มกราคม 2563

 
 
 
1
4
5
8
9
10
12
13
14
16
17
18
19
21
22
24
26
27
29
30
31
 
 
All Blog
เมื่อสามีเธอเป็นแต๋ว บทที่ 6 หน้า 1
ข้าวขลุกอยู่ในห้องพักเพื่อ save เอาข้อความที่ชายคนนั้นเอา

ไปโพสเสียหายต่อร้านสปาต้นข้าว


“พี่ช้าง มีงาน”

เธอโทรหาพี่ชายที่สนิทกันดี ซึ่งเขาเป็นทนายความเธอมักปรึกษาเขาเรื่องคดีจุกจิกมากมาย


“มีไร ว่ามา”


“ตอนนี้ มีคนไม่หวังดี เอารูปร้านไปลงไอจี แล้วใช้คำพูดเสียหายแก่ร้าน ตอนนี้บุคกิ้งร้านหายไปจนทั้งเดือนเลย”


“อืม รู้จักเขาไหม?”


“ไม่รู้จักเป็นการส่วนตัว เขาเคยมานวดที่นี่ แล้วจะลวนลามฉัน สงสัยไม่พอใจ”


“งั้นเตรียมข้อมูล หลักฐาน เอาหน้าที่เขาเอารูปเราไปลงนะ ทุกข้อความ ถ้าเป็นรูปร้านเรา เขาผิดเต็มๆ เราสามารถแจ้งความได้ แล้วถ้าความใส่ร้ายไม่เป็นจริง ก็ข้อหาหมิ่นประมาท”


“ค่ะ แล้วเอาอะไรอีก”


“เขาลงในไอจี เราก็ไปแจ้งความกับตำรวจโซเชียลได้ ถ้าเขาระบุชัดเจนว่าเป็นชื่อร้านเราไหม สร้างความเสียหายให้กับร้านเรา ไหม”


“มันถ่ายหน้าร้านไปเลยพี่ แล้วยังพิมพ์ว่า ร้านเราทำร้ายร่างกายมัน ขายบริการอีก”


“งั้นก็จัดไปเลย”


“แล้วเอาอะไรอีก”


ช้างบอกรายละเอียดการเตรียมหลักฐานต่างๆให้ข้าวหอม

เธอไล่ดูไอจีของชายคนนั้น พอเข้าไปที่เวบทัวร์ของเขาก็ยังมีข้อความใส่ร้ายร้านต้นข้าวอีก

เธอจึงเก็บรายละเอียดนั้นทั้งหมด
ต้นข้าวมองหาข้าวหอม ก็ไม่พบเธอจนเย็น วันนี้ไม่มีแขกมาเลย สร้างความหดหู่ใจให้กับเขามาก


“ยัยตัวแสบไปไหนนะ”


เขาถามป้าสาย


“สงสัยอยู่ในห้องไหมคะ”

ป้าสายหมายถึงห้องพักของเขา


“ฮะ”


ต้นข้าวเดินขึ้นไปชั้นลอย เปิดประตูเข้าไปในห้องพัก พบคนตัวเล็กนอนฟุบอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือข้างโน๊ตบุคของเขา

เขาเดินมาดูใกล้ เพื่อจะปลุกเธอกลับบ้าน ก็พบเอกสารที่ข้าวหอมปริ้นออกมาวางเรียงกันอยู่

เขาหยิบขึ้นมาอ่าน เป็นหลักฐานมากมายเกี่ยวกับคนที่โพสทำร้ายร้านของเขา


ต้นข้าวอึ้ง คิดไม่ถึงว่าข้าวหอมจะสามารถสืบเรื่องแบบนี้ได้อย่างรวดเร็ว


วันนี้ขณะที่เขากำลังท้อแม้ใจกับการที่ไกด์ยกเลิกการบุคกิ้ง ทีละคนสองคน

ข้าวหอมเรียกพนักงานมาคุย เพื่อปลอบใจและสร้างขวัญและกำลังใจให้ทุกคนมีหวัง ข้าวหอมแอบหนีหายหน้าไม่ไปก่อกวนเขาข้างล้าง

เขาก็คิดแค่ว่าเธอคงจะไม่อยากทำให้เขาวุ่นวายมากไปกว่านี้ แต่เธอซุ่มเงียบตามสืบหาคนร้าย มันเป็นเรื่องเกินคาดของเขาจริงๆ


ขณะที่เขาจิตใจกระเจิดกระเจิง ข้าวหอมกลับมีสติ และสามารถแก้ไขปัญหาได้มากกว่า


ข้าวหอมงัวเงียตื่น


“เจ้ กี่โมงแล้ว”


ต้นข้าวน้ำตาซึม ทั้งวันเขาเอาแต่นั่งเครียด วิตกกังวลเกี่ยวกับร้าน โทรหาไกด์เพื่อถามสาเหตุการยกเลิก


แต่ข้าวหอมตามสืบหาต้นต่อคนร้าย ที่เป็นสาเหตุทำให้บุคกิ้งหายไป


“หลักฐานคนร้ายน่ะ”

เธอบอกเขา


“เราเตรียมหลักฐานไว้ไปแจ้งตำรวจกัน”

หน้าใสๆ ยิ้มให้เขา

ต้นข้าวยิ้มบางๆ หัวใจบีบตัน


“กลับกันเถอะ ดึกแล้ว”

เขาบอกเธอ


กลับมาที่บ้านทั้งสองกินข้าวแล้วเข้าห้อง ข้ามหอมเอาโน๊ะบุคมาทำงานต่อ


“เจ้ ตอนนี้แพคเกตที่ร้านเป็นยังไงบ้าง?”


“ตอนนี้ ก็นวด 10 รอบ แถม 1 รอบ”


“แพคเกตเหรอเจ้!!”

เธอถามอย่างตื่นตะลึง


“ฉันขอปรับได้ไหม”


“ฮืม ยังไง?”


“ที่ฉันเคยทำแพคเกต สำหรับไกด์ ฉันจะให้ราคานึง แล้วให้ไกด์ไปขายต่ออีกราคานึง”


“ยังไง?”

ต้นข้าวยังตามไม่ทันเท่าไหร่


“ก็อย่างเช่น นวดไทย ที่ร้าน ชั่วโมงละ 400 เราก็ขายไกด์ 350 ส่วนต่าง 50 บาทก็ให้ไกด์ไป”

“ปกติเรามีค่าน้ำให้เขานะ”

“ใช่...ค่าน้ำ แต่จากค่าน้ำเปลี่ยนเป็นให้เขาได้ส่วนต่างแทน ทัวร์ 20 คน เขาก็ได้ 1000 บาทแล้ว ค่าน้ำส่วนมากเจ้ก็ให้เขา 200-300 บาทเอง”


“มันก็ใช่”


“แล้วเราทำโปรนวดหน้าพิเศษ ลดราคา ปกติ คอร์ท 350 บาท 45 นาที เหลือ 250 บาท 30 นาที มีแค่นวดกับอบไอน้ำด้วยไง”


ต้นพยักหน้าตามการชี้แจงของอีกฝ่าย


“นวดออย ก็จับคู่นวดไทย ปกติ ออย 600 ไทย 400  จับคู่นวดพิเศษ 2 ชั่วโมง 800 บาท ขายไกด์ 750 บาท”


“อืม”

เขาพยักหน้าทึ่งกับไอเดียของข้าวหอม


“จับคู่ นวดเท้ากับออย หรือไทย ราคาเหมือนกันก็ได้ ช่วงนี้ทำโปรเดือนนี้ไปก่อน”


“ตอนนี้เราจะหาไกด์ที่ไหนล่ะ”

ต้นข้าวเสียงเหนื่อยอ่อน


“ไม่เห็นจะยาก”

เธอตอบ


คืนนั้นข้าวหอมติดต่อไกด์กับทัวร์ที่เคยมาที่โรงแรมหลายคน

ซึ่งทุกคนก็สนใจกับแพคเกตเธอ

บางคนที่ได้ข่าวจากอินเตอร์เน็ตก็ถามว่าเป็นร้านที่กำลังเป็นข่าวอยู่หรือไม่?

พอข้าวหอมพูดความจริงให้ฟังทุกคนต่างก็เชื่อเธอเพราะรู้จักเธอดี


คนดีไม่จำเป็นต้องอวดอ้างสรรพคุณตัวเอง
 
มันไม่ใช่เรื่องยากที่ข้าวหอมจะสามารถหาแขกได้ภายในระยะ 2-3 วัน

ต้นข้าวได้แต่ทึ่งในความสามารถของเธอ


เธอทำการตลาดได้ดีกว่าเขาเสียอีก


เมื่อได้หลักฐานมาพร้อมแล้ว ข้าวหอม ต้องใช้เวลาประมาณ 1 อาทิตย์ ก็ชวนต้นข้าวไปแจ้งความ
 
“รู้เหรอว่าไปทางไหน?”

เขาถาม


“รู้แต่ว่าอยู่แถวหลักสี่”

เธอตอบ


“เราก็เปิดGPRs ไงคะเจ้”


“อืม”

เขารู้ดี การจะหวังให้ข้าวหอมชวนดูทาง มันเป็นเรื่องยาก
เมื่อมาถึงสถานีตำรวจโซเชียลตามที่ GPRs บอก

ทั้งสองไปร้องทุกข์แก่เจ้าหน้าที่ ส่งหลักฐานทั้งหมด

พร้อมด้วยคลิป วีดีโอ วันที่ชายคนนั้นมาก่อนเรื่องที่ร้าน เล่ารายละเอียดต่างๆ ให้ ตำรวจฟัง ซึ่งทางตำรวจก็ได้รับหลักฐานเอาไว้

“แล้วผมจะติดต่อกับไปนะครับ หลักฐานชัดเจนขนาดนี้มีความผิดทางพระราชบัญญัติสื่ออิเล็คโทรนิคครับ การที่ผู้ใดใช้ถ้อยคำใส่ร้ายป้ายสี ทำให้ผู้อื่นต้องเสียหาย มีค่าปรับครับ”


“ปรับเยอะไหมคะ?”


“ประมาณ 30000 บาทครับ”


“น้อยไปค่ะ กับการที่ทางร้านเราเสียหาย ขาดรายได้ไปร่วมอาทิตย์ พนักงานเราต้องใช้เงินนะคะ”


“เรื่องนั้นค่อยฟ้องกันต่อได้ครับ ทำให้เราสูญเสียโอกาสทางธุระกิจ”


“มันจะเป็นคดีเพ่งไปไหมคะ”


“ก็คงเป็นแบบนั้น”


ข้าวหอมรู้สึกขัดใจนิดหน่อย

เมื่อออกมาจากสถานีตำรวจ

ต้นข้าวเห็นว่าตลอดเวลา 1 สัปดาห์ ที่ต้นข้าวหาหลักฐาน และยังช่วยทำแพคเกตติดต่อไกด์ใหม่ๆ มาบุคกิ้งงาน

ทำให้เธอแทบจะไม่ได้นอนพักผ่อน

บางคืนก็นอนหลับที่โต๊ะเขียนหนังสือ หรือโซฟานอกห้อง จนเขาต้องมาอุ้มไปนอน

เขาเลยพาเธอไปผ่อนคลายแถวชานเมือง โดยไปเที่ยวสวนสนุกดรีมเวิร์ด

ทั้งสองเล่นเครื่องเล่นต่างๆอย่างสนุก จนลืมปัญหาที่เจอมา
 
เมื่อกลับบ้านตอนเย็น


ทั้งสองนอนคุยกันเรื่องปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้น


“เจ้ ยังไงเดือนนี้ เจ้ไม่ต้องจ่ายเงินเดือนเค้าก็ได้นะ ตอนนี้บุคกิ้งอาจจะเริ่มมีบ้าง แต่กว่าจะเข้าที่อาจจะ 2-3 อาทิตย์ เอาเงินเดือนฉันไปจ่ายน้องๆ ก่อนได้”


ต้นข้าวรู้สึกจุกที่อก ข้าวหอมที่เป็นเด็กซนๆ ของเขา คนที่ชอบเถียงเขาทุกเรื่อง

คนที่ชอบกวนอารมณ์เขาตลอด คนที่เขาเห็นเป็นเด็กที่วุ่นวายชอบเดินแก้ผ้าในห้อง  

คนที่เขาดึงเธอมาเพื่อแก้ปัญหาของพ่อ คนที่ดูเหมือนไม่ค่อยมีสาระแต่กลายเป็นคนที่แก้ปัญหาให้เขาได้ทุกเรื่อง

สมกับที่เธอเป็นหัวหน้าสปาโรงแรม 5 ดาว


“เจ้ขอบใจข้าวมากนะ ที่ช่วยเจ้ขนาดนี้ ข้าวต้องอดหลับอดนอนมาทั้งอาทิตย์ หาหลักฐานคนร้าย เป็นเจ้ก็ยังไม่รู้เลยว่าจะมีใครมาคิดร้ายกับร้านเจ้ขนาดนี้ แล้วยังทำแพคเกตใหม่เรียกไกด์มาบุคกิ้งงานอีก ถ้าไม่มีข้าวช่วย เจ้ก็ไม่รู้จะทำไงแล้ว”


“เรื่องแบบนี้ ทุกสปาต้องมีประสบการณ์เจ้”

เธอพูดราวกับเป็นเรื่องปกติ


ทำไมเธอถึงได้เข้มแข็งขนาดนี้ ขณะที่เขานั่งน้ำตาซึมทุกวัน
ความอบอุ่นในใจที่ก่อตัวขึ้น

ทำเอาต้นข้าวคว้าร่างบางมากอด ราวกับอยากได้ที่พึ่งพิงใจ


“โอ๊ะ อะไรล่ะเนี่ย”

ข้าวหอมทำท่าจะผลักเขาออก

“ขอบใจมากนะ ขอเจ้กอดที เจ้เหนื่อย”


เสียงเหนื่อยอ่อนของอีกฝ่าย ทำเอาข้าวหอมสงสาร หยุดผลักเขา


“อืม ก็ได้ คิดค่ากอดนะ”

เธอบอกเขายิ้มๆ


“ได้สิ จะเอาเท่าไหร่ก็จะจ่าย”


ข้าวหอมยิ้มปล่อยให้ต้นข้าวกอดเธอจนพอใจ



 



Create Date : 23 มกราคม 2563
Last Update : 23 มกราคม 2563 17:31:59 น.
Counter : 746 Pageviews.

4 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร

  
unitan Literature Blog ดู Blog
น่ารักลมกล่อมมากค่ะ พลอตอย่างนี้
นำไปขายผู้จัดละครช่อง 3 น่าจะได้หลายบาทนะคะ

โดย: หอมกร วันที่: 24 มกราคม 2563 เวลา:7:54:40 น.
  
ไม่ขนาดนั้นหรอกจร้า คุณผู้อ่าน เราเป็นแค่พวกฝึกหัดเองจร้า
โดย: unitan วันที่: 24 มกราคม 2563 เวลา:11:43:01 น.
  
ไม่เชื่อลองเอาไปเสนอขายดูซิคะ 55

โดย: หอมกร วันที่: 30 มกราคม 2563 เวลา:8:41:08 น.
  
ขอบคุณที่ติดตามมาตลอดจร้า
โดย: unitan วันที่: 30 มกราคม 2563 เวลา:16:14:59 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

unitan
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]