บ้านเพรางาย
ยินดีต้อนรับผู้มาเยือนด้วยไมตรีจิต
|
|||||
แนะนำหนังสือ ห้าสหายผจญภัย ตอน ปราสาทลึกลับ ชื่อเรื่อง ห้าสหายผจญภัย ตอน ปราสาทลึกลับ (เล่ม ๑๑) ประเภท วรรณกรรมเยาวชน ผู้แต่ง เอนิด ไบลตัน ผู้แปล กัณหา แก้วไทย ภาพประกอบ อาร์ท จีโน สำนักพิมพ์ บริษัท นานมีบุ๊คส์ จำกัด พิมพ์ครั้งที่ ๙ พ.ศ. ๒๕๖๐ ราคา ๑๘๕ บาท ห้าสหายผจญภัยเป็นเรื่องราวของจูเลียน ดิ๊ก แอนน์ จอร์จ และทิมมี มีจำนวนประมาณ ๒๑ เล่มจบ ที่ต้องประมาณเพราะคนแนะนำหนังสือยังอ่านไม่ครบค่ะ เนื่องจากมันมีหลายเล่ม จึงใช้วิธีซื้อมาอ่านทีละเล่ม ตอนนี้เพิ่งถึงเล่มที่ ๑๒ เรื่องราวของพวกเขาเกิดขึ้นที่ประเทศอังกฤษ และมักจะเกิดขึ้นในชนบทที่มีทิวทัศน์สวยงาม เมื่อทั้งห้ารวมตัวกันทีไรมักจะต้องเผชิญกับเรื่องราวที่ต้องผจญภัยเสียทุกครั้ง คราวนี้จูเลียน ดิ๊ก และแอนน์ยืมรถคาราวานของเพื่อนไปปักหลักอยู่ในทุ่งหญ้าใกล้กับปราสาทเฟย์ไนตส์ เมื่อจอร์จกับทิมมีตามมาสมทบได้สำเร็จ ด้วยกล้องส่องทางไกลที่จอร์จได้รับมาเป็นของขวัญ ดิ๊กกับจูเลียนได้มองเห็นสิ่งผิดปกติในปราสาทที่ไม่น่าจะมีคนอยู่ และพวกเขาก็ตัดสินใจร่วมกันว่าต้องเข้าไปสำรวจดูให้ได้ ในทุ่งหญ้าที่พวกเขาจอดรถคาราวานสองคันไว้ ไม่ได้มีแค่พวกเขาทั้งห้า มีรถคาราวานอื่นๆ มาจอดอยู่เช่นกัน แต่ที่เด็กๆ พากันตื่นเต้นที่สุดคือคาราวานของนักแสดงที่มีทั้งคนเลี้ยงงู มนุษย์กินไฟ มนุษย์ยาง มนุษย์เชือก และบัฟโฟลที่ใช้แส้ได้คล่องแคล่วอย่างน่ามหัศจรรย์ ทว่านักแสดงเหล่านั้นกลับแสดงออกว่าไม่ต้องการจะเป็นมิตรกับพวกเด็กๆ อย่างเห็นได้ชัด พวกเขาพยายามขับไล่เด็กๆ ออกไปจากทุ่งหญ้าที่พวกเขามาพักค้างแรมกัน จนกระทั่งโจเด็กสาวชาวยิปซีที่ห้าสหายรู้จักปรากฏตัวขึ้น เด็กทุกคนนั่งลงแล้วสั่งไอศกรีม หญิงเจ้าของร้านร่างเล็กป้อมยิ้มให้ ตอนนี้เธอรู้จักพวกเขาแล้ว “อากาศกำลังดีสำหรับพวกเธอ” เธอว่า “ที่ทุ่งเฟย์ไนตส์มีคนลากรถคาราวานมาอยู่เยอะไหม” “ไม่เยอะเท่าไหร่ครับ” จูเลียนตอบ เริ่มกินไอศกรีม “ถ้าอย่างนั้น พวกเธอกำลังจะมีเพื่อนมาอีกสองสามคัน” หญิงร่างเล็กป้อมบอก “ฉันได้ข่าวว่าจะมีพวกนักแสดงมา ปกติพวกเขามาตั้งค่ายในทุ่งที่เธออยู่กัน พวกเธอคงจะสนุกแน่ๆ” “โอ้โฮ ดีจัง!” ดิ๊กพูด “เราคงได้มีเพื่อนอีกสักสองสามคน เราชอบพวกนักแสดง ใช่ไหม ทิมมี” “ห้ามเด็กเข้ามาที่นี่” เขาพูดขณะเดินตรงมาหา “เสียใจครับ พวกเราก็เป็นชาวคาราวานเหมือนกัน” ดิ๊กว่า “ผมว่าคุณคือคนที่แก้เชือกได้ไม่ว่าจะถูกมัดยังไงใช่ไหมครับ” “อาจจะใช่” ชายผู้นั้นตอบและเดินต่อไป แล้วเขาก็หันขวับกลับมา “อยากให้ฉันมัดเธอไหม” เขาถาม “ฉันคิดว่ามันน่าลองอยู่นะ อย่าพยายามยุ่งวุ่นวายกับเรา ไม่อย่างนั้นฉันทำแน่!” “ดีจริงๆ ช่างเป็นคนดีที่น่าคบอะไรอย่างนี้!” จูเลียนพูด “ไม่เห็นเหมือนคณะละครสัตว์อื่นๆ ที่เรารู้จักเลย ฉันเริ่มรู้สึกว่าพวกเราคงไม่สามารถผูกมิตรกับพวกนี้ได้เร็วอย่างที่คิดไว้!” ในที่สุดพวกเขาก็เดินวนมาจบตรงด้านหน้าปราสาทอีกครั้ง “ไปเข้าทางประตูหน้ากันเถอะ ถ้าเราจะเรียกประตูหินโค้งมหึมานั่นว่าประตูหน้านะ” จูเลียนว่า “นี่ พวกเธอนึกภาพอัศวินบนหลังม้ากันออกไหม เขาขี่ม้าวนไปรอบๆ ลาน รอออกศึกอย่างกระวนกระวาย เกือกม้าส่งเสียงกุบกับตลอดเวลา” “นึกออก!” ดิ๊กว่า “ฉันก็เห็นภาพเหมือนกัน!” พวกเขาเดินเข้าปราสาททางประตูโค้ง เที่ยวเดินเข้าห้องโน้นออกห้องนี้ ซึ่งทั้งพื้นและผนังห้องทำจากหิน มีช่องหน้าต่างขนาดเล็กที่แสงสว่างส่องเข้าไปได้น้อยมาก “สมัยโน้นไม่มีกระจกทำบานหน้าต่าง” ดิ๊กว่า “พนันได้เลยว่า ในวันที่มีลมหนาวเย็นพัดมา พวกเขาต้องดีใจแน่ๆ ที่หน้าต่างเล็กอย่างนี้ บรื๋ออออ! ที่นี่ต้องหนาวมากแน่ๆ เลย” “พื้นห้องเคยปูด้วยต้นกก และผนังมีพรมแขวนประดับ” แอนน์บอก นึกถึงวิชาประวัติศาสตร์ขึ้นมา “จูเลียน ไปกันเถอะ ไปหาบันไดขึ้นไปบนหอคอยนั่นได้แล้ว ไปกันเถอะ! ฉันอยากรู้ว่า...” ตอนปราสาทลึกลับนี้เป็นตอนที่สนุกที่สุดตั้งแต่ที่ได้อ่านเรื่องห้าสหายผจญภัยจากเล่มแรกมา เพราะมีตัวละครหลากหลายอย่างเหล่านักแสดงแห่งท้องทุ่งเข้ามาสร้างสีสัน เรื่องราวการผจญภัยของเด็กๆ กลุ่มนี้เป็นอย่างไรต่อไป ถ้ามีโอกาสลองอ่านดูกันนะคะ เพรางาย มณีโชติ ๑๗ กันยายน ๒๕๖๒ อังคาร
เล่มนี้ผมซื้อให้หมิงหมิงทั้งชุดเลยครับ
เห็นบอกว่าอ่านไป 10 กว่าเล่มแล้วก็หยุดอ่านไป ช่วงนี้สนใจดนตรีกับคอมครับเลยไม่ค่อยได้อ่านหนังสือเลย ปล. เปิดดูตอนรับบริจาคเช่นกันครับ ผมก็คิดเหมือนคุณงายเลย เสียดายเวลาทำงานลงพื้นที่ของคุณบิณฑ์ เจอรายการคุณขอมา ไม่มาก็ไม่ได้ 555 โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 กันยายน 2562 เวลา:22:12:05 น.
ปกหนังสือสวยดีนะคะ
ขอบคุณที่แวะไปทักทายค่ะ นั่นสิ ทำไมทนกับแป้นเก่านานขนาดนั้น เป็นคนที่อดทนเก่ง แต่ถ้าไม่คิดจะทน ก็ระเบิดเลยทันทีเหมือนกันค่ะ อิอิ โดย: sunny-low วันที่: 18 กันยายน 2562 เวลา:9:18:45 น.
จากบล๊อก
ขอบคุณมากเลยครับ ตอนนี้ดีขึ้นมาก จะดูแลตัวเองให้มากขึ้นครับ ^^ ยังไม่อยากเข้าเฝ้าเง็กเซียนฮ่องเต้ 5555 จำไม่ได้เลยครับว่าอ่านหนังสือที่เป็นหนังสือเล่มๆเลยครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ หลังๆถ้าจะอ่านจะมาอ่านออนไลน์ซะส่วนใหญ่ แต่มีคนบอกว่า ตัวหนังสือเวลาอ่าน ความรู้สึกมันไม่เหมือนอ่านจาก ipadนะ ถ้าอยากชิลๆ slow life ต้องค่อยๆ พลิกทีละหน้าอ่ะครับ โดย: จันทราน็อคเทิร์น วันที่: 18 กันยายน 2562 เวลา:9:57:48 น.
ภาพแรกเป็นใบไม้ที่บ้านผมเองครับ
แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นใบของต้นอะไร ผมไม่ค่อยแม่นเรื่องชื่อต้นไม้ครับ 555 โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 กันยายน 2562 เวลา:19:43:30 น.
จินห่างจากวรรณกรรมแปลนานมากเลยค่ะ
ไม่ค่อยได้อ่านเลย ช่วงนี้เน้นแต่อ่านนิยายไทยเสียส่วนใหญ่ โดย: JinnyTent วันที่: 19 กันยายน 2562 เวลา:12:24:10 น.
เคยอ่านสมัยตอนเด็กๆ ชอบมากเลยค่ะเรื่องนี้
โดย: สมาชิกหมายเลข 4096253 วันที่: 23 กันยายน 2562 เวลา:0:28:26 น.
เพรางาย Literature Blog ดู Blog
มันดูเด็กๆ ไปหน่อยค่ะเล่มนี้ โดย: หอมกร วันที่: 22 พฤศจิกายน 2562 เวลา:11:41:31 น.
|
เพรางาย
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [?] คนที่กำลังไล่ตามความฝัน ท่ามกลางความผกผันของวันเวลา Group Blog All Blog
Friends Blog
|
||||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
ชอบๆๆๆวรรณกรรมสำหรับเด็กๆค่ะ
อ่านเพลินและสร้างสรร