ความสุขไม่คิดมาก?
ชาวเมืองไปซื้อมะเขือเทศกับชาวดอย บนดอยแดดสวย ฟ้าใส อากาศเย็นฉ่ำผิว ใบไม้เขียวสุดจะเขียว ผลมะเขือก็แดงวาวจับใจ แต่มองไปทางไหนไม่เห็นสีของแมลงแม้ 1 pixel และเสียงนกก็เกือบติดลบ decibel ชาวเมืองมาดอยแต่เช้า มาคุมการเก็บผลมะเขือ สายยังไม่เสร็จ เที่ยงก็ยังไม่เสร็จ บ่ายเกือบจะเสร็จ ตกเย็นเริ่มหิว เสบียงที่เตรียมมา แจกบ้างกินบ้างหมดเกลี้ยง ชาวดอยหุงข้าวในกาละมัง ข้าวเม็ดสวย ทั้งสีขาว สีแดง และเหลือง อวบอิ่มเป็นมันผิวลื่น ระเหยไอระอุหอมกลิ่นยางข้าว ชาวดอยเรียกชาวเมืองกินข้าว มาๆกินข้าวกัน กลืนน้ำลายเอื๊อกๆ ข้าวเม็ดมันๆ น่ากินกลิ่นหอม หาไม่ได้ในเมือง น้ำพริกผักสด หอมเปรี้ยว หอมเผ็ดจนเข็ดกราม อยากจะกิน อยากจะกิน แต่ไม่กล้ากิน เพราะชาวเมืองคิดมากเรื่องกาละมังใบเดียวของชาวดอย บ้านชาวดอยมีกาละมังเหล็กหนึ่งใบ ตอนสายใช้ซักผ้า น้ำซักผ้ายกไปล้างขี้หมู พอเที่ยงคนกินข้าวเสร็จใช้ล้างจาน จานสะอาดแล้ว ก็ใส่เศษอาหารคลุกให้หมากิน หมาอิ่มก็ล้างน้ำหน่อย เคาะๆผึ่งแดดรอแห้ง ตกเย็นก็ไปหยิบกาละมังที่วางไว้ มาหุงข้าวเลี้ยงแขกชาวเมือง ข้าวปลูกเองเก็บใหม่ๆ เม็ดโตๆเทในน้ำเดือด กลิ่นยางข้าวกระจายฟุ้ง ใช้ไม้พายกวนข้าวในกาละมัง หมาตามกลิ่นมา น้ำลายตกติ๋งๆดูกวนอกกวนใจ คนหุงข้าวคว้าไม้พายหวดไล่หมา หมายตีหัว แต่หมาไวหลบพ้น ตีโดนแค่ดากหมาร้อง เอ๋ง เอ๋ง ข้าวสุกเสร็จ น่ากินกว่าข้าวทุกจานในเมือง แต่ชาวเมืองทำใจไม่ลง เลยอดกิน ที่บ้านชาวดอยมีกาละมังหนึ่งใบไม่คิดมาก เก็บมะเขือเทศงวดนี้เสร็จจะถอยรถหกล้อ ใช้เงินสดแน่ๆเพราะผ่อนไม่เป็น ในบ้าน มีรถกระบะที่ตกรุ่น จอดเรียงทิ้งอยู่หลายคัน คราวนี้ล่ะจะซื้อรถใหญ่หกล้อ ให้ลือไปทั้งดอย ชาวเมืองผู้มีหกล้อเงินผ่อน (และเป็นเจ้าของอีกสารพัดสิ่งผ่อน) รู้เข้าก็นึกขำ หกล้อวิ่งบนดอยคงล้อหลุด กระอักน้ำมัน เครื่องน็อคทีช่างที่ไหนจะปีนขึ้นมาซ่อม และที่สำคัญจะใช้ขนอะไรไปไหน ใบขับขี่รถใหญ่จะมี? บัตรประชาชนหาซื้อได้แล้วรึยัง? โถ โถ มีไปเพื่อประโยชน์โอ่อันใด ลงดอยไปงวดนี้ได้เงินหลาย ชาวเมืองไม่คิดมากเรื่องการโกง เอาเปรียบ เหยียบย่ำ ทำบุญเยอะๆให้คนเห็นเยอะๆ ก็เป็นคนดีไปเอง กลับถึงตลาดจะขึ้นค่าจ้างลูกน้องอวดร้านข้างๆให้สะใจ (ค่าจ้างขั้นต่ำ 300 น่าหัวเราะเยาะชิบหาย และอยากเยาะเรื่องนี้อวดใครต่อใคร) ถึงเวลาก็ตวัดปากกาขึ้นราคาสินค้า เอาเงินโยนไปให้ลูกได้ชิลส์ๆ รักเมืองไทย เศรษฐกิจพอเพียง เป็นคนดีตามแฟชั่นนิยม ดัดจริต ป็อบ ป็อบ จิ้ม iphone เหยียด local brand แบกกล้องใหญ่ๆแต่ไม่เคยมองห่าไรจริงๆ เด็กๆตัดสินสิ่งต่างๆได้รวดเร็ว ด้วยระบบสำเร็จรูปหมวดการลอกเลียนความสูงส่ง แค่นั้นแหละ ไม่ต้องคิดมาก แม่จะถอย jazz ออกคอนโดให้ สังคมเมืองดูถูกกันโหดร้าย นอกเมืองก็อึ่งอ่างกันดุเดือด แม่ค้าในตลาดไม่อยากให้ลูกคิดมาก ว่าเป็นลูกแม่ค้า สอนให้ลูกอวดเข้าไว้ pop เข้าไว้ ชิงดูถูกก่อน ก่อนที่จะโดนดูถูก ความสุขก็แค่นี้แหละ ไม่ต้องคิดมาก
Create Date : 04 มิถุนายน 2555 |
|
15 comments |
Last Update : 4 มิถุนายน 2555 1:05:59 น. |
Counter : 6190 Pageviews. |
|
|
|
สบายดีนะ
อย่าคิดมากล่ะ