รถเมล์สายมิตรภาพ ผมไม่เคยกลับบ้านช่วงสงกรานต์มานานหลายปี ตั้งแต่อพยพย้ายถิ่นมาปักหลักทำมาหากินอยู่ที่นี่เกือบสิบปี ด้วยความคิดที่ว่าช่วงสงกรานต์รถเยอะ การเดินทางช่วงนี้คงไม่สะดวกนัก ฉะนั้นสงกรานต์ในแต่ละปีที่บ้านจึงไม่มีผม อันที่จริงผมคิดจะออกเดินทางกลับบ้านตั้งแต่เมื่อคืนที่ผ่านมา หลังจากส่งมอบงานชิ้นนั้นเมื่อตอนหัวค่ำเสร็จ ผมคิดจะเดินทางกลางคืน ไปเรื่อยๆ คิดว่าประมาณตีหนึ่งกว่าๆก็คงถึงบ้าน ผมเดินทางจากใต้ขึ้นทางเหนือแต่ไม่ถึงกรุงเทพ คงไม่มีปัญหาเรื่องการจราจรเท่าไหร ่เพราะการจราจรจะแน่นขนัดเฉพาะช่วงขาลงปักษ์ใต้ แต่แล้วความตั้งใจของผมก็ต้องมีอันเปลี่ยนแปลง เมื่อพบว่ายังมีงานอีกชิ้นที่จะต้องส่งในวันมะรืน ผมนั่งนิ่งคิดอยู่นานว่าจะเอาไงกับงานชิ้นที่เหลือนี่ดี จะส่งให้เพื่อนทำแทนดี รึว่าจะอยู่ทำให้เสร็จแล้วค่อยออกเดินทางในวันพรุ่งนี้ซึ่งตรงกับวันสงกรานต์ ในที่สุดผมเลือกที่จะอยู่ต่ออีกคืนเพื่อทำงานชิ้นนั้นให้เสร็จ ด้วยเพราะงานที่ลูกค้าสั่งเป็นงานในแนวทางเฉพาะตัว การที่จะให้เพื่อนทำแทนคงยากที่จะถ่ายทอดมันมันออกมา และเพื่อนก็คงอยากจะอยู่กับครอบครัวในวันสงกรานต์ เกือบตีสี่งานสำเร็จลงคิดว่าสายๆจะเอาไปส่งให้ลูกค้าที่โรงแรม ผมแพ็คงานพร้อมเขียนบัญชีธนาคาร เบอร์โทรศัพท์ ที่อยู่ และจดหมายน้อยแนบไปกับชิ้นงาน หากลูกค้าไม่อยู่ที่โรงแรมเขาก็จะเข้าใจว่าทำไมผมไม่สามารถอยู่ส่งงานในวันมะรืนได้ เป็นไปตามที่ผมคาดไว้จริงๆ ลูกค้าไม่อยู่ในห้องพักผมจึงฝากงานไว้ที่รีเซพชั่น ผมก็ไม่กังวลใดๆแล้ว ต่อจากนี้คือการวัดใจระหว่างผมกับลูกค้า ว่าผมจะได้รับเงินค่าเขียนภาพหรือไม่และด้วยวิธีใด วิทยุบอกเวลาสิบเอ็ดนาฬิกา ตามด้วยข่าวสั้นของที่นักการเมืองถกเถียงเรื่องพยามแก้รัฐธรรมนูญ ผมได้ฤกษ์ออกเดินทางเมื่อเสียงเพลงสนุกสนานจากทางสถานีเริ่มขึ้น ล้อหมุนไปบนถนนสายเก่าจากบ้านพักสู่ตัวเมือง การจราจรไม่พลุกพล่านอย่างที่ผมคิด มีเด็กๆจับกลุ่มสาดน้ำอยู่ข้างถนนประปราย ด้วยแถบที่ผมอยู่เป็นชุมชนมุสลิมการเล่นน้ำสงกรานต์จึงไม่ค่อยมี ทางโค้งคดเคี้ยวเลียบทะเล ผมต้องชะลอรถตามท้ายรถเมล์ต่างถิ่นคันหนึ่ง ความสนุกสนานภายในรถทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้ รถเมล์เก่าๆราวสามสิบปีสีน้ำเงินคันนั้น ขับโย้ไปโย้มาเพื่อพยามขึ้นเนินเตี้ยๆ ภาพที่เห็นไม่ใช่สาวๆในชุดแนบเนื้อชุ่มน้ำที่พบเห็นได้ทั่วไปในวันสงกรานต์ แต่ภายในรถมีหนุ่มๆหน้าตาดุดันแต่อาบรอยยิ้ม เล็งปลายกระบอกปืนฉีดน้ำหลายสิบกระบอกออกมาทางหน้าต่าง กระหน่ำยิงปืนฉีดน้ำไปยังผู้คนรายทางและรถที่ผ่านมา ถ้าเป็นรถเมล์ทั่วไปคงไม่เรียกรอยยิ้มได้ขนาดนั้น แต่ที่เรียกรอยยิ้มของผมได้คือที่ท้ายรถเมล์คันนั้นเขียนว่า ปัตตานี-ยะลา ผมชินตากับของนักท่องเที่ยวจากแดนใต้ในลักษณะนี้มามาก เพราะที่พักของผมอยู่ใกล้กับแหล่งท่องเที่ยวของจังหวัด แต่ภาพของรถนักท่องเที่ยวจากแดนใต้วันนี้ มันทำให้ผมรู้สึกมีความสุขจริงๆ ภาพชายหนวดเคราเฟิ้มหลายสิบคน หน้าตาดุดันบนรถเมล์สายปัตตานี-ยะลา กับปืนฉีดน้ำ ที่มอบความสุขแก่พวกเขาและผู้คนรายทาง นี่คงเป็นรถเมล์สายความสุข ที่นำพามิตรภาพและรอยยิ้มมาเยือนเพื่อนร่วมแผ่นดินเดียวกัน ได้จังหวะผมแซงรถผ่านไป คิดไว้ว่าน่าจะจอดรถถ่ายภาพนั้นไว้ แต่ด้วยความเร่งรีบจะกลับบ้านจึงมิอาจจะหยุดรอถ่ายภาพนั้นได้ รายการวิทยุในรถเปิดเพลงสุดท้าย ก่อนถ่ายทอดข่าวเที่ยงจากสถานีวิทยุแห่งประเทศไทย ผมชอบฟังข่าวเสมอ และทุกครั้งมักจะมีข่าวเศร้าจากแดนใต้รวมอยู่ในข่าว แอบเอาใจช่วยผู้คนที่อยู่ที่นั่น อยากให้แผ่นดินนั้นมีความสงบสุข เพียงแต่วันนี้ผมเลือกที่จะปิดวิทยุไม่รับฟังข่าวใดๆ อยากให้ภาพของความสุขของแดนใต้เป็นดั่งภาพความสุขบนรถเมลล์สาย ปัตตานี-ยะลาคั้นนั้น.   Create Date : 24 เมษายน 2551 20 comments Last Update : 24 เมษายน 2551 20:28:10 น. Counter : 1340 Pageviews. Share Tweet

กลับมาแล้ว แง้วๆๆ   โดย: พี่ ฝ น (Childcraft ) 24 เมษายน 2551 20:18:19 น.

ว่าซัยเงียบไปนาน... หยบพาสาวๆไปเที่ยวสงกรานต์มานี่เอง... ปีหน้าแวะรับเรากันเน้อ...อิอิอิ... //www.pantown.com/data/15281/board14/5-20080424215618.jpg   โดย: หุหุหุ... IP: 117.47.84.30 24 เมษายน 2551 22:02:00 น.

รถเมล์คันนี้น่ารักจัง...   โดย: สเลเต 24 เมษายน 2551 22:19:37 น.

มาแปลกวุ้ยหนนี้ ตะเอง...เค้าเห็นละอองดาวความสุขเต็มภาพเลย ไม่ได้ตาฝาดจริงๆ นะ   โดย: แม่เจ้าพีพี IP: 125.26.106.162 24 เมษายน 2551 23:09:59 น.

เชอะ!!!   โดย: @ ปั๊กกาเป้า @..อิอิ 24 เมษายน 2551 23:52:11 น.

จบแล้วเหรอ กำลังอ่านสนุกเชียว   โดย: คนไกล IP: 77.212.23.3 25 เมษายน 2551 1:29:43 น.

ชักอยากมีสงกรานต์หลายๆวัน จะได้มีรถเมล์ปัตตานี-ยะลามาวิ่งฉีดน้ำผุ้คนด้วยรอยยิ้มเปี่ยมสุขนานเนาะ   โดย: gripenator 25 เมษายน 2551 16:20:22 น.

ขอบคุณมากจ๊ะที่นึกถึงครู ยังไงละก็อย่าลืมหาเวลา หาโอกาสให้กับตัวเองบ้าง มีความสุขมากๆน่ะจ๊ะ   โดย: ครูจี๊ด 25 เมษายน 2551 22:21:46 น.

รถเมลล์สาย ปัตตานี-ยะลา... ความสุข ความสนุกสนาน น่าสนใจ จริง ๆ   โดย: ปลิวตามลม 25 เมษายน 2551 22:57:28 น.

มาดู รถเมล์สายมิตรภาพ.. คงมีความสุขในการเดินทางนะคะ ขอบคุณที่นึกถึงกันค่ะ   โดย: โมกสีเงิน 26 เมษายน 2551 15:12:42 น.

ขอให้การเดินทางเป็นไปด้วยสวัสดิภาพค่ะ   โดย: แซนด์ซี 26 เมษายน 2551 21:42:02 น.

เขาลากผมมาครับ อิอิ ลากมาอ่านเอิกๆๆ ขอบคุณครับ   โดย: 23 IP: 125.25.242.50 26 เมษายน 2551 22:26:14 น.

กลับบ้านไม่ชวน แถมไม่มีของฝาก เชอะ .... .. ไม่รู้จะเขียนไรในบล๊อก คิดตั้งนานก็คิดไม่ออก เอาไว้คิดออก ค่อยไปอ่านนะ   โดย: ~มะลิ IP: 58.8.125.122 26 เมษายน 2551 22:32:06 น.

แจมแวะมาทักทายเฉยๆ นะตา.. ไม่ได้อ่านบล็อกตาเลย.. อย่าบ่นนะ.. แหะ แหะ หนังสือจะสอบพรุ่งนี้ก็ยังไม่ได้อ่าน   โดย: สีน้ำฟ้า IP: 119.42.64.96 27 เมษายน 2551 0:20:29 น.

เกลียดฝนตก แต่ชอบ เหมือนฝนจะตก   โดย: ม่วนน้อย 27 เมษายน 2551 12:38:35 น.

พี่พราน... งานของพี่...ที่ผ่านตามา ภาพที่วาด...สวย กลอนที่ขีดเขียน...ดี เรื่องราวที่เล่า.....อืม ดีเหมือนกันค่ะ ยิ้ม..กับ รถเมล์คันนั้นด้วยคนค่ะ   โดย: น้อง (Nok_Noah ) 27 เมษายน 2551 16:49:58 น.

สวัสดีค่ะ พราน อ่านแล้วประทับใจ เป็นแรงบันดาลใจให้เราเขียนๆๆ   โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน 28 เมษายน 2551 12:26:48 น.

Hope you had fun travelling... Back in Naan already. Sometime in October, will try and come back to Phuket...   โดย: Kerrie IP: 61.7.165.95 28 เมษายน 2551 14:03:59 น.

หวัดดีก้าบ...จ๋ำน้องสาวคนนี้ได้ก่า..นะสื่อเองก้าบ คิดถึงเน้อ..คิดถึงมั่กๆ...มีเรื่องวุ่นวายใจหลายอย่าง เลยไม่มีเวลาแวะมาทักทายพี่พรานเลย...มีหลายสิ่งในชีวิตเกิดการเปลี่ยนแปลง..อย่างกระทันหัน...มึนอยู่พักใหญ่..เพิ่งจัดระเบียบชีวิตได้..แต่ไม่ลงตัวนัก.. เริ่มนับหนึ่งกับชีวิตอีกครั้ง..พี่คงงงใช่ปะ...ไว้สักวันจะเล่าให้ฟัง... สบายดีนะพี่..ฝนตกรึเปล่า..คิดถึงทะเลจัง... สักวันคงมีโอกาศได้ไปเยี่ยมพี่..เมื่อไหร่มาบางกอกโทรหา เน้อ..อยากเลี้ยงกาแฟสักถ้วย.. ปล.ไม่ค่อยมีเวลาเข้าblogแล้ว..ว่างๆคุยผ่านmailนะก้าบ mailเดิมพี่คงยังมีนะ..ฝากความคิดถึงเย็นเตร็กด้วยจ้า   โดย: เด็กหน้าพระลาน IP: 58.9.245.208 28 เมษายน 2551 20:44:21 น.

^^   โดย: tantawan IP: 58.137.191.18 6 สิงหาคม 2553 12:01:26 น.