Group Blog
All Blog
|
เมื่อสามีเธอเป็นแต๋ว บทที่ 17 หน้า 1 หลังจากที่ต้นได้บอกความจริงกับแกงค์กะเทยแสบไปแล้วทำให้ต้นข้าวคลายความอึดอัดลงไปได้เยอะ รวมทั้งเด็กๆ ที่สปาเองก็รับรู้เรื่องนี้แล้วยิ่งทำให้เขาไม่ได้รู้สึกกังวล มีเพียงพ่อกับแม่เท่านั้น “หลอกพวกท่านไว้เยอะล่ะสิเคยเครียด” ข้าวหอมแหย่ ขณะนั่งรถไปบ้านพ่อกับแม่ด้วยกัน “เริ่มแรกหลอกพ่อแม่เรื่องแต่งงาน แล้วต้องคอยหลบเรื่อง แต่งงาน พอทุกคนรู้แล้วไม่รู้จะไปเริ่มกับพ่อแม่ยังไง? “มันเป็นการหลอกซ้อนหลอกหรือเปล่าเจ้” “ก็ไม่หรอกนะ ตอนแรกก็คิดว่าแค่จะแต่งหลอกนิ แต่ตอนนี้มันหลอกไม่ได้แล้ว แต่ก็แปลกนะ รู้สึกโล่งใจมากกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย พ่อกับแม่ท่านก็เชื่ออยู่แล้วว่าเราแต่งงานกัน” “ถ้าท่านรู้ว่าเราหลอกท่าน ท่านจะโกรธไหมคะ?” หน้าซื่อๆ เอ่ยถาม “ก็คงจะโกรธ” “งั้นเราก็ไม่ต้องหลอกท่านสิ” “อืม ตอนนี้พวกเราอยู่ด้วยกันโดยไม่ต้องหลอกอะไรแล้ว” เขารับคำเบาๆ จะว่าไปแล้วเขาก็ไม่คิดว่ามันจะลงเอ่ยแบบนี้เหมือนกัน เมื่อมาถึงบ้าน ข้าวหอมก็ทำตัวเนียนปกติกับพ่อและแม่เหมือนเดิม ดูๆ ไปทั้งสองเอ็นดูข้าวหอมมากกว่าเขาที่เป็นลูกแท้ๆ เสียอีก ทั้งสองดูมีความสุข และไม่ได้เร่งรัดการมีหลานเหมือนตอนแรก เห็นต้นข้าวไปไหนมาไหนกับข้าวหอม และข้าวหอมเองก็ชอบโทรหาแม่และพ่อแทนเขาทุกวัน จนทำให้พ่อกับแม่สามีรักหล่อนเหมือนลูกสาว “สงกรานต์นี้จะกลับอุดรเหรอลูก” แม่ถาม “ค่ะ แต่คิดว่าเราจะรดน้ำขอพรพ่อกับแม่ก่อนไปค่ะ คุยกับพี่ต้นไว้ไปแค่ 3 วัน” “แม่อยากพาไปเที่ยวเกาะช้างจัง เอาไว้ปีหน้าไหม” แม่ดูอาลัยอาวรณ์ “แม่ เราตกลงกันแล้วนะ ข้าวหอมจะอยู่กับเราเทศกาลปีใหม่ สงกรานต์ต้องให้ลูกไปบ้านโน้น” พ่อเอ่ยแย้ง ดูพ่อเองก็เอ็นดูลูกสะไภ้ช่างพูดคนนี้ไม่น้อย “ถ้ามีโอกาสพ่อกับแม่แข็งแรง ข้าวจะพามาเที่ยวกับคุณพ่อคุณแม่นะคะ ไปแบบครอบครัวใหญ่ๆ อบอุ่นดี” “ใช่น้อ แม่ก็อยากไปเยี่ยมพ่อปิงกับแม่ใบเหมือนกัน” “ถ้าเป็นหน้าทำนาจะดีมากค่ะแม่ เพราะอากาศดีมาก แถวยังได้ไปดูเขาทำนาสนุกๆ ด้วยค่ะ” “แบบนี้เราน่าจะไปเที่ยวบ้างนะพ่อ” แม่หันไปชวนพ่อ “จะไปเกะกะเขาหรือเปล่าล่ะแม่ เขาทำงานกันนะ” “เผื่อไปดูที่ทางอยากจะซื้อไว้ด้วยไงล่ะ” นักธุระกิจก็เริ่มขยายงาน “ก็น่าสนนะ” “ส่วนมากจะมีสวนอ้อย สวนมัน และสวนยางค่ะ สวนดอกไม้ก็มีบ้าง” ข้าวหอมให้รายละเอียด “เผื่อเราทำโฮมสเตย์ไงล่ะพ่อ” แม่เริ่มฝันไปไกลซะแล้ว “แล้วเราก็ทำสปาที่โฮมสเตย์ด้วย” แม่วางแผนไว้เรียบร้อย พ่อเลยปล่อยแม่พูดโดยไม่ขัด “ก็ดีครับแม่ เผื่อมีลูกหลายๆ คน อยู่คอนโดคงไม่ไหว” “อ้อ แม่ดูบ้านปลูกใหม่แถวชานเมืองนะ อาทิตย์หน้าว่างไปดูสิ แม่ซื้อให้ต้นข้าวกับข้าวหอมไปอยู่ พอมีตัวเล็กแล้ว แม่ไม่อยากให้อยู่ในเมือง มลพิษมันเยอะ ข้าวหอมก็เลิกทำงานเลี้ยงลูกอยู่บ้าน” แม่ผู้เป็นผู้จัดการบ้านของแท้จัดแจงรายละเอียด “อ้อ พี่ต้นก็ต้องมีคนช่วยนะคะ” ข้าวหอมพยายามโน้มน้าว “สปาเล็กนิดเดียว ไม่ต้องไปช่วยหรอก แม่จะไปเลี้ยงหลานช่วย ตอนนี้แม่จะเกษียณแล้ว ดูบัญชีอยู่ห่างๆ พอ” “ค่ะ” ข้าวหอมพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย ทั้งสองสบตากัน พอขากลับ “วันนี้คุณแม่เป็นอะไรคะ ดูแกกระตือรือร้นเป็นพิเศษ” “สงสัยจะวัยทองล่ะมั้ง ไม่เห็นพ่อเหรอ ปกติพ่อจะดุนะ วันนี้พ่อเงียบตลอดเลย” “ใช่นะ แต่ดูๆ ไป คุณพ่อกับคุณแม่ก็ดูน่ารักนะคะ อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า น่ารักดี” “เราก็อยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่าเหมือนกันล่ะ” ต้นข้าวรีบสวมรอย “เหอะ เจ้จะไม่กลับไปหาคุณพจน์เหรอ” “จะกลับไปทำไม” “อ้าว เห็นบอกรักกันดีออก ทำไมเลิกล่ะ” “เขาไปเรียนต่ออเมริกา เลยห่างกันไป มีข่าวว่ามีแฟนใหม่ที่โน้น” ข้าวหอมตั้งใจฟังประวัติอีกฝ่าย เป็นเรื่องที่เธอไม่เคยรู้ เหตุการณ์นี้มันเป็นช่วงที่เธอกับเขาแยกกันทำงานคนละที่แล้ว “เจ้ไม่คิดถึงเขาเหรอคะ” “แรกๆ ก็คิดนะ แต่ตลอดเวลา 5 ปีที่ผ่านมา มีคนบ๊องค์ๆ ไลน์หาตลอด ทีแรกก็ไม่รู้หรอก จะหาเรื่องอะไรมาคุยด้วยขนาดนั้น จนมาอยู่ด้วยกัน เลยรู้ว่า ชีวิตมีอะไรให้ทำเยอะมากมายจนไม่มีเวลาคิดถึงคนอื่นเลย” “โห...นี่หมายถึงเค้าเหรอ” “ก็จะมีใครบ๊องค์เท่าเธอไหมล่ะ” “เชอะ เจ้ก็บ๊องค์เหมือนกันแหล่ะ เป็นกะเทยอยู่ดีๆ ก็อยากมีเมีย” “ถ้ามีแล้วดีก็น่ามีอยู่หรอก” “แสดงว่าติดใจล่ะสิ” ทำหน้าทะเล้นถามเขา ดึงแก้มเขาเล่น “ยัยบ๊องค์” ต้นข้าวตอบอายๆ
|
unitan
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]  Link |
||||||||||||||
บทสนทนากุ๊กกิ๊กน่ารักค่ะ