เมื่อหมอบอกว่า ฉันเป็นมะเร็ง ห่างหายจากการเขียนบล็อกไปไม่รู้กี่ปี เพราะไม่มีวัตุดิบจะเขียน ไม่รู้จะเขียนเรื่องอะไร ยังไง ตั้งแต่มีเฟส ก็แทบจะเลิกเขียนบล็อกไปเลย วันนี้ขอพื้นที่ของตัวเองในการเขียนเรื่องราวของตัวเองที่ห่างหายไปนาน ไม่คิดว่าวันนึงจะต้องกลับมาเขียน แต่ไม่ได้เขียนด้วยความสุข แต่เป็นความทุกข์ที่เกิดจากสุขภาพของตัวเอง ไม่คิดว่าวันนึง มะเร็งโรคที่ใครได้ยินก็กลัวนักกลัวหนาจะมาเกิดกับตัวเอง ย้อนไปเมื่อวัน 21 พ.ย.57 ที่ผ่านมานี้ เป็นบทสรุปว่า ฉันเป็นมะเร็งเต้านมระยะที่ 2 หมอบอกกับฉันตั้งแต่นัดฟังผลเมมโมแกรมและอัลตร้าซาวน์แล้วเมื่อวันที่ 7 พ.ย.57 ว่าฉันมีโอกาสเป็นมะเร็ง คำว่ามีโอกาสของหมอ ฉันคิดว่านั่นคือคำตอบแล้ว แต่เพื่อให้แน่ใจอีกที หมอเลยให้ไปเจาะชิ้นเนื้อตรวจเป็นครั้งสุดท้าย ตั้งแต่วันที่หมอบอกว่ามีโอกาสเป็น ฉันก็อึ้งไปพักใหญ่ และไม่พูดอะไรเลย ไม่มีแม้แต่น้ำตาจะไหล นั่งรอเอกสารเพื่อที่จะไปเจาะชิ้นเนื้ออยู่ราว ครึ่งชั่วโมง ฉันก็ยังอยู่ในอิริยาบทเดิม คือนิ่งมาก ฉันคิดว่าตอนนั้น ฉันยังมีสติอยู่มาก อาจจะเป็นเพราะด้วยวัย 50 ปี ของฉันที่อีกไม่กี่วันจะเต็ม 50 ปีบริบูรณ์ในวันที่ 24 พ.ย.  อาจจะด้วยความที่ฉันผ่านการสูญเสียมามากพอสมควร ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียนตกต่ำ เรื่องความรักที่ไม่สมหวัง สมัยนั้นเวลาฉันเสียใจ จะแทบสติแตก คิดสั้น หมกตัวอยู่แต่ในห้องเป็นอาทิตย์ ข้าวปลาไม่กิน อยู่เงียบๆคนเดียว ความคิดวนเวียนซ้ำๆซากๆ มาจนกระทั่งสิ่งที่ทำให้เสียใจที่สุดในชีวิตคือ แม่และพ่อเสีย นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดว่า เป็นการเสียใจครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันแล้ว ร้องไห้จนน้ำตาแทบเป็นสายเลือดเป็นอย่างไร ฉันเข้าใจความหมายดีในวันที่พ่อและแม่เสีย หลังจากนั้นมาฉันรู้สึกว่าฉันกลายเป็นคนเข้มแข็ง ไม่ค่อยเสียใจอะไรง่ายๆ เหมือนน้ำตาไม่มีจะไหล ขอบคุณในวันนั้นที่ทำให้ฉันแกร่งในวันนี้ คืนนั้นฉันนอนหลับๆตื่นๆ แค่น้ำตาซึมๆ แว่บนึงที่คิดถึงพ่อที่จากไปด้วยโรคมะเร็งปอดเมื่อ 4 ปีก่อน และลูกชายวัย 7 ขวบ ไม่ได้ร้องไห้ฟูมฟายอะไรเกี่ยวกับโรคมะเร็ง พอตื่นเช้าขึ้นมาฉันคิดว่า ฉันจะมามัวเสียน้ำตาไม่ได้ น้ำตาไม่ได้ช่วยอะไร สิ่งที่ฉันต้องทำเวลานี้คือลุกขึ้นสู้กับมัน ลูกฉันยังเล็กวัย 7 ขวบ ยังต้องการแม่อย่างฉันอยู่ ฉันเคยสัญญาไว้กับพ่อก่อนจะเสียว่า ฉันจะดูแลลูก หลานของพ่อให้ดีที่สุด ฉันจะมาตายได้อย่างไร และฉันต้องก้าวข้ามผ่านความกลัวนี้ไปให้ได้ ขอสู้จนถึงที่สุดก่อน อย่างมากก็แค่ตาย ถ้าดวงเราจะหมดอายุขัยจริงๆก็คงหลีกเลี่ยงไม่ได้ ทุกอย่างย่อมเป็นไปตามกรรม มันรู้สึกปลงได้อย่างประหลาด ทั้งๆที่ฉันห่างวัดห่างวามาก เช้ารุ่งขึ้นฉันตรงดิ่งไปหาอาหารด้านชีวจิต หาน้ำอาร์ซีมาต้มดื่มกิน อย่างที่พ่อเคยทำ และอยากปฏิบัติตัวทุกอย่างตามรอยพ่อ พ่อไม่เคยกลัวกับโรคมะเร็งเลย วันนี้ฉันได้รับการผ่าตัดเรียบร้อยแล้ว รอพบหมอตามนัดเพื่อคุยเรื่องการรักษาต่อไป ในอาทิตย์หน้า อ้อ จะว่าไป ฉันคิดว่า การที่ฉันได้รับการผ่าตัดได้รวดเร็วจนฉันตั้งตัวแทบไม่ทันในครั้งนี้มาจากลูกแท้ๆ ถ้าลูกไม่ป่วย แอดมิทเข้าร.พ.ก็คงไม่เจอกับพยาบาล คุณหน่อย ที่ร.พ.เมโย ในวันนั้น แปลกมากที่ดูทุกอย่างประจวบเหมาะกันไปหมด แปงแปงป่วยแอดมิทเข้าร.พ. จนวันจะออกจากร.พ.พยาบาลคือคุณหน่อย ได้เข้ามาถอดสายน้ำเกลือให้แปงแปง และได้แนะนำเรื่องการเลี้ยงดูแลเด็กจนถูกคอ คุยไปคุยมาแฟนฉันถามว่า พอจะแนะนำได้มั้ยว่าที่ไหนเก่งเรื่องมะเร็งเต้านม พยาบาลบอกว่า ถ้าเต้านมต้องไปที่ ร.พ.จุฬาภรณ์ หรืออีกที่คือ ร.พ.จุฬาลงกรณ์ ถามไปถามมาจนแฟนบอกว่า เนี่ย แม่แปงแปงเป็น พยาบาลบอกอ้าว งั้นแม่รีบไปเลย ที่ร.พ.จุฬาภรณ์ก็ได้ แต่ไม่มีใครรู้จักเลย จนพยาบาลตัดสินใจติดต่อที่ร.พ.จุฬาให้พอจะรู้จักเจ้าหน้าที่อยู่บ้าง และนัดฉันให้ไปพบหมอในอีก 3 วันถัดไป จนกระทั่งได้พบคุณหมอ จนคุณหมอตรวจอะไรเสร็จเรียบร้อยคุยกัน ถามฉันว่า ฉันพร้อมสำหรับการผ่าตัดเมื่อไหร่ ฉันบอกเร็วที่สุด คุณหมอบอก งั้นเป็นพรุ่งนี้เลย คือทุกอย่างดูมันลงตัว ทางโล่งสะดวกไปหมดเลย ให้เจ้าหน้าที่เช็ค มีเตียงว่างพอดีอีก สรุปว่าวันที่ฉันมาพบคุณหมอ ฉันก็เลยได้แอดมิทไปนอนรอผ่าตัดในวันรุ่งขึ้นเลย ทุกอย่างรวดเร็วกว่าที่คิด ทุกอย่างไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เหมือนโชคชะตาทำให้มามีเรื่องในเวลาที่พอดีกัน นับจากนี้ไปฉันต้องเข้มแข็งอย่างมากกับการทำเคมีบำบัด ขอความเข้มแข็งให้ได้ครึ่งของพ่อฉันก็พอ                             Create Date : 04 ธันวาคม 2557 25 comments Last Update : 4 ธันวาคม 2557 15:23:11 น. Counter : 1700 Pageviews. Share Tweet

เป็นกำลังใจให้ สู้ๆนะคะ อย่าลืมนะคะ กำลังใจ อยู่กับตัวเรา นะคะ ^o^ สวดมนต์ นะคะ จะ ทำให้ เรา รู้สึกดี ค่ะ ^^   โดย: kwan_3023 4 ธันวาคม 2557 18:49:29 น.

ขอบคุณมากค่ะคุณขวัญ kwan ที่ให้กำลังใจ   โดย: แม่น้องแปงแปง IP: 171.7.200.54 5 ธันวาคม 2557 20:38:54 น.

พี่แป๊วคะ สู้ๆ นะคะ หวังว่าคนดีๆ ที่ประพฤติปฏิบัติดีต่อบุพการีในยามที่ท่านได้เจ็บไข้ด้วยโรคร้ายนี้อย่างพี่แป๊ว จะส่งผลตอบสนองให้พี่แป๊วปลอดภัยแคล้วคลาดจากการลุกลามของมะเร็ง และหายดีเป็นปกติในที่สุดค่ะ   โดย: ณ ปลายฉัตร 14 ธันวาคม 2557 13:32:43 น.

สู้ ๆ นะคะคุณแป๊ว ขอเป็นกำลังใจให้อีกหนึ่งแรงค่ะ ที่บ้านก้อผ่านประสบการณ์นี้มาเมื่อ 3 ปีก่อน น้องสาวเป็นขั้นที่ 3 และต้องตัดหน้าอกข้างขวาทิ้งไปด้วยเหมือนกันค่ะ หลังจากนั้นก้อรักษาโดยการฉายแสงและให้คีโม จนทุกวันนี้ผ่านมา 3 ปีกว่าแล้ว ถึงยังต้องไปพบหมอ แต่ ก้อเป็นการไปหาติดตามอาการที่ห่าง ๆ แล้ว คือ 4 เดือนถึงไปพบหมอครั้งนึง กำลังใจจากตัวคนไข้และญาติพี่น้องสำคัญมากค่ะ สู้ ๆ นะคะ ขอให้การรักษาทุกอย่างราบรื่น ปลอดภัย และหายเป็นปกติโดยเร็ววันนะคะ   โดย: Mintiva IP: 171.96.171.40 14 ธันวาคม 2557 14:23:33 น.

เป็นกำลังใจนะคะ ขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดีค่ะ   โดย: รัชชี่ IP: 1.47.137.21 14 ธันวาคม 2557 14:39:40 น.

ส่งกำลังใจนะครับพี่ ขอให้ผลการรักษาออกมาด้วยดี สู้ๆๆๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 14 ธันวาคม 2557 14:48:56 น.

เป็นอีกหนึ่งกำลังใจค่ะ ขอให้พี่แป๊วมีกำลังใจที่เข้มแข็งนะคะ สู้สู้ค่ะ   โดย: โฮมสเตย์ริมน้ำ 14 ธันวาคม 2557 15:52:13 น.

เป็นอีกหนึ่งกำลังใจค่ะพี่แป๊ว ขอให้พี่แป๊วผ่านช่วงเวลานี้ด้วยกำลังใจจากคนรอบข้าง และจากตัวเอง สู้ ๆ นะค่ะ   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 14 ธันวาคม 2557 15:57:58 น.

ตามมาจากที่คุณฉัตร โพสแบ่งปันในกลุ่มบล็อกค่ะ....(จะได้ไม่ต้อง งง ถ้าไม่คุ้นชื่อล็อกอินประหลาดนี้ ว่ามายังไง) เป็นกำลังใจสำหรับเคมีบำบัด ในขั้นตอนต่อไปนะคะ ผ่านการรักษาและพบโรคทันเวลาถือว่าโชคดีแล้วล่ะคะ :)   โดย: กาบริเอล 14 ธันวาคม 2557 16:07:19 น.

เห็นโพสน้องฉัตรในเฟส รีบวิ่งมาเลยค่ะ อะไรจะดีเท่ากับกำลังใจจากคนรอบข้างและจากตัวเองนะคะ ส่งกำลังใจมาให้ ขอให้เข้มแข็ง จะได้มีแรงต่อสู้ต่อไปนะคะ   โดย: ดาวริมทะเล 14 ธันวาคม 2557 18:02:16 น.

เป็นกำลังใจให้ตรับแม่น้องแปงแปง   โดย: ืnaydin(ปู่ดิน) IP: 180.180.196.48 14 ธันวาคม 2557 20:03:50 น.

ขอบคุณน้องฉัตรมากๆจ๊ะที่ช่วยแชร์เรื่องราวการป่วยในครั้งนี้ และทุกกำลังใจจากเพื่อนๆบล็อกแก๊งค์ค่ะ อะไรไม่สู้คนป่วยด้วยโรคมะเร็งต้องสร้างกำลังใจให้ตัวเอง ให้ก้าวข้ามผ่านช่วงเวลาที่อาจจะต้องทุกข์ทร มานจากการให้คีโมไปให้ได้ ทุกอย่างก็เพื่อลูกชายคนเดียวเท่านั้น   โดย: แม่น้องแปงแปง IP: 171.6.154.125 14 ธันวาคม 2557 20:08:31 น.

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คุณแป๊วค่ะ สู้ สู้ เพื่อลูกค่ะ อาจจะมีท้อบ้าง แต่อย่าถอยค่ะ   โดย: ป้าแอ๊ด IP: 171.96.185.81 14 ธันวาคม 2557 21:46:54 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทาย มาส่งกำลังใจให้ครับ ขอให้สู้ ๆ นะครับ มะเร็งเป็นโรคร้าย แต่สามารถรักษาให้หายขาดได้ครับ โดยต้องเชื่อคุณหมอที่รักษา กินยาตามที่หมดสั่งทุกเม็ด ทำตามวิธีการที่คุณหมดรักษาทุกอย่าง เดี๋ยวนี้วิชาการในการรักษาโรคทันสมัยขึ้นเยอะครับ คุณแม่ผมก็เป็นมะเร็งเต้านมตอนท่านอายุ 70 ตอนนี้รักษามานานเกือบ 5 ปีแล้ว คุณแม่ผมกลับมาแข็งแรงเหมือนคนอายุ 70 ทั่วไป ตอนนี้ท่านมีกำลังใจดีมากครับ พี่สาวผมก็เป็นมะเร็งเต้านมเหมือนกัน พบก่อนเนื้อจุดเดียวกันกับคุณแม่เลยครับ แล้วพี่สาวผมก็เป็นมะเร็งเต้านมก่อนแม่ผม 5 ปี ตอนนี้ผ่านมาเกือบ 10 ปีแล้ว พี่สาวผมก็หายเป็นปกติครับ เพียงแค่ต้องไปหาหมอให้ตรวจตามนัดปีละ 1 ครั้งครับ จะบอกว่าไมต้องกังวลครับ มะเร็งเต้านมรักษาให้หายขาดได้ครับ จริง ๆ นะครับ ขอให้ผู้ป่วยต้องสู้ อย่ายอมแพ้ แล้วจะชนะโรคร้ายนี้ได้ครับ เป็นกำลังใจให้ครับ   โดย: อาคุงกล่อง 14 ธันวาคม 2557 23:25:26 น.

ขอเป็นกำลังใจให้อีกแรงครับ หายไวๆนะครับ   โดย: เป็ดสวรรค์ 14 ธันวาคม 2557 23:30:32 น.

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ ส่งให้พี่แป๊วกลับมามีสุขภาพแข็งแรงดังเดิม และหายป่วยไวๆด้วยเถอะนะคะ คิดถึงพี่เสมอๆค่ะ   โดย: incheonbaby IP: 27.55.160.128 15 ธันวาคม 2557 8:02:30 น.

สู้ๆนะคะพี่แป็ว ดาวจ๋าเป็นกำลังไจให้ค่ะ   โดย: ดาวจ๋า IP: 171.96.245.104 15 ธันวาคม 2557 8:43:51 น.

เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ ค่ะ   โดย: มี้เก๋ + ป๊าโอ๋ = ซีทะเล (kae+aoe ) 15 ธันวาคม 2557 11:35:32 น.

เป็นกำลังให้นะคะคุณพี่สู้สู้คุณพี่เข้มแข็งที่สุดในโลกอยู่แล้วคะ   โดย: นู๋ดี IP: 110.77.167.113 15 ธันวาคม 2557 12:51:56 น.

เป็นแค่นี้ หายได้นะคะ สู้จ้าแป๊ว   โดย: นักล่าน้ำตก IP: 110.168.152.69 20 ธันวาคม 2557 21:35:23 น.

สวัสดีค่ะคุณแม่น้องแปงแปงพี่กิ่งตามมาจากเฟสคุณฉัตรค่ะ มาให้กำลังใจขอให้หายไวๆนะคะ โรคนี้ถ้าเรารู้ตัวก่อนและรักษาทันจะหายอย่างแน่นอนค่ะ อย่ากังวลไปเลยนะคะ ขอให้รักษาสุขภาพให้แข็งแรงไว้ต่อสู้กับโรคนี้นะคะ เราต้องชนะค่ะ จากพี่กิ่งฟ้าค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 21 ธันวาคม 2557 8:09:46 น.

พี่แป๊วสู้! ลูกพ่อขุนอึดๆๆ   โดย: แม่อ้วนคนสวย 24 ธันวาคม 2557 11:01:51 น.

สู้ๆนะคะ กำลังใจมีเพียบ...   โดย: ดอกแก้ว เจ้าค่ะ IP: 27.55.0.210 24 ธันวาคม 2557 12:28:36 น.

ขอบคุณทุกกำลังใจจากเพื่อนๆค่ะ เป็นพลังในการต่อสู้กับโรคร้ายต่อไป   โดย: แม่น้องแปงแปง 25 ธันวาคม 2557 14:39:36 น.

เป็นกำลังใจให้นะคะ   โดย: TaKaToN^^ IP: 61.19.51.100 9 กุมภาพันธ์ 2558 20:32:11 น.