คิดถึง..คิดถึง..คิดถึง..คิดถึง
คิดถึง..คิดถึง..คิดถึง..คิดถึง
คิดถึง..คิดถึง..คิดถึง..คิดถึง
คิดถึง..คิดถึง..คิดถึง..คิดถึง
.....
.....
.... ได้ยินมั้ย คิดถึงเธอ


เอิ๊ก..เอิ๊ก

คิดถึงแล้วทำไมแกไม่โทรหาฉ้านนนเลย
จะให้ฉ้านนนไปเข้าฝันเหรอ

ภาพวาดงดงาม,
บทกลอนรัก
และเพลงกล่อม..ไพเราะ

หัวใจใยหนาว

หวานเหลือเกิน...หวานจริง ๆ ...เคลิ้มมม

...ลมหนาวและดาวเดือน...

เพลงโปรดของนกอีกเพลงเลยนะคะเนี่ย ไพเราะ ฟังไปพร้อมอ่านกลอน ดูภาพสวยๆ ...มีความสุข แต่เอ๊ะ ทำไมมันยังหนาวอยู่ล่ะ ดูตาสิ..



ขอแจมกลอนด้วยคนนะคะ พี่พราน..

"อยากกลับไปบ้านเราเนาว์แนบหนุน
ละไมละมุนอุ่นล้อมอ้อมกอดรัก
ทั้งแม่พ่อคลอเคล้าเราประจักษ์
มิหาญหักรักลูกผูกสายใย

ที่นอนหนาวก็คลายหนาวนะคราวนี้
มีไออุ่นคนแสนดีที่รักใคร่
อีกไม่นาน..หรอกหนาจะกลับไป
สู่อ้อมใจแม่พ่อ..ที่รอคอย.."

คนเดียวเท่คิดเถิงงงงงงงงงงงงงง......... .....................
เท่ร๊ากใจเธอคิดอะไร..............................................
คิดถึงฉ๊านหรือปล่าว..ว่านอนหนาวหัวจายยยยยยยยย....
อย่าทิ้งฉาน ไว้คนเดียว..เอียวๆๆๆๆๆๆๆๆๆ...............

หนาวกันนักหรือไง

ว้าภาพเด็ดไม่ขึ้นขออภัยจริง ๆ

สายลมหนาว พัดมา คราหนาวนี้
หนาวที่นี่ แล้วที่นั่น จะหนาวไหม
อยากกลับไป โอบกอด ยอดดวงใจ
หนาวเพียงใด หากอยู่ใกล้ ได้อุ่นครัน

อบอุ่น อ่อนหวาน ซาบซึ้งจังค่ะคุณตาพรานบุญขา
จะเป็นอีกหนึ่ง หนุ่มโรแมนติคของโมกค่ะ

ภาพสวยจัง เห็นแล้วอยากได้เป็นโปสการ์ด

ลมหนาวปีนี้สุขใจและอบอุ่นยิ่งนักค่ะ
สุขใจที่ได้กอดตัวเองทุกคืน (ฮา)
และอบอุ่นเพราะตั้งแต่ตัวคนเดียว
เพื่อนผองก็มักขยันมาโอบกอดกันเนืองๆ

แอดคุณนะคะ...คุณไม่ชอบล็อกอินแล้วฉันขี้เกียจเดินตามหาบ้านคุณล่ะค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ตาพรานบุญ

อ่านแล้วทำให้อากาศเมืองพะเยาที่หนาวอยู่แล้วยิ่งหนาวไปอีก
พี่ปลายแปลงมาอ่านหรือยังค่ะนี้
แต่ โฮะๆๆ หนาวแค่วันนี้เท่านั้นแหละ
เดียวพรุ่งนี้ก็ได้กลับบ้านแล้ว
กลับไปเก็บข้อมูนที่ตัวอำเภอค่ะ
ได้กลับบ้านด้วย

ดูภาพวาดแล้วจะมาชวนไปดูภาพถ่ายที่บล็อกค่ะ
ไปดูหนุ่มๆสาวๆที่วิทยาลัยพยาบาลกันค่ะ

หุหุหุ

มันหนาวจริงๆ แหละ พ่อพรานฯ เพราะหิมะมันเล่นโปรยปรายมาพร้อมกับสายฝน บรรยากาศก็เป็นสีเทาๆ หนาวๆ เยือกๆ เปียกๆ เลยนะท่าน....

คนมิมีคู่ จะว่าหนาวก็คงไม่หนาวเท่าไหร่ คนไม่มีไฟ หนาวกว่า นะ ข้าน้อยว่า อิอิ

เอ่อ งวดหน้า ขอภาพแบบสีเจิดจ้าได้มะ รูปนี้มันสวยหวาน แต่เห็นแล้วมันหนาวเด้.....

ใส่ไฟ เอ้ย ส่งไฟความคิดถึงมาฝากเด้อ..จะได้อุ่นๆ

.ไปแล้ว ไปทำงาน โอ๊ะ แต่ต้องกินกาแฟกับ ช็อกโกแล็ตก่อนนะจ๊ะ ....

มารับลมหนาวที่บ้านพี่พรานค่ะ

เมื่อเช้าก็รู้สึกได้ว่าแถวบ้านลมมันหนาวเหมือนกัน แต่พอค่ำหน่อยฝนก็ตกอีกตามเคย

อยากเป็นสาย แดดอุ่น ในยามเช้า
เป็นฟืนไฟ ไล่หนาว ที่ล้อมฝัน
เป็นชาอุ่น อบอวล ด้วยไอควัน
เป็นผ้าผวน ผืนนั้น ที่ห่มเธอ

...

ชอบค่ะ


น้ำตาจะไหล คิดถึงพ่อกับแม่เหมือนกัน

เพลงเศร้า ๆ ซึ้ง ๆ เพลงนี้ไม่ได้ฟังนานแล้วนะคะ แต่ฟังเมื่อไหร่ก็เหงาปนอุ่นใจทุกทีเชียว

ยะเยือกยิ่งนัก

ขอเป็น friend's blog ด้วยคนนะครับ

แวะมาเยี่ยม ชอบรูปนี้สวยมากเลย วันหลังคุณพรานบุญช่วยวาดภาพประกอบเพลงนิทราบ้างสิ ได้ไหม?


"ลมหนาวมาแล้วห่มผ้าหนาๆนะคนไม่มีคู่ทั้งหลาย จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด" <<< ขึ้นต้นก็ดี๊ดี แต่ลงท้ายแบบนี้ ขอให้พรานบุญเป็นสุขเป็นสุขไปก่อนพวกเราเทอญ

อากาศเย็นแล้ว รักษาสุขภาพด้วยเน้อ

คิดถึงพ่อแม่ก็ไปเยี่ยมซะทีสิ

สวัสดีครับตาพรานบุญ


ไม่ชมแล้วนะว่ารูปสวย
เพราะสวยทุกรูปนั่นแหละ
คนเขียนรูปไม่เป็น ก็อย่างนี้แหละ
เวลาเห็นใครเขียนรูปสวยๆก็อดชื่นชมไม่ได้
และไม่มีความรู้พอที่จะติว่าไม่สวยตรงไหน
จึงเห็นรูปเขียนส่วนใหญ่ของศิลปินสวยทุกรูป


เข้าบล็อกแต่เช้า เพราะว่าจะเตรียมตัวกลับบ้านเย็นนี้แล้ว

ชอบหุ่นไล่กาจัง..งัง..

ทำไงจะได้เห็นภาพจริงเป้นบุญตาหนอ..

แต่มะชอบเพลงกับกลอนง่ะ...เช้อะ..!...

ฟังแล้ว อ่านแล้ว..กระตุ้นต่อมเข้อิจฉา ที่มีคนให้คิดเถลิงง่ะ

จาก ซซ ทั่นประธานสมาคมเข้อิจฉาแห่งชาติ !....

ZzzzzZZzzzzz

สวัสดีค่ะ วันนี้ตั้งใจมาบ้านพรานคนเดียวเลย
แม้จะยุ่งจัง แต่ก็ติดใจภาพฝีมือพราน
ภาพนี้สวยจัง ตาพรานใช้สีฟ้าได้สวยจริงๆ
อ้อนไว้เรื่อยๆ วันหนึ่งที่บ้านเราก็จะมีรูปของศิลปินพรานฯใส่กรอบ (555)
............
เด็กๆ ขาดอ้อมกอดพ่อแม่ แสนเศร้านะ
แต่ขาดอ้อมกอดคนรัก บางทีก็ดีเหมือนกัน (ยามหงุดหงิดหัวใจกัน)
............
หนาวทางนี้ แต่ทางโน้นคงไม่หนาว
เพราะเขาเล่นแจกผ้าห่มเบียร์ช้างอีกแล้วว..ค่ะ เอื๊อก..

..ธุจ้า ท่านพี่..

จาก..ไอ้น้อง..อิอิ

...ได้รับสาส์น.. พ่อพรานให้รานจิต..
..ในอกคิด.. น้อยเนื้อนัก ต่ำใจใยชั่งขาน..
..น้ำในจอก หนึ่งไมตรี ที่ให้พราน.
..ว่าความหวาน เจือพิษ.. คิดตรึกตรอง..

...น้องยื่นให้.. ด้วยใจ ใสสะอาด..
...อย่าพึ่งวาด..ให้หวาด..ขลาดใดหนา
..โอ้พรานพี่..จงเชื่อใจ.. กัลยา..
...น้องมิใช่อย่างโนรา.. ในผอบ..คบคดจริง..

...เชิญพี่ดื่มน้ำใจ ในถ้วยแก้ว..
..ให้พี่แคล้ว..ทุกข์คลาด วาดสุขขาน
.. ให้พี่พบ..คืนวัน สรรค์สราญ..
...ให้พี่พราน..ลืมขื่นขม ระทมทอน..

..เชิญพี่นอน หนุนตัก เรือนพักแล้ว
จะกล่อมแก้ว พี่ยา..หลับจิต นิมิตหวาน
..ร่ายบทเพลง แห่งสวรรค์.. หวานกังวาล..
..หลับเถิดพราน..ราตรีนี้..ไม่มีภัย..

..พายุฝน เพิ่งจากไป..ลงหนาวก็พานมาเยือน..
..นานมาแล้ว..เคยเขียนบางคำไว้ย้ำเตือน..
..สักวัน..พี่คืนเรือน...จะขับขานให้ฟัง


...ขอมอบให้พี่พราน..และกองเชียร์

..หวีดหวิว..พายุฝนกระหน่ำ
ดอกแก้วช้ำ..หวั่นไหวอยู่ในสายลม
จะร่วงโรยแล้ว.. แก้วระทม
เพียงจะเชยชม.. กลีบบางพลันหวั่นใจ.

...ฤาเวลาฝนพรำ .. ผ่านเร็วไป
แก้วกลีบใสจึงมิอาจ..คอยใครเคียง
หรือสายใยรัก ที่เคยร่วมเรียง
เป็นเพียงลมหนาวอันผ่านเลย...

..เจ้าจากลับแล้ว แก้วดอกน้อย
เจ้าทิ้งคนคอย ..คอยเพียงเสน่หา
หรือก้านเจ้า เขาจองเด็ดดอกบูชา
เลือไว้เพียง น้ำตา.. เกลื่อนกล่น..หล่นซบดิน

..โอ้แก้วรักเอย แก้วเคยไหวหวาน
ทิ้งไว้ .. เพียงร่องรอยจาบรรณ
แก้วรักนั้น ปลิดปลิวไปแสนไกล
เหลือเพียงร่องรอยอาลัย
แก้วดวงใจแตกสลาย..จมดิน

..ร่วงโรยอยู่แห่งใดเล่าเจ้าแก้วตา
รักยังห่วงหาทั้งดวงใจ
จากลับแล้ว..โศกแสนห่วงใย..
กิ่งแก้วไหว...รอใจเจ้าคืนเอย..

ตุลาคม 2537

ดอกแก้ว

ดอกแก้ว กรุ่นกลิ่น ก่อนรุ่งสาง
กลีบดอก บางบาง กลางม่านไม้
น้ำค้าง พร่างพรม กลีบดอกใบ
หรีดเรไร บรรเลง เพลงดอกแก้ว
....
ดอกแก้วงาม จนมิ อาจเอื้อมคว้า
รอเวลา ดอกร่วง จากก้านแล้ว
แต่กรุ่นกลิ่น ยังอบอวล ตลอดแนว
ทั่วทิวแถว หอมหวล เกินห้ามใจ
....
บรรจง ประคอง เจ้าดอกน้อย
ที่ร่วงผลอย เมื่อเพลา ก่อนฟ้าใส
แม้นดอกช้ำ กรำฝุ่น มิเป็นไร
เปื้อนดินใด ก็เหมือน มิเปื้อนเลย
....
เก็บดอกแก้ว งดงาม มาเรียงร้อย
พวงมาลัย น้อยน้อย แทนเอื้อนเอ่ย
สร้อยดอกไม้ จากลานดิน ที่ละเลย
ดอกไม้เอ๋ย จะงดงาม ยามบูชา

ลมหนาวเริ่มมา
ทำให้นึกถึงตอนเป็นเด็กไปช่วยยายเกี่ยวข้าว
แล้วพวกหลานๆ ก็ทำปี่เป่ากันอย่างครื้นเครง

ไม่หลับไม่นอนนะคะ
ขอบคุณที่ไปอยู่เป็นเพื่อนยามดึกจ้ะ
อ้อ...หลงลมหนาวยามดึกนี่เอง คริคริ

ซึง งะ........

เพลงเพราะจังง่ะ รูปก็สวยด้วยง่ะ

แวะมาเยี่ยมนะคะ ^^

มาเยี่ยมอีกครั้ง ทึ่งกะกลอนของคุณโนราห์

และของพี่พรานบุญอีกบท

.... สายลมหวีด ..กรีดบาดสาดสะท้าน...
.... แก้วดอกหวาน.. ซ่อนซบ..หลบลาฝัน..
.... ลมซู่ หวิว ไล้ลู่ ซัดพายุครัน ...
.... กลีบความฝัน ... ซานซบ หลบหลืบลวง...

.... หนาว .. แผ่วผิว ..ผ่าวลับ ดาวสรวง
.... ครืนครั่น ฟ้า พายุซัด ..สะบัดทรวง..
.... กลีบดอกร่วง .. เหยียบยับ ..กลบกลืนดิน
.... เหลือเพียงกลิ่น ..ฝันคว้าง ..ร่างน้ำตา..

................

.... ประคองกลีบ แหลกช้ำ ซ้ำพี่เอ๋ย..
.... ประคองก้านไหนเลย.. ก็อ่อนล้า..
.... กลีบเปื้อนดิน .. เปื้อนปน คราบน้ำตา
.... ปรารถนา .. เพียงหลบ ซบซ่อนกาย

.... กลีบบาง บาง หม่นแล้วแก้วดอกนี้..
.... มิควรที่บูชา... เมื่อฟ้าสาง
.... มาลัยรัก .. ไม่อาจร้อย .. เมื่อรุ่งราง
.... ปล่อยแก้วบาง .. วางลงตรงดินเดิม..

...................

คิดถึง... ใครคนหนึ่ง ซึ่งห่างไกล
นานแค่ไหน แล้วไม่ ได้ไปหา
กอดสุดท้าย คั่นระหว่าง การจากลา
ความห่วงหา เริ่มต้น เมื่อห่างไกล

ยังคงซาบซึ้ง มาทีไรก็ยังวนเวียนอ่านไม่เบื่อ

หวานแหววซะ จริงๆค่ะ

แอบเข้ามาชื่นชมครับ

ชื่นชม ... เพราะชื่นชอบ ครับ

เก็บดอกแก้ว งดงาม มาเรียงร้อย
พวงมาลัย น้อยน้อย แทนเอื้อนเอ่ย
สร้อยดอกไม้ จากลานดิน ที่ละเลย
ดอกไม้เอ๋ย จะงดงาม ยามบูชา

สำหรับโมกยามไหนก็งดงามค่ะ อิ อิ อิ

ตาพรานยังไม่เสนอเรื่องใหม่อีก มาเสียเที่ยว

ดีนะที่มีน้องหมูทั้งสามมาส่ายตะโพกไม
ให้ดูเพลิน ๆ

เมืองเหนือซำบายฝนตก โอ...ได้ฟังเพลงลมหนาวแล้ว ขอนอนฟังเพลงที่นอกชานและหลับสักงีบนะ

เพลงว่า ให้มองไปที่ขอบฟ้า ไม่มองๆไปที่ขอบฟ้าหรอกเพราะฝนมันตก อยู่ในผ้าห่มดีกว่า

หนาว แต่ไม่บอกใครให้รู้หรอก
คิดถึงทะเลชะมัด

กวี กระวาด น่าดูค่ะ ตาพราน
ไม่เหงา ไม่หนาว
แต่นึกอยากวาดรูป
แล้วไอ้การวาดรูปนี่มันเริ่มกันตรงไหนหนอ
จับภู่กันยังไม่ถูกเลยเรา อิอิ

ใช้การเปิดรูปแล้ววาดตามก่อนได้ไหมนะ เฮ่อ...

แล้วถ้าอยากได้ภาพแบบการค้าจะราคาเท่าไหร่หนอ
ตาพรานคะ

อยากได้จัง อยากได้เหมือนคุณยิปซีฯค่ะ

สวัสดีค่ะตาพรานบุญ
หนาวแล้วจริงๆค่ะ
แต่ยังแอบมีฝนนะเนี่ย
เลยป่วยไปตามๆกัน
ยังไงก้อรักษาสุขภาพนะคะ

สนซิค่ะ ชอบไปหมดค่ะ ขอให้ เป็นคุณ ตาพรานบุญ คนนี้

ทุกอย่างที่มาจากตาพราน งดงามไปม๊ดค่ะ อิ อิ อิ

ขอบคุณหลายๆค่ะ

รูปสวยจังค่ะ
ดูแล้วเย็นตา
กลอนก็เพราะ
ความห่างไกลไม่เคยห้ามความคิดถึงที่ส่งถึงกันได้เลย

แวะมาขอบคุณสำหรับ คำชื่นชม และคำอวยพร คร้าบ

เราเป็นเพื่อนกัน นะ นะ

คุณพรานเจ้าขา

ตกลงช่อชบากิ่งไหนคะ คุณช่อยอมเฉลยรึยังคะ อิ อิ อิ

แต่ถึงไม่ใช่ช่อชบากิ่งนั้น ที่มีความหลังฝังใจ
จะเป็นช่อไหนก็งดงาม นะคะ เห็นมั้ยคะ ช่อชบาช่อนี้มาขออ้อนเป็นเพื่อนแล้ว ใจอ่อนหน่อยนะคะ คริ คริ

ปอยชอบภาพนี้ค่ะ นุ่มนวล แจ่ม
....
อ้อ...ชมอีกอย่าง เขียนกลอนได้เก่งมาก ขอบอก

อ่านกี่ครั้งซึ้ง จริง น้าน......อิ..อิ..^_^

จา ว่า ไป อยากแต่งมั้ง แต่ไม่มี คามจามาดกะ
แต่ขอลองมั้ง อิ อิ
นั้งมองดาว กลางลมหนาว เพียงเดียวดาย