ความรู้สึกแปลกใหม่ที่ผุดขึ้นมา.. ฉันไม่ทราบได้ว่า.. มันเกิดขึ้นได้อย่างไร..

แต่ฉันรู้ว่ามันเริ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่..

มันเกิดขึ้นช้าๆ แต่ทว่าจังหวะย่างก้าวนั้นช่างมันคง.. ฉันเคยเป็นคนที่อ่อนไหวไปกับเรื่องเล็กๆน้อยๆ จนดูรู้สึกว่า.. จะสามารถเปลี่ยนแปลงไปได้ไม่สิ้นสุด..

แต่เธอต่างออกไป..

เธอทำให้ฉันได้รู้ว่า สิ่งที่เกิดขึ้นเหล่านั้น ช่างเรียบง่ายและธรรมดาเสียเหลือเกิน.. ฉันไม่จำเป็นต้องกลัว.. ไม่จำเป็นต้องหวั่นไหว.. และสิ่งที่ฉันรู้สึกหรือคิดถึงเธอนั้น.. ก็ช่างเป็นเรื่องธรรมดาเสียเหลือเกิน..

ฉันไม่จำเป็นต้องอาย หรือรู้สึกผิดที่คิดอย่างนี้ ฉันไม่ต้องปกป้องตัวเองอีกต่อไป.. เหมือนว่าฉันกำลังเปลี่ยนไป..

เพียงแต่ว่าตอนนี้ ฉันยังไม่รู้.. ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเธอ.. แต่เมื่อเธอปรากฏตัวขึ้นในอีกครั้งหนึ่งหลังจากเมื่อวันก่อนที่ฉันพบเธอนั้น -- เธอทำให้บรรยากาศโดยรอบอบอุ่นขึ้นทันที่ทีฉันเห็นเธอ.. เธอสร้างบรรยากาศเหล่านั้นขึ้นมาได้อย่างไร?

ฉันเคยโดดเดี่ยวมาตลอด.. แต่ตอนนี้ฉันกำลังรู้สึกว่ามันเปลี่ยนไป.. ฉันคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่ไม่ต่างจากใครๆ ที่ฉันทำ ปฏิบัติตัว ที่รู้สึกนึกคิด ทั้งหลายเหล่านี้..ฉันไม่ได้มีแตกต่างจากใครๆ

ฉันเคยหวังมาตลอด.. ว่าจะมีคนที่สามารถเชื่อมโยงระหว่างโลกที่ฉันอยู่กับโลกที่ฉันอยากจะอยู่เข้าไว้ด้วยกัน.. เธอจะใช่คนนั้นหรือเปล่านะ?

หรือเธอเพียงแค่ผ่านมา สอนให้ฉันเรียนรู้อีกบทหนึ่งของชีวิต แล้วจากไป..

หรือเธอจะอยู่ด้วยกันไปตลอดไหมนะ?.. และฉันจะอยู่กับเธอได้ตลอดไปไหมนะ?

ยังคงเป็นคำถามที่ยังคงต้องรอคำตอบต่อไป...

ปล. ฉันขอบคุณเพื่อนๆ ที่อยู่ข้างๆฉัน ในวันที่ฉันหวั่นไหว.. ที่ได้รับรู้ความรู้สึกของฉันในเวลานี้..และได้มอบเพลงสองเพลงนี้ให้ฉันได้ฟังเพื่อเข้าใจความรู้สึกของตัวเอง.. ขอบคุณนะคะ... ,,^_^,,