พี่เป็นเด็กดีมาก ไม่ค่อยได้โดนทำโทษเล้ยยยย
ครูบอกอะไรแม่บอกอะไรก็เชื่อฟังสุดๆ จริงจริ๊งงงงงง..

วีรกรรมความแสบไม่น้อยเหมือนกันนะเนี่ย
มาสาย วิ่งรอบสนาม เราก็โดนเหมือนกัน 555

ชอบเพลงปิดท้ายจริงๆค่ะ Little Prince
ขอบคุณที่โยงให้..เข้ากั๊น..เข้ากัน
อ่านเพลินเชียว
เด็กผู้ชายนี่..
ถ้าไม่มีวีรกรรมนี่ถือว่า
เป็นเด็กมีปัญหา..
"ดี" ผิดปกติ
ผู้ปกครองควรให้คำแนะนำ..




ของพี่อ้อก็ไม่เคยโดนเดี่ยวแบบให้จำ
เพราะเป็นเด็ก MOTR
Middle Of The Roadแนวกลางๆ
โดนพร้อมกลุ่มมากกว่า



สุขสันต์วันทำงาน
ลอยกระทงในกะละมัง หรือ ใน web
และสนุกกับการออกนอกสถานที่ในวันเสาร์
Take care ค่ะ

สวัสดียามบ่ายค่ะ
เชื่อว่า ตะพาบ#264 โจทย์นี้เขียนกันสนุกสนานทุกคน
ว่าจะเล่าเรื่องตัวหนูเอง
ตัวเครือญาติ
ลูก หลาน เหลน โหลน


เรื่องโรงเรียนกางเ้กง/กระโปรงลายตารางสีฟ้าตาหมากรุกนี่
หายไปจากจอ เลย

เขา เป็นที่นิยมและมีหลากหลายสาขาใกล้บ้าน
น้องปริ๊นซ์ได้เป็น"หัวหน้ากองร้อย"ด้วย
สุดยอดไปเลย

Happy Friday ค่ะ

กะว่าจะเรียนท่านชายแล้วนะเนี่ย... เห็นคนอื่นเรียกว่าปริ็นซ์
คงมีเชื้อสายแน่

เพื่อนเรียนมัธยมผมที่เชียงใหม่ ผมกับคนอื่นเรียกไอ่หม่อม
มันก็ไม่ว่าไร คงยอมรับสภาพว่าถ้าอยากมีเพื่อนต้องยอมมันเป็น
ม.ร.ว.. พอไปเรียนต่อก้ไม่ได้ติดต่อกันอีก

เมื่อสองปีมานี้ มีสาวคนหนึ่งไปออกกลังที่สวนหลวง คุยกัน
หลายครั้ง อ้าว.. ดันเป็นหลานสาวเพื่อนเลยรู้ว่าเพื่อนสบายๆ
555

...
ผมเคยเรียนที่เชียงใหม่จนกระทั่งโตแล้ว มาเรียนต่อในกท.
เฮอะ ๆ เรียนยุพราชวิทยาลัย ชื่อดีครับ... มีเพื่อนที่ ร.ร.
ปริ๊นซ์หลายคน พวกเขาเก่งภาษาปะกิด ส่วนเพื่อนที่ ร.ร.
มงฟอร์ต เก่งคณิตฯ ส่วน ยุพราชไม่เก่งอะไร 555

ภาษาเชียงใหม่คุ้นเคยดี แต่ถ้าเป็น คำเมืองโบราณไม่ค่อย
รู้เท่าใด ระยะที่ เพลงโฟล์คซองของคุณจรัลออกใหม่ เป็น
คำโบราณต้องโทรไปถามน้องสาว หรือพี่ชายที่เชียงใหม่

วันก่อนขำ คุณคมไผ่ บล๊อกเกอร์ในแกงค์นี่แหละเขียนว่า
ปลาเสด็จ ผมไม่รู้ความหมายต้องเขียนไปถาม ปรากฏว่า
ปลา สะเด็ด (คือปลาหมอ) เป็นปลาที่ตอนเป็นเด็กผมไปจับมาทำอาหารประจำ 555 เป็นคนเมืองแต่ไปอยู่ที่อื่นนาน
เกินไปเสียเปรียบเพื่อน ๆ เรื่องภาษาครับ

วันนี้เขียนยาว ไปละครับ

Prime 19 ก็เล็งไว้ตั้งแต่ก่อนไปเขาใหญ่ครับ แต่เข้า google ดูแล้วมองไม่เห็นทางลาดให้คุณนายแม่เดินครับ เห็นมีบันไดหลายๆขั้นเกรงว่าจะไม่สะดวก แต่เห็นรุ่นพี่คนนึงไปทานมาใน FB น่ากินมากๆ ก็เลยย้อนกลับไปร้านขาประจำ สั่งเมนูเหมือนเดิมทุกครั้งจนพนักงานจะจำได้ละมั๊ง มีหลานกะมีแม่พ่วงทริปด้วยก็จะวุ่นวายแบบนี้แหละครับ ฮ่าๆๆๆ

นี่ก็วุ่นวายกับการจัดทริปไปเชียงรายอยู่ มีคนร่ำร้องอยากกินข้าวซอย ก็ต้องไป search ดูเมนูของร้านแต่ละร้านว่ามีเมนูที่เด็กกินได้มั๊ย เด็กที่บ้านถึงไม่ได้เรื่องมากแต่ก็กินไม่ได้ทุกอย่าง ฮ่าๆๆๆ .... เล่นเอาไมเกรนขึ้น ฮ่าๆๆๆ

พี่เป็นคนเรียบร๊อยยยยยย..

โปรดมองตาอันใสซื้อของเด็กน้อยหนอนคนนี้เถอะนะ

เพลงนั้น พี่ก้อนึกว่าเป็นเพลงของโรงเรียนอนุบาลดอกบัวซะอิก 55+

สิ่งที่น่าเศร้าคืออะไรรู้มั้ยครับ คือพวกเด็กที่ทำตามระเบียบไม่รอบจัดมักจะโดนทำโทษ พวกเขาคือเหยื่ออธรรม ซึ่งผมก็อยู่ในนั้นแหละ มันเลยทำให้สักพักเราต้องมาคิดว่า จะทำดีอยู่ในระเบียบไปเพื่ออะไร เพราะสุดท้ายครูก็ทำโทษโดยไม่สนอะไรอยู่แล้ว

ตอนประถมที่โดนบ่อยๆ คือ ฟาดยกห้อง ทั้งๆ ที่เราไม่ได้ทำผิด ผมมักจะชอบทำการบ้านที่โรงเรียน (เมื่อมีเวลาว่าง) เพื่อที่กลับบ้านจะได้ไม่ต้องทำ เพราะขี้เกียจครับ แต่ในห้องเพื่อรมันคุยกัน เราโดนฟาดไปด้วย ทั้งที่ีตอนที่ครูเข้ามาฟาด ตอนนั้นเรายังนั่งทำการบ้านที่ได้รับในวันนั้นอยู่เลย

ผมว่ามันปัญญาอ่อนมากกับการลงโทษระบบหมู่ ที่ปัญญาอ่อนอีกเรื่องคือ ตอนทานข้าวเที่ยงที่ต้องกินเงียบๆ ไม่คุยกัน คือเวลาทานข้าวมันคือเวลาพักนะครับ

ในระดับมัธยม ตัดสั้นแค่ไหนครูมันโรคจิต มันก็ตัดครับ โกนหัวยังโดนถามว่า "พ่อตายเหรอ?" เลย เจอด่า "พ่อแม่ไม่สั่งสอน" ผมไม่ทราบว่าครูหมายถึงในส่วนไหน แต่ที่แน่ๆ ผมเชื่ีอว่าพ่อแม่หลายๆ คนน่าจะเคยสอนลูกไม่ให้ด่าพ่อแม่คนอื่นนะครับ

เอาเข้าจริงๆ มันเยอะเรื่องครู ถ้าคุณปริ๊นว่างอยากอ่านจริงๆ ผมเคยพิมพ์เรื่องลักษณะนี้ไว้ที่บล็อกในหมวด บันทึกประจำวัน > ปฏิรูปการศึกษา ถ้าว่างหรือสนใจ ไปลองดูได้ครับ


ผมไม่แปลกใจเท่าไหร่ที่เด็กยุคนี้มันจะออกมาต่อต้าน ครูมันกดเยอะ คุณไม่มีเหตุผลคุณชนะเด็กสมัยนี้ยาก แต่ถ้าใช้เหตุผลจะคุมเด็กยุคนี้ได้ง่ายมาก

ที่ตลกคือขนาดเด็กโดนครูข่มขืนเด็กยังเป็นฝ่ายผิดเลย ครูออกมาเชียร์ว่าไม่อยากโดนข่มขืนก็ไม่ต้องส่งลูกมาเรียน เพี้ยนครับ!! ต่อให้เด็กมันยั่ว แต่ครูควรมีวุฒิภสวะที่รู้ว่าอะไรควรไม่ควร

ทึ่งที่รุ่นน้องปริ๊นซ์ยังมีการลงโทษด้วยการตีอยู่

พี่ก๋าคิดว่าตัวเองอยู่ในรุ่นสุดท้ายของประเทศที่มีการตีครับ 555
เคยถูกครูตียกห้อง ทั้งๆที่เพื่อนทำผิดคนเดียว
ครูบอกตีทุกคนเพราะเพื่อนทำผิดแล้วเราไม่ยอมเตือนเพื่อน
เป็นเหตุผลที่พี่ก๋าว่าประหลาดดีนะครับ
แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้โกรธเคืองอะไรครู

ปล. งานเขียนของพี่ก๋าบางครั้งเขียนไว้เตือนตัวเองเป็นหลักครับ
ขนาดเขียนให้ตัวเองอ่าน พอนานไป พี่ก๋าก็ลืมครับว่าเขียนไปหมายถึงอะไร 555
แต่ "ภควาน" นั้น
พี่ก๋าต้องการเตือนตัวเองว่า คุณสมบัติที่ดีทั้งหลายของพระเจ้าหรือของพระพุทธเจ้านั้น
ถ้าเราน้อมนำมาปฏิบัติด้วยตัวเองจนสำเร็จผลแล้ว
ตัวเรากับพระเจ้ามีไม่ได้มีสิ่งใดที่แตกต่างกันเลย
ในสภาวะธรรมจึงมี ผู้ที่รู้แล้ว
กับผู้ที่ยังไม่รู้ ไม่รู้ก็ฝึกฝนตนเองไปเรื่อยๆ
วันหนึ่งก็จะรู้ธรรมที่แท้จริงได้ด้วยตัวเองครับ

สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์

สุขสันต์วันลอยกระทง
Happy Halloween 2020
็Happy Saturday
สนุกๆทุกกิจกรรมค่ะ

คุณปรินซ์เขียนเรื่องราวไว้ ผมอ่านเพลินจนบรรทัดสุดท้าย
ขำตรง “เสียความมั่นใจ” ตรงฐานสุดท้าย เพราะนั่งสะอาดอยู่คนเดียว
ครูฝึกคงเข้าใจหลักจิตวิทยา เลยเอาที่พรางสีดำมาให้ทานะครับ

เรื่องนี้มันคล้ายกับวันที่เรียนลูกเสือ แต่ผมดันลืมแต่งชุดลูกเสือมา
เพื่อนๆ ทุกคนแต่งชุดลูกเสือ เนตรนารีกัน แต่กรูดันใส่ชุดนักเรียนมาคนเดียว
เวงงง งง .. มันเสียความมั่นใจไปทั้งวันนะครับ อารมณ์คล้ายๆ กันแบบนั้น

ตอนประถมผมมีเรื่องที่ถูกครูลงโทษในวิชาภาษาอังกฤษ
ครูให้อ่านเรื่องราวในหนังสือภาษาอังกฤษไปพร้อมๆ กันทั้งห้อง
บทนั้นเป็นเรื่องของ “แอนนา”
เรื่องก็มีประมาณว่า ฉันชื่อแอนนา ไปที่นั่น ทำนั่น ทำนี่ บลาๆๆๆ

พอตรงไหนปรากฏคำว่า “แอนนา”
ไอ้เพื่อนนั่งข้างๆ ผมมันจะออกเสียงว่า “แอนนี่”
แล้วมันออกเสียงดังมาก
เพื่อนทั้งห้องอ่าน “แอนนา” มันอ่าน “แอนนี่” เป็นแบบนี้ตลอด
ผมก็ไม่รู้ยังไง ขำมันอย่างหนัก
พอผมขำ มันก็ขำ จนครูมองมาแล้ว ผมก็ไม่สามารถหยุดขำได้

สุดท้ายครูก็เรียกผมกับมันออกมาหน้าห้อง ถามว่าขำอะไรกัน
ผมก็ตอบครูว่าผมขำมันเพราะมันออกเสียง “แอนนา” เป็น “แอนนี่”
ขณะตอบครูอยู่ ผมก็ยังขำมันไม่หยุด ไม่สามารถระงับความฮาได้

สุดท้ายครูก็ทำโทษ โดยให้ผมกับมันออกไปนอกห้องทั้งสองคน
โดยให้คาบไม่บรรทัด แล้วยืนขาเดียว จนหมดชั่วโมงนั้น
สำหรับผมแล้ว ตอนนั้นมันก็น่าอายไม่ใช่น้อย
แต่ตอนนี้ นึกขึ้นมาทีไรก็อมยิ้มทุกทีครับ

ความอยากรู้อยากเห็น
ถ้ามีพอดี
ก็ช่วยให้เกิดการเรียนรู้และสร้างสรรค์สิ่งใหม่
ได้ไม่รู้จบจริงๆครับ

พี่ก๋าจำได้รางๆว่า
พอปีที่เรียน ม.3 จบ
กระทรวงศึกษาก็ออกกฏห้ามตีนักเรียน
น่าจะเป็นครั้งแรกเลยครับ
ตอนนั้นพ่อแม่ยังเถียงกันอยู่เลยว่าครูควรตีลูกรึเปล่า
ส่วนใหญ่ยังเชื่อว่าไม้เรียวสร้างคนครับ 555

พี่ก๋าไม่ค่อยถูกลงโทษ
ตอนเรียนเข้าออกห้องปกครองเป็นว่าเล่นเลย
เพราะเป็นคนวาดรูปให้ รร. ครับ
มีสิทธิพิเศษหลายอย่างด้วย 5555

เป็นประสบการณ์ชีวิตที่ถือได้ว่าดีมากนะคะ

ต้นไม้ต้นนั้นอ่านว่า กาน-ละ-พรึก ค่ะ

ที่ไปคุย
มันบ้าอะครับ คือ พูดมาได้ว่าทำไมไม่เตือนเพื่อน พ่อแม่มันยังไม่ฟังเลย แล้วเราเป็นแค่เพื่อนมันจะฟังหรือ ครูมันใช้อะไรคิด

เรื่องข่มขื่นที่เล่าให้ฟังมีเป็นข่าวด้วยนะ แปลกดีเพราะมีครูในโรงเรียนเดียวกันให้กำลังใจครูที่ทำผิดด้วย แปลกดีครับ

ผมน่าจะเป็นรุ่นที่กฎห้ามตีพึ่งออก (ได้ใช้แค่ 1 ปี ก่อนขึ้นมหาวิทยาลัย) ครูมันบอกว่าตีไม่ได้แต่ชกได้ แตะได้ ผมว่าสมองครูมีปัญหา

นี่ไม่นับกรณีครูเรียกเด็กว่า ไอ้แว่น มีครูท่านหนึ่งแสดงความไม่เห็นด้วยที่มีครูเรียกนักเรียนแบบนั้นอย่างเห็นได้ชัด เพราะอย่าลืมบุคคลหลายๆ ท่านที่คนไทยเคารพ รัก ก็ใส่แว่น คิดให้ดีๆ ละกัน และสำเนียกซะบ้างว่ามันควรหรือไม่ เป็น "ข้าราชการ" แต่มีพฤติกรรมแบบนี้ ควรหัดทำตัวเป็นแบบอย่างที่ดีไม่ใช่ใช้คำพูดเชิงบูลลี่แบบนี้

ผมก็ไม่รู้นะ ครูคนที่ไม่เห็นด้วยหมายถึงใครเขาอาจจะหมายถึง คุณชวนก็ได้ 555

ทีโรงเรียนที่เคยเรียนมา เวลาถูกทำโทษคือ
ให้คัดไทยหลายๆหน้า ไม่มีการตี

สวัสดียามเช้าครับน้องปริ๊นซ์

สวัสดีครับน้องปริ๊น
อ่านของน้องปริ๊นซ์วันนี้แล้ว ทำให้นึกถึงตอนเรียนสมัยมัธยมเลยครับ ชั้่นประถมด้วย พี่เคยโดนตียกห้อง โดนวิ่งรอบสนามฟุตบอลมาเหมือนกัน ชีวิตช่วงนั้นสนุกมาก ๆ ส่วนโดดเรียนนี่เคยตอน ม.6 ตอนนั้นเกรดไม่มีผลต่อการจบการศึกษาแล้ว แค่ผ่านก็พอ ทำให้พากันโดดเกือบยกห้อง อาจารย์ก็ปล่อยเลยตามเลย เนื่องจากมีที่เรียนกันเกือบหมดแล้ว
ส่วนค่าย รด.ก็ทั้งสนุก ทั้งเหนื่อย ทั้งมันส์นะ

จันทราน็อคเทิร์น Diarist ดู Blog
เคยโดนลงโทษลอกลายโจทย์วาดเขียนตอนสอบ
ร้องไห้ใหญ่เลยปริ้น จำไม่ลืม ที่จริงต้องถือเป็น
ความฉลาดอบ่างนึงถึงจะถูกนะครู 55

"แม่ลูกดกตอนที่มีลูกล้อมรอบก็น่ารักดีนะครับ
ดูไม่เหงาดีมีคนซบอยู่ตลอดเวลา ^^"

อบอุ่นแน่นหนาสาหัสน่ะสิ
แบบนั้นก็มีจ้า เราเรียกว่า "ฟอร์มกอ" คือเลี้ยงเป็นกอแน่นไปทั้งกระถางเลย
แต่บางชนิดก็ไม่ไหว ต้นแม่จะตายเอา ... ซบมาก ๆ แย่งอาหารกันกิน

สวัสดีครับ

พี่มาอ่านแล้วแต่เพิ่งได้มาทักทายครับ
เขียนเรื่องได้น่าติดตามอ่านแล้วสนุกดี อ่านแล้วนึกถึงตอนเรียน รด.เหมือนกัน
ขอบคุณน้องปริ๊นซ์ที่แวะไปทักทายครับ