|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
นิทานเรื่องความยุติธรรม
เมื่อความยุติธรรมถูกยักษ์ตนหนึ่งจับตัวไป
ก็ไม่ปรากฏว่า มีใครได้พบพานนางอีกเลย
ฝูงชนต่างพากันดื่มลึกในความโศกเศร้า
เมามายกับน้ำตาและเพรียกหานางไม่รู้สิ้น
ผู้ที่ถวิลหานางล้วนเป็นผู้สูญเสีย
มีเพียงนางเท่านั้นที่สามารถปัดเป่าเรื่องร้ายให้ผ่านพ้นดวงใจผู้ทุกข์โศกได้
ฝูงชนต่างรอคอยนางด้วยความหวัง
บ้างก็วิงวอนให้เทวะช่วยดลบันดาลให้นางกลับคืนมาสถิตย์ยังบัลลังก์แห่งรัก
อันเป็นศูนย์รวมวิญญาณมนุษย์ทั้งปวงดุจเดิม
ผู้คนต่างมาชุมนุมกัน วันแล้ววันเล่า
เพื่อเรียกร้องให้ยักษ์ปล่อยนางกลับคืนมา
แต่พวกยักษ์ก็นำนางไปกักขังไว้ในคุกใต้ดินอันอับชื้น
มิใยที่เสียงก่นด่าสาปแช่งของประชาชนจะดังขึ้นทุกขณะ
แต่พวกมันก็มิปรารมภ์ต่อทะเลน้ำตาและความมาดร้ายเหล่านั้น
มีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับความยุติธรรม
บ้างว่านางถูกสังหารเงียบเชียบในคุกมืด
บ้างก็ว่า นางถูกบังคับให้เป็นทาสีที่กรำงานหนักเยี่ยงลาต่าง
บ้างก็ว่า นางกลายเป็นมเหสีของยักษ์
และเสวยสุขกับศฤงคารทั้งปวงโดยละทิ้งผู้บูชานางไว้เบื้องหลัง
วันหนึ่ง นางคืนกลับมาด้วยอาภรณ์แห่งรัตติกาล
ฝูงชนต่างโห่ร้องต้อนรับอย่างปิติ
ฉับพลัน.......
นางชี้นิ้ว
เลือดสดๆ พรั่งพรูออกมาจากประชาชนผู้สัตย์ซื่อที่เรียงรายอยู่เบื้องหน้า
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 ............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
ในนาทีนั้น
ทุกคนพลันตระหนักว่า
เสียงหัวเราะของนางและยักษ์ช่างละม้ายกันยิ่งนัก
เพียงชั่วกลั้นลมหายใจ
ทั่งบริเวณนั้นก็เต็มไปด้วนร่างไร้วิญญาณ
damndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamndamn
dumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumbdumb . . . . . . . . . .
นิทานเรื่องนี้ไม่ได้สอนอะไรเลย
...........................
ตีพิมพ์ครั้งแรก THE EARTH 2000
ฉบับที่ 10 กค 2537
Create Date : 29 ธันวาคม 2550 |
|
1 comments |
Last Update : 11 กรกฎาคม 2551 2:56:49 น. |
Counter : 3583 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: veeda 1 มกราคม 2551 0:49:10 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Indiana United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
**งานเขียนทุกชิ้นที่ปรากฏในเวบไซต์นี้ เป็นลิขสิทธิ์ของเจ้าของบทประพันธ์นั้นๆ แต่เพียงผู้เดียว ห้ามกระทำการดัดแปลง แก้ไข หรือแอบอ้างไปเป็นผลงานของตน โดยไม่มีการอ้างถึงเจ้าของลิขสิทธิ์ หากผู้ใดมีความประสงค์ จะนำข้อมูลดังกล่าวออกเผยแพร่ ตีพิมพ์ หรือนำไปใช้เพื่อประโยชน์อื่นใด โปรดติดต่อเจ้าของบทประพันธ์โดยตรง**
สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่และอ้างอิง ส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของข้อความ ในสื่อคอมพิวเตอร์แห่งนี้เพื่อการค้า โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดี ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
"เจริญขวัญ" (kala_mydog)
|
|
|
|
|
|
|