มาอ่านต่อค่ะคุณเอิง

  

เขาว่ากันว่า นโปเลียนพูดว่า กองทัพเดินด้วยท้อง เพราะงั้นไม่ว่ายุคไหนสมัยไหนเรื่องกินเรื่องใหญ่จริงๆ ค่ะ

คุณงายเมื่อก่อนก็ทำอาหารไม่เป็นค่ะ พอไปทำงานแล้วแม่ไม่ได้อยู่ด้วย ไม่มีคนทำให้กิน อาหารซื้อนอกบ้านก็เหลือรับประทาน ปกติกินรสชาติไม่ค่อยเหมือนคนอื่นอยู่แล้ว เจอแบบไม่อร่อยยิ่งจะอดตาย เลยต้องพยายามต้มผัดแกงทอดจนเป็น คราวนี้สบาย ไม่อดตายละ อยากกินอะไรมาก ก็หามาทำกินเองได้ ชอบทำอาหารด้วย แต่โชคดีกว่าคุณเอิงนะ ตรงที่ได้ทำอาหารไทยอยู่ประเทศไทย ถึงจะขาดแคลนวัตถุดิบบ้างตามสภาพพื้นที่ แต่คงไม่เท่าต่างประเทศแน่

อิจฉานะคะที่ได้อยู่บ้านนอกเมืองเงียบๆ เพราะเมื่อก่อนอยู่บ้านนอกจะชอบความเงียบสงบ เดี๋ยวนี้อยู่ในเมืองมีเพื่อนบ้านซ้ายขวา เขาชอบเปิดเพลงเผื่อแผ่ชาวบ้านโดยไม่ถามเราเล้ยยยย

เอ...คอมเม้นท์หรือมาบ่นหว่า จบดีกว่า เดี๋ยวเจ้าของบ้านไม่ให้มาอ่านอีก

  

พี่ยังคงไม่คุ้นกับขนมปัง ชีส และเนื้อสัตว์แบบนั้น

แต่ชีสบางอย่างก็ชอบมากนะ อย่างบรีงี้ โปรดเลย

นี่ก็หัดทำอาหารอยู่ ทำกินเองแล้วแฮปปี้ดีค่ะ เหนื่อยตอนเก็บล้างนี่แหละ