สภาพการใช้ชีวิตและสถานะของมนุษย์บนโลกแตกต่างจากเดิมไปมากมายจนแทบจะปรับตัวไม่ทัน และเธอเป็นมนุษย์โฮโมเซเปี้ยนเพียงรายเดียวที่หลุดรอดมาได้ โดยมิได้มีวิวัฒนาการที่ปรับเปลี่ยนไป อย่างมนุษย์ที่เหลืออยู่บนโลกในขณะนั้น จากเดิมที่มนุษย์เคยปกครองโลก กลายเป็นต้องมาเป็นทาสของหุ่นยนต์ อาศัยอยู่ในอาณานิคมที่ถูกจำกัดในด้านต่างๆ เพื่อไม่ให้สามารถต่อต้านหุ่นยนต์ซึ่งเกิดขึ้นจากการประดิษฐ์คิดค้นของมนุษย์ในอดีตได้ ไม่ใช่ว่ามนุษย์ทุกคนจะยินยอมตกเป็นทาสหุ่นยนต์ โรสิตาจึงพยายามเต็มที่ที่จะทำตัวให้เป็นประโยชน์เพื่อจะช่วยเหลือมนุษย์เช่นเดียวกับเธอที่ปัจจุบันนั้นได้มีรูปลักษณ์แตกต่างจากมนุษย์ในยุคของเธอไปมาก แต่เธอเองก็ยังไม่รู้ว่า ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ไม่ได้มีความรู้ความสามารถพิเศษ และคล้ายจะอ่อนแอต่อโรคภัยเหลือเกินอย่างเธอจะช่วยเหลือมนุษย์เหล่านี้ได้มากน้อยแค่ไหน ท่ามกลางคนแปลกหน้า โรสิตามีเจ้าแมวอ้วนทามะเพียงตัวเดียวที่ติดร่างแหมาอยู่ร่วมโลกใบใหม่ด้วยกัน เมื่อรอยได้ขอความช่วยเหลือจากมนุษย์แมลงให้โรสิตาสามารถปลอมตัวอยู่ในอาณานิคมร่วมกับมนุษย์อื่น โรสิตาได้เจอไทตรอนหุ่นยนต์ระดับชั้นปกครองของกองทัพหุ่นยนต์ซึ่งมีพฤติกรรมแผกเพี้ยนไปจากแอนดรอยด์ชั้นสูงทั่วไป การผจญภัยของโรสิตาเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่วันที่เธอลืมตาขึ้นบนโลกใบเดิมที่แปลกใหม่ และเธอพยายามที่จะใช้ชีวิตอยู่ต่อไปให้จงได้ มีถนนสายหนึ่งตัดตรงดิ่งไปยังเนินเขาสูงข้างหน้า เป็นถนนที่แปลกประหลาดที่สุดในความรู้สึกของโรสิตา ด้วยตรงราวไม้บรรทัด ปราศจากคดโค้งใดๆ สองข้างทางนั้นโล่งเตียนปราศจากหมู่ไม้ มีเพียงตู้กระจกใสลักษณะเหมือนกับตู้โทรศัพท์ตั้งอยู่ห่างกันเป็นระยะ เด็กชายก้อนดินเพิ่งกระซิบบอกหล่อนเมื่อสักครู่ที่ผ่านมาว่า อาณานิคมมนุษย์อยู่บนเนินเขาลูกนั้น “เดี๋ยวนี้ยังมีรถเมล์อยู่ไหมเนี่ย” โรสิตากระซิบถามเด็กชาย “ให้เดินไปจนถึงเนินเขานั่น ไม่ไหวแน่ๆ” “รถเมล์” เด็กชายทำหน้างง “คือตัวอะไรเหรอน้าโรส” “ตอนนี้เตตรอนกำลังผุดโปรเจกต์ใหม่ขึ้นมา” รอยเล่าด้วยน้ำเสียงขมขื่น “เขากำลังจะแปลงร่างมนุษย์ที่ได้รับเลือก ไปเป็นแอนดรอยด์...ทำคนจริงๆ ให้กลายไปเป็นหุ่นยนต์...” “แล้วมีคนอยากกลายร่างไปเป็นหุ่นยนต์ด้วยหรือคะ” โรสิตาสงสัย หล่อนไอออกมาชุดใหญ่ รู้สึกเหมือนอาการไข้หวัดกำเริบขึ้นมาอีกจนได้ “มีสิ” รอยตอบ เขาขบกรามแน่นจนเห็นเป็นสัน “มนุษย์ที่ไม่มีศักดิ์ศรีไงล่ะ” ดอกละอองฝันหนึ่งดอก มีเรณูกว่าสองพันอับ แต่ละอับมีละอองเกสรจำนวนนับพัน ละอองเกสรแต่ละอันมีปริมาณพิษที่ทำให้มนุษย์นอนหลับและติดอยู่ในความฝัน ไม่ต่ำกว่าหนึ่งพันไมครอน การที่กุหลาบเดินผ่านดงดอกไม้มาเป็นระยะทางไม่ต่ำกว่าหนึ่งร้อยเมตร และใช้เวลาเดินอยู่ในนั้นห้านาที หมายความว่ากุหลาบรับพิษไปไม่ต่ำกว่าหนึ่งพันล้านล้านไมครอน อันเกินกว่าขีดจำกัดของมนุษย์คนใดในโลกปัจจุบันจะสามารถทนทานได้ แต่หญิงสาวคนนี้กลับทนทานได้... “ว้าย” โรสิตาร้องด้วยความตกใจ บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าตกใจเรื่องราวที่บานปลายใหญ่โตขึ้นทุกขณะ หรือตกใจที่เห็นไทตรอนหักข้อมือตัวเองให้ท่อนแขนกลายเป็นปลายกระบอกปืน เหมือนอย่างที่เคยเห็นในหนังแนวไซไฟ ภาพชายหนุ่มร่างสูงสง่า ใบหน้าหล่อเหลาที่ยืนตระหง่านตรงหน้า กำลังใช้แขนของตนเองซึ่งเปลี่ยนเป็นปืนเลเซอร์ ยิงถล่มใส่ยามหุ่นกระป๋อง ปลุกให้โรสิตาตื่นขึ้นมาจากความฝันว่า ต่อให้หน้าตาดี รูปร่างสูง น้ำเสียงทุ้มนุ่ม ผิวหนังยืดหยุ่นไม่ต่างอันใดกับมนุษย์ หากไทตรอนก็คือแอนดรอยด์อยู่ดี เรื่องราวของโรสิตาในโลกอนาคต เธอจะใช้ชีวิตอยู่ในโลกที่มีความขัดแย้งระหว่างหุ่นยนต์และเหล่ามนุษย์อย่างไรต่อไป ทำไมเธอจึงเป็นมนุษย์คนเดียวที่ได้ไปถึงช่วงเวลานั้น ลองอ่าน “กัลปาวสาน” ดูนะคะ เพรางาย มณีโชติ ๑๐ มีนาคม ๒๕๖๓ อังคาร เดี๋ยวนี้ร้านหนังสือหายากจริง ๆ นะครับ ปิดตัวไปเยอะเลย ผมอาศัยเข้าร้านหนังสือในห้าง ก็ยังพอมีอยู่ครับ
เล่มนี้น่าสนใจมากครับ โดย: The Kop Civil
![]() ![]() มาส่งกำลังใจจองที่ก่อนค่ะ
ยาวมาก อ่านครั้งเดียวไม่จบ ต้องวนเวียนไปมาสักสองสามรอบ ซูมเยอะๆด้วย แหะๆ ![]() ![]() ![]() โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า
![]() ![]() สวัสดีครับคุณงาย
เนื้อเรื่อง กัลปาวสาน ที่คุณงายเล่าให้ฟังย่อๆ มันดูตื่นเต้นเร้าใจดีนะครับ เรื่องราวของคนในยุคปัจจุบันไปอยู่ในโลกอนาคตแห่งหุ่นยนต์ AI ซึ่งในปัจจุบันเราก็เข้าสู่ยุค AI โดยมนุษย์ทุกวันนี้ก็ยังไม่รู้ตัวนะครับ เรื่องราวในเนื้อเรื่องดูจินตนาการแนววิทยาศาสตร์ล้ำหน้าไปเหมือนหนัง Star Wars แต่ความจริงแล้วทุกอย่างมันได้เกิดขึ้นแล้วในยุคปัจจุบันนี้ หุ่นยนต์ในหนัง Star Wars ยังดูล้าสมัยไปแล้วด้วยซ้ำนะครับ ผมไม่เคยอ่านนวนิยาย อ่านแต่เรื่องสั้น ถ้าเป็นแบบเล่มหนาๆ ลักษณะแบบนวนิยายที่ขายกันในร้านหนังสือ แบบหนาๆ หลายๆเล่ม ที่เคยอ่านก็มีแต่สามก๊กเรื่องเดียวเท่านั้นเองครับ ร้านหนังสือเป็นสถานที่ที่ดึงดูดผมได้มากที่สุด ตามห้างที่กรุงเทพฯ มีร้านเยอะครับ แต่ก็ลดน้อยไปกว่าเมื่อก่อนมาก เท่าที่สังเกตุดู หนังสือก็ยังคงขายได้นะครับ ใช่ว่าคนจะไม่อ่านหนังสือ แต่บางทีอาจจะใช้วิธีสั่งซื้อออนไลน์กัน ซึ่งผมก็นานๆ จะทำแบบนั้น เพราะเวลาซื้อหนังสือสักเล่ม ก็อยากพลิกเปิดเข้าไปดูข้างในบ้าง ว่าเราสนใจจริงรึเปล่า แล้วค่อยซื้อ สำนวนฝรั่งเค้ายังมีเลยนะครับว่า Dont Judge A Book By Its Cover ขอบคุณที่รีวิวแนะนำหนังสือนวนิยายเล่มนี้ครับ ![]() ![]() โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714
![]() Parasite สนุกดูง่ายคร้าบ ไม่เครียดมาก แต่พอจับประเด็นหลักมาเล่ามันก็ดูเครียดจริงๆเนอะ
ช่วงหลังร้านหนังสือสถานการณ์แย่จริงๆ คนอ่านหนังสือน้อยลงอยู่แล้วยังโดนงานหนังสือดูดลูกค้าไปอีก ปีนี้แม้แต่งานหนังสือก็ยังจัดไม่ได้ ไวรัสระบาด ทรุดกันทั้งร้านขายหนังสือทั้งโรงพิมพ์ ชุมพรมีร้านหนังสือสามร้านคุณเพรางายก็ไปซะสองแล้วนะเนี่ย แฟนหนังสือตัวจริง ถ้าลงไปทางใต้เลยผมชอบร้านหนังสือเก่าแก่อย่างเส้งโหนะครับ เจอที่ภูเก็ตกับหาดใหญ่ ร้านใหญ่ มีการ์ตูนขายด้วย ผมชอบคำว่ากัลปาวสานดีครับ มันโรแมนติกแปลกๆดี ไม่ได้ยินคำนี้มานานแล้วเหมือนกันนะ ไม่ค่อยได้เห็นนิยายไทยแนววิทยาศาสตร์เท่าไหร่เลย ชื่อโรสิตา คิดถึงโรบีต้าในการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องฮิโนโทริเลยครับ ตอนนั้นเป็นโลกอนาคตที่มีแต่หุ่นยนต์เหมือนกัน แต่โรบีต้าเป็นชื่อหุ่น มนุษย์ในโลกแบบนั้นน่าจะเหงาน่าดูเลยนะครับ แต่ถ้า AI ไปถึง singularity (ปัญญาประดิษฐ์คิดได้เทียบเท่ากับมนุษย์) ก็คงไม่รู้แล้วว่าจิตสำนึกของมนุษย์มันคืออะไรกันแน่ โดย: ชีริว
![]() ![]() จากมนุษย์เปลี่ยนเป็นทาสหุ่นยนต์
เรื่องราวน่าสนใจค่ะคุณงาย คุณงายสบายดีนะคะ ขอบคุณมากค่ะที่แวะชมเมนูที่บ้าน ฝันดีนะคะ ![]() โดย: Sweet_pills
![]() ![]() โอยยย น่าอ่านนนนน ว่าแต่พระเอกเป็นแอนดรอยไหมเนี่ยะ...
![]() จากบล็อก.. หลังๆ ไม่ค่อยได้พกกล้องใหญ่เหมือนกันค่ะ พอแม่แล้วมันหนักคอ อากาศก็ร้อน ทริปเที่ยวนี่พึงพาหัวเหว่ย P30Pro อย่างเดียวเลย เหอๆ ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะคะ ![]() ตอนนี้ติดแต่นิยายจีนย้อนอดีต ยังไม่สามารถเปลี่ยนโหมดมานิยายไทยได้เลยง่ะ ไม่รู้ทำไม ![]() โดย: nonnoiGiwGiw
![]() ![]() เรื่องเดินเท้าเปล่า Earthing ดีมากค่ะ
เป็นการถ่ายเทประจุลงพื้นดิน เพราะเชื่อว่าเดี๋ยวนี้มนุษย์เราใช้ชีวิตกับอุปกรณ์ Electronics เยอะมาก ยกตัวอย่างเช่นมือถือ แล้วรับเอาประจุเข้าตัวมามากจนไม่สมดุล การเดินเท้าเปล่า บนพื้นโลกจึงเป็นการช่วยถ่ายเทประจุทำให้หลับสบาย จริงๆ ไม่ต้องทะเลก็ได้ค่ะ ที่ไหนก็ได้ ที่เป็นพื้นดิน ต่อตรงไม่มีอะไรมาบัง ![]() โดย: nonnoiGiwGiw
![]() ![]() สุขสันต์วันเกิดนะคะ...
มีความสุขมากๆสุขภาพแข็งแรง ร่ำรวยเงินทองนะคะ โดย: คนผ่านทางมาเจอ
![]() ![]() สุขสันต์วันครบรอบวันเกิดครับ
จินตนาการไซไฟ ถ้าเป็นหนังสือนิยายไม่ค่อยได้อ่านครับ ร้านหนังสือจ.ที่อยู่ ไม่ได้ปิด แต่ขายหนังสือน้อยลง ปกติไปซื้อหนังสือที่บิ๊กซี จ.นครสวรรค์ มีปิดไป 1 ร้าน ![]() โดย: สองแผ่นดิน
![]() ![]() สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังค่ะคุณงาย^^
อายุยืนหมื่นๆปีนะคะ.. ![]() โดย: สันตะวาใบข้าว
![]() ![]() ช่วงนี้อ่านหนังสือ..
ก็เป็นกิจกรรมยาม อยู่บ้านช่วยชาติ ขอบคุณที่รีวิวแนะนำค่ะ ![]() โดย: คนผ่านทางมาเจอ
![]() ![]() สวัสดียามเช้าค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะช่วงนี้ สู้ๆ ไปด้วยกัน
โดย: kae+aoe
![]() ![]() สวัสดีครับคุณงาย
![]() ขอให้มีความสุขกายสุขใจในทุกวันนะครับ ![]() ![]() ![]() โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714
![]() ![]() 💚💜💛💚💜💛💖💜💛💖💚💜💛💚💜💛💖💚💜💛💖💚 *~*~* แวะมาทักทายจ๊ะ..สุขสันต์วันสงกรานต์ ขอหัวใจเบิกบาน *~*~* 💚💜💛💚💜💛💖💜💛💖💚💜💛💚💜💛💖💚💜💛💖💚 *~*~*~*~*~*~* ![]() ![]() โดย: *~ต้นกล้า...ของหัวใจ~*
![]() |
เพรางาย
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() คนที่กำลังไล่ตามความฝัน ท่ามกลางความผกผันของวันเวลา Group Blog All Blog
Friends Blog
| |||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
ย้ายอยู่ชุมพรเหรอครับ... เมื่อก่อนผมอยู่ฝ่ายตรวจสาขา เลยได้ไปทั่วประเทศ
จังหวัดชุมพร มีร้านขายนิตยสารหนังสือ
มาก หาดใหญ่ซะอีก (ตอนนั้น)
เรียกว่า ถนนหนึ่งมีหลายร้านที่ขายหนังสือ. จังหวัดอื่นสู้ไม่ได้
ปัจจุบันคงเหมือนกันทุกจังหวัดหาร้าน
ขายหนังสือไม่ค่อยได้แล้ว ในห้างก็เงียบ
คนอ่านในเน็ตหรือดูข่าวสั้น ๆ ทางมือถือ..... ทำใจเลยครับ