Better Together
Group Blog
 
<<
มกราคม 2549
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
19 มกราคม 2549
 
All Blogs
 
โรคกลัวน้ำ...ของฉัน


ถ้าพิจารณาสาเหตุของการเสี่ยงตายโดยไม่คิดถึงปัจจัยอื่นใดนอกจากพื้นที่บนโลกกลม ๆ ใบหนึ่ง ฉันชอบคิดเสมอว่าคนที่ว่ายน้ำไม่เป็นก็เหมือนกับเสี่ยงตายบนโลกนี้ไปแล้ว 75% เนื่องจาก โลกของเราประกอบด้วยพื้นดิน 1 ส่วน พื้นน้ำ 3 ส่วน (เหมือนเงินเลย ออม 1 ส่วน ใช้ 3 ส่วน เหอ เหอ)

ฉันว่ายน้ำไม่เป็นค่ะ เหตุผลของการว่ายน้ำไม่เป็นก็เพราะไม่ได้ไปหัดว่าย ( ตอบได้เจ๋งมาก) ที่บ้านไม่มีใครพาไปว่าย ตัวฉันเองไม่ได้ขวนขวายไปหัด โรงเรียนประถมก็ไม่มีคอร์สเป็นจริงเป็นจังกับการสอนว่ายน้ำ มีแต่คุณครูที่สนิทกันถามว่าใครจะไปว่ายน้ำกับครูบ้าง แล้วก็พากันเฮโลไปเป็นกลุ่ม ๆ ซึ่งคุณครูใจดีก็จะสอนให้แบบฟรี ไม่มีคิดตัง เหมือนพาเด็กไปเที่ยวยังไงยังงั้น แต่ฉันก็ไม่เคยไปด้วยสักครั้ง พอขึ้นมัธยม ก็มีพวกคุณครูที่รับจ๊อบสอนเด็กว่ายน้ำเหมือนกัน แต่คนที่จะไปสมัครเรียนก็ไม่ใช่ฉันอยู่ดีนั่นแหล่ะ พ่อเพื่อนสนิทคนหนึ่งบอกว่าจะหัดให้ชนิดวันเดียวเป็น ง่า... ฉันก็ยังไม่ได้ไปหัดด้วย ตราบ ณ วันนี้ เวลาล่วงเลยมานานโข ฉันก็ยังว่ายน้ำไม่เป็นอยู่ดี

พอว่ายน้ำไม่เป็นแล้ว กิจกรรมอะไรที่เกี่ยวกับน้ำก็ไม่ค่อยได้สัมผัสกับเขา ในชีวิตนี้จากการไปทะเลแบบนับครั้งได้ประมาณไม่เกินสิบห้าครั้ง เคยลงเล่นน้ำทะเลแบบไม่สมัครใจ 1 ครั้ง และสมัครใจอยู่ 2 ครั้ง ไปทะเลครั้งแรกในชีวิตกับค่ายวิทยาศาสตร์ที่โรงเรียนที่หว้ากอ คุณครูพาไปอ่าวมะนาวค่ะ ฉันรับอาสาเพื่อน ๆ สุดที่รักในการเฝ้ากระเป๋าให้ที่ริมหาด จะมารู้ตัวอีกที่ว่าพวกนั้นไม่ได้น่ารักอย่างที่คิดก็ตอนที่เพื่อน ๆ ร่วมสิบ พากันวิ่งขึ้นมาจากทะเลแล้วพากันหามดิฉันแบบขาข้างหนึ่งลากบนพื้นทรายเป็นรอยยาว ไปโยนลงทะเล นั่นแหล่ะค่ะสัมผัสแบบเต็ม ๆ จากน้ำทะเลเป็นครั้งแรก เพื่อน ๆ ฉันยืนหัวเราะกันอย่างเปี่ยมสุข ฉันไม่โกรธเพื่อนนะคะ เป็นเรื่องขำ ๆ มากกว่า แต่ฉันไม่ได้รู้สึกสนุกกับการอยู่ในน้ำและรู้สึกกลัวว่าเราจะจมลงไป มันรู้สึกหวิว ๆ ตอนถูกน้ำทำเลซัด เลยรีบขึ้นมาอย่างรักษาฟอร์มนิดหน่อยว่าจะมาเฝ้าของให้เหมือนเดิม เพื่อน ๆ ก็ปล่อยฉันกลับขึ้นบกแต่โดยดี (สมใจพวกแกแล้วนิ่ เล่นฉันเปียกทั้งตัวเลย)

อีกสองครั้งที่ได้เล่นน้ำทะเลอย่างเต็มใจก็ตอนไปรับน้องแล้วก็ตอนไปลอยกระทงกับเพื่อนที่ระยอง (อันนี้เล่าในบล็อกเมื่อปีที่แล้ว) ตอนไปรับน้องนี้ลงไปน้ำท่วมอก แล้วก็รีบขึ้นมา ประมาณว่า ฉันได้เล่นน้ำแล้วนะ ยังไม่รู้เลยว่าเพื่อน ๆ ที่ไปรับน้องด้วยกันจะจำได้ป่าวว่า ฉันก็ลงเล่นน้ำทะเลกับพวกแกนะ เพียงแต่ฉันขึ้นมาก่อนก็เท่านั้น (เอ๊ะ คุ้น ๆ เหมือนไปเดินขบวนด้วยกันแล้วกลับก่อนเลย คริ คริ)

ฉันว่าว่ายน้ำไม่เป็นนี่มันไม่ดีเลยนะ ไปไหนมาไหนลำบาก จะออกเที่ยวกับเขาบ้างก็ไม่สะดวกยิ่ง ฉันยอมรับเลยค่ะว่ากลัวน้ำ (แต่ยัง..ฉันยังไม่บ้า) แม้ว่าหลาย ๆ คนจะรับประกันให้ว่า "อย่างแกมีห่วงอย่างส่วนตัวไม่จมหรอก" หรือบอกว่า "มีชูชีพให้" ฉันว่ามันก็ไม่ปลอดภัยต่อตัวฉันเองอยู่ดี จะรับประกันได้ไงว่าชูชีพจะไม่หลุด แล้วถ้ามันหลุด ใครจะลากฉันขึ้นฝั่งได้ (พิจารณาจากการลากฉันลงทะเลต้องใช้บุคคลร่วมสิบชีวิตในการแบกหาม) แล้วไอ้ห่วงยานั่น เอาเข้าจริง ๆ มันก็ไม่ได้ช่วยอะไร(นะโว้ย... เลิกบอกฉันสักทีได้ไหม) มันน่าเสียดายนัก เวลาเพื่อน ๆ ชวนกันไปเที่ยวแล้วบอกว่าไปทะเล ไปน้ำตก ไปล่องแก่ง ไอ้อิฉันก็ยังเป็นโรคปอดไม่ประสานกันอยู่ดี แค่ชีวิตประจำวันอย่างการเดินทางด้วยเรือฉันยังหลีกเลี่ยงโดยเด็ดขาด ขนาดเรือข้ามฟากแม้น้ำเจ้าพระยาที่มันออกจะหย๊าย...ใหญ่ ก็ยังต้องมีคนผลักคนลากดิฉันลงเรืออยู่เลยนะ ดูซิ ชีวิตน่ารันทดขนาดไหน ทุกครั้งที่มองลงไปในแม่น้ำ หรือทะเล หรือข้ามสะพานทางน้ำตก ฉันก็อยากจะเข่าอ่อนลงไปกองซะตรงนั้นให้ได้ มันน่ากลัวจริง ๆ นะ ถ้ายิ่งจินตนการบรรเจิดว่า ณ ขณะนี้ ฉันไปอยู่ตรงนั้น... กำลังตะเกียกตะกายอยู่ในน้ำ... เพราะฉันว่ายน้ำไม่เป็น เหอ เหอ คิดไปได้

พักนี้ก็มีแต่คนชวนออกเที่ยวทางน้ำ เพื่อนที่ทำงานคนนึงชวนไปนั่งเรือไปเกาะทางใต้ เขาบอกว่ามันไม่น่ากลัวเพราะจะพาไปขึ้นเรือลำใหญ่ ๆ สบาย ๆ ฉันก็ "อ๋อเหรอ??" แล้วบอกไปว่าขอคิดดูอีกที (คิดเรื่องเงินในกระเป๋าด้วย ท่าจะหลายตังนะนั่น) ส่วนเพื่อน ๆ สททค. (เขาเรียกกันอย่างนั้น) ก็จะพากันไปเที่ยว ดูแล้วจะยังตัดสินไม่ได้ว่าจะไปที่ไหน แต่ฉันว่าไม่พ้นน้ำอีกนั่นแหล่ะ ระหว่างนี้กำลังดำเนินการรวมรวมข้อมูล เฮ้อ...ครั้งที่แล้วก็พลาดไปร่วมชะตากรรมดำน้ำดูปะการังกับพวกเขา (ถึงฉันไปก็คงไม่ได้ร่วมชะตากรรมอยู่ดี) งานนี้ก็ไม่อยากพลาดนะ แต่ฉันจะไปทำอะไรได้ล่ะ นอกจากเฝ้าของให้เพื่อน ๆ แม้อยากมีส่วนร่วมก็ตาม อยากเปลี่ยนบรรยากาศให้ชีวิตของตนเองเสียหน่อย จากอุดอู้อยู่หน้าคอม และห้อยโหนอยู่บนรถเมล์ ก็อยากหาสถานที่คลายเครียดบ้าง แม้จะต้องเฝ้าของให้เพื่อน งานนี้ตั้งใจว่าถ้าได้ไป จะหาหนังสือดี ๆ สักเล่มไปนอนอ่าน (แล้วทำไมฉันไม่นอนนอ่านอยู่บ้านนะ) แล้วก็หาของกินอร่อย ๆ มาบำรุงลิ้นสักหน่อย (อันนี้คาดหวังสูง) ทำหน้าที่เป็นช่างกล้องมือมั่ว ๆ ให้เพื่อนบ้าง (ว่าจะคิดค่าตัวเป็นวันเหมือนช่างกล้องวันรับปริญญา ก๊าก...)

เฮ้อ...ว่าแล้วก็อยากว่ายน้ำเป็นจัง ไปหัดตอนนี้ก็คงไม่ไหวแล้ว แบบว่า... เขิลลลล... ใส่ชุดว่ายน้ำไม่ได้ แล้วก็... ฉันกลัวน้ำ T_T

หมายเหตุ : แต่อาบน้ำทุกวันนะ เหอ เหอ





Create Date : 19 มกราคม 2549
Last Update : 19 มกราคม 2549 13:49:25 น. 21 comments
Counter : 1024 Pageviews.

 
ว่ายไม่เป็นเหมือนกันค่ะ เวลาไปเที่ยวแล้วเห็นเพื่อนๆ ว่ายเอาๆ ก็อิจฉาอยู่...

แต่หัดยังไง๊...ยังไงก็ว่ายไม่เป็นซักที....


โดย: กวางตุ้งหวาน วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:14:42:47 น.  

 
หัดไว้ก็ดีอะนะ ว่ายน้ำเพื่อสุขภาพอะจะ แต่พี่ก็ไม่ค่อยได้ว่ายเรย


โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:14:54:06 น.  

 
อย่าคิดมากเลยครับ ... Nobody's perfect ...

ผมก็ว่ายไม่เป็นเหมือนกัน คิดซะว่า ว่ายน้ำเป็นเรื่องของปลามันนะ เราเป็นคน ไม่ควรไปแข่งกับมัน ...


โดย: Cymry วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:16:08:34 น.  

 
อิอิ..มาส่งไปฝันก่อนพรุ่งนี้มาอ่านนะ ..

แปะเพลงให้ขอบคุณมากค้า



โดย: ป่ามืด วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:23:43:43 น.  

 
อ่านแล้วคิดถึงตัวเอง
สมัยเด็กๆไปฝึกว่ายน้ำกับครู
ความที่กลัวน้ำมากๆเหมือนกัน
คนอื่นตั้งท่าเตรียมกระโดดจากสระ
เขาก็กระโดดไปได้ทุกคน

พอถึงฉัน
ไม่ยอมโดด
ครูมาจากไหนไม่รู้ตอนนั้นผลักลงไปเลย
จำได้ตะเกียกตะกายแทบตาย

หลังจากนั้น
ก็พอว่ายได้อ่ะค่ะ
น่าจะขอบคุณคุณครูจริงๆเชียว...


แต่ถึงแค่พอว่ายได้
ก็ยังกล้าๆกลัวจนทุกวันนี้
แต่ก็ยังใจกล้าพาเจ้าติโต
ไปดำน้ำดูประการังนะคะ


เอาใจช่วยลุ้นๆ
เชียร์ๆนะคะ
ขอให้ได้ไปดำน้ำดูประการังสักครั้ง
รับรองหายกลัวน้ำไปเลยค่ะ
โลกใต้น้ำสวยมากนะคะ

จริงๆอยากเล่าเรื่อง
ตอนไปติดโขดหินกับเพื่อนรักคนนึง
ติดไว้ก่อนนะคะ


โดย: prncess วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:10:14:47 น.  

 
หนู ZAZa คิดสัดส่วนความเสี่ยงออกมา
เป็นเลขบัญญัติไตรยางค์เลยนะคะ
ฟังดูแล้วน่ากลัวมาก
เพราะป้าติ๋วก็ว่ายน้ำไม่เป็นเหมือนกัน

แต่ถ้ามีโอกาสไปเรียนว่ายน้ำ ก็ดีเหมือนกันนะคะ
จะได้มีโอกาสทำกิจกรรมต่างๆ ที่อยากจะทำ
ได้หลากหลายยิ่งขึ้น
โดยไม่ต้องกลัวความเสี่ยงอีกต่อไป


โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight ) วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:12:30:29 น.  

 
ว่ายน้ำได้ค่ะ

แต่กลัวการโดดน้ำ

เคยโดดแล้วโดดผิดท่า หน้าอกกระแทกน้ำ จุกมาก

ตอนหลังนี่ใช้วิธีไต่บันไดลงสระตลอด....กลัวจุก


โดย: Batgirl 2001 วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:13:07:40 น.  

 
เดี๋ยวให้เกาะครับ อิอิ


โดย: infonoom วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:16:10:56 น.  

 
น๊อตเคยกลัว.. ไม่กล้าว่ายน้ำ.. (ไม่กล้าเอาหน้าลงน้ำ)
เพราะตอนอนุบาล.. ที่โรงเรียนเค้าสอนว่ายน้ำ.. เค้ากดเราลงไป..
ทำให้กลัวมานับแต่นั้น..

แต่พอประถมปลาย.. คุณแม่พาไปเรียนว่ายน้ำพร้อมกับน้องสาว
น๊อตไม่กล้าเอาหน้าลงน้ำตามเคย เลยลอยตัวไม่ได้สักที
(ในขณะที่น้องสาวว่ายไปถึงไหนต่อไหนแล้ว)

ต่อมา.. ได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดค่ะ (ก็ประถมปลายนั่นแหละ)
ไปว่ายน้ำในสระ.. น๊อตก็คิดว่าทำไมถึงลอยตัวไม่ได้นะ
ก็เลยนึกถึงที่อาจารย์สอน น๊อตก็ลองทำดูเองคนเดียว (เกาะขอบสระ)
ไปๆ มาๆ ก็รู้สึกว่าตัวเบาๆ แฮะ
เลยไปที่สระเด็กค่ะ.. แล้วลองทำดูแบบไม่เกาะขอบสระ..

ประมาณว่า.. ลอยตัวได้เอง.. ซะงั้น


โดย: nods วันที่: 20 มกราคม 2549 เวลา:16:27:59 น.  

 
อิอิ..กิ๊บเก๋ ยูเรก้า

วันหยุดก็พักกายใจบ้างนะค้า

แว๊บมาใหม่ค่ะ งานบ้านให้เสร็จก่อนค่ะ


โดย: ป่ามืด วันที่: 21 มกราคม 2549 เวลา:12:34:27 น.  

 
หึๆ ตอนเปสเด็ฏอ่ะ เปสกัวทะเลค่ะ กัวสุดริดเลยล่ะ

อิๆ

ทานข้าวเย็นให้หย่อย นะก๊ะ

อินู๋เปส แวะมาซน..


โดย: ~oกิ๊กกะโป๋ โลเปสo~ วันที่: 21 มกราคม 2549 เวลา:17:08:01 น.  

 
อืมม..ไม่มีอะไรยากนะถ้าตั้งใจ การว่ายน้ำมีประโยชน์ในเรื่องการออกกำลังกายที่ดีที่สุดและ ประโยชน์ที่จะช่วยเหลือตัวเองยามประสบภัยด้วย เราตอบไม่ได้หรอกว่าเราจะหลีกเลี่ยงน้ำไปได้ตลอดชีวิตหรือไม่..พี่ป่ามืดก็ว่ายน้ำพอช่วยชีวิตตัวเองได้สักหลายนาทีอยู่หรอกค่ะ แต่ก็ไม่ค่อยชอบว่ายน้ำเท่าไรไม่ได้ว่ายนานแล้วด้วยเพราะขี้หนาวน่ะ ..แต่ที่น่าเป็นห่วงมากสำหรับน้อง ZAZa ก็คือความกลัวต่างหากถ้าลงน้ำแล้วจะดิ้นรนอย่างตกใจ ที่จริงแล้วเราแค่นอนหงายไปในน้ำตัวเราก็จะลอยขึ้นไม่ต้องใช้แรงอะไรแต่ต้องผ่อนคลายตัวเข้ากับน้ำเป็นท่าที่จะอยู่ในน้ำได้นานที่สุดเพราะไม่เหน็ดเหนื่อยในการใช้แรงว่าย แต่ถ้าตกใจจะทำไม่ได้เลย การเกร็งตัวจะเป็นการเพิ่มน้ำหนักกดตัวเราให้จมไปอย่างรวดเร็ว..ถ้าความรู้สึกยังเป็นอย่างนี้ที่เล่าอยู่ก็หนีน้ำให้ไกลที่สุดค่ะ มันเสี่ยงมาก..

ความกลัวที่พูดถึงพี่ป่ามืดเข้าใจดี ขนาดว่าว่ายน้ำเป็นก็กลัวค่ะ มีครั้งนึงนั่งเรือไปเที่ยวเกาะพอออกทะเลไปได้สักพักห่างฝั่งไปเรื่อยๆ มีแต่น้ำกับฟ้าทะเลมันกว้างสุดลูกหูลูกตา ตอนนั้นก็คิดว่าถ้าเรือล่มเราจะว่ายกลับไปถึงฝั่งได้ไหม..ความรู้สึกตอนนั้นมันช่างไร้สมรรถภาพไม่มีอำนาจเลย คนบนเรือที่โดยสารมาด้วยกันจะร่ำรวยยากจนก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ ถ้าภัยมาถึงตัวมีแต่กำลังกายและใจเท่านั้นที่จะพาตัวรอดออกไปจากเหตุการณ์ได้..พี่ป่ามืดก็หนาวจับใจค่ะแม้เรือที่นั่งไปจะปลอดภัยคลื่นลมก็ไม่มี..เข้าใจค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะ ค่อยๆคุ้นเคยกับน้ำไปเรื่อยๆนะคะ..อืมม..อาบน้ำทุกวันก็หมายความว่ายังมีความหวังค่ะ

ไปทำงานต่อละ....


โดย: ป่ามืด วันที่: 22 มกราคม 2549 เวลา:13:10:34 น.  

 
แวะมาทักทายวันอาทิตย์นะคะ


โดย: Batgirl 2001 วันที่: 22 มกราคม 2549 เวลา:20:57:48 น.  

 
ไปหัดเถอะค่ะ เป็นแล้วอาจจะชอบก็ได้นะคะ
ไม่ต้องอาย เผลอๆจะเป็นการออกกำลังกายไปในตัวด้วย
ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวค่ะ
ดีกว่าไปฟิตเนสอีก


โดย: mungkood วันที่: 22 มกราคม 2549 เวลา:21:59:21 น.  

 
ชอบว่ายน้ำอ่ะคะ อยากให้ไปว่ายด้วยกันจังเลย

สนุกมาก และไม่น่ากลัวอย่างที่คิด

ว่ายเสร็จแล้วก้อไปหาไรกินกันต่อ อิอิ...ไม่ต้องหวังผอม


โดย: (^0^) (ไขมันจงเจริญ ) วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:0:32:23 น.  

 
เข้ามาอำลาบล๊อกแก๊งค์ครับ

เนื่องจากเหตุผลส่วนตัวบางประการ ทำให้ผมนายไอดินมีความจำเป็นบางประการ
จำเป็นต้องยกเลิกชื่อในการล๊อกอิน และยกเลิกบล๊อกแก๊งค์ แต่ผมก็ยังไม่ได้หาย
ไปไหนนะครับ เพียงแต่ผมย้าย ผมย้ายมาเขียนที่

//storythai.com/user/hipic/

รักกันจริงก็ตามมานะครับ

Image Hosted by ImageShack.us



โดย: ไอดินและกลิ่นฝน IP: 61.91.116.132 วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:2:51:55 น.  

 
บ้านผมจับไปหัดแต่เด้กครับ แถมอ้วนเลยลอยด้วยไขมัน 555


โดย: นายเบียร์ วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:5:53:09 น.  

 
สุขสุนต์วันจันทร์ครับผม


โดย: infonoom วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:12:43:04 น.  

 
หรือว่าซาซ่ากลัว ...











กลัวคนเห็นหุ่น ...

ล้อเล่นน้อ ...


โดย: Cymry วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:18:09:33 น.  

 


ฝันดีจ้า..




โดย: ป่ามืด วันที่: 23 มกราคม 2549 เวลา:20:58:33 น.  

 


โดย: 555 IP: 203.118.121.108 วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:07:38 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ZAZaSassY
Location :
สมุทรปราการ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]























Friends' blogs
[Add ZAZaSassY's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.