Bloggang.com : The phu : I had a bad day! with GMAT

I had a bad day! with GMAT

I had a bad day!

ไม่อยากจะเชื่อว่าเราจะได้คะแนนต่ำขนาดนี้
วันนี้ทำคะแนน GMAT ได้ 470 จากที่เคยทำได้ 560
และด้วยความหวังว่าคะแนนคงจะดีขึ้น และทะลุเป้าที่ตั้งไว้เป็น 600- 650 เป็นการสอบครั้งที่สอง

วันนี้เราเริ่มต้นด้วยการเขียน essay 2 อัน ได้หัวข้อเรื่องที่โอเค ทำได้ทั้งสองวันเลย และก็มีเวลาตรวจตราเล็กน้อยด้วย
เรียกว่าก็พอใจ

มาต่อด้วยทำข้อสอบเลข ก็ตื่นเต้นเล็กน้อย เพราะว่าครั้งก่อนทำเลขได้ไม่ดี ครั้งนี้ก็พยายามไม่ให้ผิดมากนัก แต่ก็มีมั่วบ้าง เพราะว่าเวลานับถอยหลังมาแล้ว เลยตัดสินใจมั่วไป ออกมาก็คิดว่าไม่ดีเท่าที่คิด แต่ก็คิดว่า ดีกว่าทำเลขครั้งก่อน...

จบท้ายด้วยverbal…. ซึ่งเคยเป็นตัวดึงคะแนน มาวันนี้ฉุดคะแนนสุดๆ

วันนี้คงเป็นวันที่เศร้าที่สุดเลยในรอบ...นานมาก
รู้คะแนนปุ๊ปบอกได้อย่างเดียวว่า อยากร้องไห้เลย เสียใจสุดๆ ว่าทำไมมันแย่อย่างนี้ ...
ออกจากที่ตึกสอบมา เรียกรถแท็กซี่กลับหอ...
ไม่รู้ทำไงดี ต้องระบายหน่อยละ อึดอัดสุดๆ ก็เลยโทรไปหาเพื่อน อิซาเบล เพื่อนฝรั่งเศสของเรา ตอนนี้เพื่อนกลับประเทศกันหมด โชคดีมีอิซาเบลอยู่...

เราก็พูดใหญ่เลย พร้อมด้วยน้ำตาเล็กน้อย อิซาเบลก็ปลอบใหญ่เลย
กลับมาเราก็เลยแวะไปห้องเค้า ให้เค้าช่วยปลอบหน่อย ดีกว่ากลับห้องตัวเอง
อิซาเบลก็ตลกดี ต้อนรับและดูแลใหญ่ แล้วก็ถามว่ากินเหล้ามั้ย...ฮ่าๆ
แล้วก็เทให้กินอึกนึง เพราะว่าปกติเราไม่กิน
เค้าก็ยิ้มๆ ขำๆ บอกกินไปเถอะ..ก็กินไปอึกนึงนั่นแหละ ท้องชาเลยต้องกินขนมปังตาม
เค้าปลอบหลายอย่าง พร้อมทั้งบอกให้คิดว่า
สิ่งที่เราอ่านมา เตรียมตัวมา ไม่สูญเปล่าหรอก มันก็ต้องมีประโยชน์ในวันข้างหน้า...
วันนี้เจอเรื่องไม่ดีมา แต่ข้างหน้าจะมีเรื่องดีๆ แน่นอน...(เป็นสิ่งที่เค้าคิดบ่อยๆ เค้าบอก)

และก็บอกให้เราวันนี้พยายามไม่ต้องคิดแล้ว
และบอกว่าถ้าเป็นเค้า เค้าจะอาบน้ำนานๆ ใช้วิธีการของเซ็น
หลังจากนั้นเปิดเพลงฟัง แล้วกินยาพาราสองเม็ดแล้วนอนพัก
เราก็เอาวะ เค้าบอกว่าให้เชื่อคนแก่ เชื่อหน่อย ยกเว้นไม่ได้กินยา เพราะไม่ได้กินข้าว
นอนหลับซักพัก ตื่นมามึนๆ ด้วยเสียงเพลงของพี่บอย โกสิยพงษ์ที่เราเปิดค้างไว้
เราคิดว่าแผ่นมันจะเสียรึเปล่าฟังจะเสียงแปร่งๆ เลยกำลังจะตื่นมาปิด
พอจะปิดเพลงมันก็ดังขึ้นเรื่อยๆ กรอกหูว่า
“ล้มบ้างก็ได้ ปล่อยมันให้ล้มบ้างก็ได้ ชนะนั้นคงไม่ยิ่งใหญ่ ถ้าเค้าว่าแพ้นั้นยังไม่เข้าใจ”
หรือว่าพี่บอยกำลังจะบอกอะไรเรา ummmm….
พร้อมกับนอนต่อไม่หลับละ บ่ายสามแล้ว ยังไม่ได้กินข้าวเลย เริ่มปวดหัว
โทรหาแม่ บอกสุขสันต์วันเกิดเพราะเป็นวันเกิดแม่พอดี
พร้อมบอกว่าทำข้อสอบไม่ได้
แม่บอกว่าอย่าไปซีเรียส ไม่ได้ก็สอบใหม่
ม่าม๊าขายของไม่ดีไม่เห็นเครียดอะไรเลย
จริงๆของม่าม๊า

คิดได้อีกอย่าง เราก็คิดว่าแย่ละ เราคงแย่กว่าเดิม ถ้าสุขภาพแย่
คิดว่าถ้าปล่อยอย่างนี้แย่แน่เลย เลยหาไรกินดีกว่า
กินเย็นตาโฟที่เพื่อนคนไทยให้มาพร้อมหมูหยอง ดูทีวีช่องเกาหลี arirang เป็นเรื่องสารคดี
ซักพักแล้วก็ดีขึ้น
ไม่เศร้าแล้ว...เศร้าแล้วเหนื่อยๆๆ
ค่อยคิดใหม่..............

เลยมานอนอ่านหนังสือของพี่ประภาส ชลศรานนท์ ...เพื่อทำให้อารมณ์เราดีขึ้น....
และตอนนี้ก็ค่อยข้างนิ่งแล้ว
สบายล่ะ

เดี่ยวจะไปออกกำลังกาย กินข้าวกับเพื่อน
พรุ่งนี้ค่อยคิด และเริ่มต้นใหม่
เป็นกำลังใจให้ตัวเอง และทุกคนที่ท้อแท้นะ

Create Date : 30 มกราคม 2551

Last Update : 30 มกราคม 2551 16:59:59 น.

3 comments

Counter : 635 Pageviews.

อย่าเศร้าเลยนะ เมื่อก่อนพี่ก็เป็น ร้องห่มร้องให้ถ้าไม่ได้เกรดเอ ทุกวันนี้เป็นไง เกรดดีมากๆ แต่มาแบกจานอยู่แถวนี้

อย่าคิดมาก เอ้า เริ่มต้นใหม่ ........สู้ สู้

โดย: คุณนายก้อ

วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:18:33:02 น.

ม่าม๊าเองจ้า

เก๋จะไปเครียดทำไมให้ ไม่ฉลาดไงล่ะ

สอบไม่ได้ก็สอบใหม่ก็เท่านั้นเอง

ถ้าเราไปคิดมากแล้วจะหมดความสุขเลยนะ

อย่างม่าม๊าไงล่ะ วันๆม่าม๊าไม่มีความทุกข์เลย

ไม่คิดมากมายอะไรนักหรอก

สนุกสนานเข้าบล๊อกคุยไปเรื่อยๆ

แสนจะมีความสุข ตามประสาคน สว.ไงล่ะ

โดย: mamamodern

วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:18:37:32 น.

เดอะพูห์
วันั้นเรามาอ่านแล้วเม้นท์ไว้ยาวเลย
พอจะส่ง .. เนตดันใช้ไมได้เซ็งเลย

มันก็เป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตเนอะ
ที่ต้องผิดหวัง เสียใจบ้างเป็นของธรรมดา
.. ชีวิต .. มันก็เป็นเช่นนั้นเอง .. แหละ
สู้ใหม่นะ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สู้จนกว่าจะถึงวันนั้น .. วันที่เรามีรอยยิ้มของผู้ชนะเปื้อนอยู่บนใบหน้า ... (อันนี้บอกตัวเองด้วย 555)

รักนะ จ๊วบๆ 555

โดย: little pig learns to fly IP: 58.8.173.3 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:05:18 น.